บทที่ 13 เตรียมตัวประหลาดใจ

นับแต่ออกจากบริษัทเขียวชื่อ เซียวซูหนก็ตื่นเต้นยังนับ ประมาณมิได้

พรุ่งนี้คุณย่าจะประกาศภารกิจใหม่ของตนแล้ว ในที่สุด ตนเองก็ลืมตาอ้าปากได้สักที

คิดมาถึงตรงนี้ เธออดพูดขึ้นกับเย่เฉินไม่ได้ เย่เฉิน ขอบคุณนะ! ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ ให้กำลังใจ ฉันคงไม่กล้ารับ ภารกิจนี้”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูด“เมียจ๋ เป็นสิ่งที่คุณควรได้ พูดพลาง เย่เฉินพูดอีก”จริงเมียจ๋า เรื่องมงคลขนาดนี้

เราควรฉลองกันหน่อยไหม

เซียวซูหนพยักหน้าคุณอยากฉลองยังไงล่ะคะ”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูด“ใกล้ครบรอบแต่งงานสามปีของเรา พอดี ฉลองพร้อมกันเลยทีเดียวดีไหม! ผมเตรียมการเอง คุณไม่ต้องห่วง”

เชียวชหนถามอย่างประหลาดใจ “คุณจะเซอร์ไพรส์ ฉัน

หรือคะ”

“ใช่สิ! “เยเฉันพยักหน้า ยิ้มแล้วพูด “ผมจะเตรียมเซอร์ไพรส์ไว้ให้คุณ!

เซียวซูหนรู้สึกหวานขึ้นในใจ พูดขึ้น งั้นฉันไม่ถามคุณ

ต่อแล้ว กว่า!

เย่เฉินพูด ไม่ต้องถามหรอกน่า รอดูก็แล้วกัน ! ” เพื่อที่จะเตรียมของขวัญวันครบรอบ ให้ภรรยาสุดรัก เย่

เฉินเองก็มีแผนการอยู่ในใจ โดยหลักแล้วเป็นการชดเชยให้ เพราะเมื่อก่อนตนเอง ยากจน ไม่มีเงินซื้อของขวัญให้ภรรยา แม้กระทั่งงาน แต่งงานก็ไม่สามารถจัดให้ ตอนนี้มีเงินแล้ว จะต้องชดเชย เธอให้ดี

หลังจากที่แยกตัวออกมาจากภรรยาแล้ว เย่เฉินจึงมาที่ ร้านจิวเวลลี่ในใจกลางเมืองจีน หญิงชื่อว่าซุยเกือชวน

ยเก๋อชวนเป็นร้านจิวเวลลี่ชื่อดังของพื้นที่

ทองคำ ทองคำขาว เพชร พลอย หยก ไพลินมีทุกสิ่งอย่าง

เยเงินซื้อของขวัญให้ภรรยาก่อนชิ้นหนึ่ง จากนั้นจึงไปที่ โรงแรมที่ดีที่สุด ไปจองห้องแต่งงานสำหรับการแต่งงาน ย้อนหลัง

หลังจากที่มาถึงซุยเกือซวน พวกเซลล์เห็นเขาสวมชุด าลองของอดิดาสจึงไม่สนใจ
เย่เฉินเดินดูของอยู่เป็นนาน เขาถูกใจสร้อยคอหยกมรกต เส้นหนึ่งในตู้

เนื้อของหยกมรกตเส้นนี้เป็นหยกมรกตเนื้องาม ละเอียด ประณีต เข้ากับราศีของเซียวซู หน

เงินเย่เห็นราคา สิบสามล้าน เป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับ

ตนเอง

จึงเรียกพนักงานขายมา พูดขึ้นว่า “สวัสดีครับ ผมรบกวน ขอดูสร้อยเส้นนี้”

ฝ่ายตรงข้ามมองเเฉินพลางพูด ผมไม่มีกุญแจ กุญแจอยู่ ที่ผู้จัดการ”

พูดพลาง เขาจึงยกวอนพูด “ผู้จัดการหวังครับ มีคน อยากดูอัญมณีเม็ดงามของร้านเราครับ

ไม่นานหญิงสาวที่แต่งตัวฉูดฉาดก็รีบออกมาอย่างตื่นเต้น เธอชื่อหวังเช่น เป็นผู้จัดการ ฝ่ายขายของที่นี่

แขกผู้มีเกียรติท่านไหนที่อยากดูอัญมณีล้ำค่าของร้าน

พนักงานขายชี้ไปที่เเฉิน พลางพูด ผู้จัดการหวังครับ คือ คุณผู้ชายคนนี้

“อะไรนะ” หวังเป็นมองไม่เฉิน ด้วยท่าทีรังเกียจราวกับกิน แมลงวันเข้าไป
ใส่เสื้อกล้ามมาแบบนี้จะไปมีปัญญาซื้อได้ไง

คิดมาถึงตรงนี้ หล่อนจึงหันไปพูดกับพนักงานขาย ว่า”เสี่ยวหลว ล้อเล่นใช่ไหมเนี่ย”

ฝ่ายตรงข้ามพูด ไม่ใช่นะครับ คุณผู้ชายคนนี้จะดูอัญมณี สําค่าของร้านจริงๆ”

หวังเป็นด่าทอ เสื้อกล้ามแบบนี้จะไปมีปัญญาซื้ออัญมณี ล้ำค่าของร้านได้ไง แกตาบอดหรือไง หรือว่าหลับหูหลับตา พูด ไสหัวไปให้ไกลๆลูกตาเลย อย่าทำฉันเสียอารมณ์

ท่าทีหวังเช่นทุเรศเกินทน

คนแบบไหน ก็มีกำลังซื้อแบบนั้น หล่อนมองปราดเดียวก็รู้ ดังนั้น หล่อนจึงฟันธง เย่เฉินเป็นคนจน ที่ใส่เสื้อกล้าม

เหม็นๆมา

ไม่ต้องพูดถึงอัญมณีล้ำค่าราคาสิบสามล้านในร้านหรอก ต่อให้สร้อยคอธรรมดาราคา พันสามก็ไม่น่าจะมีปัญญา

ชื้อ!

แบบนี้ไม่เสียเวลาหล่อนหรอกหรือ

พนักงานชายคนนั้นโดนด่าจนไม่กล้าเอ่ยปากพูด เย่เฉินข มวดคิ้วถามหล่อน พวกเธอเปิดร้านทำธุรกิจไม่ใช่เหรอ ฉัน จะดูสร้อยเส้นนี้ มีปัญหาอะไร”
หวังเย่นยิ้มเย็น พูด พวกเราเปิดร้านทำธุรกิจ แต่ไม่ทำ ธุรกิจที่ติดขัด ถ้าคุณไม่มีปัญญาซื้อก็อย่ามาเกะกะ

เย่เฉินขมวดคิ้ว เอ่ยปากถาม แล้วเธอรู้ได้ไงว่าฉันไม่มี ปัญญาซื้อ”

หวังเช่นพูดอย่างไม่สบอารมณ์”หยกมรกตชิ้น ราคาเป็น สิบล้าน คุณจะเอาอะไรมาซื้อ ฉันรู้ว่าคุณแค่อยากให้ฉันหยิบ ออกมาถ่ายรูป แล้วไปโพสต์อวดใช่ไหมล่ะ”

พูดพลาง หวังเล่นกอดอกยืนจังก้า ท่าทางยโส สีหน้าเต็ม

ไปด้วยรอยเหยียดหยาม

พอได้ยินราคาของหยกมรกตเหยียบสิบล้าน คนรอบๆ ต่างก็ชี้มือซุบซิบกัน พูดอย่างเหยียดหยามคนแบบนี้หน้าไม่ อาย ไม่มีปัญญาซื้อแล้วยังเลือกขอดู ดูทำไม

“นั่นสิ ไม่ได้ดูสารรูปตัวเองเล้ยยย สารรูปแบบนี้ ไม่เข้า กับหยกมรกตชั้นเลิศขนาดนั้นแม้แต่น้อย

“จะบอกให้นะ ตอนนี้คนแบบนี้มีกลาดเกลื่อน

เย่เฉินจ้องมองหวังเป็นที่อยู่หลัง เห็นอีกฝ่ายกำลังแค่น ยิ้มเย็นมาทางตนเอง จึงตัดสิน ใจแน่วแน่ว่า จะต้องอบรม สุนัขรับใช้แบบนี้ให้ขยาดสักตั้ง!!

ดังนั้น เย่เฉินจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา กดโทรหาถึงชื่อให
มาทีชยเก๋อชวนหน่อยสิ เตรียมเงินสดสิบสามล้านมา ด้วยนะ ภายในสิบนาที ต้องมาถึง”

“ไม่มีปัญหาครับคุณชาย ผมมาเดี๋ยวนี้”

หวังเป็นยกมุมปากขึ้น ยิ้มพูด แสดงจนติดลมเลยสินะ! มี เงินสดสิบสามล้านด้วย ทั้งชีวิตฉันยังไม่เคยเห็นเงินสดเยอะ ขนาดนี้เลย หวังว่าคุณจะทำให้ฉันเปิดหูเปิดตาได้บ้างนะ! คุณคงยังไม่รู้ เงินสดที่เกินหนึ่งล้าน ต้องนัดถอนกับทาง ธนาคารนะ ฮ่าๆๆ ตลกสิ้นดี! ”

เย่เฉินพยักหน้า พูด” ในเมื่อไม่เคยเห็นเงินสดมากขนาดนี้ งั้นก็รีบๆเห็นซะ

คนรอบตัวต่างก็ถูกกันเซ็งแซ่

“ยากจนไม่ใช่ปัญหา ปัญหาคือจนแล้วพยายามอวยรวย เหมือนกับตบหน้า ให้บวมเพื่อให้ดูอ้วน…….

“ฮ่าๆ คนๆนี้ดูยังไงก็ไม่เหมือนคนมีเงิน ยังจะสิบสามล้าน อีก ควักออกมาสามแสนได้ กูจะเรียกพ่อเลย!

“ฉันก็อยากเห็นเงินสดสิบสามล้านเป็นยังไง! ”

พอเห็นคนส่วนใหญ่เข้าข้างตน หวังเย็นจึงอดยิ้มออกมา ไม่ได้ อยากรอดูว่าถึงเวลาไม่ได้สิบสามล้าน ยาจกนี้จะทํายัง

ไม่กี่นาทีให้หลัง ที่ประตูซุยเกือชวน รถโรลสรอยด์สองสามคันจอดลง

จากนั้น รถโรลสรอยด์สองคันแรก มีบอดี้การ์ดสวมสูทดำ แปลคนลงมา

ในมือพวกเขาถือกระเป๋าหนังสีดำ แต่ละคนกล้ามเนื้อเป็น มัดๆ สีหน้าเคร่งเครียด ดูเยือกเย็นราวนักฆ่า ถึงขนาดที่ว่า ทำให้บรรยากาศโดยรอบ อึมครึมไปตามๆกัน

ฉากนี้ ทำให้ชุ่ยเกือชวนตกตะลึงขึ้นมาทั้งร้าน

คนใหญ่คนโตที่ไหนมากัน ถึงได้จัดฉากอลังการขนาด

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ