บทที่ 787

คำพูดที่เล่านี้ของเยเฉิน ทำให้พ่อตาตื่นตัวขึ้นมาทันที

ในเวลานี้เขาถึงจะตระหนักถึง การหลบหนีไม่ใช่วิธีการแก้ ปัญหา มีเพียงแค่เผชิญหน้ากับปัญหา ถึงจะแก้ไขปัญหาได้สิ้น ซาก นี้ถึงเป็นวิธีที่แก้ไขได้ดีที่สุด

ถ้าหากตัวเองคิดอยากจะอยู่อิงแอบแนบกายกับทานเหม่ยง

งั้นก็ต้องหย่าร้างกับหม่าหลัน

มีเพียงหย่าร้างเท่านั้น ตัวเองถึงจะเปิดเผยความบริสุทธิ์อย่าง ตรงไปตรงมาได้ และแต่งงานหานเหม่ยจิง

คิดมาถึงตรงนี้ อารมณ์ของเขาก็ดีขึ้นเยอะเลย พูดกับเย่เฉินว่า – “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว คุณไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเถอะ ฉัน จะไปสอบถามกับคนอื่นเรื่องหย่าร้าง รอแม่คุณกลับมา ฉันค่อย พูดถึงเรื่องหย่าร้างกับเธอ

หลังจากที่บอกลากับพ่อตา เยเฉันก็เรียกรถไปที่โรงแรมป้าย จินฮานกง

เฉินจือข่ายได้รอเขาอยู่ที่นี่แล้ว

ผู้จัดการของโรงแรม เชิญเย่เฉินไปที่ห้องทำงานของเฉินจื้อ ข่ายด้วยความเคารพ

เมื่อประตูห้องทำงานปิดลง เฉินจือข่ายรีบพูดด้วยความเคารพว่า : “คุณชาย ขอโทษจริงๆนะครับ ยังต้องให้คุณลดตัวมาหาผม ถึงที่นี่ ควรจะเป็นผมที่ไปหาคุณถึงจะถูก

เย่เฉิน โบกไม้โบกมือ พูดว่า “ฉันมาหานายจะได้พูดกันง่ายๆ หน่อย นายไปหาฉันก็ไม่ค่อยสะดวกที่จะอธิบายเท่าไหร่

พูดแล้ว เขาก็เอ่ยปากถามว่า “แม่ยายที่ขโมยเงินไปกว่าสอง หมื่นล้านคนนั้น ตอนนี้อยู่ที่สถานกักขังเป็นอย่างไรบ้าง ?

“ค่อนข้างแย่ครับ” เฉินจือข่ายพูดว่า “เธอกลายเป็นศัตรูของ ทุกคนที่อยู่ในห้องขัง ได้ยินว่าเหมือนว่าตั้งแต่ที่เข้าไปข้างในก็ ไม่กินข้าวเลยสักคำ

เยเฉันพยักหน้าเบาๆ พูดด้วยสีหน้าที่นิ่งเฉยว่า : “ทั้งหมดนี้ เป็นเพราะเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง จะโทษคนอื่นก็ไม่ได้

เฉินจือข่ายที่อยู่ข้างๆกล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณชาย ผมคิด ไม่ถึงจริงๆ ผู้หญิงแบบนี้เมื่อเห็นเงินฝากสองหมื่นกว่าล้าน จู่ๆก็ ไม่มีความเกรงกลัวแต่น้อย และก็ไม่มีความกังวลสักนิด ถึง ขนาดที่ว่าไม่คิดดูอย่างละเอียดเลยว่าทำไมในบัตรใบนั้นถึงได้มี เงินเยอะขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าโอนเงินทั้งหมดของไปยัง บัตรของตัวเอง คนๆนี้ช่างกล้าหาญซะเหลือเกิน!

เย่เฉินยิ้มๆ พูดว่า : “แม่ยายของฉันคนนี้ ทั้งชีวิตนี้รักเงินมาก ที่สุด ตอนนั้นเธอเป็นมือที่สามระหว่างพ่อตาของฉันและรักแรก พบของเขา เป็นเพราะว่าตอนนี้ครอบครัวของพ่อตาฉันค่อนข้าง มั่งคั่ง ถือเป็นทายาทเศรษฐีที่ได้มาตรฐาน ผลสุดท้ายเธอคิดไม่ ถึงว่า หลังจากที่ได้แต่งานแล้ว สภาวะในครอบครัวของพ่อตาฉันก็ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ อย่างรวดเร็วก็กลายเป็นไม่ได้ร่ำรวยอะไร ทั้ง ชีวิตของคนๆนี้วิ่งเข้าหาแต่เงิน แต่กลับว่าไม่ได้เงินอะไร ดังนั้น ในใจก็รู้สึกเก็บกดมาตลอด จนผิดเพี้ยนไปแล้ว ”

เฉินจื้อข่ายพูดว่า : “คุณชาย จริงๆแล้วผมอยากแนะนำคุณว่า ทางที่ดีที่สุดคือปล่อยให้แม่ยายคนนี้ของคุณอยู่รับบทเรียนในนี้ ให้นานๆหน่อย อย่างน้อยก็ยังเธอสัก 3ปี 5ปี หากไม่ได้อย่าง น้อยก็ขังไว้สักปีครึ่งก็ได้ ตอนนี้เพิ่งจะขังได้ไม่ถึงสองวัน คุณจะ ปล่อยเธอออกมาแล้วเหรอ?

เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า “ปล่อยเธอออกมา สิ่งสำคัญคือทำให้ ภรรยาของฉันเจ็บปวด แต่ถ้าหากเธอออกมาแล้วยังไม่ซื่อสัตย์ อีก ฉันยังมีวิธีอื่นจัดการเธออย่างช้าๆ

พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดอีกว่า : “จริงสิ พรุ่งนี้เช้านายไปออกหมาย เรียกตัวเธอมาสอบปากที่สถานีตำรวจนะ เหมือนกับที่ฉันบอก นายเมื่อครั้งก่อน หานักแสดงที่หาได้ออกมาให้หมด เตรียม อุปกรณ์การแสดงทั้งหมดให้เรียบร้อย ถึงตอนนั้นแสดงฉาก ใหญ่ให้เธอดูหน่อย”

เฉินจือข่ายโพล่งพูดออกไปทันทีว่า “คุณชายวางใจได้ครับ ผมจะเตรียมการทุกอย่างไว้ให้เรียบร้อยแน่นอน

เย่เฉินพูดอย่างนิ่งๆ : “ฉันมาหานาย หลักๆเลยก็คือมาคุย ลำดับขั้นตอนกับนายอีกครั้ง เมื่อถึงตอนนั้นห้ามเกิดข้อผิดพลาด อะไรเด็ดขาด”

เฉินจือข่ายพยักหน้า พูดว่า :

“คุณชาย งั้นเรามาเริ่มพูดล่าดับขั้นตอนกันเถอะครับ