บทที่ 918

สมาชิกครอบครัวของหลิ่วจ้าวเฉินตกใจจนอกอีแป้นแทบแตก ร้องกันเสียงหลง

พวกเขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าคนที่ตะโกนนั่นจะสั่งยิงทันที หลังจากผ่านไปสามวินาที

คนที่เสียชีวิตนั่นเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลิ่ว และคนที่ พ่อแม่ของหลิ่วจ้าวเฉินรักมากที่สุดก็คือลูกชายคนโต เมื่อเห็นว่า ลูกชายคนโตของพวกเขาถูกพรากชีวิตไปด้วยตาตัวเองอย่าง กะทันหัน ทั้งสองคนก็ถึงกับร้องไห้ราวกับคนบ้าคลั่ง

เพราะหลิ่วจ้าวเฉินอยู่ใกล้พี่ชายมากที่สุด ก็เลยทำให้ใบหน้า ถูกย้อมไปด้วยของสีแดงขาว

ตัวเขาในเวลานี้ตกใจกลัวจนตับม้ามแทบแตก ตอนที่เขาทำธุรกิจนี้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าธุรกิจนี้จะถึง กับเอาชีวิต!

ในเวลานี้ เย่เฉินพูดอย่างเย็นชาผ่านระบบเสียงสาธารณะว่า “ผมจะให้เวลาพวกคุณอีกสามวินาที ถ้าพวกคุณไม่ลงจากรถและ มอบตัวซะ ผมจะสั่งให้สไนเปอร์สุ่มฆ่าคนที่สอง!”

ทันทีที่คำพูดนี้ถูกพูดออกไป ทั้งหกคนล้วนหมดความกล้าที่จะ ต่อต้าน และรีบแย่งกันวิ่งลงจากรถไปอย่างรวดเร็ว
หลังลงจากรถ คนทั้งหกยกมือขึ้นเหนือศีรษะทีละคน ใบหน้า ของทุกคนเต็มไปด้วยความกลัวสุดขีด

นี่เองยังเป็นครั้งแรกของพวกเขาที่ได้เห็นความตายสุดของ เลือดด้วยตาของตัวเอง

หัวใจของทุกคนพากันสั่นสะท้าน

ถึงขั้นที่ว่าแม่ และน้องสาวของหลิ่วจ้าวเฉิน แล้วยังมีเงี่ยงหมิง ต่างก็กลัวจนฉี่รดกางเกงของพวกเขา

เย่เฉินตะโกนต่ออีกว่า “พวกคุณทั้งหกคนไปคุกเข่าที่ท้ายรถ แล้วเอามือกุมหัวไว้ซะ ถ้าใครกล้าทำท่าอื่นล่ะก็ จะฆ่าทิ้งทันที! หกคนนี้จะกล้าไม่เชื่อฟังได้ยังไง พวกเขารีบไปที่ท้ายรถ แล้ว คุกเข่าลงเอามือกุมหัว

ในเวลานี้ รถคันใหญ่ที่อยู่หลังรถค่อยๆ เคลื่อนตัวถอยหลังไป หลายสิบเมตร ทำให้เหลือพื้นที่เปิดโล่งขนาดใหญ่

หลังจากนั้นเฮลิคอปเตอร์ที่เยเฉันกำลังนั่งอยู่ก็เริ่มลงจอดตรง

พื้นที่เปิดโล่งอย่างช้าๆ

อดีตทหารพิเศษบนเฮลิคอปเตอร์ลำอื่นเคลื่อนตัวเร็วขึ้น พวก เขาได้ลงมาบนสะพานอย่างรวดเร็วโดยใช้วิธีการโรยตัว

อดีตทหารพิเศษหลายสิบนายที่ติดปืนพร้อมกระสุนจริงได้ ล้อมคนทั้งหกไว้แล้วในเวลานี้ โดยที่ปากกระบอกปืนทั้งหมดมุ่ง เป้าไปยังที่พวกเขา
แล้วยังมีอดีตทหารพิเศษอีกหลายนายได้เข้าไปในรถไอวีโก้ และตรวจสอบสุขภาพของเด็ก 10 คน ในรถอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น รายงานในระบบวิทยุก็ดังขึ้น “คุณชายครับ มีเด็ก 10 คนสลบอยู่ แต่ว่าผมตรวจสอบตัวบ่งชี้ทางกายภาพและ สัญญาณชีพของพวกเขาแล้ว ไม่มีอันตรายถึงชีวิตครับ โปรด วางใจ”

เยเฉันสบายใจขึ้นมาในทันที ในเมื่อเด็กๆไม่เป็นอะไร ถ้า อย่างนั้นหน้าที่ที่เหลืออยู่ ก็คือจะจัดการกับพวกค้ามนุษย์พวกนี้ ยังไงดี!

เขาไม่เพียงแต่ต้องการให้ผู้ค้ามนุษย์เหล่านี้ชดใช้ค่า ตอบแทน แต่ยังต้องตามหาตัวผู้ซื้อใต้น้ำของพวกเขาออกมา และฆ่าทั้งหมดซะ!

ในตอนนี้ เฮลิคอปเตอร์ที่เยเฉินนั่งอยู่ ก็ค่อยๆหยุดลงบน สะพานอย่างมั่นคง

เย่เฉินผลักประตูออก ก่อนจะกระโดดลงไป

ในตอนนี้ คนหกคนรวมถึงเจียงหมิงต่างก็นั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น แล้วมองดูเย่เฉินที่เดินลงมาจากเฮลิคอปเตอร์อย่างหวาดกลัว

แต่ว่าในตอนนี้ระยะห่างยังไกลอยู่อีกเล็กน้อย ทำให้เจียงหมิง ยังจําเย่เฉินไม่ได้

เย่เฉินเองก็มองเจียงหมิงไม่ออก เขายังนึกว่านี่คือหนึ่งใน สมาชิกครอบครัวของหลิ่วจ้าวเฉิน
แต่เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ขึ้นอีกหน่อย เขาก็มองเห็นเจียงหญิง ที่สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวอยู่ท่ามกลางคนทั้ง 6 !

ชั่วขณะนั้นเอง ใจของเยเฉินก็เกิดโกรธจัดขึ้นมา เขาคาดไม่ถึงจริงๆ ว่าเจียงหมิงเองก็จะมีเอี่ยวด้วย

ต่อให้เจ้าเด็กนี่จะดัดจริตขนาดไหน เขาก็เป็นแค่เด็กกำพร้า คนหนึ่งที่ออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เย่เฉินไม่เคยคิดเลย ว่าเจียงหมิงที่โตมาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคนนี้ จะสมคบคิด กับคนอื่น ขโมยตัวเด็ก 10 คนออกมาจากสถานเลี้ยงเด็ก กําพร้า!

ในเวลานี้เองเจียงหมิงก็มองเห็นผู้ชายที่เดินเข้ามาได้อย่าง ชัดเจน!

ตอนที่เขาเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาคือเย่เฉิน โลกทัศน์ของเขา

ทั้งหมดถูกโค่นล้มลงในทันที

ได้ยังไง….

เป็นเยเฉันไปได้ยังไงกัน?!