ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 900



บทที่ 900

เห็นได้ว่าในตอนนี้เวลานี้เขาสิ้นหวังแค่ไหน

เมื่อหม่าหลันเห็นเช่นนี้ ท่าทีชัยชนะก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เธอพูด อย่างเหยียดหยามว่า: “เซียวฉางควน ไอ้ตาเฒ่า อย่ามาเล่นมุก นี้กับฉันหน่อยเลย ยังไงล่ะ อยากได้ความเห็นอกเห็นใจต่อหน้า ลูกสาวงั้นเหรอ? จะให้ฉันพูดถึงเรื่องราวความรัก ในตอนนั้นต่อ หน้าลูกสาวไหม?”

พูดแล้ว ยังไม่รอให้เซียวฉางควนตอบ เธอก็ยิ้มเยาะเย้ยและ พูดว่า: “เชียวฉางควนตอนนั้นเป็นคนดังในมหาวิทยาลัย เรื่อง คุณกับหานเหม่ยง ทุกคนทั้งโรงเรียนต่างก็รู้กันหมด แต่คน อย่างคุณ มีแฟนอยู่แล้ว ยังจะไปมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่น อีก ลงมือกับฉัน พรากความบริสุทธิ์ของฉัน ตอนนี้ทำลายชีวิต ของฉันไปครึ่งหนึ่ง แล้วยังจะขอหย่ากับฉัน ในโลกนี้มีคนเลว มากมาย แต่จะมีใครเทียบคุณได้อีกล่ะ?”

เซียวฉางควนรู้สึกว่าบาดแผลในใจของตัวเองราวกับว่าถูก รถไฟชนอย่างรุนแรง

ในเวลานี้เขาตระหนักได้ว่า ชีวิตนี้เขาอาจจะไม่อาจเอาชนะผู้ หญิงคนนี้ได้แล้ว

มีเธออยู่ ทั้งชีวิตของเขาคงหาความสุขที่แท้จริงไม่ได้อีกแล้ว ครั้นแล้ว เขาก็เปลี่ยนจากสะอื้น เป็นร้องโอดครวญร่ำไห้
เขียว หนรู้สึกหดหู่ใจกับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้า

เธอก็ตระหนักได้ทันที ก่อนหน้านี้ไม่อยากให้พ่อแม่หย่ากัน แต่ผลที่พวกเขาทั้งสองไม่หย่ากัน ก็ต้องเป็นเช่นวันนี้ ต้องทะเลาะ กันไม่จบไม่สิ้น

เมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเขาทั้งสอง ใครๆก็ต่างไม่มีความสุข

ถ้าชีวิตในอนาคตเป็นแบบนี้ แม้แต่ตัวเองก็ยังรู้สึกว่าตัวเอง ไม่มีแสงสว่างเลย………

ในตอนนี้ จู่ ๆ เธอก็ได้รับวีแชทของต่งตั่งหลิน เนื้อหาคือ “ซูห รัน ฉันเพิ่งไปTomson Riviera ยังไม่ทันได้เข้าประตู ก็ได้ยินคุณ ลุงกับคุณป้าทะเลาะกัน ทะเลาะกันค่อนข้างรุนแรง แกจะกลับมา ดูหน่อยไหม?”

ซูหนรีบพูดทันที: “ฉันกลับมาแล้วล่ะ”

ต่งรั่งหลินก็พูดว่า “งั้นก็ดี จริงสิ สองสามวันนี้ฉันจะไปพักที่ โรงแรมก่อน ไม่อย่างนั้นจะยิ่งทำตัวไม่ถูกจริงๆ

ในใจเชียวชูหนก็ลำบากใจเช่นกัน

เดิมทีให้เพื่อนสนิทเข้ามาอยู่ที่บ้านของตัวเอง เธอจะได้ไม่ต้อง ไปนอนพักที่โรงแรมคนเดียว

แต่ใครจะไปคิดล่ะ เธอเพิ่งย้ายเข้ามา พ่อก็ต้อนรับกับรักแรก

ที่บ้านแล้ว

เขาเพิ่งต้อนรับรักแรกเสร็จ แม่ของตัวเองก็หายไปอีกแล้ว
ตอนนี้ไม่ง่ายเลยกว่าจะให้แม่กลับมาได้ ทั้งสองเมื่อถึงบ้านก็ เริ่มทะเลาะกัน ถ้าเป็นเธอ เกรงว่าจะหลบไปอยู่ไกลๆ…….

คิดมาถึงตรงนี้ เธอถอนหายใจ และตอบวีแซทต่งตั่งหลินว่า “ขอโทษนะรั่งหลิน รอให้เรื่องครอบครัวคลี่คลายดีแล้ว แกค่อย

กลับมาก็ได้”

รั่งหลินรีบพูด: “แกไม่ต้องสนใจฉันก่อนหรอก จัดการเรื่องใน ครอบครัวให้ดีๆนะ”

ที่จริง ตั้งรั่งหลินอิจฉาเซียวซูหนมาตลอด ที่เธอหาผู้ชายดีๆ ได้อย่างเย่เฉิน

แต่ตอนนี้ จู่ ๆ เธอก็ไม่รู้สึกอิจฉาขนาดนั้นแล้ว เพราะบ้านของเธอแปลกจริงๆ ถ้าปล่อยให้ตัวเองได้อยู่ใน บรรยากาศครอบครัวแบบนี้ เกรงว่าจะพังไปนานแล้ว

ในตอนนี้ เซียวฉางควนร้องไห้กลับไปที่ห้องนอน หม่าหลัน เห็นเขาหนีไป อารมณ์ไร้เหตุผลของเธอก็หายไปแล้ว และกล่าว อย่างภาคภูมิใจว่า: “โธ่เอ๋ย ฉันจะไปอาบน้ำให้สบายตัวในอ่าง ใหญ่ของฉันสักหน่อย ในที่สุดฉันก็ได้นอนที่ Tomson Riviera สักที! ฮ่า ๆ ๆ!”

เมื่อเห็นว่าพ่อกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง เซียวซูหนพู ดกับเย่เฉินด้วยความหงุดหงิดว่า: “โธ่เอ้ย เหนื่อยจริงๆ ปวดหัว จะตายแล้ว ฉันก็จะกลับไปอาบน้ำที่ห้องนะ ไม่อย่างนั้นก็คงพัง ทลายแล้วจริงๆ…….
เมื่อเย่เฉันคิดว่าคืนนี้เขาอยากจะเลื่อนขั้น เขาก็รีบตามไปด้วย ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม……


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ