ช้าอดใจอีกฝ่าย รับสาย

หมาหลับเอ่ยปากทันที “ฮัลโหล เหวินข่าย

ใช่ไหม? ใช่ น้าคือแม่ของเซียวซู…….

หลังจากหวังเหวินข่ายเจอเซียวซูหร้นใน งานเลี้ยง ฉับพลันก็ตกตะลึงในความงามของเธอ และยากจะลืมเลือน

เขากำลังเสียดายที่ไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิด เซียวซูหร้น บังเอิญมากที่แม่ของเซียว หนโทร มาหาตนก่อน

เขาคาดเดาว่าหมาหลั่นคงเจอปัญหาอะไร สักอย่าง แน่นอนว่าเขาไม่มีทางปล่อยโอกาส สร้างความประทับครั้งนี้ไป

ดังนั้นเขาจึงรีบเอ่ยถามอย่างมีมารยาท “น้า หม่ามีเรื่องเดือดร้อนอะไรหรือเปล่าครับ?”

“เอ่อ น้ามีเรื่องให้เราช่วยหน่อย”

หม่าหลันรีบเอ่ยปาก เหวินบ่าย น้าและ เพื่อนๆอีกหลายคนได้ซื้อประกันกับบริษัทประกัน ภัยที่ชื่อว่าหัวซิน เงินเก็บทั้งหมดก็เอาไปซื้อหมด แล้ว แต่ตอนนี้บริษัทนี้ไม่ให้ถอนคืน เราช่วยน้ หาวิธีเอาเงินคืนมาได้ไหม?

หวังเหวินข่ายฟังจบก็ดีใจมาก คิดว่าได้ โอกาสแสดงความสามารถแล้ว จึงตอบกลับด้วยความมั่นอกมั่นใจ “คุณน้าวางใจได้ ผมจะไปหา คุณน้าตอนนี้เลย ผมจะช่วยคุณน้าจัดการเรื่องนี้ ให้ได้”

ฉับพลันหม่าหลั่นก็ตื้นตันใจรับเอ่ย “ขอบคุณเรามากนะ!”

หลังจากวางสาย สายตาของเธอก็หันไป มองเย่เฉินพลางเอ่ยอย่างมีน้ำโห “คนบางคนไม่มี ปัญญาทําอะไรเลย คาดหวังก็ไม่ได้ นอกจากช่วย ตะโกนสองสามประโยคแล้ว ยังมีประโยชน์อะไร อีก?”

เย่เฉินฟังจบก็แค่นยิ้มในใจ แม่ยายคนนี้ดู คนที่เงินแถมยังตาถั่วอีก

เรียกหวังเหวินชายมาช่วยเนี่ยนะ?

บริษัทนี้ฉ้อโกงเงินอย่างน้อยหลายสิบล้าน หรืออาจจะมากกว่านั้น กล้าฉ้อโกงเงินจํานวน มหาศาลขนาดนี้ต้องมีเบื้องลึกเบื้องหลังแน่นอน หรืออาจจะเป็นไปได้มากว่าจะมีผู้มีอิทธิพลใต้ดิน คอยหนุนหลัง หวังเหวินข่ายจะทำให้พวกต้มตุ๋นนี้ คายเงินออกมายังไง?

อำนาจของตระกูลหวังถืออยู่ในระดับ ธรรมดา หลังจากถูกตี๋เหากรุ๊ปยุติสัญญา อำนาจ ก็ลดลงมากกว่าเดิม จากอำนาจของตระกูลหวัง หากจะเข้ามายุ่งการฉ้อโกงเงินมูลค่ามหาศาล ขนาดนี้ ไม่มีทางเป็นไปได้
ความจริงแล้วเรื่องเล็กๆแบบนี้ ตนแค่ต่อ สายถึงเฉิน อข่ายแห่งแซงกรีลาก็สามารถ จัดการได้ในทันที

ยังไงเขาก็เป็นถึงตัวแทนของตระกูลเย่ใน เมืองจินหลง ผู้ประกอบการใดๆในเมืองจินหลัง หรือผู้มีอำนาจทั้งขาวและดำต้องไว้หน้าเขา

ทว่าแม่ยายคนนี้ของตนนั้นช่างน่ารังเกียจ ไหนๆหล่อนก็เชื่อใจหวางเหวินข่าย เช่นนั้นก็ให้ หวางเหงินข่ายจัดการไปแล้วกัน!

มีคนเห็นหมาหลันโทรศัพท์จึงรีบยิ้มหน้า บานกันทันที ก่อนจะเข้ามาล้อมถามเธอว่าหาผู้มี อิทธิพลมาช่วยได้แล้วใช่ไหม

หม่าหลันตอบคนที่เข้ามาล้อมเธออย่าง ได้ใจ “ทุกคนวางใจได้ ฉันเชิญคุณชายหวังมา ช่วยแล้ว เค้ามีความสามารถอยู่แล้ว คาดว่าเรา คงจะได้เงินคืนมาอย่างง่ายดาย! ”

มีคนตกตะลึง “คุณชายหวังอย่างนั้นหรือ? พี่หลันสุดยอดมากที่หาผู้มีอำนาจขนาดนี้มาได้

“ใช่ เส้นสายของคุณชายหวังคนนี้คงไม่ ธรรมดา แก้ปัญหาเรื่องนี้แค่คำพูดไม่กี่ประโยค คงจัดการได้?”

“พี่หลัน ไหนๆก็รู้จักชายหนุ่มที่สมบูรณ์ แบบขนาดนี้ ทำไมไม่ให้ลูกสาวแต่งงานกับเขา ล่ะ? ทำไมต้องให้แต่งกับผู้ชายไร้ค่าแบบนี้!”
หม่าหลับปรายตามองเปเฉินอย่างดูถูก พลางเอ่ยเสียงเย็น “คนไร้ค่าแบบนี้ สักวันจะถูก ไล่ออกจากตระกูลเซียวของเรา!”

เย่เฉินไม่พูดไม่จา เขาจะรอหวังเหวินชาย

มา ดู ว่าอีกฝ่ายจะจัดการยังไง ไม่นานรถพอร์ชสีดำค้นหนึ่งก็หยุดลงตรง

หน้าของทุกคน

ชายหนุ่มสวมชุดสูทท่าทางสง่างามคนหนึ่ง เดินลงมาจากรถ

หวังเหวินข่ายมาแล้ว

ลุงป้าที่อยู่รอบ้านล้วนอุทานออกมา “ไอ้ห ยา นี่สิถึงเรียกว่าชายหนุ่มรูปงามลูกเขยดีๆแบบ นี้ไม่รู้ว่าจะตกไปเป็นของลูกสาวบ้านไหน!”

“ใช่น่ะสิ! หากลูกสาวของฉันได้แต่งกับเขา ฉันคงนอนตายตาหลับแล้วล่ะ!”

“ปุ้ย หยุดฝันได้แล้ว! ถึงแกจะตายแล้ว เขา ก็ไม่เห็นลูกสาวแกอยู่ในสายตาหรอก!”

เมื่อหม่าหลันเห็นหวังเหวินข่ายก็รีบวิ่ง เข้าไปหาทันที ก่อนเอ่ยอย่างสนิทสนม “ไอ้หยา เหวินข่าย มาสักที น้าร้อนใจจะตายอยู่แล้ว”

คนที่มาคือหวางเงินข่ายเอง

หวางเหวินข่ายเอ่ยปนหัวเราะ “ขอโทษที่ให้ รอครับคุณน้า!”
หม่าหล่นรีบร้อนเอ่ย “ไอ้หยาเหวินจ่าย เรา จะเกรงใจกันเกินไปแล้ว น้า รอไม่ถึงสิบนาที เรา มาเร็วจริงๆ!”

หวังเหวีนข่ายตอบกลับ “ได้ยินว่าคุณน้ามี เรื่องเดือดร้อน ผมก็รีบขับรถมาเลย ฝ่าไฟแดงไป ตั้งหลายครั้ง”

หม่าหลันมีสีหน้าได้ใจ แต่ปากกลับเอ่ย อย่างเป็นห่วง “ฝ่าไฟแดงแบบนี้คงมีปัญหาน่าดู ใช่ไหม?”

“ไม่หรอกครับ” หวังเหวินชายตอบเสียง เรียบ “ตำรวจจราจรมีแต่คนคุ้นเคยกันทั้งนั้น โทร สายเดียวก็จัดการได้หมดแล้ว”

หวังเหวินข่ายเอ่ยถาม “มาพูดเรื่องคุณน้าดี กว่า! คุณน้าถูกหลอกไปเท่าไหร่ครับ?” หม่าหลันถอนหายใจ เห้อ ทั้งหมดล้านกว่า บอกว่าเงินปันผลเดือนนี้จะได้สองหมื่น สุดท้าย

แม้แต่เงินต้นก็เอากลับมาไม่ได้

หวังเหวินบ่ายพยักหน้ารับพลางเอ่ยอย่าง มั่นใจ “คุณน้าวางใจได้ เรื่องนี้เดียวผมจัดการเอง มีผมออกหน้าเองจะต้องช่วยคุณน้าเอาเงินคืนมา ได้แน่นอน”

เอ่ยจบ เขาก็เหลือบมาเห็นเย่เฉินที่ยืนอยู่ หลังหม่าหลัน ฉับพลันสีหน้าเปลี่ยนทันที

คิดไม่ถึงเลยว่าสวะไร้ค่าที่เกะกะสายตาอย่างเย่เฉินก็อยู่ด้วย

ตั้งแต่เจอเซียวซูหรา หวังเหวินข่ายก็มี ความคิดอยากได้มาครอบครอง เมื่อได้ฟังจาก น้องชายว่าเขียว หนอาจจะยังโสดอยู่ ความคิด อยากได้มาครอบครองก็มากกว่าเดิม

ดังนั้นเมื่อเห็นสามีไร้ค่าของเซียวซูหน แน่นอนว่าเขามองอย่างเหยียดหยาม

เขาจึงตั้งใจเอ่ยแกมหัวเราะ ไอ้หยา คุณย่ ก็อยู่หรือนี่ หรือว่าคุณมีวิธีช่วยคุณน้าเอาเงินคืน มา? คุณจะลองดูก่อนไหม? จะได้ไม่หาว่าผมแย่ง ความดีความชอบ

หม่าหลันรีบเอ่ยขึ้นทันที “ให้มันลองอะไร ละ มันช่วยอะไรได้? มีแค่ปากที่พอจะช่วยตะโกน หน่อยแค่นั้นแหละเหวินข่ายเราไม่ต้องไปยุ่งกับ มันหรอก”

หวังเหวินข่ายพยักหน้ารับพลางเอ่ย เหน็บแนม “ไหนๆคุณเย่ก็ไม่มีความสามารถ อย่างนั้นผมจะลองดู!”

เย่เฉินยิ้มบางๆพลางตอบกลับ “สู้ๆนะ คุณชายหวัง”

หวังเหวินข่ายได้ยินดังนั้นก็หัวเราะเสียงดัง ขณะนี้ลุงป้าทั้งหลายที่อยู่ข้างหม่าหลันก็ล้อมเข้า มาแล้วเอ่ยประจบประแจง “หม่าหลัน ไหนๆเราก็ เป็นเพื่อนกัน เธอบอกพ่อหนุ่มรูปหล่อคนนี้ให้ช่วย

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ