บทที่1421

กู้เย็นเจิ้งกับเส้นกาง พาคนหนีออกจากบ้านเย็นจง

ในเวลานี้ สาวใช้รีบเข้ามาแล้วพูดว่า “ท่านคะ บอดี้การ์ดใน ครอบครัวเรา ได้รับบาดเจ็บกันหมด ท่านคิดว่า…….”

กู้เย็นจงปัดมือทันที และพูดว่า “รีบโทร 120 แล้วส่งไปรักษาที่ เซียเหอ ฉันจะจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด แล้วจ่ายค่ารักษาพยาบาล อีกคนละ200,000 ฉันจะสั่งให้เลขาของฉันไปที่นั่น

คนรับใช้พยักหน้าทันที หยิบมือถือออกมาแล้วโทรหา120

ทุกคนต่างออกไปตรวจดูอาการบาดเจ็บของบอดี้การ์ด แม้ว่า พวกเขาทั้งหมดจะดูน่าสังเวช แต่ก็ไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิต

แต่ว่า คนเหล่านี้รู้สึกละอายใจมาก ถึงกับละอายไม่กล้าเลย หน้ามองกู้เย็นจง และด่าตัวเองอ่อนเกินไป ละอายใจกับความไว้ วางใจของกู้เย้นจง

กู้เย้นจงก็ไม่สนใจเรื่องนี้เช่นกัน และปลอบโยนทีละคนว่า “วัน นี้เป็นมันอุบัติเหตุ อีกฝ่ายเตรียมพร้อมมา และที่มาก็เป็นยอด ฝีมือทั้งนั้น พวกคุณสู่อีกฝ่ายไม่ได้ มันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้”

ขณะที่เขาพูด ก็พูดเตือนอีกว่า “ตอนนี้พวกคุณอย่าเพิ่ง คิดมาก ไปรักษาที่โรงพยาบาล ค่อยๆฟื้นตัว!”

ในไม่ช้า รถพยาบาลก็พาบอดี้การ์ดออกไป กู้เย็นจงก็สั่งให้เลขาของเขารีบไปที่โรงพยาบาลเพื่อจัดการเรื่องทั้งหมด

เมื่อทุกอย่างจัดการเรียบร้อยแล้ว ในที่สุดเขาก็โล่งใจได้

ครอบครัวสามคนกลับมาที่ร้านอาหารพร้อมกับเย่เฉิน เขาจับ มือเย่เฉินไว้ และพูดสะอื้นว่า “เฉินเอ๋อ วันนี้…อบคุณนายมาก

หลินหวานซิวและกู้ชิวที่อยู่ข้างๆ ก็พยักหน้าขอบคุณ

หลินหว่านชิวพูดว่า “เฉินเอ๋อ ถ้าไม่ใช่เพราะนาย วันนี้ฉันและ ลุงของนาย ไม่รู้ว่าจะผ่านอุปสรรคนี้ได้ยังไงจริงๆ…….. กู้ชิวอี้ก็ร้องพูดว่า “พี่เย่เฉิน วันนี้ขอบคุณมากๆนะ……..

พูดไป เธอก็นึกถึงความไม่เป็นธรรมที่พ่อแม่ของเธอได้รับเมื่อ กี้ เธอควบคุมอารมณ์ไม่ได้ทันที น้ำตาไหลไม่หยุด

เย่เฉินรีบปลอบว่า “ลุง ป้าหลิน และหนานหนาน สําหรับผม แล้ว พวกคุณก็คือญาติของผม จะเกรงใจกับผมทำไมกัน…….

กู้เย้นจงพยักหน้า และถามอย่างตาแดงว่า “เฉินเอ๋อ ทำไม นายถึงมีพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้? แม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของ นาย แต่ก็แข็งแกร่งเกินไปแล้วนะ? ช่วงหลานปีที่ผ่านมา นาย ผ่านอะไรมาบ้างกันแน่? ทำไมถึงแข็งแกร่งแบบนี้?”

เย่เฉินพูดอย่างจริงจัง “ลุง แม้ว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ผมจะ ลำบากมามาก แต่ก็ได้พบเจอโอกาสที่คนธรรมดาไม่สามารถพบ เจอได้ ดังนั้นจึงมีความสามารถแบบนี้”
กู้เย็นจงจับมือของเขาและพูดอย่างจริงใจว่า “เฉินเอ๋อ ถ้าลุง ตายไป ป้าหลินกับหนานหนานพวกเธอทั้งสองคน คงต้องพึ่ง นายแล้วล่ะ มิฉะนั้น ลุงตายแล้วก็คงไม่สบายใจ คงตายตาไม่ หลับ……”

หลินหว่านซิวเช็ดน้ำตา และพูดอย่างดื้อรั้นว่า “คุณ อย่าพูด คําที่น่าสลดใจแบบนี้ และไม่ต้องกังวลพวกเราสองแม่ลูก

แย่ที่สุดก็แค่หลังจากที่คุณตายไป พวกเราสองแม่ลูกจะ บริจาคเงินทั้งหมด! ยังไงซะบ้านแม่ฉันยังพอมีความสามารถอยู่ บ้าง และตอนนี้หนานหนานก็เป็นดาราดังแล้ว ไม่ต้องห่วงเรื่อง ชีวิตเราสองแม่ลูกหรอก บริจาคทรัพย์สินทั้งหมด จะไม่ยอมให้ ทั้งคู่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว!!

กู้เย็นจงถอนหายใจและพยักหน้าเบาๆ หลังจากที่ฉันตายไป ทุกอย่างพวกเธอก็ตัดสินใจเอง ฉันไม่มีความปรารถนาอื่น แค่ หวังว่าพวกเธอจะแข็งแรง และมีชีวิตที่สงบสุข!

กู้ชิวอี้ร้องพูดว่า “พ่อคะ อย่าพูดอย่างนั้น พ่อเตรียมจะเข้า โรงพยาบาลและให้ความร่วมมือในการรักษาอย่างจริงจังแล้ว ไม่ใช่เหรอ? บางทีอาจจะมีปาฏิหาริย์นะคะ! อย่าเพิ่งตัดสินเร็ว ขนาดนี้!”

กู้เย็นจงหัวเราะเศร้าๆ “ลูกรัก พ่อก็อยู่มาครึ่งค่อนชีวิตแล้ว ความยากลำบากอะไรก็ผ่านมาหมดแล้ว มีหลายๆเรื่องสามารถ เปิดใจยอมรับได้และมองทะลุปรุโปร่ง โรคของพ่อนั้น ไปไหนก็ ไม่สามารถรักษาได้หรอก ยอมรับการรักษาอย่างจริงจัง ก็เป็นแค่คําถาม ว่าจะไปในช่วงครึ่งปีแรกหรือครึ่งปีหลัง”

ตอนนี้เป็นเดือนสิบสองตามปฏิทินจันทรคติ และเป็นเดือนแรก วันปีใหม่ในปฏิทินสากล ดังนั้น กู้เย็นจงรู้สึกว่า เขาจะไม่ สามารถมีชีวิตผ่านปีนี้ได้

เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา หลินหว่านชิวและชวร้องไห้กอด กัน ทั้งคู่ต่างก็เป็นสาวงาม ร้องไห้ยังงดงาม มันช่างน่าสงสาร จริงๆ

โดยเฉพาะกู้ชิวอี้ เย่เฉินไม่ค่อยรู้จักเธอมากนัก แต่ก็รู้สึกได้ว่า นิสัยของเธอนั้นหยิ่งยโสและหัวดื้อมาก แต่ตอนนี้เธอร้องจนเป็น สภาพแบบนี้ ยังมีออร่าแบบไม่กลัวอะไรเลยสักนิดอีกเหรอ?เธอ เป็นเหมือนเด็กสาวข้างบ้านที่ทำให้คนรู้สึกปวดใจ