บทที่ 920

เมื่อหลิ่วจ้าวเฉินได้ยินคำนั้น เขาก็รู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายได้สืบค้น ข้อมูลเบื้องลึกของเขามาแล้วอย่างละเอียด

เขาจึงคุกเข่าก้มศีรษะติดพื้นด้วยความหวาดกลัว “พี่ใหญ่ นี่ มันเรื่องเข้าใจผิดนะครับพี่ใหญ่! เมื่อก่อนผมเคยไปล่วงเกินคน คนหนึ่ง เพราะงั้นคนนอกก็เลยเอาชื่อของผมไปพูดให้เสียหาย ผมไม่เคยทําเรื่องการค้าเด็กมาก่อนเลยนะครับ นั่นมันเป็นข่าว ลือๆเสียจากคนอื่นนะครับ!

เย่เฉินยิ้มและถามเขาว่า “คุณคิดว่าผมเหมือนคนโง่เหรอ?”

หลิ่วจ้าวเฉินก้มหัวไม่หยุด ตอนนี้หน้าผากของเขาเต็มไปด้วย เลือด เขาพูดร้องขอว่า “พี่ใหญ่ ครั้งนี้จะโทษผมไม่ได้จริงๆนะ ครับ ครั้งนี้เป็นความคิดของคนที่ชื่อเจียงหมิงนั่น เป็นเขาที่บอก กับผมว่าเขาประสบอุบัติเหตุ ขาดเงินอยู่หลายแสน และก็เป็น เขาที่บอกผมว่ามีเด็กอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจำนวนมาก แม้แต่แผนการขโมยเด็กนี่ทั้งหมดก็ล้วนเป็นแผนการของเขา!”

เย่เฉินกล่าวอย่างเย็นชาว่า “วางใจเถอะ บัญชีของพวกคุณแต่ ละคนน่ะ ผมจะคิดมันยังละเอียดทีละน้อยล่ะ”

พูดอยู่ เย่เฉินก็ถามขึ้นอีกว่า “ผมถามคุณหน่อย เด็กเซตนี้ พวกคุณตั้งใจจะขายให้ใคร?”

หลิ่วจ้าวเฉินในเวลานี้จะกล้าปิดบังได้ยังไง เขารีบพูดขึ้นว่า”พี่ใหญ่ เด็กเซตนี้ตั้งใจจะขายให้สำนักขอทานซูหางครับ!

เย่เฉินถามอีกว่า “คนติดต่อของนายคือใคร?”

หลิ่วจ้าวเฉิน โพล่งออกมาว่า “เป็นผู้อาวุโสคนหนึ่งของสำนัก ขอทานครับ!”

เย่เฉินขมวดคิ้ว “สำนักขอทานมีผู้อาวุโสด้วยเหรอ?”

หลิ่วเจ้าเฉินพยักหน้ารัวๆ แล้วกล่าวอย่างหวาดกลัวว่า “สำนัก ขอทานนี้ ก็คือการเลียนแบบอย่างสมบูรณ์มาจากสำนักขอทาน ในยุทธจักร เพราะพวกเขาทั้งหมดแกล้งทำเป็นขอทานเพื่อหลอก เอาเงินไปทุกที่ เพราะงั้นก็เลยใช้ชื่อสำนักขอทาน

เจ้าสำนักที่ใหญ่ที่สุดของสำนักขอทาน ก็คือเจ้าสำนักของ พวกเขา รองมาจากเจ้าสำนักยังมีรองเจ้าสำนักอีกสองคน ผู้ อาวุโสทั้งเก้า เจ้าหอทั้งสิบ และผู้ใต้บังคับบัญชาอีกนับหมื่น กระจายอยู่ทั่วทั้งมณฑล…

เย่เฉินไม่คาดคิดเลย ว่าสำนักขอทาน สำนักนี้จะเป็นราวกับ มะเร็งของสังคม มีโครงสร้างองค์กรที่ใหญ่โตแบบนี้

ลําพังแค่สํานักขอทานในมณฑลก็ยังมีมากกว่าหมื่นคน

หลิ่วจ้าวเฉินต้องการแสดงความดีต่อหน้าเย่เฉินและพยายาม หาทางผ่อนปรน เขาจึงเทข้อมูลทุกอย่างที่เขารู้ออกมา

“พี่ใหญ่ ผู้อาวุโสทั้งเก้าของสำนักขอทานล้วนแล้วแต่เป็น เศรษฐีทรัพย์สินนับสิบล้านกันทั้งนั้น คนกลุ่มนี้เลิกขอทานด้วยตัว เองแล้ว พวกเขาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์และขับรถหรูหรา หรือแม้กระทั่งสร้างสำนักงานขึ้นมาเอง

“ผู้อาวุโสทั้งเก้าล้วนทำหน้าที่ของตน บางคนมีหน้าที่สรรหา สมาชิกใหม่ รับผิดชอบในการบริหาร การเงิน และการฝึกอบรม แล้วยังมีคนอื่นๆ ทำหน้าที่ในการบังคับใช้กฎเกณฑ์ธรรมเนียม ของบ้าน ผู้อาวุโสที่ผมติดต่อด้วยนั้น มีหน้าที่ซื้อเด็กเพื่อไปเป็น ขอทาน โดยเฉพาะ ”

เย่เฉินถามขึ้นอีกว่า “งั้นเจ้าสำนักของสำนักขอทานคือใคร?”

หลิ่วจ้าวเฉินตอบว่า “เจ้าสำนักของสำนักขอทานชื่อว่าเซว หนานซาน ท่านอย่างมองเขาเป็นเพียงแค่เจ้าสำนัก แต่ว่า ทรัพย์สินของมีมูลค่าอย่างน้อยพันล้าน ธุรกิจของเขาครอบคลุม ธุรกิจสีเทาทุกประเภท แล้วเขาก็ได้กลายเป็นเจ้าพ่อแห่งโลก ใต้ดินของเมืองซูหาง

พูดอยู่ เขาก็พูดขึ้นอีกว่า “จริงสิ เซวหนานซานมีพื้นเพดีที เดียวนี่ พี่สาวแท้ๆของเขาคือภรรยาของอู่ตงให้ผู้นำตระกูล!”

ชั่วขณะนั้นเย่เฉินเลิกคิ้ว “พูดแบบนี้ก็แปลว่า เซวหนานซาน เป็นน้องชายภรรยาของอู่ตงไห่งั้นเหรอ?”

“ใช่ใช่ใช่!หลิ่วจ้าวเฉินพยักหน้าติดๆกัน แล้วพูดว่า “น้อง

ชายภรรยาแท้ๆล่ะ!”

เย่เฉินพยักหน้าพร้อมหัวเราะหัวเราะเยาะ แล้วพูดพึมพำกับ ตัวเองว่า “น่าสนใจ! น่าสนใจจริงๆ!!