ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่176 ให้คุณสองเม็ด (2)



บทที่176 ให้คุณสองเม็ด (2)

บทที่176 ให้คุณสองเม็ด (2)

เท่าที่เห็น ล้วนเป็นสมุนไพรชั้นเลิศจริง ๆ แม้แต่ เย่เฉินเองก็ไม่มีความสามารถหาซื้อสมุนไพรชั้นเลิศได้ ถึงขนาดนี้!

เย่เฉินถึงกับประหลาดใจ อดไม่ได้ที่จะถาม: “พ่อของเธอ จัดหาสมุนไพรชั้นเลิศจำนวนมากขนาดนี้ได้ยังไง?

ฉันเอ้าเสวียนรีบตอบกลับว่า “อาจารย์เย่คงจะไม่รู้ กิจการ ค้าขายของตระกูลฉินมีมากมาย หนึ่งในนั้นก็คือสมุนไพร บรรพบุรุษของพวกเราทำการค้าสมุนไพรตั้งแต่ราชวงศ์ชิง พวก เรามีทีมขนส่งสินค้าตั้งแต่เหนือจรดใต้เก็บรวบรวมสมุนไพรชั้น เลิศ จากนั้นส่งมายังเมืองหลวงขายให้กับราชวงศ์ชนชั้นสูง ส่ง มาทางเจียงหนานขายให้กับเศรษฐีวานิช ตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกเราไม่เคยทิ้งกิจการนี้เลย

จากนั้น ฉันเอ้าเสงี่ยนยังพูดต่ออีกว่า “ใช่ค่ะ พ่อของฉันฝาก มาบอกอาจารย์เย่ว่า ถ้าต่อไปอาจารย์เม่ต้องการสมุนไพรชนิด ไหน บอกพวกเราได้ทันที ตระกูลฉันจะพยายามอย่างสุดความ สามารถหาสิ่งที่อาจารย์เย่ต้องการให้ได้!”

เย่เฉินถึงกับประหลาดใจ

ตั้งแต่เขาพบตำราเก้าเทียนเสวียนโดยบังเอิญ ก็ถูกความลึกลับอัศจรรย์ของมันดึงดูดไว้ข้างในมีวิชาการกลั่นยาและสูตร กลั่นยามากมาย แต่ว่ามีสมุนไพรมากมายแม้แต่ตนเองก็ไม่เคย ได้ยินมาก่อน

เดิมที่ยังกังวลกับเรื่องนี้มาก คิดไม่ถึง ตระกูลฉันทำการค้า สมุนไพรที่ตกทอดมาเป็นร้อยปี

นี้มันช่างเป็นสิ่งที่ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการ ค้นหา แต่กลับได้มาโดยบังเอิญ

จากนั้นเขาดีใจจนออกนอกหน้าพูดว่า “ดี! ดีมาก! ต่อไปมี ตระกูลฉินอย่างพวกคุณค่อยช่วยเหลือ ทำให้เรื่องการกลั่นยา ของผมง่าย นมาก!”

ฉันเอ้าเสงี่ยนได้ยินเย่เฉินพูดถึงการกลั่นยา ลังเลไปมา จึง รวบรวมความกล้า คุกเข่าลงไปที่พื้น

เย่เฉินเห็นการกระทําที่กะทันหันถึงกับตกตะลึง ถามด้วยความ ประหลาดใจว่า: “ฉันเอ้าเสงี่ยน คุณจะทำอะไร?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนคุกเข่าทั้งสองลงบนพื้น มือทั้งสองกำแน่น วิงวอนด้วยสีหน้าจริงจังว่า “อาจารย์เย่! พ่อของฉันได้ยินว่าท่าน จะกลั่นยาวิเศษ ในใจปรารถนามาตลอด ดังนั้นกำชับฉันหลาย ต่อหลายครั้ง ให้ฉันขอร้องอาจารย์เย่ หลังจากกลั่นยาวิเศษ สําเร็จสามารถที่จะ จะ…จะ…

ฉันเอ้าเสวียน พูดจะค้างอยู่นาน ก็ยังไม่พูดต่อ

ตั้งแต่เล็กจนโตเธอถูกเลี้ยงดูอย่างกับไข่ในหิน คนอื่นเคารพนบมอบมาตลอด คนอื่นต่างอิจฉา จะเคยขอร้องวิงวอนกับใคร ซะที่ไหน? ยังไม่ต้องพูดถึงการร้องขอสิ่งของจากคนอื่นอย่างกับ ขอทาน

ดังนั้น หญิงสาวหน้าบางอย่างเธอ ตอนนี้กลับบอกความ ต้องการที่แท้จริงของตนออกไป

เย่เฉินเห็นเธอพูดตะกุกตะกัก อดไม่ได้ที่จะเป็นห่วงเธอ แต่ว่า ถึงแม้ฉันเข้าเสวียนจะไม่พูดออกมา ในใจของก็ล่วงรู้ ความต้องการของจินเอ้าเสงี่ยน

จึงพูดออกไปเบา ๆ ว่า: “พ่อของเธอต้องการยาวิเศษเหมือน กันใช่ไหม?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนได้ยินคำพูดนี้ พยักหน้าตอบรับดั่งกับโขลก

กระเทียม!

รีบพูดออกมาทันทีว่า “ถ้าอาจารย์เย่ลำบากใจ พวกเราก็ไม่ ฝันใจ!”

เย่เฉินหัวเราะ

ยาที่ตนเองกลั่นให้กับซื้อเทียนพวกเขา ไม่ใช่เป็นยาวิเศษ อะไรเลย? เป็นแค่ารับยาระดับล่าง ใน ตำราเก้าเทียนเสวียน เท่านั้น

ของชนิดนี้ กลั่นออกมาได้อย่างง่ายดาย ขอแค่มีวัตถุดิบ สมุนไพรที่จําเป็น ประเดี๋ยวเดียวก็ออกมามากมาย ยังรวดเร็ว กว่าการนิ่งซาลาเปาเสียด้วยซ้ำ ฉันเข้าเสงี่ยนอยากได้ก็แค่เม็ดนึงเท่านั้น ตนเองจะปฏิเสธไปได้อย่างไร

ที่สําคัญก็คือ ต่อไปยังคงต้องอาศัยตระกูลฉินจัดหาสมุนไพรที่ ตนเองต้องการ ก

ถ้าครั้งนี้สามารถได้ตระกูลจินมาใช้งาน ให้พวกเขากลายเป็น ลูกศิษย์ตน ขั้นต่อไปในอนาคตเรื่องสมุนไพรก็เบาแรงไปเยอะ

จากนั้น เขามองดูใบหน้าเป็นอายและดวงตาแดงระเรื่อ เต็ม ไปด้วยสายตาวิงวอนของฉันเอาเสงี่ยน จึงยิ้มเล็กน้อย ยื่นมือไป ประคองตัวเธอลุกขึ้น พูดว่า “ยาของฉันที่พ่อของเธอต้องการ ฉันต้องให้อยู่แล้ว”

“จริงเหรอ?” ฉินเอ้าเสงี่ยนได้ยินคำพูดนี้ ตื่นเต้นจนกลั้นไม่อยู่ เย่เฉินพูดพร้อมกับหัวเราะว่า: “จริงแท้แน่นอน ไม่ต้องพูดถึง การให้เกียรติพ่อของคุณ เพียงแค่เห็นแก่ใบหน้าอันงดงามของ

คุณ ผมก็ไม่มีทางปฏิเสธได้หรอก”

ที่จริง เย่เฉินแค่พูดเย้าหยอกไปตากปกติ แต่นึกไม่ถึงว่า ฉันเอาเสงี่ยนฟังจบ ภายในใจตื่นเต้นยิ่งนัก

ครั้งนี้เก๋เฉิน ทำเพื่อซื้อใจคน หัวเราะเบา ๆ พูดไปอีกว่า “เอา เถอะ ในเมื่อผมกับตระกูลฉินมีโชคชะตาต่อกัน รอให้ผมกลั่นยา วิเศษครั้งนี้ได้สำเร็จ จะให้ตระกูลฉินสองเม็ด!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ