บทที่ 876

เจียงหมิงก็โบกมืออย่างไม่สนใจ แล้วพูดว่า “ได้ๆ ได้สิ ทำไม จะไม่ได้ล่ะทํามาเสิร์ฟก็แล้วกัน”

พูดจบ ก็เสริมว่า “เอ่อแล้วก็ เอาFine Champange มาให้ผม อีก2ขวดนะ! ”

พนักงานก็พูดว่า “คุณครับ แชมเปญขวดละ18888หยวนครับ

สั่ง2ขวดไม่รับคืนนะครับ ได้ไหมครับ? ”

เจี่ยงหมิงก็รีบพูดว่า “ได้! รีบเอามาเถอะ!

พอได้ยินว่าเขาสั่งแชมเปญขวดละ18888ไป2ขวด ทุกคนก็ เริ่มนั่งไม่ลง

ลองบวกราคาดูแล้ว อาหารมื้อนี้ก็ปาเข้าไป6หมื่นกว่าหยวน แล้ว ต่อให้ทุกคนจ่ายแค่ครึ่งเดียว อย่างนั้นมันก็ตั้ง3หมื่นหยวน เลยน่ะสิ?

ถ้าให้ทุกคนหารกันออกล่ะก็ อย่างน้อยทุกคนก็ต้องจ่าย คนละ2000หยวนเลย!

จ้าวเท้าก็พูดอยากลำบากใจว่า “เจียงหมิง พวกเราแค่กินข้าว ไม่ต้องสิ้นเปลืองขนาดนี้หรอก วันนี้มาเชิญป้าหลี่กินข้าว ก็เพื่อ เป็นการต้อนรับป้า ป้าหลี่เพิ่งหายดี คงจะดื่มไม่ได้ นายสั่งมา ตั้ง2ขวดหมายความว่าไง? ”
เจียงหมิงก็พูดดูถูกว่า “จ้าวเจ้า กูล่ะเบื่อท่าทางที่ทำตัวเป็น คนจนอย่างยิ่งจริงๆ เลยนะ แค่กินข้าว ถึงจะกลัวอะไรวะห้ะ? ”

พูดจบ เขาก็ไม่รอให้จ้าวเห้าพูดอีก แล้วก็รีบหันไปพูดกับ พนักงานว่า “แล้วเอาปลาเก๋ามาอีกตัว แล้วก็หูฉลามอีกคนละ ชุด”

เจียงหมิงอยากจะสั่งเยอะๆ หน่อย แบบนี้ ตนเองก็จะได้เงิน เยอะหน่อย

คนอื่นๆ ก็กังวลกัน กลัวว่าจะจ่ายค่าอาหารมื้อนี้ไม่ไหว แต่ละ คนจะต้องจ่ายมากเกินไป

แต่ทุกคนก็ไม่กล้าเสียหน้า ใครก็ไม่กล้าพูดว่า มื้อนี้ฉันไม่กิน แล้ว เพราะว่าป้าหลี่อยู่ที่นี่ด้วย

ตอนนี้ป้าหลีก็เหมือนจะนั่งไม่ลงแล้ว แล้วเธอก็พูดอย่างกังวล ว่า “เจียงหมิง พวกเรากินข้าวกัน ไม่ต้องสิ้นเปลืองขนาดนี้หรอก แล้วอีกอย่างของ นายสั่งไป มันก็แพงมาก ป้าบอกตามตรงเลย นะ พอเห็นราคาก็ใจสั่นแล้ว…….เราสั่งอาหารบ้านๆ ธรรมดาๆ ไม่ได้หรือ? อาหารธรรมดานะ? ”

ตอนนี้เจียงหมิงไม่ยอมละทิ้งโอกาสที่จะได้เงินทุกทาง ดังนั้น เขาไม่ยอมที่จะให้อาหารมื้อนี้ มีราคาแค่ไม่กี่พันหยวนเด็ดขาด แบบนั้นตนเองก็จะไม่ได้เงินส่วนต่าง

เขาก็เลยรีบพูดว่า “ป้าหลีครับ วันนี้ป้ารอกินอย่างเดียวพอนะ ครับ ที่เหลือมีพวกเราจัดการเองครับ พวกเราโตมาได้ก็เพราะป้า ผ้ามีพระคุณกับพวกเรามากดั่งขุนเขา จ่ายเงินให้ป้าได้กินของหน่อยจะเป็นอะไรไป? ต่อให้วันผมต้องจ่าย 3 4 5หมื่น หยวน ผมยอม ผมยอมจ่ายครับ”

พูดจบ เขาก็ตั้งใจมองไปรอบๆ เพื่อสีหน้าของแต่ละคน

พูดเมื่อครู่ของเขา จริงแล้วมันการพูดมัดมือชกให้เราแค่เลี้ยงอาหารมื้อเดียว พวกนายไม่ยอมจ่าย เลยพวก

เป็นอย่างนั้นๆ พอเขาพูดออกมา คนก็ไม่มีใครเปิด เผยอารมณ์ที่ไม่พอใจหรือ

ในใจของทุกคนคิดแล้ว ในเมื่อเป็นการเชิญป้าหลี่มาเลี้ยง ข้าว ให้เข้าเนื้อหน่อย ก็เอา

เย่เฉินก็รู้สึกขึ้นว่า มันไม่ค่อยปกติ ตั้งแต่เลี้ยงหมิงทำ ตามพนันไว้ แล้วไปตั้งใจแกล้งรถเขาไอ้คนไม่จะเป็นใจใหญ่อะไรหรอก เป็นคนกระจอกที่แก่ได้ มากกว่า

เช่นนี้ คนเห็นตัวได้ใจใหญ่อาหารถึงใจใหญ่อย่างกัน?

หรือว่า อาหารมื้อนี้ สั่งเยอะ ก็ยิ่งมีผลดีกับเขา แต่ก็ได้ครึ่งงั้นเขา

ไม่น่าจะเป็นคนเชิญชวนสั่งอาหารของร้านนี้หรอก

งั้นก็เหลือความเป็นไปได้อย่างเดียวที่เหลือ ก็คือ เจียงหมิงสามารถเบิกค่าอาหารมื้อนี้คืนมาได้

ที่แท้เจียงหมิงจะหลอกให้ทุกคนหลงกล ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้น ตนเองก็ใช้แผนซ้อนแผนมันกลับไปหน่อยก็แล้วกัน

พอคิดถึงจุดนี้ เย่เฉินก็รีบพูดว่า “ทุกคนครับ เอาอย่างนี้ อาหารมื้อนี้เดี๋ยวผมออกคนละครึ่งกับเจียงหมิงเอง คนอื่นๆ ไม่ ต้องออกเลยครับ ต่อให้วันนี้จะเสียค่าอาหารสัก2แสนหยวน ก็ ให้เราสองคนจัดการเอง