บทที่ 925

ตอนนี้เซวหนานซานกำลังขับรถโรลส์รอยซ์ของตัวเองอยู่ บน ที่นั่งข้างคนขับคือภรรยาที่ตั้งท้องได้สองเดือนแล้วของตน ที่นั่ง อยู่ข้างหลังคือลูกสาววัยหกขวบของตน

ครอบครัวสามคนกําลังขับรถกลับไปที่คฤหาสน์ของตัวเอง การเดินทางราบรื่นอย่างยิ่ง

รถโรลส์รอยซ์ขับเข้าไปจอดในโรงจอดรถ เซวหนานซานเปิด ประตูเตรียมลงจากรถ ในขณะเดียวกัน หลข่ายที่อยู่ข้างๆ เขาก็ เปิดประตูรถด้วยเช่นกัน

ส่วนลูกสาวของพวกเขาสองคน ตอนนี้นั่งผล็อยหลับอยู่บน

เบาะหลังแล้ว

หลข่ายหลี่เอ่ยกับเซวหนานซาน “รัก คุณไออุ้มยายหนูหน่อย สวมเสื้อโค้ทให้เธอด้วยนะคะ อย่าปล่อยให้หนาว

เซวหนานชานพยักหน้า หลังลงจากรถ ก็ยื่นมือไปดึงประตูรถ ข้างหลัง ให้เปิดออก

และในเวลานี้เอง จู่ๆ ก็มีคนชุดดำหลายคนโผล่ขึ้นข้างกาย ในมือของคนเหล่านี้ล้วนถือปืนไว้คนละกระบอก ทันทีที่ปรากฏ ตัวขึ้นก็จ่อปืนเข้าที่หน้าผากของสองสามีภรรยา คนหนึ่งใน บรรดานั้นเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเยียบเย็น “เซวหนานซาน คุณชาย ของบ้านเราอยากเจอแก พวกแกสองผัวเมีย ตามพวกเราเข้าไปเถอะ!”

เซวหนานซานถูกกองกำลังที่อยู่ตรงหน้าทำให้ตกใจแล้ว เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าจะยังมีใครในซูดังที่กล้ามาหาเรื่อง

คน

ตนไม่เพียงแต่เป็นเจ้าสำนักของสำนักขอทานเท่านั้น ยังเป็น เครือญาติเกี่ยวดองกับตระกูลด้วย เป็นน้องเมียของอู่ตงไห่ ใน ซูหัง ใครบ้างจะไม่ไว้หน้าตนสักหลายส่วน

อย่าว่าแต่พุ่งเป้ามาที่ตนเลย ต่อให้มาพบตน แต่ละคนล้วน ต้องก้มหัวค้อมเอว เหมือนสุนัขที่หมอบให้ตน

ด้วยเหตุนี้เขาจึงตะคอกถามอย่างโกรธเกรี้ยว “ไอ้พวกตาไม่มี

แววทำอะไรกันอยู่? ไม่รู้เหรอว่าพี่เขยของฉันเป็นใคร?”

หนึ่งในบรรดาคนชุดดำตอบอย่างหยามหยัน “พี่เขยแกก็คือ ตงไห่สินะ?”

เซวหนานซานเอ่ยตำหนิ “รู้ว่าพี่เขยของฉันคืออู่ตงไห่ แล้วยัง กล้ามาหาเรื่องฉันอีก พวกแกแม่งเบื่อชีวิตกันแล้วสินะ? เชื่อไหม แค่ฉันบอกพี่เขยไปสักคำ ก็ทำให้พวกแกบรรลัยได้แล้วรู้ไหม?”

คนชุดด่าหัวเราะหยัน “เซวหนานซาน แกช่างยึดมั่นในตัวพี่ เขยแกเหลือเกินนะ ก็แค่ตงไห่ ในสายตาของคุณชายบ้านเรา แล้ว ไม่ต่างอะไรกับหมาตัวหนึ่งเลยด้วยซ้ำ เหตุผลที่ยังไว้ชีวิตได้ หมาตงไห่คนนี้ ก็แค่อยากให้เขาโลดเต้นต่อไปอีกสองสามวัน เท่านั้น หาความบันเทิงจากเขา!”
“แก…” เซวหนานซานตระหนกขึ้นมาบ้างแล้ว

เขานึกไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าอีกฝ่าจะไม่เห็นพี่เขยของตัวเองอยู่ใน

สายตาเลยสักนิด ในซูหัง ไม่มีใครใจกล้าขนาดนี้ แต่ว่าคนชุดตะวกนี้ทราบชัดเจนอยู่แล้วว่าตนเป็นน้องเมียขอ

งอู่ตงไห่ ก็ยังกล้าจ่อปืนข่มขู่ตนอีก เห็นทีว่าพวกเขาจะไม่ได้มา ดีแล้ว!

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเอ่ยถามอย่างหวาดวิตก “พวกแกเป็นใครกัน แน่? แล้วคุณชายของพวกแกเป็นใคร? ฉันเคยไปล่วงเกิน คุณชายของพวกแกเข้าหรือ?”

คนชุดคําตอบ “คุณชายของพวกเราคือใครน่ะเหรอ? แก ตามพวกเราเข้าไปก็จะรู้เอง

พูดจบ เขาก็ใช้ปืนชี้ไปที่หลข่าย เอ่ยเสียงเย็น “ยังมีแกด้วย เป็นหนึ่งผู้อาวุโสของสำนักขอทานสินะ? ตามพวกเราเข้าไป ด้วย!”

ตอนนี้ คนชุดด่าหลายคนใช้ปืนจ่อพวกเขาไว้ พวกตัวพวกเขา ออกจากรถ

ในเวลาเดียวกันนี้ เฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งค่อยๆ ร่อนลงจอดใน สวนของคฤหาสน์เซวหนานซานแล้ว

เมื่อเซวหนานซานเห็นอีกฝ่ายขับเฮลิคอปเตอร์มาเพื่อนำตัว เองไป ในใจก็ยิ่งหวั่นวิตกกว่าเดิม

ในรูปการณ์นี้ มองแวบเดียวก็รู้แล้วว่าไม่ได้มาดี
ตอนนี้เองเขาพบว่ามีชายชุดคนหนึ่ง อุ้มลูกสาวของตนที่

หลับใหลอยออกมาแล้วเช่นกัน