บทที่ 65 ท่านอาจารย์เย่ลงมือ

ฉินทางตกใจกับคําพูดของเเฉิน

ครอบครัวแตกสาแหรกขาดมีคนต้องตาย

ราคาที่ต้องชดใช้มันเจ็บปวดเกินไปรึเปล่า?

สีหน้าดินกางซีดขาวทันที นานครู่หนึ่งกว่าจะถอนหายใจแล้ว เอ่ยพูด : ชีวิตนี้ผมไม่เคยทำเรื่องละอายต่อใจมาก่อน ทำความ ที่สั่งสมคุณธรรมทุกวัน ทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ด้วย”

เย่เฉินยิ้ม พูดขึ้น : “ดูท่าหยกที่คุณอยากจะซื้อเมื่อคราวก่อน ก็เพื่อเรื่องนี้?”

ฉินกางพยักหน้า หนึ่งปีที่ผ่านมานี้ เขาลองมาทุกวิถีทางแล้ว แต่ก็ไม่เป็นผล จนกระทั่งได้เจอกับเย่เฉิน

เมื่อคราวก่อน เขาคิดว่าเยเงินเป็นแค่คนที่ตรวจสอบของ ค่าเป็นเท่านั้น จึงไม่ได้สนใจมากนัก

ทว่าวันนี้ เย่เฉินพูดเกี่ยวกับพิฆาตในคำพูดเดียว จึงทำให้ เขาเข้าใจ เย่เฉันไม่ใช่คนธรรมดา บางทีความหวังในการช่วย เหลือตระกูลฉิน อาจจะอยู่ที่เฉิน

จากนั้น เขารีบประสานมือหันไปทางเย่เฉิน พูดอ้อนวอน “ท่านอาจารย์เย่ ท่านอาจารย์ได้โปรดยื่นมือเข้ามาช่วยด้วยเถอะ ครับ!
พูดจบ เขารีบพูดกระซิบบอกกับผู้ป่วยที่อยู่ข้างกาย จากนั้นผู้ ช่วยก็รีบเดินจากไปทันที

เยเฉันยิ้มบางเบา พูด : “ประธานฉิน เรื่องของครอบครัวคุณ พวกคุณจัดการกันเองเถอะครับ

เขากับตระกูลฉินไม่ได้คบค้าเกี่ยวข้องกัน กับฉินกางก็แค่เคย เจอกันครั้งเดียวเท่านั้น

ยิ่งไปกว่านั้นฉันเอ้างที่อยู่ตรงหน้ายังหาเรื่องตน

ฉันเข้าเสงี่ยนที่อยู่ด้านข้างสีหน้าตกตะลึงนั้น มีหน้าตาที่ สวยงาม ทั้งหุ่นของเธอยังดีมากด้วย ด้านหน้านูน โตด้านหลัง งอนเด้ง อีกทั้งนิสัยยังเผ็ดร้อน มีความแซ่บซ่านของพริกขี้หนูเล็ก น้อย

แต่ว่า สวยหรือไม่สวย เกี่ยวอะไรกับตน? หนึ่งไม่ได้เป็น ภรรยาของตน สองไม่ได้นอนกับตน

ดังนั้น เย่เฉินจึงไม่มีเหตุผลที่ต้องช่วยตระกูลฉิน

แต่ว่า ฉินการจะปล่อยโอกาสช่วยตระกูลที่ดีแบบนี้ไปได้ยังไง เขารีบโค้งลำตัวลงแล้วพูดขึ้น: “ท่านอาจารย์ได้โปรดชี้แนะ ด้วยครับ!”

ฉินการมองดูเย่เฉินด้วยความจริงใจ โค้งลำตัวเก้าสิบองศา แสดงความถ่อมตนอย่างเต็มเปี่ยมของตน

แต่เย่เฉินยังคงไม่มีท่าทีใดๆ
เมื่อเห็นเเฉินนิ่งเฉย ฉินการตัดสินใจ คุกเข่าลงกับพื้น

ในเวลานี้เอง ฉินเจ้าเสงี่ยนที่อยู่ด้านข้างเห็นภาพนี้ จึงคุกเข่า ลงกับพื้นอย่างไม่ลังเล

เธอคุกเข่าตรงหน้าเเฉิน ขอร้องอ้อนวอน: “ท่านอาจารย์เป เมื่อกี้ฉันเสียมารยาท ทำให้ท่านอาจารย์ต้องโมโห ท่านอาจารย์ ได้โปรดอย่าเก็บไปใส่ใจ โชคชะตาของตระกูลฉินอยู่ในมือของ ท่านอาจารย์ ท่านอาจารย์ได้โปรดยื่นมือมาช่วยด้วยเถอะค่ะ!”

พูดจบ เธอก็หันไปมองฉันเอ้างที่ยังยืนโง่เขลา ตบไปที่เขา อย่างแรง ด่าทอ “ฉันเข้าตง! เรื่องนี้นายเป็นคนก่อ! ของ แปลกๆนั่นนายเป็นคนเอากลับมาบ้าน ครอบครัวต้องเดือดร้อน เพราะนยา แม้แต่ท่านอาจารย์เย่นายก็เป็นคนทําให้ขุ่นเคือง รีบ หมอบกราบท่านอาจารย์เยเดี๋ยวนี้! ขอร้องให้ท่านอาจารย์เ ช่วย! ”

ฉันเอาตงตกใจจนโง่ไปแล้วจริงๆ

เขาคาดไม่ถึงจริงๆ พักหลังตระกูลฉันทำอะไรก็ไม่ราบรื่น ส่วน ตนยังประสบอุบัติเหตุจนเลือดตกยางออก สาเหตุมาจากหยกชิ้น นั้น ตอนนี้ตนเองไม่สามารถหลีกเลี่ยงความผิดได้ ทั้งยังทำให้ ท่านอาจารย์ที่เป็นคนเดียวที่สามารถช่วยตระกูลฉินขุ่นเคือง เขากลัวจริงๆ หลังจากกลับบ้านไป ต้องถูกคนในครอบครัว ทําร้ายจนตายแน่

ด้วยเหตุนี้เขาจึงคุกเข่าลงกับพื้นแล้วหมอบกราบเย่เงิน พร้อม กับพูดอ้อนวอนขอร้อง : “ท่านอาจารย์ ผมผิดไปแล้วครับท่านอาจารย์ ผมมีตาแต่ไม่มีแวว ผมไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ไม่รู้จักเจียม ตัว ท่านอาจารย์ได้โปรดให้อภัยผมด้วยครับ ช่วยตระกูลฉินของ ผมด้วย ผมก้มกราบเท่านอาจารย์ครับ…..…..

ผมจบ หน้าผากของฉันเอาตงก็กระทบลงบนพื้นดินโคลน ก้ม กราบจนเกิดเสียงดัง

ในเวลานี้เอง ผู้ช่วยของฉันทางวิ่งกลับมา พร้อมกับยื่นกล่อง ของขวัญให้เขา

ฉินทางรีบรับเอาไว้ จากนั้นขึ้นไปตรงหน้าเเฉินด้วยความ เคารพ พูดด้วยความนอบน้อม : “ท่านอาจารย์เย่ นี่คือกำไล หยกที่แพงที่สุดในชุ่ยเก๋อชวน มูลค่าหกล้าน ท่านอาจารย์เย่ได้ โปรดรับเอาไว้ด้วยครับ!

เย่เฉินปรายตามองของขวัญในมือฉันทางด้วยแววตาเย็นยะ เยือก นั่นคือกําไลหยกน้ำแข็งเก่าแก่อย่างดี น้ำงามมาก มีความ โปร่งใสราวกับแก้ว

ถึงแม้จะไม่สามารถเทียบกับสร้อยหยกที่ตนให้ภรรยาเขียว หนเมื่อก่อนหน้านี้ได้ แต่ในฐานะกำไล ถือเป็นกำไลเกือบจะดี ที่สุดแล้ว!

คนที่อยู่รอบๆมองดูจนตาลุกวาว กำไล ทุกคนล้วนรู้จัก เป็น กำไลที่แพงที่สุดในชุ่ยเกือซายน มูลค่าประมาณหกล้าน

เห็นได้ว่าเขาต้องการเอาใจเยเงินมากขนาดไหนกัน! เยเฉันคนนี้เป็นใครกันแน่?
พ่อตาของเเฉินถึงกับตะลึงงัน ชีวิตนี้ไม่เคยพบเจอเรื่องเหลือ เชื่อแบบนี้มาก่อน…..

เย่เฉินมองดูกำไลหยก ทว่าไม่ได้รับมา เพียงแค่เหมือนจะยิ้ม เหมือนไม่ยิ้มแล้วมองดูฉินทาง พร้อมเอ่ยพูด “ประธานฉัน คุณ รู้ได้ยังไงครับว่าผมมีวิธีสลายพิฆาต”

ฉินทางพูดด้วยความจริงใจ: “ถ้าหากท่านอาจารย์เยู่ทำไม่ได้ เช่นนั้นบนโลกใบนี้คงไม่มีใครทำได้แล้ว!

เย่เฉินยิ้มบางเบา ฉินการพูดถูก ตนเองมีวิธีสลายพิฆาต

ใน (ตาราเก้าเสวียนเทียน) มีบันทึกเกี่ยวกับพิฆาตนี้ วิธี การกําจัดก็เขียนอย่างละเอียด

เย่เฉินปรายตามองกําไลหยก แล้วรับมือ

มองดูความโปร่งแสงของกำไลหยก ถ้าสวมบนข้อมือของ ภรรยาเซียวซูหน ต้องสวยมากแน่ๆ

สําหรับฉินกางคนนี้

พูดตามจริง ไม่ใช่คนเลวอะไร

เพียงแต่สั่งสนคนรุ่นหลังของตระกูลได้ไม่ดีเท่าไหร่ ทว่าโทษ

ไม่ถึงตาย

ในเมื่อเขาขอร้องตนด้วยความจริงใจขนาดนี้แล้ว การช่วย เหลือเขาก็ไม่เป็นอะไร

ด้วยเหตุนี้ เย่เฉินจึงพูด “

ได้ ในเมื่อคุณขอร้องผม ผมก็จะเห็นแก่หน้าคุณ”

พูดจบ เก็บกำไลเข้าไป

เมื่อเห็นเยเงินรบกำไลไปแล้ว ฉินทางดีใจมาก รีบโค้งตัว ค่านับเขา: ท่านอาจารย์เย่ ตระกูลฉินอยู่ในเมืองจีนหลัง ถือว่า คำพูดพอจะมีน้ำหนักอยู่บ้าง หลังจากกำจัดพิฆาตแล้ว ท่านอา จารย์เย่มีอะไรต้องการให้ตระกูลฉินช่วย ตระกูลฉินจะช่วยสุด ความสามารถ เป็นกำลังเสริมให้ท่านอาจารย์”

ผู้คนที่อยู่รอบๆพากันโกลาหล เมื่อได้ฟังล้วนตกใจอย่างมาก ตระกูลฉินทุ่มสุดตัวแล้ว!

เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงเอ่ยพูด “ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผม จะช่วยคุณครั้งหนึ่ง ถือว่ายังไม่ถึงคราวเคราะห์ร้ายของตระกูล ฉิน”

ฉันกางรีบก้มกราบคำนับ พูดด้วยความดีใจ : “เชิญท่านอา จารย์เย่ลงมือ!

เย่เฉินขอกระดาษเหลืองและชาดแดงจากนั้นวัตถุโบราณ ข้างๆ เขียนตัวอักษรตวัดไปมาบนกระดาษเหลือง แล้วยื่นให้กับ จิบกาง

“เอายันต์นี้ติดตรงฝ้าหยก กลับไปบ้านแล้วจุดธูปกราบไหว้ บูชาทุกวัน หลังจากเจ็ดเจ็ดสี่สิบเก้าวัน พิฆาตก็จะสลายหาย ไป”

“ในเจ็ดเจ็ดสิบเก้าวันนี้ ในตระกูลห้ามฆ่าสัตว์ ห้ามให้มีการนองเลือด สมาชิกในครอบครัวอาบน้ำและจุดธูปทุกวัน จำเอา

“คําพูดมงคลของท่านอาจารย์ ผมจะปฏิบัติอย่างเคร่งครัด

ฉินการยื่นมือทั้งสองข้างออกไปรับยันต์ ซาบซึ้งในบุญคุณของ เย่เฉิน เอายันต์ติดบนฝ้าหยกด้วยความระมัดระวัง ห่อด้วย กระดาษสีเหลือง

เสี้ยววินาทีตอนที่ฝ้าหยกถูกห่อหุ้ม ภายในร่างกายของฉันเข้า ตงรู้สึกว่ามีพลังบางอย่าง ความหงุดหงิดที่อยู่ในร่างกายมลาย หายไปทันที ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา

ฉินกางเองก็รู้สึกว่าร่างกายของเขามีบางอย่างเปลี่ยนแปลง ดู สดชื่นและสบายกว่าเมื่อก่อน

เขารู้ วิธีการของเย่เฉินได้ผล!

สิ่งนี้ทำให้เขาดีใจขึ้นมาทันที

โชคดีที่ตนตามหาเย่เฉินพบ ไม่อย่างนั้นหลังจากวันนี้ ตระกูล ฉันคงจบสิ้นแล้วแน่ๆ!

จางเอ๋อเหมาที่อยู่ด้านข้างมองดูด้วยความตะลึงงัน เมื่อเห็น ฉินกางหมดธุระแล้ว จึงรีบแบกหน้าไป ยิ้มแห้งๆ ให้กับเย่เฉินพร้ อมกับโค้งคำนับให้เขา

“พี่ใหญ่ ช่วยดูโหงวเฮ้งให้ผมหน่อยได้ไหม? พี่ดูให้หน่อยว่า เมื่อไหร่ผมถึงจะเจอภรรยาสวยๆ?”
เย่เฉินขมวดคิ้วเป็นปม ส่ายหน้าแล้วเอ่ยพูด : “อยาก แต่งงานกับผู้หญิงสวยๆ ไปทำศัลยกรรมก่อน

ฉันเอาเสงี่ยนที่ยืนอยู่ด้านข้าง พ่นหัวเราะออกมา

เป็นจริงตามนั้น จางเอ๋อเหมาคนนี้หน้าตาอัปลักษณ์เป็นไป แล้ว เป็นไปได้ยังไงที่ผู้หญิงจะมองเขา

ในทางตรงกันข้ามเเฉินคนนี้ หน้าตาถือว่าหล่อ………

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ