บทที่1392

ระหว่างทางกลับ

มือถือของเย่เฉินก็ได้รับข้อความพุชฉบับหนึ่ง

ข้อความพุชนเป็นข่าวข่าวหนึ่ง พาดหัวคือ อัจฉริยะหญิงชาว ญี่ปุ่นอิโตะ นานาโกะนักกีฬาต่อสู้แบบฟรีสไตล์ตอนนี้พ้นขีด อันตรายแล้ว แพทย์บอกว่าคงจะต้องอำลาเวทีมวยตลอดชีวิต!

พอเห็นข่าวนี้ เย่เฉินเริ่มค้นหาอย่างรีบร้อน จากนั้นก็อ่าน เนื้อหาที่อยู่ในข่าว

ที่แท้หลังจากที่อิโตะ นานาโกะกลับถึงญี่ปุ่น ก็รีบเข้ารับการ รักษาที่โรงพยาบาลที่ดีที่สุดในโตเกียวทันที

อีกทั้งอาการบาดเจ็บในตอนนั้นของเธอก็สาหัสมาก อันที่จริง อวัยวะภายในได้รับอันตรายร้ายแรง ไร้หนทางที่ชีวิตจะพ้นขีด อันตรายโดยสิ้นเชิง

การรักษาที่ผ่านไปหลายชั่วโมง ในท้ายที่สุดก็ค่อยๆ พ้นขีด

อันตราย

ทว่าแม้เธอจะรอดพ้นจากอันตรายแล้ว แต่สภาพที่ร่างกายได้ รับบาดเจ็บยังคงเป็นไปในแง่ร้าย สื่อข่าวอ้างอิงจากคำแนะนำ ของอาจารย์แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ในโตเกียว ตอนนี้สภาพร่างกาย ของอิโตะ นานาโกะได้รับความเสียหายอย่างหนัก ยังไม่รู้เลยว่า จะฟื้นสภาพกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้หรือไม่ แม้ว่าชีวิตจะรอดพ้นจากอันตรายแล้ว แต่ความหวังที่จะฟื้นสภาพกลับมาเป็น เหมือนเดิมก็รีบหรี่มากเช่นกัน อาจจะไร้หนทางที่จะขึ้นมายืนบน เวทีมวยได้อีก

ข่าวนี้ยังบอกอีกว่า ประชาชนชาวญี่ปุ่นเสียใจต่อข่าวนี้เป็น อย่างมาก พากันให้กำลังใจอิโตะ นานาโกะบนสื่อสังคม ออนไลน์ในญี่ปุ่น หวังให้เธอหายดีในเร็ววัน กลับมาอยู่บนเวที มวยต่อ เพื่อนำพาชื่อเสียงและเกียรติยศมาสู่ประเทศญี่ปุ่น

เนื้อหาที่เปิดเผยในช่วงสุดท้าย มีใจความว่า หลังจากที่สภาพ ร่างกายของอิโตะ นานาโกะมั่นคงดีแล้ว ก็จะเข้าสู่การพักฟื้น ระยะยาวในเมืองหลวง และในอนาคตเกรงว่าเธอคงไม่ออกมา ปรากฏตัวให้มวลชนพบเห็นอีกเป็นเวลานาน

เย่เฉินอ่านจบ ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะทอดถอนใจออกมา

เห็นทีอาการบาดเจ็บภายในที่อิโตะ นานาโกะได้รับจากการ แข่งคงจะสาหัสมากจริงๆ

เพราะอย่างไรเธอกับฉันเอ้าเสงี่ยนเดิมทีก็ไม่ใช่นักกีฬาระดับ แชมป์เปี้ยน จึงหลีกเลี่ยงที่จะไม่ให้ได้รับบาดเจ็บยากเช่นกัน

อันที่จริงเธอไม่ควรมาสู้ในการแข่งที่อย่างไรก็แพ้ในศึกนี้เสีย ด้วยซ้ำ เพียงแต่เด็กผู้หญิงที่ภายนอกดูอ่อนแอคนนี้ ภายในกลับ แข็งแกร่งอย่างยิ่ง รู้ทั้งรู้ว่าอาจจะต้องพ่ายแพ้อย่างน่าเวทนา แต่ ยังคงยืนหยัดในวินาทีสุดท้ายโดยไม่สั่นคลอน

เย่เฉินถอนหายใจออกมาเสียงเบา จากนั้นก็เก็บมือถือ แล้วก ล่าวกับเฉินจือข่ายที่กำลังขับรถอยู่ว่า “เหล่าเฉิน พรุ่งนี้ฉันจะไปเย่นจิงสักหน่อย เรื่องทางจนหลังนี้ ฝากนายช่วยดูแลให้มากๆ หน่อยนะ”

เฉินจือข่ายพยักหน้าทันที พร้อมกล่าวขึ้นอย่างนอบน้อมว่า “คุณชายวาง ใจครับ ทุกอย่างในจินหลังมีผมเฝ้าอยู่ ผมเอาชีวิต เป็นประกันเลยว่า ไม่มีทางเกิดเรื่องผิดพลาดใดๆ ขึ้นอย่าง แน่นอน”

เย่เฉินส่งเสียงตอบรับ ไม่ได้พูดอะไรอีก

เฉินจือข่ายถามอีกว่า “คุณชาย ต้องการให้ผมใช้เครื่องบิน ส่วนตัวไปส่งคุณไหมครับ?”

เย่เฉินสายศีรษะ “ไม่ต้องแล้ว หากนายใช้เครื่องบินส่วนตัวล่ะ ก็ ตระกูลเย่คงจะรู้กันพอดี ที่ฉันไปเช่นจิงครั้งนี้ ไม่มีส่วนเกี่ยว ข้องใดๆ กับตระกูลเย และไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด ยังคงไปเงียบๆ จะดีกว่า”

เฉินจือข่ายพยักหน้าพลางกล่าวว่า “คุณชาย งั้นผมจองตั๋ว เครื่องบินให้คุณดีไหมครับ?

“ดี” เย่เฉินกล่าว “งั้นนายช่วยจองเที่ยวพรุ่งนี้ช่วงเช้าแล้วกัน”

เฉินจือข่ายรีบร้อนถามอีกว่า “คุณชาย แล้วคุณวางแผนจะ กลับวันไหนล่ะ? ผมจะได้ช่วยจองตั๋วขากลับให้คุณไปด้วยเลย

“ยังไม่แน่ใจ” เย่เฉินกล่าว “เรื่องกลับมานายไม่ต้องกังวลแล้ว กัน”

เฉินจือข่ายลังเลอยู่ชั่วครู่ จากนั้นก็พูดด้วยสีหน้าจริงจังคุณชาย เย่นเป็นที่เสือซุ่มมังกรซ่อน คนดีเลวอยู่ปะปน กัน นั้นอารมณ์จะกว่า หลีกเลี่ยงให้ความยุ่งยาก โดยไม่จําเป็น หากพบเจอปัญหาบางอย่างยากจะแก้ไข คุณมาบอกกับผม หรือบอกพ่อบ้านถังได้ พวกเราเอาไปบอกกับตระกูล ช่วยเหลือ

“ได้ รู้แล้ว”

เฉินจือข่ายเอ่ยเตือนอีกว่า คุณชาย ข่าวผมมา ขงหลงแห่งตระกูลขงเกลียดคุณเรื่องคนแซ่ขง เพื่อหลีกเลี่ยงให้ถูกเจ้าที่ ปราบมังกรถิ่น

“ขงเต๋อหลง?” เย่เฉินยิ้มเยาะ หากนายไม่บอก คงลืมเจ้า โง่แล้ว