ภายในรถ สีหน้าของซ่งหวั่นถิงถูก แสดงออกมาอย่างเยือกเย็น

เอาจริง ๆ การมีหนอนบ่อนไส้อยู่ในตระกูล นั้นมันทำให้เธอหัวเสียเป็นอย่างมาก ที่น่าโมโห ไปยิ่งกว่านั้นคือตาลุงฉีผู้นั้นกล้าที่จะวางกับดัก ต่อหน้าทุกคน

เรื่องวันนี้ถ้าสมมติว่าถูกหลอกเงินแล้วตา ลุงฉีหนีไปได้ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ขายหน้าไปทั้ง ตระกูลข่ง!

ยังดีที่ตอนนั้นเย่เฉินอยู่ ถึงกู้สถานการณ์ ได้ทัน ยับยั้งความเสียหายของหล่อนและวงศ์ ตระกูลไว้ได้

ว่าแล้วหล่อนก็หยิบบัตรธนาคารออกมา จากกล่องใส่ถุงมือในรถ ส่งให้เย่เฉิน “คุณชายเย่ ในบัตรนี้มีเงินอยู่ล้านหยวนรหัสคือแปดหกตัว เป็นน้ำใจเล็ก ๆ น้อยของฉัน ได้โปรดรับไว้ด้วย

ระหว่างที่พูดนั้นก็ได้แต่แอบถอนหายใจ เย่ เฉินผู้นี้นั้นไม่ว่ายังไงก็ดูเป็นผู้มีความรู้ความ สามารถ ไม่รู้ว่าทําไมถึงเลือกเข้าไปอยู่ตระกูล เล็ก ๆ ถ้าออกมาเป็นผู้ตรวจสอบวัตถุโบราณเอง ทําไม่กี่ปีก็คงมีลูกค้าไม่น้อย

เย่เฉินมองบัตรในมือหล่อนอย่าง งใจเล็กน้อย

เงินล้านหยวนไม่ใช่เงินน้อย แต่ก็เป็นเพียง แค่เศษเงินสําหรับตระกูลซ่ง

จริง ๆ แล้วเย่เฉินก็ไม่ได้ไยดีกับเงินแค่นั้น ไม่ว่ายังไงเขาก็มีเงินในบัตรนับหมื่นล้าน ประสา อะไรกับเงินแค่นั้น รับมาแล้วจะมีความหมาย อะไรล่ะ? แต่ลองมาคิด ๆ ดู ฐานะคนอย่างเขาก็ ไม่ใช่เศรษฐีจากตระกูลสูงส่ง เป็นเพียงแค่เขย แต่งเข้าบ้านตระกูลเซียวเท่านั้น

แค่เขยแต่งเข้าบ้านเมีย ก้าเห็นเงินห้าล้าน แล้วไม่สนใจก็คงทำให้ซ่งหวั่นถึงแคลงใจไม่น้อย คิดพลางยื่นมือออกไปรับบัตรพร้อมพูด “งั้นก็ ขอบคุณแล้วกันคุณหนูซ่ง”

“ไม่ต้องเกรงใจคุณชายเย” พูดพลาง ระบายยิ้มอ่อน

เมื่อพูดจบแล้วซ่งหวั่นถึงก็ถามขึ้นมาว่า “คุณชายเย่จะไปไหนต่อ”

“ส่งผมที่ตลาดแล้วกัน ผมต้องซื้อผักไปทำ กับข้าวที่บ้าน เย่เฉินยิ้มรับ

ซึ่งหวั่นถึงมองและทนไม่ไหวจนต้องพูดว่า “ฉันได้ยินเรื่องเกี่ยวกับคุณชายเย่มาบ้าง พูดตาม ตรงเลยว่าคุณมีความสามารถขนาดนี้ มันไม่ จําเป็นเลยที่ต้องให้ฐานลูกเขยแต่งเข้ามาฉุดรั้ง คุณไว้ เอาแบบนี้ดีไหม มาเป็นหัวหน้าผู้ตรวจสอบอัญมณีที่ ซึ่งกังของฉัน ฉันจะให้เงินเดือนขั้นต่ำ สุดปีละล้านหยวนคุณว่ายังไง?”

เย่เฉินโบกมือพร้อมพูดด้วยรอยยิ้ม “ผม

เป็นคนฝันไม่ค่อยดี กินแต่ข้าวนิ่ม ๆ (เป็น แมงดา)ซะจนชินแล้ว”

ซ่งหวั่นถึงชะงักเล็กน้อยจากนั้นก็ถอน หายใจออกมา

ดูเหมือนว่าข่าวลือในตลาดจะเป็นจริง เย่ เฉินคนนี้เป็นแค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินไปวัน ๆ

เมื่อก่อนก็คิดว่าเขาเป็นเพียงแค่คนคนไร้ ประโยชน์ที่จำใจต้องเกาะผู้หญิงกินเพราะไม่มี ทางเลือก ก็ยังพอเข้าใจได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่แบบนั้น

เขาไม่ใช่คนไร้ประโยชน์ แต่เขาเลือกที่จะทำตัว

ตกตาเป็นคนไร้ประโยชน์เอง

สิ่งนี้เองที่ทําให้หล่อนรับไม่ได้

ทัศนคติที่มีต่อเย่เฉินก็เริ่มเปลี่ยนไปเช่นกัน

เย่เฉินรู้ว่าหล่อนจะดูถูกเหยียดหยามเขา แต่นี่คงจะดีที่สุดสําหรับเขา ให้ทุกคนเข้าใจผิด ๆ เกี่ยวกับตัวเขา เพื่อให้เขาได้อยู่อย่างสงบสุขให้ ถึงที่สุด

เมื่อถึงตลาดเยเฉินก็ลงจากรถและกล่าวค่ อ๋าลากับบ่งหวั่นถิง จากนั้นก็ซื้อกับข้าวกลับบ้านทันทีที่เดินเข้าในบ้านมาเย่เฉินก็ได้ยินชาย ชราหัวเราะอย่างบ้าคลั่งพร้อมตะโกน

“ฮ่าฮ่าฮ่า มา ๆ ๆ มาดูสมบัติล้ำค่าที่ฉันได้

มา!”

เซียวซูหวั่นที่เพิ่งเลิกงานและกำลังนั่งอ่าน เอกสารอยู่บนโซฟานั้นอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมา แล้วพูดกับเซียวฉางควนที่กำลังหัวเราะว่า “พ่อ อีกนิด อจะทําให้ฉันตกใจตายแล้วนะ”

“มาดูนี่สิเร็ว” เซียวฉางควนไม่ได้ยี่หระกับ ท่าทางของเซียวซูหวั่นแม้แต่น้อย เขาหยิบถ้วย ศิลาดลขนาดเท่าฝ่ามือไว้ด้วยท่าทางเปี่ยมสุข “นี่ คือถ้วยลายครามไก่ฟ้าที่ฉันได้มาจากตลาดของ เก่า ได้ยินว่าถูกขุดมาจากโลงของจักรพรรดิ เฉียนตี้ มันมีมูลค่ามากกว่าห้าแสนหยวนแน่ะ!”

“มากกว่าห้าแสนเหรอ” เซียวซูหรืนลุกขึ้น ยืนและตะโกนออกมาว่า “พ่อเอาเงินมากขนาดนั้น มาจากไหน”

เย่เฉินหน่ายใจขั้นสุด เมื่อเช้าเพิ่งจะทำขวด พอร์ซแลนอวี้หูแตก ถูกฉวยโอกาสเสียแรงที่ลง ไป ชายแก่คนนี้ยังจะไปตลาดโบราณมาอีกหรือ?

นี่มันช่างเป็นแผลที่หายสนิทจนลืมเจ็บแล้ว จริง ๆ

เซียวฉางควนหัวเราะและพูดอย่างมีเลศนัย “ฉันหมายถึงถ้วยใบนี้มีมูลค่ากว่าสองล้าน แต่ทายสิ น อมาเท่าไหร่”

เขียวชูหนลังเลและพูดอย่างไม่แน่ใจว่า “สามแสนหยวน?”

“ไม่ใช่ ทายอีกครั้ง!” เซียวฉางควนโบกมือ

“สองแสนหยวน?”

“ไม่ถูก!”

เย่เฉินที่อยู่ข้าง ๆ เหลือบมองไปที่ถ้วยศิลา ดล แวบเดียวที่เห็นรู้ทันทีว่ามันเป็นของปลอม โดยคิดว่าเจ้าของสิ่งนี้ขายได้ถึงร้อยหยวนก็นับ ว่าไม่แย่แล้ว

ในตอนนี้เซียวฉางควนเลิกอุบแล้วพูดด้วย รอยยิ้ม “ฮ่าฮ่าฮ่าฉันซื้อมันมาสามร้อยหยวน!

เขียวฉางควนหัวเราะเสียงดังอย่างไม่ สามารถระงับความสุขของตัวเองได้

ดวงตาของเซียวซู รันเบ็กกว้างด้วยความ ประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อ “ ไม่จริงมั้ง ถ้วย นี้จะราคาแค่สามร้อยหยวนเท่านั้นหรือ?”

เมื่อหม่าหลานผู้เป็นแม่ได้ยินเหตุการณ์ เธอ ก็เดินออกมาจากห้องครัวด้วยความดีใจ” ถ้วยนี้มี ค่าขนาดนี้ มันจะไม่ใช่ของปลอมหรือ?”

เขียวฉางควนตบหน้าอกอย่างภาคภูมิ “ ไม่ ต้องห่วงคนขายไม่รู้เรื่องราคาตลาด ฉันให้คนไป ตรวจสอบมาแล้วว่าเป็นของจริง!””จริงเหรอ?” หม่าหลานหยิบถ้วยขึ้นมา อย่างระมัดระวัง หมุนมองซ้ายขวาแล้วยิ้มกว้าง

เย่เฉินยืนอยู่ข้าง ๆ ก็ทำได้แต่เพียงยิ้มร่วม วงไปด้วย แต่สีหน้าของเขาสงบนิ่ง เขาเห็นแล้วว่าถ้วยทั้งสองนี้เป็นของปลอม

แต่เมื่อเห็นชายชราจะมีความสุขขนาดนั้นเขาก็

ไม่ขอทําลายมันดีกว่า

เซียวฉางควนตื่นเต้นมาก เขาดูเหมือนแมว ที่ได้ชีวิตใหม่ เขาพูดด้วยความดีใจ “ถ้วยนี้ยังไม่ ครบชุด เจ้าของร้านบอกว่าเขาเอาส่วนที่เหลือมา ให้ดูอีกครั้งในวันพรุ่งนี้! พรุ่งนี้ฉันจะไปดูอีกครั้ง แล้วเก็บมันมาให้ครบ ราคามันคงทวีขึ้นอีกหลาย เท่า! ถ้าโชคดีก็คงคืนหนี้หกล้านนั้นได้! ”

เย่เฉินขมวดคิ้วและหยุดเขาทันที “พ่ออย่า โลกมากในการเล่นเก่า แค่สองถ้วยนี้ก็พอแล้ว แล้วก็… ”

เซียวฉางควนจ้องเขาตาขวางและต่อว่า “แล้วก็ ๆ แล้วก็อะไรอีก เด็กอย่างแกกล้าจะมา สอนฉันแล้วเหรอ”

“ไม่ใช่แบบนั้นพ่อ พ่อชอบก็ดี” เย่เฉินรีบพูด

เมื่อพูดจบเขาก็ไม่อยากที่จะยุ่งวุ่นวายกับ เรื่องนี้อีก ถึงชายแก่จะถูกหลอก แต่นั่นก็ไม่เกี่ยว กับเงินเขา

เขียวชูหนก็ช่วยพูดอีกว่า “พ่อจะซื้อทำไมเยอะแยะ ไอ้สองถ้วยนี้ซื้อมากินก็ไม่ได้ ดื่มก็ไม่ ได้ ราคาก็ต่างกันขนาดนี้ของจริงหรือปลอม ต้องรอตรวจสอบ ”

เธอไม่เชื่อเรื่องโชคหล่นจากฟ้า ถ้าคน สามารถซื้อ ของห้าแสนหยวนในราคาสามร้อย หยวนได้ ทุกคนก็คงจะรวยกันหมดแล้ว

เซียวฉางควนที่กำลังดีใจสติหลุดเหมือนถูก สาดน้ำเย็นใส่หน้า จึงพูดอย่างดูแคลนว่า “พวก แกไม่เข้าใจ นี่เป็นของโบราณและฉันต้องใช้ สายตาเฉียบคมคู่นี้เพื่อเลือกหยิบมันมา!”

ในขณะที่พูดเขาก็มองถ้วยศิลาดลด้วย ความชื่นชมและพูดกับเซียวซูหรันอีกว่า “แกไม่ ต้องมายุ่งเรื่องนี้ วันนี้ยังมีอีกหลายคนที่ต้องการ แย่งซื้อถ้วยนี้ไปจากฉัน ไม่แน่พรุ่งนี้ฉันอาจจะซื้อ มันไม่ได้ก็ได้”

“ถ้ามันมีค่ามากขนาดนั้น คุณต้องหาทาง ซื้อมันมาให้ได้นะ!” หม่าหลานพูดอย่างรีบร้อน เมื่อเห็นผู้อาวุโสทั้งสองยุ่งอยู่กับการชื่นชม

ด้วยลายครามไก่ฟ้า เซียวซูหรันจึงตึงเย่เฉินออก ไปอย่างเงียบ ๆ

“ฉันคิดว่านี่มันไม่น่าเชื่อเลยสักนิด เหมือน โดนหลอก พรุ่งนี้พ่อจะต้องไปที่นั่นแน่ ๆ คุณจะ ต้องไปกับเขา เพื่อไม่ให้เขาโดนต้ม

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ