บทที่175 ให้คุณสองเม็ด (1)

บทที่175 ให้คุณสองเม็ด (1)

เช้าวันรุ่งขึ้น

เย่เงินเตรียมกำลังจะออกไปซื้อกับข้าว มีสายโทรศัพท์ดังขึ้น

มา

คนที่โทรมาหา ก็คือฉันเอาเสงี่ยนสาวน้อยเล็กพริกขี้หนูของ ตระกูลฉิน

ฉันเอ้าเสงี่ยนต่อสายติด ถามด้วยน้ำเสียงเย้ายวนว่า “อาจาร เย่ รบกวนถามว่าตอนนี้คุณอยู่บ้านหรือเปล่า?”

เย่เฉินส่งเสียงอืมตอบรับ และพูด: “อยู่ที่บ้าน มีอะไร โทรหา

ผมมีเรื่องอะไรเหรอ?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนพูด: “คุณพ่อวานฉันส่งสมุนไพรให้กับคุณ คุณ ซึ่งเป็นคนสั่งความไว้ไม่ทราบว่าคุณสะดวกหรือไม่?

ภรรยาเขาเซียวซูหนยุ่งเรื่องที่ทำงาน พ่อตาขับรถออกไปกับ แม่ยายไปคฤหาสน์Tomson Riviera ดูความคืบหน้าการ ตกแต่ง ดังนั้นเเฉินจึงอยู่บ้านคนเดียว ไม่มีอะไรที่จะไม่สะดวก

จากนั้นเขาไปพูดว่า “ผมสะดวก คุณมาหาผมได้

ฉันเอ้าเสงี่ยนรีบพูดอีกว่า “โอเค อาจารย์เย่ ฉันจะรีบไปเดี่ยว
จากนั้นไม่กี่นาที เเงินก็ได้ยินเสียงกดกริ่ง

เขาเปิดประตู มองเห็นฉันเข้าเรียนที่มีผมสีดำคลุมประบ่า กระโปรงยาวสีครีม หน้าตาน่ารักอีกทั้งยังเป็นกุลสตรี ยืนอยู่ หน้าประตู ในมือหิ้วกระเป๋าเดินใบใหญ่หนึ่งใบ มีที่ทำเป็นอาย

“อา….อาจารย์เยสวัสดีค่ะ……..นชื่อฉันเข้าเสงี่ยน ไม่รู้ว่า คุณยังจำฉันได้อีกหรือไม่……

เวลานี้ฉันเอ้าเสวี่ยนตื่นเต้นถึงขีดสุด

หลังจากเมื่อวานพ่อเธอพูดถึงอาจารย์เที่มีความสำคัญที่สุด ต่ออนาคตของตระกูล เมื่อคืนเธอพะว้าพะวังนอนพลิกไปมาทั้ง คืนจนเกือบไม่ได้นอน

ในความคิดของเธอ แน่นอนว่าจะต้องเป็นเย่เฉิน เธอเป็นหญิงสาวอยู่ในช่วงวัยกระเตาะ

ไม่มีหญิงสาวคนไหนไม่อยากจะหาผู้ชายที่เพียบพร้อมไปด้วย สามดีพร้อม หล่อ รวย มีอำนาจ มาเป็นสามีล่ะ?

และเมื่อเธอมองออกไป ในใต้หล้านี้ ไม่มีผู้ชายคนไหนที่สูงส่ง ไปกว่าเยเฉันอีกแล้ว คนเดียวไม่มีจริง ๆ

คนนี้ถึงจะตัวเลือกเหมาะสมที่จะเป็นสามีที่เพียบพร้อมจริง ๆ

พ่อเธอหวังว่าตนเองกับเยเฉันมีความสนิทสนมขึ้นมาบ้าง แม้ว่าเขาไม่พูด ในใจตนเองเลี่ยงไม่ได้ที่จะแอบชอบเขา

เย่เฉินไม่รู้ว่าเหตุใดฉินเข้าเสงี่ยนตื่นเต้นขนาดนี้ ครั้งก่อนที่พบเธอ เธอยังดูสะบัดสะบึงแสนงอน ต้องการเอาชนะตนให้ได้ ทำไมวันนี้พบกันอีกครั้ง เหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน สวยน้อยสวยเกเล็กพริกขี้หนู จู่ ๆ เปลี่ยนมาเป็นแตงกวา

สดแสนอร่อยล่ะ?

จากนั้นเขาถามด้วยความประหลาดใจว่า “วันนี้คุณเป็น อะไร? เหมือนจะเปลี่ยนแปลงจากเมื่อก่อนไปมากนะ?”

ฉันเอ้าเสงี่ยนพูดอย่างเขินอายว่า “อาจารย์เย่ เมื่อก่อนเข้าเส วียนไม่ดีเอง แสดงท่าทีมทะลุเอาแต่ใจต่อหน้าอาจารย์เย่ ยังไงก็ ขอให้อาจารย์เย่ให้อภัยด้วย…..

เย่เฉินหัวเราะ พูดว่า: “ดูไปแล้วเปลี่ยนไปมากจริง ๆ พูดจบ ก็ขยับตัว พูดว่า “อย่ามัวพูดอยู่หน้าประตู รีบเข้ามา เถอะ”

ฉันเอ้าเสวียนรีบพยักหน้ารับค่า ลากกระเป๋าเดินทางเข้าไป อย่างระมัดระวัง

เยเฉันเห็นเธอลากกระเป๋าเดินทาง ใบเรื่องด้วยความลำบาก ฉันเอ้าเสงี่ยนเป็นคนที่เรียนศิลปะการต่อสู้เช่นกัน มีความ สามารถพอประมาณ การออกแรงทั่วไปนั้นสําหรับเธอเป็นเรื่อง เล็กน้อย แต่ด้วยท่าทางการออกแรงขนาดนี้ของเธอ ดูท่ากระเป๋า เดินทางจะต้องหนักมาก

เขาจึงถามด้วยความประหลาดใจว่า: “ในกระเป๋าเดินทางของ คุณใส่อะไร? ทำไมหนักขนาดนี้?
ฉันเอาเสงี่ยนรีบพูดตอบว่า “อาจารย์เย่ ข้างในเป็นสมุนไพร ที่พ่อฉันเตรียมไว้ให้คุณ อีกทั้งล้วนเป็นสมุนไพรชั้นเลิศที่คัดสรร มาอย่างดี!

พูดจบ เธอวางกระเป๋าเดินทางไว้บนพื้นห้องรับแขก เปิด

กระเป๋าเดินทาง