ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่1180



บทที่1180

เพิ่งพูดจบ ซุนหงเหว่ยได้พูดขึ้นมาเองว่า “ลุงเชว์ ขอโทษจริงๆ ครับ ผมมีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว แล้วผมก็ต้องแต่งงานกับเธอให้ได้ ดังนั้นจึงไม่สามารถแต่งงานกับลูกสาวของคุณได้แล้ว”

“อะไรกัน?” เชว์ชิงหลงขมวดคิ้ว มองไปที่สวีลี่ฉิน “ผมพา ลูกสาวผมมา แล้วคุณเล่นแบบนี้? ล้อผมเล่น? หรืออยากเพิ่ม ราคา?”

“ไม่ใช่ไม่ใช่!” สวีลี่ฉินรีบโบกมือ กล่าวอย่างถ่อมตัวและ นอบน้อมอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ว่า “ประธานเชว์ ฉันจะกล้า หลอกคุณได้ไงกัน เด็กคนนี้ มีปัญหานิดหน่อย ฉันกำลังสั่งสอน เขาค่ะ!”

ซุนหงเหว่ยแย่งพูด “ไม่ต้องสอน ผมจะไปเดี๋ยวนี้!

สวีลี่ฉินพูดอย่างกระโชกกระชาก “แกกล้าเหรอ! ถ้าวันนี้แก กล้าออกไป ฉันจะตัดขาแกทิ้งซะ!”

เยเฉินที่เงียบอยู่นาน ขณะนี้อดทนกับสวลี่ฉินไม่ไหวอีกต่อไป แล้ว กล่าวอย่างดูแคลนว่า “ไอ้แก่สารเลว ถ้ายังไม่รู้จักผิดชอบ ชั่วอีก อย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจนะ!”

สวีลี่ฉินชี้ไปที่เย่เฉินทันที แล้วพูดกับเซว์ชิงหลง “ประธานเซว์ ไอ้นี่แหละที่มันสะกดจิตลูกชายฉันตลอด ไม่งั้น ลูกชายฉันตกลง ไปนานแล้ว คุณอย่าเพิ่งใจร้อน ให้เวลาฉันอีกนิด!”
ตอนนี้จิตใจของเชว์ซิงหลงร้อนรนจนเป็นบ้าไปนานแล้ว เขา อยากที่จะให้ลูกสาวของตนกับซุนหงเหว่ยเดินพรมแดง ในวินาที ต่อจากนี้ไป แล้วจัดงานแต่งเลยเสียด้วยซ้ำ

ดังนั้นตอนนี้ เขาไม่รู้เลยว่าสวลี่ฉันตั้งใจโยนความผิดให้กับ เย่เฉิน จึงได้ชักตาไปที่เยเฉินแล้วกล่าว “เด็กน้อย ถ้าวันนี้แกถ่วง การแต่งงานของลูกสาวฉัน เชื่อมั้ยว่าฉันหาคนฆ่าแกตายได้นะ!”

เย่เฉินมองเขาหัวจรดเท้า กล่าวอย่างดูแคลน “ลูกสาวคุณ ร้อนรนขนาดไหนกัน? ทำไมคุณถึงร้อนรนที่จะจัดการปัญหานี้ได้ ขนาดนี้?”

เชว์ซิงหลงกัดฟัน “เด็กน้อย พูดอะไรระวังปากหน่อยนะ! ถ้ายั่ว โมโหฉัน ระวังจะรับผิดชอบไม่ไหวนะ!”

ขณะนี้ซุนเต๋อวังก็วิ่งมา เห็นเเฉินทะเลาะกับเซว์ซิงหลง ก็รีบ

กล่าวอย่างเคร่งเครียดทันใดว่า “คุณครับ อย่าทะเลาะกับคนที่

ต่ำกว่าเลยครับ จะได้ไม่โมโหจนเสียสุขภาพ”

พูดจบ เขาพูดกับเย่เฉินว่า “เด็กน้อย เราทั้งสองไม่เคยเจอกัน มาก่อน ไม่มีความแค้นต่อกัน แต่คุณก็อย่ามาหาเรื่องครอบครัว ของเรา วันนี้ลูกชายผมกับลูกสาวของประธานเซน์แต่งงานกัน ขอคุณกรุณาอย่าพึ่งงานเลย

“ใช่!” สวีลี่ฉินก็รีบพูดเสริม “เรื่องของครอบครัวเรา แกเป็น คนนอกเกี่ยวอะไรด้วย? รีบไสหัวไปให้เร็วจะดีกว่า อย่าหน่วง เหนี่ยวฉันแต่งลูกสะใภ้!”

พูดจบ สวีลี่ฉินมองจางเสี่ยวม่านด้วยความรังเกียจ กล่าวอย่างดูแคลน แล้วก็แกไอ้คนไร้ยางอาย ยังไม่ทันแต่งงานที่ท้อง ลูกของลูกชายฉันแล้ว ขั้นต่ำ! ครอบครัวเราไม่ต้อนรับผู้หญิง อย่างแก รีบไสหัวไปซะ!

เมื่อเชว์ซิงหลงได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าดูแย่ลงเป็นอย่างมาก เพราะ ลูกสาวของตนก็ไม่ทันได้แต่งงานก็ท้องลูกของคน แล้ว ดังนั้นคำพูดของสวลี่ฉิน เมื่อเขาได้ยินจึงหดหูมาก

ซุนเต๋อวิ่งเห็นเชว์ซิงหลงสีหน้าไม่ดีเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ จึงได้รีบตะคอก ใส่สวลี่ฉิน “นังบ้า พูดมั่วอะไร?”

พลางพูด ก็ส่งสายตาให้สวลี่ฉินพลาง

สวีฉันเข้าใจทันที พบว่าเมื่อกี้ที่ตนด่าจางเสี่ยวม่านนั้น ได้ด่า ลูกสาวของประธานเซไปแล้วด้วย

ด้วยเหตุนี้เธอจึงรีบกล่าวอย่างนอบน้อม “ประธานเชว์อย่า โกรธนะ ฉันว่าไอ้หญิงเลวคนนี้ ลูกสาวของคุณสูงส่งขนาดนั้น ยัง ไปเรียนที่อเมริกามาอีกด้วย หญิงชั้นต่ำแบบนี้จะเทียบได้อย่างไร กัน!”

เมื่อจางเสี่ยวม่านได้ยินคำพูดนี้ น้ำตาก็ไหลออกมาอย่าง เสียใจไม่หยุด

สวลี่ฉันเห็นเธอร้องไห้ จึงกล่าวอย่างเดียดฉันท์ที่สุดว่า “ร้อง ทำไม? ฉันมองแกผิดเหรอ? ไอ้คนหน้าด้าน ชั้นต่ำทั้งครอบครัว แล้วยังคิดจะแต่งเข้าบ้านฉันอีก? ตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงา ตัวเองบ้างนะ คนชั้นต่ำอย่างแก จะคู่ควรกับครอบครัวเราได้อย่างไรกัน?”

ขณะนี้เยเฉินโกรธขึ้นมา จ้องไปที่สวลี่ฉิน กล่าวอย่างดูแคลน “ไอ้แก่เลว ไม่ใช่ว่าแกอยากให้ลูกสาวของประธานเชว์ แต่งเข้า ครอบครัวแก แล้วเอาเงิน50ล้านค่าสินเดิมฝ่ายหญิงหรอกเห รอ?”

สวีฉินทุ่มสุดตัว พูดอย่างกระโชกกระชากว่า “ใช่ ฉันคิด แบบนี้ แล้วไง? เกี่ยวข้องเขี่ยไรกับแก? ยังไม่รีบไสหัวไปไกลๆ พร้อมกับไอ้ชั้นต่ำนี่อีก!!

เย่เฉินดูแคลน กล่าว “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นวันนี้ฉันจะทำให้ คุณสมใจอยาก

สวีลี่ฉินดูแคลนกล่าว “ถือว่ามึงแม่งรู้ดี!”

เยเฉินหัวเราะเยาะเย้ย “อย่าเพิ่งดีใจไป ฉันหมายถึงว่า วันนี้ ซุนเต๋อ งผัวของแกต้องแต่งงานกับลูกสาวของประธานเชว์ ไม่ งั้น ครอบครัวของพวกแกทั้งสองต้องพัง!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ