บทที่ 99 คฤหาสน์ราคาหนึ่งพันกว่าล้าน

เห็นท่า พนักงานขายตกตะลึง น่าจะเป็นเพราะได้ล่วงเกินเย่เฉิน แล้วจะทำให้ตกงาน เก๋เฉินกลับโบกมือพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า เรื่องเล็ก ผมไม่ถือสาคุณหรอก

พูดเสร็จ เย่เฉินก็พูดขึ้นอีกว่า “ใช่ คุณช่วยแนะนำ คฤหาสน์A05 ให้กับพวกไม่รู้จักมองการณ์ไกลพวกนี้ฟังด้วย

พนักงานขายได้สติขึ้นมา รีบพูดกับคนอื่นว่า “คฤหาสน์Tomson Rivieraของเรา ทั้งหมดแบ่งออกเป็น ประเภทABCD หนึ่งในนี้ที่มีพื้นที่มากที่สุดเป็นพิเศษก็คือ ประเภทA ประเภทAเป็นคฤหาสน์สามชั้น ชั้นใต้ดินอีกสองชั้น ภายในมีลิฟต์ส่วนตัว พื้นที่ใช้สอยทั้งหมดมีมากกว่าหนึ่งพันตา รางเมตร และยังมีสวนหย่อมหน้าบ้าน หลังบ้านอีกกว่าร้อย ตารางเมตร ราคาขายมากกว่าพันล้านหยวน เป็นคฤหาสน์ที่ หรูหราที่สุดเมืองจินหลิงของเรา

เมื่อคำพูดพวกนี้ถูกพูดออกมา ทุกคนต่างก็ตกใจ อ้าปากค้าง จนคางแทบหลุด

คฤหาสน์ที่ราคาขายอยู่ที่หลักพันกว่าล้าน หลังเดียวเทียบเท่า หลายสิบหลังของบ้านสามห้องนอน เยเฉินที่แต่งตัวธรรมดา กลับสามารถครอบครองคฤหาสน์ที่หรูหราที่สุดแบบนี้ได้หรือ?

ทำทีเขียวให้หลงย่ำแย่มาก น้องสาว พ่อแม่ของเขา กลับ อิจฉาจนจะเป็นบ้าแล้ว
เซียวเวยเวยถามอย่างไม่อยากเชื่อว่า “เย่เฉิน คุณมีคฤหาสน์ ที่นี่ได้ยังไง?”

เย่เฉินยิ้มพูดขึ้นว่า “มีคนยกให้ ไม่ได้หรือ?”

“ทําไมถึงเป็นคุณ” เขียวเวยเวยไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง ตนเอง มักใหญ่ใฝ่สูงมาทั้งชีวิต ยังไม่มีโอกาสได้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ที่ หรูหราในที่นี้ ทําไมคนอย่างเเฉินถึงได้อยู่ที่นี่?

เย่เฉินขี้เกียจตอบเธอ หันไปมองพี่ชายของเธอเซียวให้หลง แล้วหัวเราะพูดขึ้นว่า “ไม่หลง คุณจะโดดตึกไม่ใช่หรือ? จะโดด เมื่อไหร่?”

สีหน้าเซียวไห่หลงเขียวปัด ดูแย่อย่างมาก กำหมัดแน่น แล้วพูดขึ้นว่า “เก๋เฉิน อย่ามาทำเป็นมาพูดอะไรที่ไม่เป็นความ จริง ยังไงผมก็ไม่เชื่อว่าคุณจะมีปัญญาซื้อคฤหาสน์ที่นี่ และยิ่งไม่ เชื่อว่าจะมีคนยกคฤหาสน์ให้กับคุณ นอกเสียจากคุณจะบอกผม ว่าคฤหาสน์หลังนี้คุณได้มายังไงกันแน่

เย่เฉินส่ายหัว แล้วพูดกับคนรอบๆว่า “เห็นไหม แบบนี้เขา เรียกว่าไม่รู้จักยอมแพ้

พูดจบ เย่เฉินก็พูดกับเซียวไห่หลงว่า “เซียวไห่หลง ด้วยความ สามารถที่มีเพียงนิดของคุณนั้น ก็เหมาะกับบ้านเดี่ยวธรรมดา เท่านั้น เป็นได้แค่ยามเฝ้ารับกระสุนแทนพวกเราที่เป็นเจ้าของ คฤหาสน์แบบนี้ ไม่คู่ควรที่จะได้อาศัยอยู่ในคฤหาสน์ คุณรู้ไว้ เพียงว่า นี่เป็นสถานที่ที่คุณไม่มีปัญญาได้อยู่ตลอดทั้งชีวิตนี้ก็ พอ”
“คุณ”

สีหน้าเขียวให้หลงย่ำแย่อย่างที่สุด

ถูกเเงินกูกขนาดนี้ สำหรับเขาถือว่าเป็นครั้งแรก แต่ที่ โกรธที่สุดก็คือ ตนเองกลับเถียงไม่ขึ้น ไม่แค่นั้น? ครอบครัวของ คนซื้อบ้านหลังสองร้อยสี่สิบตารางเมตร ยังถือว่าค่อนข้าง ลำบาก ทั้งครอบครัวกำลังลังเลกันอยู่ที่นี่ แต่เย่เฉินกลับมี คฤหาสน์ที่ใหญ่ที่สุดของที่นี่ ความแตกต่างระหว่างกันนี้ช่าง มากมายเหลือเกิน

สามารถพูดได้ว่า ครั้งนี้ตนเองถูกเก๋เฉินพูดประชดจนเถียงไม่ ออก ทำให้เขาโกรธแค้นอย่างมาก เขากัดฟัน พูดขึ้นด้วยสีหน้า เคร่งเครียดว่า “เย่เฉิน คุณมีปัญญา ซื้อคฤหาสน์หลังใหญ่ขนาด นี้ ไม่ปรึกษากับคนที่บ้านเลยนะ ยังเห็นตระกูลเซียวอยู่ในสายตา ไหม?”

เย่เฉินหัวเราะพูดขึ้นว่า “คุณพูดมาตลอดว่าผมไม่ใช่คน ตระกูลเซียวไม่ใช่หรือ? ดังนั้น ทำไมยังจะต้องบอกคุณ?

พูดถึงตรงนี้ เย่เฉินหันไปพูดกับเซียวซูกันว่า “ที่รัก ไหนๆก็ มาแล้ว เราไปดูคฤหาสน์หลังใหม่ของเรากันดีกว่าไหม?” เชียวชูหนพูดขึ้นว่า “นี่… เกิดอะไรขึ้นกันแน่? เย่เฉินพูดขึ้นอย่างเรียบเฉยว่า “เดี๋ยวผมค่อยๆอธิบายให้คุณ

เพิ่งพูดจบ เสียงที่คุ้นเคยเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในทันใด
“อุ๊ย พี่ชายพี่สะใภ้ พวกคุณกำลังจะมาซื้อบ้าน Tomson Rivieraหรือ? เก่งมากเลยจริงๆ”

คนที่พูด กลับเป็นแม่ยายของเซ่เงิน หม่าหลัน

คนที่มากับหม่าหลัน ยังมีพ่อตาของเเฉินเซียวฉางด้าน เยเฉินกับเซียวซูหนต่างก็ค่อนข้างตกใจ พวกเขาสองคนมา ได้ยังไง?

เซียวซูหนเดินเข้าไปถามว่า “พ่อกะแม่คะ มากันได้ยังไงคะ?”

หม่าหลับพูดขึ้นว่า “ลุงป้าของเธอ โทรหาพวกเรา บอกว่าจะ มาดูบ้าน Tomson Riviera ให้พวกเรามาช่วยออกความคิด เห็น”

ตอนที่หม่าหลันพูด สายตาหันไปมองเเฉิน ในใจหงุดหงิดอยู่

ไม่น้อย

ที่จริงเธอไม่อยากมาเลยสักนิด เพราะว่าเมื่อวานตนเองเพิ่ง ทะเลาะกับลูกสาว แสดงท่าทีว่าตนอยากที่จะย้ายออกมาจาก บ้านหลังเก่าหลังนั้น สุดท้ายกลับคิดไม่ถึง วันนี้ได้รับสาย โทรศัพท์จากครอบครัวเขียวฉางเฉียน ว่าให้ตนกับสามีมาช่วย พวกเขาเลือกบ้าน

เลือกบ้านอะไรกัน? อยากที่จะเรียกตนมา เพื่ออวดว่าพวกเขา กำลังจะซื้อบ้าน Tomson Rivieraแล้วไม่ใช่หรือ?

ในใจหม่าหลั่นไม่พอใจ แต่ก็เพราะไม่กล้าไม่ไว้หน้าตระกูล เขียว จึงต้องพาสามีรีบตามมา
เธอไม่พอใจเยเงินเป็นอย่างยิ่ง หากตนเองมีลูกเขยที่มีความ สามารถ ไม่แน่ตนก็อาจจะได้อาศัยอยู่ในTomson Rivieraแล้ว

เวลานี้ เธอหันไปพูดกับพี่สะใภ้เฉียนหงเช่น อย่างถอดใจว่า “พี่สะไภ้ พี่ช่างเก่งจริงๆ ไม่ช้าก็สามารถซื้อบ้านใน Tomson Rivieraได้แล้ว ช่างน่าอิจฉาจริงๆ ไม่รู้ว่าครอบครัวของพวกเรา จะต้องรอถึงชาติไหนถึงจะได้อาศัยอยู่ในบ้านที่หรูหรา

ใน Tomson Rivieras จะซื้อหลัง 240 ตารางเมตร ใช่ไหม? ฉัน คิดว่าครอบครัวของพวกเราเก็บตังอีก 50 ปีก็เก็บไม่ได้เงิน มากมายขนาดนี

แม้จะไม่ค่อยพอใจครอบครัวบ้านพี่ใหญ่ แต่หม่าหลันก็รู้ ตนเองจะต้องประจบพวกเขา พอมาถึงจึงรีบพูดประจบเลย

ท่าที่แม่ของเซียวไห่หลงเฉียนหงเย็นย่ำแย่มาก เธอเหลือก ตามองดูหม่าหลั่น พร้อมพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า “หม่าหลัน เธอ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? ดูถูกกันใช่ไหม?”

ในใจเฉียนหงเล่นแทบจะระเบิด

เดิมอยากที่จะเรียกเซียวฉางคนกับหม่าหลั่นสองสามีภรรยา มา ให้พวกเขาได้เห็นกับตาตัวเองว่าตนซื้อบ้านหรูใน Tomson Riviera และก็อวดพวกเขาต่อหน้าต่อตา พร้อมทั้งดูถูกพวกเขา

แต่คิดไม่ถึงว่า ลูกเขยของคนอื่นมีความสามารถ ที่ได้เป็น เจ้าของคฤหาสน์ของ Tomson Rivieraๆ ที่ทำให้เธอโกรธแทบ ตายจริงๆ ในใจก็อิจฉาแทบตาย

ตอนนี้หม่าหลับมาแล้ว ทำเป็นประจบว่าตนซื้อบ้านหลัง240ตารางเมตร ไม่เป็นการดูถูกคนอย่างหน้าตาเฉยหรือ?

บ้านของเธอมีคฤหาสน์เป็นพันล้าน ยังจะมองบอกว่าอิจฉา ฉัน? ยังบอกว่าตนเองไม่มีปัญญาได้อยู่บ้านหรูหราขนาดนี้ ไม่ เป็นการด่าคนอื่นหรอกหรือ?

หม่าหลันจะไปรู้เรื่องอะไร มาถึงก็พูดประจบเฉียนหงเป็น สุดท้ายกลับถูกเฉียนหงเล่น พูดว่าเป็นการดูถูก ในใจเธอเสียใจ อย่างมาก ฉันมาถึงก็รีบเลียแข้งเลียขาเธอ เธอยังเห็นว่าฉันดูถูก เธอ? หรือว่าจะต้องให้ฉันคุกเข่าถึงจะเป็นการยกย่องเธอหรือ?

และแล้ว หม่าหลัน ก็รีบพูดประจบต่อว่า “โถพี่สะใภ้ ฉันเทียบ กับพี่ ก็เหมือนกับเทียนไขกับดวงอาทิตย์ แตกต่างกันมากขนาด นั้น ฉันจะกล้าดูถูก หรือ พี่ดูพี่โชคดีขนาดไหน จะได้อยู่บ้าน ในTomson Rivieraแล้ว แล้วดูฉันสิ ยังอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่า เฮ้อ บ้านหลังเก่าของพวกเรานั้น ทั้งเก่าทั้งทรุดโทรม เทียบกับ บ้านของพี่ในTomson Rivieraได้อย่างไร ดังนั้นฉันต้องอิจฉาพี่ อยู่แล้ว”

เฉียนหงเล่นได้ฟังแบบนี้แล้วก็ยิ่งโกรธ โกรธจนพูดไม่ออก

เซียวฉางเฉียนสามีของเธอที่อยู่ด้านข้างกัดฟันดาบขึ้นว่า “หม่าหลัน เธอพูดเหน็บแนมแบบนี้มีความหมายอะไร? ก็แค่มี คฤหาสน์ไม่ใช่หรือ? เธอจะอวดอะไร?”

พูดจบ เขาหันไปมองน้องชายของตนเขียวฉางควน แล้วพูด ขึ้นอย่างเป็นชาว่า “ฉางควน ในสายตาของพวกเธอสองสามี ภรรยายังเห็นพี่ชายคนนี้อยู่ในสายตาไหม? ยังเห็นแก่แม่ที่อยู่บ้านไหม? คฤหาสน์ใหญ่โตขนาดนี้ ไม่บอกที่บ้านเลยสักคำ หรือ?”

เขียวฉางควนอึ้งไป แล้วพูดว่า “คฤหาสน์? คฤหาสน์อะไร? พี่ ชายจะช็อคฤหาสน์หรือ? มีตังค์จริงๆ”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ