บทที่132คุณล้มละลายแล้ว(2)

เหมยผิงจับที่ใบหน้าพร้อมกับตกตะลึง จากนั้นเขาก็ ตะโกนด้วยความโกรธ

“ไอ้ขยะ แกกล้าตบกูได้ยังไง?”

เย่เฉินยิ้มเยือกเย็นแล้วกล่าวว่า “ตบแกแล้วยังไง ตบแก แกก็ต้องทนสิ! ”

พูดจบ ก็ฟาดไปอีกครั้ง ทำให้ใบหน้าของเหมยผิงบวม เฉ่งขึ้นมา

แม้ว่าเซียวชูหรันจะรู้สึกรังเกียจเหมยผิง แต่เมื่อเห็นเย่ เฉินตบเขาสองครั้งติดต่อกัน ในใจก็รู้สึกกังวลเล็กน้อย และ รีบพูดว่า “เย่เฉิน คุณกำลังทำอะไรนี่…… ฉันเคยบอกคุณแล้ว ว่า อย่าลงมือทำร้ายคนอื่นโดยพลการ?”

สิ่งที่เธอกังวลไม่ใช่ว่าเป็นเรื่องการร่วมลงทุน แต่เป็น เรื่องที่เย่เฉินจะถูกเหมยผิงแก้แค้น เพราะถึงยังไงเหมยผิงก็ เป็นเจ้าของธุรกิจที่มีชื่อเสียง ความแค้นที่โดนตบคงจะไม่ ยอมกล้ำกลืนฝืนทนแน่นอน?

เป็นดั่งที่ว่า เหมยผิงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เปิดเผยธาตุแท้ ชี้ไปที่เซียวชูหรันแล้วกล่าวว่า “คนแซ่เซียว ความแค้นของ สามีคุณในวันนี้ ถ้าหากคุณไม่ชดใช้ด้วยร่างกายของคุณล่ะ ก็ ผมจะฆ่ามันให้ตาย ให้มันหายไปจากโลกนี้เลย!”

เมื่อเซียวชูหรันได้ยินคำว่า ชดใช้ด้วยร่างกาย ทันใดนั้น เธอก็กล่าวด้วยความโกรธ “คุณมันไร้ยางอาย! ”

“ไร้ยางอาย?” เหมยผิงกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็น “อย่า คิดว่าผมไม่รู้ว่า คุณถูกตระกูลเซียวไล่ออกจากตระกูลนานแล้ว คุณยังนึกว่าตนเองยังเป็นคนหนูใหญ่ตระกูลเซียวอยู่อีก เหรอ? ผมจะพูดกับคุณตรง ๆ ผมเหมยผิงเป็นคนมีอำนาจใน เมืองจินหลิง แค่ผมใช้เท้าเหยียบ พวกคุณทั้งครอบครัวก็ ตายกันหมด ถ้าหากคุณไม่อยากให้คนในครอบครัวเกิดเรื่อง ทางที่ดีที่สุดคือปืนขึ้นเตียงผมด้วยตนเอง ถ้าหากทำให้ผม พอใจ ก็จะให้อภัยคุณ!”

เซียวชูหรันโกรธจนตัวสั่น กล่าวย่างเจ็บแสบว่า “เหมย ผิง คุณมันสารเลว!”

“ผมมีอานาจมีอิทธิพล ไร้ยางอายแล้วยังไงล่ะ?” เหมย ผังกล่าวอย่างไม่อาย

เย่เฉินยืนขึ้นมา แล้วพูดกับเหมยผิงว่า “คนแซ่เหมย คุณ ล้มละลายแล้ว อำนาจกับอิทธิพลที่คุณมีอยู่ คุณใช้อย่างประ หยัดหน่อยน่ะ”

“แกพูดว่าอะไรน่ะ” เหมยผิงตะลึง ยังอยู่ในภวังค์ เขากำลังจะตะโกน ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เหมยผิงไม่อยากจะรับโทรศัพท์ แต่เสียงโทรศัพท์ดังถิ่ เหมือนจะเกิดเรื่องอะไรร้ายแรงขึ้น

เหมยผงยกมือ ไปที่เย่เฉิน และกดรับสายอย่างไม่สบ อารมณ์

“ฮาโหล มีธุระอะไร……..

“ประธานเหมย แย่แล้ว!! ผู้ถือหุ้นของบริษัทที่จะร่วม ลงทุนกับบริษัทของเรา ตอนนี้ได้ถอนโครงการออกไป ทั้งหมด”

“อะไรน่ะ!” สีหน้าเหมยผิงเปลี่ยนทันที “ผมจะรีบโทรหา ทางจิงเฉิงทันที” “รอสักครู่ ไม่เพียงแต่จิงเฉิงที่ถอนการร่วมมือ ยิ่งไปกว่า นั้นตี้เหากรุ๊ป ซึ่งมีความร่วมมือระยะยาวกับบริษัทของเรา ได้ ยกเลิกความร่วมมือทั้งหมดอย่างกะทันหัน แล้วยังมีประธาน จ้าว ประธานหลี่ ประธานถัง…….ได้ยกเลิกสัญญาทั้งหมด เช่นกัน……

เหมยผงถือโทรศัพท์ไว้ในมือ ตกใจจนพูดอะไรไม่ออก แต่ทางปลายสายโทรศัพท์ยังมีเสียงพูดอยู่ต่อเนื่อง “…..ตอนนี้ได้มีบริษัทโทรมา ขอให้บริษัทเฉียนเฉิง ชดใช้ค่าทําผิดสัญญา…….

“ประธานจางของบริษัทเงินทุนห้าวเทียนได้โทรมา ขอ คืนเงินกู้ที่ใช้สําหรับก่อสร้างจำนวน280ล้าน ภายในวันพรุ่งนี้ มิเช่นนั้นจะดำเนินการตามกฎหมาย และแบล็กลิสต์โครงการ อสังหาริมทรัพย์ที่กำลังก่อสร้างของพวกเรา”

“ยังมี …ผู้รับผิดชอบของธนาคารCGB ธนาคารCCB ธนาคารICBC และธนาคารABC(ธนาคารจีน) ได้โทรมาทวง หนี้ บอกให้พวกเราคืนเงินกู้ทั้งหมดภายในวันพรุ่งนี้ มิเช่นนั้น จะประมูลขายสินทรัพย์ของบริษัทตามกฎหมายต่อไป……

เหมยผิงเหงื่อแตกพลั่ก ใบหน้าขาวซีดเผือด เหงื่อออก ชมตัวจนเสื้อเปียกไปทั้งตัว

โลกมันบ้าไปแล้วใช่ไหม? เขากำลังฝันร้ายอยู่ใช่ไหม? ทำไมจู่ ๆ เรื่องซวยทุกอย่างประดังประเดเข้ามาพร้อม กัน?

ทุกบริษัทเหมือนถูกนัดหมายไว้ มันเกิดอะไรขึ้น? นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?