บทที่998

เฉีบนหงเย่นรู้สึกคันและอารมณ์เสียมากขึ้นเรื่อย ๆ แต่เธอเอง ก็ไม่มีทางอื่นที่จะจัดการกับคืนนี้

ไปโรงพยาบาลก็ไม่มีเงิน ต้องรอจนกว่าเครื่องชงกาแฟจะขาย ได้พรุ่งนี้

ช่วยไม่ได้ เธอทำได้เพียงลุกขึ้นและกลับไปที่ห้องชั้นสองกับ เซียวฉางเฉียน

ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องนอนใหญ่และหรูหราบนชั้นสอง เขียว ฉางเฉียนแทบรอไม่ไหว พึมพำว่า “ที่รัก คืนนี้ฉันยังอยากรำลึก ความหลังกับเธอ…”

เฉียนหงเย่นตกใจมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้ และในขณะที่พยายาม

ดิ้นรน เธอพูดว่า “วันนี้ช่างมันเถอะ รีบนอนเถอะ”

เซียวฉางเฉียนอ้อนวอน:”อย่างที่รัก”

เฉียนหงเย่นรู้สึกอึดอัดอย่างมากในเวลานี้ ไม่มีความคิดแบบ นั้นหรอก และเธอก็โพล่งออกมาบอกว่าไม่ได้ก็ไม่ได้ วันนี้เรา สองคนจะนอนแยกกัน!”

แม้ว่าเขียวฉางเฉียนจะหดหูมาก แต่เมื่อได้เห็นอารมณ์ของ ภรรยาของเขาตื่นเต้นมาก เขาไม่อยากบังคับ ดังนั้นเขาจึงไม่มี ทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอม
ทั้งสองนอนอยู่บนเตียง เขียวฉางเฉียนยังคงพยายามเกลี้ย กล่อมเฉียนหงเย่น แต่ท่าทางของเฉียนหงเช่นนั้นแน่วแน่มาก เมื่อทําอะไรไม่ได้ เขียวฉางเฉียนเลยหลับลึกไป

แต่เฉียนหงเย่นที่นอนอยู่ข้างๆเขา พลิกไปพลิกมาไม่สามารถ นอนหลับได้

อาการคันที่ขีดข่วนหัวใจและตับของเธอ ทำให้เธอรู้สึกไม่ สบายใจอย่างยิ่ง และหัวใจของเธอก็เต้นระรัวมากขึ้น รู้สึก เหมือนกับว่าเธอเป็นโรคนี้จริงๆ

เธอกำลังคิดที่จะไปโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้เพื่อตรวจดูอย่าง ละเอียด และในขณะเดียวกันก็กังวลว่าสามีของเธอจะติดเชื้อ เพราะตัวเธอเอง

เยเฉินเอาแต่คิดที่จะเตรียมสวนผักให้ภรรยาของเขาเก็บ เซียวซูหนตั้งคงตั้งตารอการเดินทางของวันพรุ่งนี้จนกว่าเข้า

นอน

เธอคิดว่าสามีของเธอจะพาเธอไปที่ฐานผักและผลไม้ในเขต

ชานเมือง

แต่เธอไม่เคยคิดฝันว่า เย่เฉินสามีของเธอ ที่รักภรรยามาก กำลังเตรียมที่จะสร้างสวนผักที่ไม่เหมือนใครสำหรับเธอในคืนนี้

เวลา24.00 น. หวังเจิ้งกาง ส่งข้อความ WeChatเขา บอกว่า เขาพาคนมาแล้ว
และเซียวซูหนซึ่งนอนอยู่ข้างเยเงินก็หลับไปแล้ว ลมหายใจ ของเธอสม่ำเสมอมาก และดูเหมือนว่าเขาจะหลับสบายมาก

แต่ว่า เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ตื่น เย่เฉินได้รวบรวมเรกิเล็ก น้อยบนปลายนิ้ว และแตะเบา ๆ บนหน้าผากของเธอ

แบบนี้ ก็สามารถมั่นใจได้ว่าภรรยา จะหลับจนถึงเช้าวันพรุ่งนี้

เพราะต้องการเตรียมเซอร์ไพรส์ให้ภรรยา หากเธอผล็อยหลับ ไปและทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงการเคลื่อนไหว ตื่นขึ้นและนอนลงที่ หน้าต่าง ความประหลาดใจนั้นจะถูกเปิดเผยล่วงหน้า

ต่อมา เย่เฉิน พลิกตัวและลุกจากเตียงและไปที่ลานด้านล่าง

ไม่กี่นาทีต่อมา หวังเจิ้งกางได้นำรถบรรทุกขนาดเล็กสองสาม คันมาที่ประตูคฤหาสน์

รถบรรทุกเต็มไปด้วยผัก แตง และพืชทุกชนิด และแต่ละผลก็

ออกผล และการเติบโตที่น่าพอใจมาก

เมื่อหวังเจิ้งกางเห็นเย่เฉิน เขาพูดด้วยความเคารพว่า “อาจาร ย์เย่ ผมมีพืชผักและผลไม้ที่ดีที่สุดที่หาได้ในเมืองจินหลิง!”

“พันธุ์ไม้หรือพันธุ์อะไรก็ได้ในนี้ถูกคัดสรรมาอย่างดีในโรง ขนาดใหญ่นับไม่ถ้วน และเลือกที่ดีที่สุด! สวนผักที่ผมจะหามาให้ คุณจะไม่มีวันหาต้นที่สอง ในเมืองจินหลิงหรือแม้แต่คนทั้ง ประเทศจะหาได้แล้ว !”

เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เหนื่อย หน่อยนะ ฉันจะจําเรื่องนี้ไว้