บทที่1283

เย่เฉินตกใจกับคำพูดของชีว

แต่งงานกับชายที่หย่าร้างแล้ว นี่กำลังพูดถึงเขาเหรอ?

ลูกสาวตระกูลกู้นี้โง่เกินไปไหม? มันเป็นแค่ข้อตกลงกับปาก ระหว่างพ่อแม่ตอนยังเป็นเด็ก นี่มันสมัยไหนแล้ว ใครยังจะสน อีก?

เห็นว่าเธอยังเด็กและสวย เย็นชาและหยิ่งผยอง ต้องเป็นเด็กผู้ หญิงที่มีความคิดสุดๆอย่างแน่นอน ทำไมความคิดของเธอถึงยึด มั่นประเพณีเก่าแก่เช่นนี้

คิดอย่างนี้ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “หนานหนานฟังฉันนะ เรื่อง

ตอนเด็กๆของพวกเรานั้น อย่าไปจริงจัง เธอห้ามคิดสั้นเด็ดขาด

แล้วเสียเวลาหาความสุขให้ตัวเอง!” กู้ชิวอี้พูดอย่างจริงจัง “เเฉิน! พี่มันผู้ชายเลวที่ไร้จิตสำนึก

“ฉันรอมาสิบกว่าปีแล้ว ตอนนี้พี่มาบอกฉันว่าอย่าไปจริงจัง? เชื่อรึเปล่าพรุ่งนี้ฉันจะจัดงานแถลงข่าว แล้วเอาการหมั้นของเรา ประกาศออกไปเลย?”

ขณะที่พูด กู้ชิวอี้ย่นจมูกใส่เขาเพื่อขู่ว่า “บอกให้นะ ฉันมีแฟน คลับเยอะ ถึงเวลาอย่ามาโทษฉันที่ยั่วยุให้แฟนๆพุ่งเป้าหมายไป ที่พี่! ทำให้กลายเป็นผู้ชายที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกของผู้ หญิงอันดับหนึ่งของโลก และปล่อยให้พี่ถูกคนเป็นหมื่นเป็นพันหน้า ากราย!”

เยเงินแพ้แล้ว

เขารู้ว่า ซิวอี้ทำจริงแน่นอน ไม่อย่างนั้นเธอกับพ่อของเธอคง ไม่ตามหาตัวเองมาหลายปี

หากเขายังพูดว่าไม่ต้องจริงจังแบบนี้ต่อไป มันคือการลบล้าง และปฏิเสธความพากเพียรและความพยายามเป็นเวลานานกว่า สิบปีของอีกฝ่าย

ดังนั้น ด้วยความเคารพกู้ซิวอี้ เขาจึงพูดอย่างจริงจัง ว่า “หนานหนาน เธอกับฉันเพิ่งกลับมาพบกันอีกครั้งหลังจาก แยกทางกันมานานหลายปี หลายๆเรื่องควรค่อยๆคิดค่อยๆไป ถือว่าเธอไว้หน้าพี่สักหน่อย วันนี้เรามาจัดการเรื่องร่วมมือกัน และทานอาหารเย็นกับภรรยาของฉัน หรือพี่สะใภ้ของเธอก่อน

“แล้วเรื่องที่เหลือ เราสองคนสามารถค่อยๆคุย คุยช้าๆ อีก อย่าง ฉันสัญญากับเธอแล้วนี่ อีกไม่กี่วันฉันจะไปเยี่ยมลุงกู้ที่เล่น จึงไม่ใช่เหรอ?”

สีหน้าของกู้ชิวอี้ผ่อนคลายลงเล็กน้อย และเธอก็พึมพำ ว่า “ก็ได้! ฉันจะไว้หน้าพี่! เรื่องที่พี่แต่งงาน รอพี่ไปเย่นจิง และ อธิบายให้พ่อของฉันฟังด้วยตัวเองแล้วกัน จากนั้นก็รอดูว่าพ่อ ของฉันจะทุบพี่ไหม!”

พูดจบ เธอมองเย่เฉินอย่างชั่วร้าย แล้วพูดว่า “ไปล่ะๆ รีบ เตรียมอาหารให้ฉันสิ หิวจะแย่แล้ว”
อันที่จริงกู้ชีวอีไม่ได้รู้สึกหิว สาเหตุที่เธออยากรีบไปกินข้าวก็ เพราะว่าเธออยากเห็นภรรยาคนปัจจุบันของเยเฉินเร็วๆ

ไม่นึกเลยว่า ภรรยาของเยเฉันยังเป็นแฟนคลับตัวยงของตน โชคชะตามันชอบเล่นตลกกับคนจริงๆ

เย่เฉินรีบเตือนเธอว่า “ตอนนี้เพิ่งกี่โมงเอง? ยังไม่ห้าโมงเย็น เลย จะกินข้าวแล้วเหรอ?”

กู้ชิวอี้:”ฉันหิวแล้วไม่ได้ไง?

เย่เฉินพูดว่า “เดี๋ยวฉันยังมีเรื่องต้องจัดการ แล้วฉันจะไปรับพี่ สะใภ้ของเธอ ถ้าเธอหิว ฉันจะให้เว่ยเลี่ยงพาพวกเธอไปที่ป้าย จินฮานกงก่อน พวกเธอกินอะไรรองท้องก่อน รอฉันทำธุระเสร็จ รับพี่สะใภ้เธอแล้วมาด้วยกัน แต่เธอต้องจำสิ่งที่ฉันบอกเธอไว้ ด้วย พอเจอพี่สะใภ้ อย่าเผลอพูดออกมาเป็นอันขาด”

“โอ๊ย ฉันรู้แล้ว!”สีหน้าของชิว ค่อนข้างหงุดหงิด เธอไม่ อยากยอมรับว่าภรรยาของเย่เฉินเป็นพี่สะใภ้ของเธอ ทั้งๆที่ควร จะเป็นศัตรูหัวใจถึงจะถูก!

ในขณะนี้ มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เย่เฉินบอกให้เข้ามา เวีย เลี่ยงเปิดประตูและพูกด้วยความเคารพว่า “อาจารย์เย่ ผมทำ สัญญากับคุณเฉินเสร็จแล้วครับ”

เย่เฉินพยักหน้า:”เว่ยเหลียง นายเตรียมรถสองคน พาสองคน นี้ไปที่ป้ายจินฮานกงก่อน ทางประธานเฉันคงจัดการให้แล้ว พวก เธอนั่งรอตรงนั้นสักครู่ รอฉันก่อน ฉันมีเรื่องต้องจัดการ”
เว่ยเลี่ยงพูดด้วยความเคารพ “ครับอาจารย์เย่!”

หลังจากให้เว่ยเลี่ยงพากชิว และเป็นตัวตัวไปที่ป้ายจนอ่านก งก่อน เย่เฉินขี่จักรยานไฟฟ้า และไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจิน หลังเพียงลำพัง

ในตอนนี้ในใจของเขา มีคำถามมากมายที่อยากจะรู้

เขารู้สึกว่าคนแรกที่เขาจะหา ก็คือป้าหลีจากสถานเลี้ยงเด็ก ก๋าพร้า

ในเมื่อในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามีคนจงใจปกปิดตัวตนของ เขา งั้นป้าหลี่คงจะควรทราบรายละเอียดบางอย่าง

เมื่อเขามาถึงสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เย่เฉินก็ตรงไปที่ห้องทํางานของป้าหลี่