บทที่ 1 ได้รับความอับอาย
ณ คฤหาสน์หรูตระกูลเขียว แสงไฟสว่างจ้า
คืนนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดอายุ70ปีของนายหญิงใหญ่เชียว ผู้นําตระกูลตระกูลเขียว
ทั้งหลานชาย หลานสาว และหลานเขยต่างทยอยกันให้
ของขวัญ
“คุณย่าคะ ได้ยินว่าคุณย่าชอบดื่มชา หนูเลยเอาซาเอ่อ 100ปีราคาสองแสนห้านมาให้เป็นของขวัญ”
“คุณย่า ได้ยินว่าคุณย่านับถือพระพุทธเจ้า พระหยกและ หยกสลักขาว ราคาสามล้านห้า……
นายหญิงใหญ่เชียวเห็นของขวัญพวกนี้แล้วปลื้มปริ่มเป็น อย่างมาก ทั้งบ้านเต็มไปด้วยความสุข
ทันใดนั้นเย่เฉิน หลานเขยของนายหญิงใหญ่เซียวก็พูด ขึ้น : “คุณย่าครับ ให้ผมยืมเงินสัก5ล้านได้ไหมครับ ป้าหลีที่ สถานสงเคราะห์ป่วยเป็นโรคยูเรเมีย ต้องใช้เงินในการ
รักษา……
ทุกคนในตระกูลเซียวต่างตกตะลึง
ทุกคนมองเข่เฉินด้วยสายตาไม่เข้าใจ
ลูกเขยคนนี้กล้ามากนะเนี่ย? งานวันเกิดนายหญิงใหญ่ เขาไม่เพียงไม่เตรียมของขวัญอะไรมา ยังกล้าพูดแบบนี้อีก ขอยืมเงินนายหญิงใหญ่5ล้านเนี่ยนะ?
3ปีก่อน คุณท่านใหญ่เขียวที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่รู้ไปเจอกับเข่ เงินจากไหน บังคับให้เขียวหวั่น หลานสาวคนโตแต่งงาน กับเขาให้ได้ อีกทั้งเย่เฉิน ในตอนนั้นจนเอามากๆ ไม่ต่าง อะไรกับขอทานเลย
หลังจากทั้งสองคนแต่งงานกัน คุณท่านใหญ่เชียวก็จาก ไป นับตั้งแต่นั้นมาคนตระกูลเซียว ก็อยากเขาออกไป
แต่เย่เฉินไม่ใส่ใจ ไม่ว่าใครจะดูถูกยังไงเขาก็ไม่สะทก สะท้าน ดังนั้นจึงเป็นลูกเขยจนๆ ในตระกูลเซียวมาโดยตลอด
วันนี้เอ่ยปากขอยืมเงินนายหญิงใหญ่ ก็เพราะจนปัญญา เช่นกัน
ป้าหลี่ที่สถานสงเคราะห์ คนที่เคยรับเลี้ยงเขา ช่วยชีวิต เขาไว้ ตอนนี้ป่วยเป็นโรคยูเรเมีย การฟอกไตปลูกถ่ายไต ต้องใช้เงินอย่างน้อย5ล้าน เขาไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ เลย ต้องมายืมนายหญิงใหญ่
เขาคิดว่าวันนี้เป็นวันครอบรอบวันเกิดครั้งใหญ่ของนาย หญิงใหญ่ พอนายหญิงใหญ่มีความสุข ไม่แน่ทำนอาจจะ
แต่คิดไม่ถึงว่า เมื่อครู่นายหญิงใหญ่เขียวยังยิ้มร่า ตอนนี้ กลับหน้าบึ้งตึงซะแล้ว
เธอปาแก้วชาที่อยู่ในมือลงไปบนพื้น และพูดด้วยความ โมโห : “สารเลว แกมาอวยพรวันเกิดหรือมายืมเงินกัน แน่?
เซียวซูทริน ภรรยาของเยเฉันรีบอธิบายให้นายหญิงใหญ่ ฟังทันที “คุณย่าคะ เย่เฉินไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราว ท่านอย่า
ถือสาเลยนะคะ”
เธอพูดพลางดึงเย่เฉินไปอีกด้านหนึ่ง
ทันใดนั้น เซียวเวยเวยลูกพี่ลูกน้องของเซียวซูหน พูดขึ้น อย่างเย้ยหยัน : “พี่ ดูสิว่าพี่แต่งกับขยะอะไรไป! ฉันกับเห วินเฟยแค่หมั้นกัน ยังไม่ได้แต่งเลย เหวินเฟยก็ให้หยกพระ เป็นของขวัญแด่คุณย่า แต่ดูสามีพี่สิ ของขวัญอะไรก็ไม่เอา มา ยังมีหน้ามายืมเงินคุณย่าอีก!
“ใช่ พี่เเฉิน เราสองคนเป็นเขยตระกูลเซียวเหมือนกัน เขยคนโตอย่างพี่ทำอะไรได้ไม่ได้เรื่องจริงๆ!
ผู้ชายที่พูดคือหวังเหวินเฟย คู่หมั้นของเซียวเวยเวย เป็น คุณชายของตระกูลใหญ่
ถึงหวังเหวินเฟยจะใกล้แต่งงานกับเซียวเวยเวยแล้ว แต่ ในความรู้สึกเขา ความสวยของเซียวเวยเวยเมื่อเทียบกับเซียว หน ภรรยาของเยเงินแล้ว ยังห่างกันมากนัก
เซียวซูหนเป็นสาวสวยที่มีชื่อเสียง ในเมืองจีนหลัง แต่ เมื่อเห็นว่าสาวสวยคนนี้แต่งงานกับไอ้ไร้ประโยชน์นี้ หวังเห วินเฟยก็รู้สึกไม่พอใจนัก
“ขยะแบบนี้ รีบไล่ออกไปจากตระกูลเซียวของเราซะจะดี
กว่า! ”
“ใช่! หมอนี่ทำให้ตระกูลเซียวขายหน้ามากๆ
“ฉันว่าที่เขาขอยืมเงินน่ะไม่จริงหรอก แต่จงใจเรียกความ สนใจจากงานเลี้ยงของนายหญิงใหญ่นะคือเรื่องจริง! ”
เย่เฉินเห็นทั้งตระกูลเซียวต่างพุ่งเป้าด่าทอมาที่ตน ก็กำ หมัดแน่นอย่างอดไม่ได้
ถ้าไม่ใช่เพราะหาค่ารักษาให้ผู้ที่มีพระคุณกับตน เขาไป จากที่นี่ตั้งนานแล้ว
แต่พอนึกถึงสิ่งที่พ่อสั่งสอนตนมาตั้งแต่เด็ก ว่า ให้รู้จัก ตอบแทนบุญคุณคน เขาจึงเก็บความอัปยศอดสูไว้ในใจ แล้วพูดกับนายหญิงใหญ่เชียว : “คุณย่าครับ ช่วยชีวิตคน นั้นได้บุญมากนะครับ ท่านโปรดเมตตาด้วย”
มีคนด่าออกมา “ไอ้แช่เย่ แกอย่าพูดหลอกล่อคุณย่าไป หน่อยเลย แกอยากช่วยคนก็หาวิธีเอาเอง ให้คุณย่าช่วย ออกเงินให้แกเนี่ยนะ เป็นคนยังไงกัน? ”
คนที่พูดคือเซียวไห่หลง พี่ชายแท้ๆของเซียวเวยเวย
พวกเขาสองพี่น้องมีอคติกับเขียวชูหนพวกเขามาตลอด จึงชอบฉวยโอกาสดูถูกเย่เฉิน
เซียวซูบ นอีกด้านก็พูดด้วยใบหน้าอึดอัด “คุณย่าคะ เช่ เฉินเขาเสียพ่อไปตั้งแต่8ขวบ ป้าหลี่ที่สถานสงเคราะห์เลี้ยง เขามาได้จนโต ที่เขาอยากตอบแทนบุญคุณก็ทำด้วยใจจริง คุณย่าขวยเขาหน่อยนะคะ…….
นายหญิงใหญ่เชียวพูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม : “ให้ย่า ช่วยเขางั้นเหรอ? ได้สิ งั้นก็หย่ากับเขาแล้วแต่งกับคุณชาย จางซะ ถ้าแกทำตามนี้ ย่าจะให้เงิน5ล้านกับเขาทันที! ”
คุณชายจางที่นายหญิง ใหญ่พูดถึง คือจางเหวินเท้า คนที่ ตามจีบเซียวซูหนมาโดยตลอด ตระกูลจางเป็นตระกูลชั้น สูงในเมืองจีนหลังมีอำนาจกว่าตระกูลเซียวมาก นายหญิง ใหญ่อยากเข้าหามาโดยตลอด
ในขณะนั้นเองพ่อบ้านก็วิ่งเข้ามาด้วยความเร็ว พลางพูด เสียงดัง “คนมาส่งของขวัญที่คุณชายจางส่งมาครับ หยกพระสลักมรกต องค์ ราคา15ล้าน! ”
นายหญิงใหญ่เซียวหันไปมองด้วยความดีใจ พลางพูด
“รีบเอามาๆ ให้ฉันดูหน่อย!
พ่อบ้านรีบยื่นหยกพระสลักมรกตให้ทันที ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างตกตะลึง
หยกพระสลักมรกตองค์นี้ทั้งมีสีเขียวมรกตและแวววาว ไม่มีสิ่งอื่นเจือปนแม้แต่น้อย แค่มองก็รู้ว่าเป็นงานชิ้นเยี่ยม
หวังเหวินเฟยที่ให้หยกพระ เมื่อเห็นหยกพระสลักมรกต องค์นี้ ก็รู้สึกอับอาย คิดไม่ถึงว่าจางเหวินเท้าที่ไม่ได้ เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลเชียวคนนี้ จะเล่นใหญ่ขนาดนี้!
นายหญิงใหญ่เซียวจับหยกพระสลักมรกตอย่างดีอกดีใจ พลางพูด : “โถ คุณชายจางมีน้ำใจจริงๆ ถ้าเขาได้เป็น หลานเขยฉัน ฉันคงดีใจมากจริงๆ! ”
พูดจบเธอก็หันไปมองเซียวซูหน : “ว่าไง? เงื่อนไขของ ย่า แกจะคิดพิจารณาหน่อยไหม? ”
เชียวหรับส่ายหน้า: “คุณย่าคะ หนูจะไม่หย่ากับเย่เฉิน
นายหญิงใหญ่ไม่พอใจขึ้นมาทันที เธอด่าทออย่าง โมโห : “ให้โอกาสแล้วไม่เอา! งั้นจะอยู่กับไอ้ไร้ประโยชน์ นี้ให้จงได้! รีบให้มันออกไปเดี๋ยวนี้! ฉันไม่อนุญาตให้มัน มาร่วมงานวันเกิดของฉัน! ”
เย่เฉินผิดหวังกับตระกูลเซียวเป็นอย่างมาก ตอนนี้เขาไม่มี หน้าที่จะอยู่ในตระกูลเซียวต่อแล้ว ดังนั้นเขาจึงพูดกับเซียวซู หวั่น: “ซูหน ผมไปหาป้าหลี่ที่โรงพยาบาลนะ
“งั้นฉันจะไปกับคุณ
ทันใดนั้นนายหญิงใหญ่เขียวก็ออกมา: “ถ้าแกไปด้วย อีกคน ฉันจะไม่นับแกเป็นหลานอีกต่อไป! แกใสหัวออกไป จากตระกูลเขียว พร้อมมันและของแกซะ! ”
เซียวซูหนอึ้ง คิดไม่ถึงว่านายหญิงใหญ่จะพูดคำพูดที่ โหดร้ายขนาดนี้ออกมา
เยเฉันรีบพูด : “คุณอยู่ที่นี่เถอะ ไม่ต้องสนใจผม ขณะพูด ยังไม่ทันให้เซียวซูหนได้สติกลับมา ตนก็เดิน ออกไปด้านนอกแล้ว
เซียวไม่หลงที่อยู่ด้านหลังพูดอย่างขบขัน : “โถๆน้องเขย ของฉัน ออกไปทั้งที่ไม่ได้กินอะไรแบบนี้ คงไม่ไปเป็นขอทาน ข้างถนนหรอกนะ? ถ้าเป็นแบบนั้นละก็ แกไม่ทำตระกูลเซียว ของเราขายหน้าแย่หรอกเหรอ? ฉันมีอยู่ใหยวน แกเอาไป ซื้อหมั่นโถวกินซะนะ!
เซียวให้หลงพูดพลางหยิบเหรียญออกมา แล้วโยนไปที่
เท้าของเเฉิน
ทั้งตระกูลเซียวต่างพากันหัวเราะเยาะออกมา
เย่เฉินกัดฟันกรอดๆ แล้วเดินออกจากตระกูลเที่ยวไป
เมื่อถึงโรงพยาบาลเยเงินก็รีบตรงไปยังแผนกชำระเงิน เพื่อไปคุยกับทางโรงพยาบาล ว่าเรื่องเงินค่ารักษาและค่ายาจะล่าช้าออกไปสักประมาณ 2 น
แต่ทว่าตอนที่เขาสอบถามพยาบาล จึงได้รู้ว่าป๋าหลีโดน ส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลเซียเหอ โรงพยาบาลที่ดีที่สุด ของเล่นจิงแล้ว
เย่เฉินตกใจมาก จึงรีบถามเธอ “นี่ต้องใช้เงินเท่าไหร่? ผมจะไปหามา! ”
อีกฝ่ายพูด : “ทั้งหมด15ล้านค่ะ ตอนนี้จ่ายไปแล้ว5ล้าน ยังขาดอีก10ล้าน ต้องชำระภายในหนึ่งสัปดาห์นี้
“เงิน5ล้าน ใครเป็นคนจ่าย? ”
อีกฝ่ายส่ายหน้า: “ฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ”
เย่เฉินประหลาดใจ ขณะที่กำลังจะหาความกระจ่างกับ เรื่องนี้ พอหันไปก็เห็นชายอายุราว50กว่าๆ ใส่ชุดสูทสีดำ มี ผมขาวเล็กน้อยยืนอยู่ด้านหลังเขา
ทั้งคู่สบตากัน ชายคนนั้นโค้งคำนับให้เขาและพูดขึ้น คุณชาย หลายปีมานี้คุณประสบความลำบากแล้ว!
เย่เฉินขมวดคิ้วงุนงง ดูเหมือนจะเปลี่ยนอารมณ์ไปถาม ด้วยน้ำเสียงเย็นชา : “คุณคือถังซื่อไห่งั้นเหรอ? ”
อีกฝ่ายพูด ด้วยความดีใจ “คุณชาย คุณยังจำผม
เย่เงินสีหน้าเคร่งขรึม พลางพูด : “ฉันต้องจำได้! ฉัน จําพวกคุณได้ทุกคน! ตอนนั้นเป็นเพราะพวกคุณบีบบังคับ ให้พ่อแม่พาผมออกไปจากเล่นจิง ต้องหลบหนีตลอด ระหว่างนั้นพ่อแม่ผมประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต ผมต้อง กลายเป็นเด็กกำพร้า ตอนนี้พวกคุณมาหาผมอีกทำไม
ถังซื่อไห่พูดอย่างเจ็บปวดสุดๆ : “คุณชาย ตอนพ่อของ คุณเสียคุณท่านก็เสียใจมากเช่นกัน หลายปีมานี้ท่านตามหา คุณอยู่ตลอดตอนนี้เจอแล้ว คุณกลับไปพบท่านกับผม
เถอะ! ”
เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา : “คุณกลับไปเถอะ ผมไม่มีวันไป
เจอเขาแน่นอน”
ถังซื่อไม่พูด : “คุณชาย คุณยังโทษคุณท่านอยู่อีกเห
รอ?”
“แน่นอน”เย่เฉินพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ : “ชาตินี้ผมไม่มี
วันให้อภัยเขา!
“เห้อ……..งชื่อให้ถอนหายใจ แล้วพูด : “ก่อนผมจะมา คุณท่านก็บอกแล้วว่าคุณอาจจะไม่ให้อภัยเขา
“นับว่าเขายังรู้ตัวอยู่บ้าง! ”
ตั้งชื่อให้พูด : “คุณท่านทราบว่าหลายปีมานี้คุณต้องตก ระกำลำบาก จึงให้ผมมาชดเชยให้คุณเล็กๆน้อยๆ ถ้าคุณไม่อยากกลับไป ก็จะซื้อกิจการที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจีนหลังให้ คุณ แล้ว ก็ให้บัตรใบนี้กับคุณ รหัสก็คือวันเกิดของคุณ
ถังขอให้พูดพลางยื่นบัตรแบล็คการ์ดของธนาคารซิตี้ แบงค์ให้
“คุณชาย บัตรนี้มีแค่5 ใบในประเทศ ”
เยเงินส่ายหน้าพลางพูด : “เอากลับไปเถอะ ผมไม่เอา
ถังซื่อไม่พูด : “คุณชาย ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตคุณยัง ขาดค่ารักษาอีก10ล้านนะ ถ้าไม่ชำระชีวิตเธออาจตกอยู่ใน อันตราย……
เย่เฉินครุ่นคิด “พวกคุณวางแผนมาแล้วใช่ไหม?
ถังซื้อให้รีบพูด “ไม่กล้าครับ! ถ้าคุณรับบัตรใบนี้ไว้
พอสำหรับจ่ายเงินก้อนนี้แล้ว
เย่เฉินถาม: “ในบัตรใบนี้มีเงินอยู่เท่าไหร่? ”
คุณท่านบอกว่าเงินในบัตรนี้ไว้ให้คุณใช้จ่ายเบ็ดเตล็ด ไม่เยอะครับ ทั้งหมด5หมื่นล้าน!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ