บทที่ 38 มันจบแล้ว

หวังเถิงเฟย ในเวลานี้เสียสติสัมปชัญญะไปหมดแล้ว เขาไม่อยากอยู่ต่อหน้าเพื่อนร่วมคลาสแล้วถูกไอ้ขยะเย่เฉิน นั่นบดขยี้

จากนั้นเขาก็มุ่งมั่น เอาชุดประทัดจากมือของหวังเต้าน แล้ว โยนมันเข้าไปในรถของตัวเอง

หลังจากนั้น เขาหยิบไฟแช็กขึ้นมา จับฟิวส์ของประทัด แล้ว พูดเสียงเย็นชาว่า “พวกนายฉันให้ดี! ฉันไม่ใช่คนที่แพ้ไม่เป็น ไม่ต้องขอความเห็นใจจากเย่เฉิน!

พูดอย่างนั้นแล้วเขาก็จุดไฟทันที

ประทัดระเบิด ในฉับพลัน ระเบิดกระจุยกระจายในรถ!

ตอนแรกยังสามารถเห็นแสงไฟในรถ แต่ในไม่ช้า ในรถก็เต็ม ไปด้วยควันสีขาว เสียงประทัดระเบิดดังต่อเนื่อง ทำให้ในหัวใจ ของหวังเถิงเฟยกระอักเลือด แต่ทำให้นักเรียนที่มุงดูสนุกสนาน ตื่นเต้นกันมาก

นักเรียนหลายคนเอาโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่ออัดคลิปวิดีโอ ไว้อยู่นานแล้ว เตรียมรอจะโพสต์ทุกขั้นตอนลงติ๊กต๊อก ในไม่ช้า เพื่อให้ชาวเน็ตได้เห็นการแสดงที่หาดูได้ยาก

ประทัดสามหมื่นนัดยังคงระเบิดอยู่อย่างต่อเนื่อง ระเบิดเบาะที่นั่ง BMW540 อย่างรวดเร็ว ที่นั่งภายในเต็มไปด้วยฟองน้ำ จำนวนมาก ทุกอย่างล้วนเป็นวัตถุไวไฟ ด้วยการเผาไหม้ของ ประทัดดินปืน เปลวไฟสว่างวาบขึ้นทันที

ทุกคนไม่คาดคิดว่าประทัดจะทำให้รถติดไฟได้ และควันสีขาว คละคลุ้งเต็มไปหมด ไม่มีวี่แววว่าจะเกิดไฟไหม้เลย

แต่ว่าจนเมื่อประทัดเกือบจะระเบิด เมื่อควันเริ่มกระจาย เปลว ไฟภายในก็ปะทุขึ้นมาอย่างกะทันหัน ทันใดนั้นรถทั้งคันก็จมใน ทะเลเพลิง!

เพื่อนร่วมคลาสในเหตุการณ์ต่างส่งเสียงร้องตกใจ หวังเถิง เฟยโพล่งออกมาด้วยความหวาดกลัว “แม่งเอ๊ยดับไฟ ดับไฟ เร็ว!”

เขาคิดว่าอย่างมากประทัดก็ระเบิดแค่เบาะที่นั่ง ภายในถูก ระเบิด ตนเสียค่าใช้จ่ายไม่กี่หมื่นมันก็ไม่มาก ถึงขั้นหลายแสน เอาไปฟื้นฟูรถก็สามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมได้

แต่ไม่คิดเลยสักนิดว่าประทัดจะทำให้ไฟไหม้รถ

เขาตะโกนให้ดับไฟ แต่ไม่มีใครมีวิธีช่วยเขาดับไฟในรถได้ เขารีบโทรหา 119 เอง จากนั้นก็มองรถคันโปรดไฟลุกโชน โหม กระหน่ำขึ้นเรื่อยๆ อย่างสิ้นหวัง จนในที่สุดก็จมลงไปในทะเล เพลิง

เมื่อรถดับเพลิงมาถึง BMW540 ก็ไหม้จนเหลือแต่โครงแล้ว จากโครง ถึงขั้นมองไม่ออกด้วยซ้ำว่ามันเคยเป็น BMW
หวังเถิงเฟยล้มลงกับพื้น มอง BMW ที่รักของเขากลายเป็น เถ้าด้วยความสิ้นหวัง หัวใจเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเหลือคณา

ถ้ารู้ก่อนว่าจะเป็นแบบนี้ ให้ตายยังไงก็จะไม่เริ่มไปท้าทายเย

เฉินและขอแข่งกับเขา

มันไม่เพียงแต่จะเสียหน้า แต่ยังเสียรถด้วย…

บนใบหน้าหวังเต้าคนไม่มีการแสดงออก แต่ในใจรู้สึกข์มาก ยกนิ้วโป้งให้เเฉินเงียบๆ

จากนั้นเขาก็พูดกับหวังเถิงเฟยว่า “เถิงเฟย คุณก็อย่าเศร้าไป เลย ใกล้ถึงเวลาแล้ว ทำไมเราไม่ไปทานอาหารกันก่อนล่ะ

ตอนแรกหวังเถิงเฟยคิดหาเหตุผลที่จะจากไป แต่ลองคิดดูดีๆ

แบบนี้มันง่ายเกินไปสำหรับไอ้สารเลวเเฉิน!

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เพราะเย่เฉินรถของตนถึงได้เป็นขยะ ดัง ในสนามนี้ ตนต้องเอาคืนถึงจะพอ

ดังนั้นเขาจึงลุกขึ้นยืน และแสร้งพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันมีอะไร ที่ต้องเศร้า ยินดีเล่นพนันก็ต้องยอมรับความพ่ายแพ่เท่านั้น

เพื่อนร่วมคลาสหลายคนก็ทยอยเข้ามาคล้อยตาม “พีเฟยรวย ขนาดนี้ BMW จะสำคัญอะไรล่ะใช่ไหม”

“ใช่ อย่างที่พี่เฟยพูดมา มันก็แค่รถขนส่งทั่วไป

ทุกคนรู้ว่าหวังเถิงเฟยต้องการหน้า จากนั้นจึงไม่พูดถึงเรื่องพวกนี้อีก ตามหวังเต้านไปเตรียมความพร้อมสำหรับพิธีเปิด

ที่ร้าน ในห้องโถงมีโต๊ะหลายตัวตั้งไว้ บนเวทีเล็กๆ ข้างหน้า ยังมีแบนเนอร์แขวนปาร์ตี้ฉลองการเลี้ยงรุ่นเพื่อนร่วมคลาส และ แบนเนอร์ฉลองการเปิดร้านอาหารด้วย

บรรดาเพื่อนร่วมคลาสมากมายทยอยกันให้ของขวัญ เยเฉิน หยิบภาพวาดโบราณที่เขาซื้อมาด้วย แล้วเดินไปตรงหน้าหวัง เต้าคุนและพูดว่า “ยินดีด้วยนะเจ้าคุง นี่คือของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากเราทั้งคู่”

เซียวซูหนก็ยิ้มและพูดว่า “หวังเฝ้าคน ยินดีด้วยนะ ขอให้คุณ เงินทองไหลมาเทมา

ขอบคุณครับขอบคุณมาก” หวังเต้าคนรีบเอ่ยขอบคุณ จาก นั้นก็โน้มตัวเข้าไปข้างหูเเฉิน และพูดด้วยสีหน้าเบิกบาน “ฉัน เห็นนายกับดาวห้องมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดสนิทแนบแน่นกัน มาก ไม่เหมือนอย่างที่คนภายนอกพูดกัน เมื่อไรจะมีลูกล่ะ

เซียวซูหนได้ยินที่ทั้งสองคนกระซิบกัน จึงหน้าแดงอย่างช่วย ไม่ได้ เย่เฉินจึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นายหยุดนินทาได้แล้ว มี เมื่อไรฉันจะบอกนาย นายไม่ให้เงินไม่ได้นะ!”

“ได้เลยๆ” หวังเต้าคนรีบพยักหน้าและพูดว่า “ถึงตอนนั้นฉัน จะเอาของแดงใหญ่ๆ ให้เด็กเลย!” ขณะนี้ ดอกไม้ดอกหนึ่งที่แต่งหน้าเข้มจัด หญิงสาวหน้าตาธรรมดามาข้างๆ หวังเต้าคน เปิดปากถามว่า “เต้าคน สองคนนี้ ไตรเหรอ”

“คนนี้คือเพื่อนที่มหาวิทยาลัยของผม เพื่อนสนิท เก๋เฉิน! คนนี้ เป็นดาวประจำมหาวิทยาลัยเราเซียวซูหน ตอนนี้เป็นภรรยาเ เฉิน”

หลังจากหวังเต้าคนแนะนำทั้งสองคนจบ มีการแนะนำผู้หญิง ข้างกายด้วยว่า “คนนี้คือคู่หมั้นของฉัน หลิว”

“ฮะ? เขาก็คือคนที่เกาะผู้หญิงกิน…

หลิวลี่ลี่โพล่งออกมา แต่ในไม่ช้าก็ได้สติว่าพูดไม่ดีไป จึงรีบ เปลี่ยนคำพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันได้ยินหวังเจ้าคุณพูดถึงพวกคุณ ทั้งสองคนทั้งสวยทั้งหล่อเลยค่ะ!

เย่เฉินแกล้งทําเป็นไม่ได้ยิน ส่งภาพวาดโบราณให้หลิวลี่ลี่

และพูดว่า “นี่คือน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ จากเรา หลิวลี่ลี่พูดด้วยรอยยิ้ม “โอ้ มาก็พอแล้ว ยังต้องให้ของขวัญ อะไรล่ะคะ”

พูดแบบนั้นแต่กลับรีบยึดของขวัญไป

เย่เฉินพูดว่า “พวกคุณสองคนกำลังยุ่ง พวกเราไปหาที่นั่ง ก่อน”

“ได้” หวังเต้าคูนพูดขอโทษ “ขอโทษด้วยนะเเฉิน มีเพื่อน ร่วมคลาสมากมายที่ต้องทักทาย
ฝ่ายเเงินกับเซียวซูหนเพิ่งเดินไป หลิวก็รีบเปิดของขวัญ ของเยเงินทันที เมื่อพบว่าเป็นม้วนภาพวาด ขมวดคิ้วและพูดว่า “ที่เพื่อนร่วมคลาสของคุณให้มาคืออะไร

หวังเต้าคุณพูดว่า “มองไม่ออกเหรอ ก็ภาพวาดไ

“ซี” หลิวลี่เบะปากอย่างดูถูก คลี่เปิดแล้วเหลือบตามองดู และพูดว่า “ของเส็งเคร็ง ทั้งเก่าทั้งเน่า ฉันเดาว่ามันมีมูลค่าแค่ หนึ่งถึงสองร้อยหยวน”

หวังเต้าคนพูดอย่างจริงจัง “คุณจะสนใจอะไรกับจำนวนเงิน เพื่อนร่วมคลาสให้มา สิ่งของเบาแต่หนักใจ

หลิวพูดว่า “ให้มันน้อยๆ หน่อย ฉันขอบอกคุณนะ ต่อไป เพื่อนร่วมคลาสแบบนี้สุงสิงให้น้อยลง ทั้งสองคนให้ขยะแบบนี้ ยังไม่พอจ่ายค่าอาหารที่พวกเขากินเลย!”

หวังเต้านสีหน้าไม่พอใจ “หลิวลี่ คุณเป็นคนหัวสูงเลือก ปฏิบัติขนาดนี้เลยเหรอ”

แล้วหลิวลลี่ก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ “หวังเต้าคน คุณพูดอะไร ฉันเป็นคนหัวสูงเลือกปฏิบัติงั้นเหรอ ถ้าฉันหัวสูงเลือกปฏิบัติจริง ยังจะหาคนยากจนอย่างคุณเหรอ คุณอย่าลืมนะ เงินส่วนใหญ่ใน ร้านอาหารนี้เป็นพ่อฉันลงทุน

หวังเต้านมีท่าทางค่อนข้างกระอักกระอ่วน แต่ฉับพลันก็ได้

คําพูดไร้ค่าตอบ

ตอนนี้ หวังเถิงเฟยเดินไปหาทั้งสองคน เขาฟื้นตัวจากเรื่องรถไหม้เมื่อครู่นี้มากแล้ว เริ่มแสดงท่าทางกร่างขึ้นมาอีกแล้ว

มาถึงหน้าทั้งสองคน เขายื่นส่งซองแดงหนาเตอะให้ตรงๆ และพูดเสียงบางเบาว่า “เจ้าคุน นายเปิดร้านอาหาร ฉันก็ไม่รู้ว่า ให้อะไรนายถึงจะเหมาะ จึงให้แค่ของแดงของใหญ่ง่ายๆ แก่ นาย

หลิวลู่ลี่ขอบคุณพร้อมกับรับมันไปด้วย มือบีบดูก็รู้ว่าอย่าง น้อยต้องเป็นหมื่นหรือน้อยกว่าไม่เท่าไร จึงรีบพูดสอพลอทันที “พระเจ้า ขอบคุณจริงๆ ค่ะ”

หวังเถิงเฟยโบกมือและถามเธอว่า “ผมเห็นเมื่อครู่เย่เฉินก็มา ให้ของขวัญแล้วเหรอ เขาให้อะไรครับ

หลิวลี่ลี่ยิ้มเยาะและพูดว่า “ภาพวาดค่ะ ไม่รู้ว่ามันมาจาก

ตลาดมือสองไหม เดาว่าก็แค่หนึ่งหรือสองร้อยหยวนล่ะมั้ง!

หวังเถิงเฟยยิ้มอย่างเย็นชา “สุดท้ายยาจกก็คือยาจก!!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ