บทที่178 ทำให้ข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก (2)

ฉันเอาเสงี่ยนเก็บอารมณ์ตื่นเต้นสุดขีดไว้ในใจ กลับบ้านด้วย ความรู้สึกปิติยินดี

ที่บ้านตระกูลฉินเวลานี้ ฉินกางเฝ้ารอด้วยจิตใจร้อนรน เขาไม่รู้ว่าลูกสาวไปร้องขอยาวิเศษ เยเฉันจะยินดีให้หรือไม่ แม้ว่ายังไงเขายินดีเป็นสุนัขรับใช้เย่เฉินก็ตาม แต่เขากลัวว่า เย่เฉินจะดูแคลนตระกูลฉินของตน

ตระกูลฉินในจินหลิง มีอิทธิพลมากกว่าตระกูลของหวังเจิ้งกาง นิดหน่อย แต่กับตระกูลของซ่งหว่านถึงแล้วพอจะทัดเทียมกัน

เย่เฉินเอง เป็นเป้าหมายที่ตระกูลซึ่งต้องการอาศัยอิทธิพลของ เขา ต่อหน้าตระกูลซ่งแล้ว ตนจะมีโอกาสออกหน้าได้ยังไง? ขณะที่อึดอัดจนอยู่ไม่สุข ฉันเข้าเสวียนกลับมาถึงบ้าน

รถของฉันเอ้าเสงี่ยน เพิ่งจะหยุดที่ลานจอดรถในคฤหาสน์ ฉัน กางรีบวิ่งมาหาทันที

ฉันเอ้าเสงี่ยนหยุดรถดับเครื่องพอดี กำลังผลักประตูรถ ฉัน กางรีบถามขึ้นทันทีว่า “เอ้าเสงี่ยน เป็นยังไงบ้าง? อาจารย์เย เห็นด้วยไหม?!”

ฉันเอาเสงี่ยน พยักหน้าด้วยน้ำตาคลอเบ้า พยักหน้าอย่างต่อ เนื่อง
“พ่อ อาจารย์ปรับปากแล้ว!”

“ยอดเยี่ยมมาก!” ฉินทาง ใจมากจนหัวเราะ โตออกมา ตื่น เนเสียจนควบคุมตนเองไม่อยู่

ฉันเอ้าเสงี่ยนยังพูดต่ออีกว่า: “พ่อ อาจารย์เย่ยังบอกอีกว่า จะ

ให้พวกเราสองเม็ด

“อะไรนะ?!” ฉินกางถึงกับตะลึงงันจนตาลุกวาว!

“สองเม็ด?! ให้พวกเรา?! อาจารย์เย่จะให้ยาวิเศษพวกเรา สองเม็ด?! ลูกได้ยินไม่ผิดนะ?!

ฉันกางรู้สึกว่าตนเองดีใจจนแทบจะหายใจไม่ออก ฉันเอ้าเสงี่ยนพยักหน้า พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ให้ยา วิเศษกับพวกเราสองเม็ดจริง ๆ ลูกฟังไม่ผิด!

“โอ้สวรรค์!” ฉินกางน้ำตาไหลพรั่งพรูออกมาในทันทีพูดว่า “อาจารย์เย่ยินดีติดต่อกับตระกูลฉินของเราเหรอ?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนรีบพูดว่า “อาจารย์เย็บอกแล้วว่า ต่อไปเขามี ความต้องการสมุนไพรบางอย่างร้องขอจากพวกเรา ให้พวกเรา ร่วมมือด้วย”

ฉินทางตื่นเต้นไม่หยุดพูดว่า: “เยี่ยมมาก เอ้าเสงี่ยน! ยอด เยี่ยมมาก! อาจารย์เย่ครั้งนี้ได้เลื่อนชั้นตระกูลของพวกเราแล้ว! มีเทพผู้ยิ่งใหญ่อย่างเขาอยู่ ตระกูลอย่างพวกเราเชิดหน้าชูตาได้ แล้ว ไม่มีอะไรต้องกังวลอีกแล้ว!”
พูดจบ เขาถามอีกว่า “ไข่ อาจารย์เห็นลูกแล้ว แสดงท่าที พิเศษอะไรไหม?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนใบหน้าแดง จนไปถึงลำคอแล้ว

เธอพูดตะกุกตะกักออกไปว่า “อาจารย์เยเขา…….อาจารย์เ เขาพูดว่า……………..

“โธ่เอ้ย อาจารย์เย่เขาพูดอะไรกันแน่?

ฉันเอ้าเสงี่ยนก้มหน้า พูดด้วยทำเป็นอายว่า “อาจารย์เยเขา พูดว่า เห็นแก่ความงามของลูก เขาไม่สามารถปฏิเสธได้……

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” ฉินทางหัวเราะออกมาคำโต ดีใจสุดขีดพูดว่า “แสดงได้ดี! แสดงได้ดี! ดูท่าในอนาคต อาจารย์เย่อาจจะมาเป็น ลูกเขยของตระกูลฉิน!”

ฉันเอ้าเสวียนเขินอายอย่างมากพูดว่า “ท่านพ่อ ท่านพูดอะไร

ฉินทางพูดด้วยความดีใจว่า “ทุกอย่างย่อมเป็นไปได้! เอ้าเส วียน ลูกต้องพยายามให้ถึงที่สุดนะ!”

พูดจบ ฉินทางพูดด้วยความตื่นเต้นอีกว่า “อาจารย์เย่ มีพลัง วิเศษ กระทําสิ่งไหนย่อมต่างจากคนปกติ แน่นอนว่าไม่สนใจ ประเพณีนิยมทั่วไปหรือข้อผูกมัดทางศีลธรรม มิฉะนั้นด้วยความ สามารถของเขา ยอมที่จะอยู่ในฐานะลูกเขยตระกูลเซียวได้ยัง ไง? ดังนั้นลูกจ๋า ลูกต้องพยายามให้ถึงที่สุด ต้องต่อสู้เพื่อทำให้ ข้าวสารเป็นข้าวสุก ให้ได้กับอาจารย์เย่ อย่างดีที่สุดต้องมีลูกกับอาจารย์เย่ ถ้าเป็นอย่างนี้ ตระกูลฉินของพวกเรา เชิดหน้าชูตาได้ อย่างแท้จริง!

จินเอาเสงี่ยนอายเสียจนแทบจะมุดเข้าไปใต้ดิน เอามือปิด หน้าพูดว่า “พ่อ….อพูดอะไรอย่างนั้น ไม่เป็นผู้หลักผู้ใหญ่ เลย!”