บทที่ 150 เรื่องปวดหัวของลูกสาวมหาเศรษฐี (2)

เย่เงินถามอย่างสงสัยอีก “ก้าวผ่านทางโลกไปแล้ว งั้นหรือ?

หมายความอย่างไร?”

ซ่งหวั่นถึงตั้งใจพูด “จริงๆ แล้วคุณเอ๋ก็ไม่ได้หล่ออะไร แต่มี ความสามารถมาก ความสามารถที่มีก็ไม่ได้โอ้อวด ปกติก็จะไม่ เผยตัวตน แต่เมื่อคนที่มาจถึงขีดความอดทนของคุณ คุณก็ตอบ สนองกลับไปอย่างไม่ลังเล ตัดสินใจเด็ดเดี่ยว ไม่เหลือโอกาสให้ ฝั่งตรงข้าม ได้สู้กลับ คุณสมบัตินี้ ไม่ใช่คนธรรมดาจะมีมันได้

พูดไป ซึ่งหวั่นถึงก็พูดต่ออีกว่า “ที่สำคัญก็คือ ฉันไม่เข้าใจ คุณมีความสามารถขนาดนี้ ทำไมไปอยู่ที่ตระกูลเซียว เพื่อเป็น ลูกเขยเขา? ตระกูลเซียวเป็นเพียงตระกูลธรรมดาทั่วไป จะให้ เทพเซียนอย่างคุณไปพำนักอยู่ได้อย่างไร?”

เยเฉันไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่ถามกลับว่า “แล้วคุณคิด ว่า ถ้าผมไม่อยู่ที่ตระกูลเชียว แล้วควรจะไปอยู่ที่ไหน? หรือจะคุณ จะบอกว่า มีที่ไหนที่คู่ควรให้ผมไปอยู่ที่นั่น?”

ซึ่งหวั่นถึงตั้งใจพูด “ฉันคิดว่า คุณควรจะไปแต่งงานกับตระ กูลใหญ่ๆ คนเก่งอย่างคุณ มีตระกูลใหญ่ๆ มากมายอยากจะยก ลูกสาวให้

คุณอยู่แล้ว”

เย่เฉินยิ้มพูด “แล้วมันจะมีความหมายอะไรการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์เดิมก็ไม่มีปัจจัยความรักอยู่เลยครับหรือว่าสาวๆ ตระกูลใหญ่จะยอมแต่งงานกับชายที่ตนเองไม่ได้รักนั้นหรือ? หรือจะยอมให้ตระกูลควบคุมชีวิตตนเองทั้งชีวิตอย่างนั้นหรือ?”

ซึ่งหวั่นถึงก็พูดไปตามเหตุผล “แน่นอนสิคะ ทุกตระกูลใหญ่ๆ จะเข้มงวดกับลูกสาวในตระกูลอย่างมาก เช่นจะต้องเข้าเรียน

ในโรงเรียนระดับสูง ไม่ใช่เพราะต้องการความรู้ แต่เพื่อที่จะ เรียนรู้มารยาททางสังคมคนรวย อีกอย่างก็คือ ถ้ายังอายุไม่ถึง

หรือเวลาไม่ถึง ในตระกูลจะห้ามพวกเราไปสัมผัสใกล้ชิดกับ ผู้ชายภายนอก ไม่ให้พวกเรามีความรักเองได้เลย

“นะ” เยเฉันถามอย่างสงสัยว่า “อายุตั้งแล้วนะครับ ตระกูล ใหญ่ของพวกคุณ ทําไมถึงยังได้หัวโบราณคร่ำครึ

กว่ายุคศักดินาของพวกเราเสียอีกครับเนี่ย?”

“นี่มันไม่ใช่ระบบศักดินา” ซึ่งหวั่นถึงตั้งใจพูด “นี่คือกฎเกณฑ์ การอยู่รอดของชนชั้นระดับสูง

“กฏเกณฑ์การอยู่รอดงั้นหรือ?” เยเฉินถามอย่างสงสัย “หมายความว่าอย่างไรครับ?”

ซ่งหวั่นถึงตั้งใจพูด “พวกเราจะต้องทำงานร่วมกับตระกูลอื่นๆ เชื่อมต่อกับตระกูลอื่น แลกเปลี่ยนช่วยเหลือกัน ดังนั้น ตระกูลซึ่ง ของพวกเรามีกฎอยู่หนึ่งข้อที่สำคัญมาก ก็คือ สมาชิกที่เป็นสาย เลือดโดยตรง เรื่องแต่งงานจะต้องฟังทางตระกูลเท่านั้น

“ในยุคสมัยศักดินา หลักการแต่งงาน จะต้องแต่งการในระหว่างลูกพี่ลูกน้องเท่านั้น ก็เหมือนที่เมื่อก่อนลูกพี่ผู้ชายแต่งกับ ลูกน้องที่

เป็นผู้หญิง หรือลูกพี่ผู้หญิงแต่งกับลูกน้องผู้ชาย ก็เพื่อป้องกัน ทรัพย์สินเงินทองรั่วไหลไปภายนอก แต่ว่าตอนนี้ทางประเทศได้ ห้ามไม่ให้แต่งงานกันภายใน3รุ่นตระกูล แต่เมื่ออยู่เมืองนอก ตอนนี้ก็ยังมีการแต่งงานใกล้ชิดกันแบบนี้อยู่

“จากนั้น คำสั่งสอนของตระกูลเราก็เริ่มเปิดโอกาสมากขึ้น ไม่ บังคับให้แต่งกับลูกพี่ลูกน้องกันเอง แต่จะต้องแต่งกับตระกูล ใหญ่ๆ

กำลังของฝั่งตรงข้ามสามารถสูงกว่าฝั่งตนเองได้ ไม่อาจจะ ด้อยไปกว่าฝังตนเอง

พูดถึงจุดนี้ ซึ่งหวั่นถึงก็ถอนหายใจ แล้วพูดต่ออีก “ทาง ตระกูลคิดว่าบางตระกูลจะมีผลประโยชน์ที่ร่วมมือกัน ก็จะหาวิธี ให้ผู้ชายของตระกูลไปแต่งกับผู้หญิงอีกตระกูล หรือให้ผู้หญิงใน ตระกูลไปแต่งกับชายตระกูลอื่น สรุปเลยก็คือ สมาชิกทุกคนใน ตระกูล

จะต้องทำเพื่อผลประโยชน์ของตระกูลเป็นอันดับแรก ไม่อาจ จะขัดขวางแผนการของตระกูลได้ โดยเฉพาะเรื่องใหญ่อย่างงาน แต่งงาน”

เย่เฉินถอนหายใจอีกครั้ง “ดูเหมือนว่า ตระกูลใหญ่ๆ ก็จะมี เรื่องน่าปวดของตัวเองอยู่เหมือนกันนะ ยิ่งมีเงินยิ่งโลก ตอนที่พูด เย่เฉินก็ถอนหายใจในใจ คิดดูว่าถ้าตนเองกลับตระกูลเย่ไป ตระกูลเยก็คงจะควบคุมตนเองตั้งเคย หรืออาจจะ ดูถูกตระกูลเขียว แล้วบังคับให้ตนเองหย่ากับเซียวซูหน แล้วหา ลูกสาวสูงศักดิ์มาแต่งกับตนเอง ดูเหมือนว่า จะกลับตระกูลเย่ไม่ ได้แล้ว

ในใจคิดเช่นนั้น เเงินก็เอ่ยปากถามว่า “เอ่อ ผมเห็นคุณก็ถึง อายุที่พร้อมจะแต่งงานแล้วครับ ไม่ทราบว่าทางตระกูลคุณ

ได้ตระเตรียมเรื่องงานแต่งบ้างหรือยัง?

ซึ่งหวั่นถึงส่ายหน้า บอกว่า “เดิมที่มีกำหนดไว้ กำหนดให้ ลูกพี่ผู้ชายของฉันซึ่งทรง เดิมทีคู่หมั้นของเขาเป็นลูกสาว ตระกูลใหญ่

ทางฝั่งเหนือที่คุณฉันจัดการ แต่ว่าตอนนี้คุณปู่เพิ่งจะหาย ป่วย ฉันคิดว่าไม่นานนี้ก็จะจัดเตรียมเรื่องงานแต่งของฉันแล้ว