บทที่ 770

ก็แสดงว่าตอนนั้นแม่ไม่มีเงินติดตัวเลย

แต่ทำไมหลังจากนั้นไม่นาน แม่ถึงได้พูดจาด่าออกมาใน โทรศัพท์แบบนั้น ว่าร้ายให้กับคุณน้าหวางกันนะ?

หรือว่าภายในเวลาอันสั้นนั้น อยู่ดีๆ แม่จะมีเงินขึ้นมางั้นหรือ? แล้วจะเอาเงินมาจากไหนกัน?

ลองหวนมาคิดดู ต่อให้แม่มีเงินจริงๆ แล้วทำไมต้องหายตัว ไปด้วยล่ะ?

ด้วยนิสัยของแม่ ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าแม่ก็ฝันว่าจะ อยู่ที่Tomson Rivieraมานานแล้วเหมือนกัน

ต่อให้ได้เงินก้อนโตขึ้นมาจริงๆ ตามหลักแล้ว แม่น่าจะเอาเงิน ไปซ่อนมากกว่า แล้วก็กลับมาเสพสุขในTomson

Rivieraเหมือนเดิม นี่ถึงจะเหมือนนิสัยของแม่

แต่ไม่ใช่พอได้เงินก้อนโตมา ก็หายตัวไปอย่างลึกลับ ไม่เข้า มาอยู่ที่ Tomson Rivieraอีก แถมยังไม่ได้นอนในคฤหาสน์

Tomson Rivieraเลยแม้แต่คืนเดียว

เซียวซูหวั่นยิ่งคิด ก็ยิ่งรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆ แล้วก็มีความ หักล้างกันอยู่ในตัว แต่ละจุดมีแต่ความแปลกแล้วก็ความรู้สึกที่ อธิบายออกมาไม่ได้
แต่ว่าเบาะแสมาถึงแค่คุณน้าหวาง แล้วก็หายไป ตนเองก็ไม่มี วิธีที่จะไปหาเบาะแสจากที่อื่นได้อีกแล้ว

ดังนั้น ถ้าอยากจะไขปัญหานี้ จะต้องไปหาเบาะแสเพิ่มเติมมา ให้ได้ ถึงจะมีโอกาส

พอไขปัญหานี้ได้ เช่นนั้นเบาะแสของแม่ก็จะชัดเจนขึ้น

ไม่เช่นนั้นล่ะก็ ก็อาจจะไม่มีวันได้รู้เลยว่าแม่อยู่ที่ไหน

เย่เฉินก็ขับรถเล่นในเมืองจินหลิง ในหัวก็กำลังคิดเรื่องของ แม่ยายตนเอง

เขาเห็นว่าภรรยาตนเองกังวลมากขึ้นเรื่อยๆ ในใจลึกๆ ก็ไม่ อยากให้ภรรยาตนเองต้องมาทุกทรมานแบบนี้

แต่ตอนนี้ก็ยังคิดไม่ได้ ว่าจะใช้วิธีอะไรเพื่อปล่อยตัวหม่าหลัน

ออกมา

ในตอนที่เขาขับรถผ่านทางแยกนั้น เขาก็เห็นว่าที่ทางแยกมี ป้ายโฆษณาใหญ่ๆ เขียนว่า “ประชาชนทุกคน ร่วมกันโจมตี ธุรกิจแชร์ลูกโซ่ กำจัดให้มันหมดไปจากแผ่นดิน สร้างเมืองจีน หลิงให้สงบสุข สร้างความเท่าเทียมในจินหลิง

พอเห็นค่าขวัญนั้น เย่เฉินก็นึกแผนอะไรออก

เขาก็เลยรีบโทรหาเงินซื้อขาย แล้วถามว่า “แม่ยายผมอยู่ใน เรือนจําเป็นอย่างไรบ้าง? ”
เฉินอข่ายตอบอย่างเคารพว่า “คุณชายครับ ตอนนี้แม่ยาย ของคุณกำลังรับความทรมานอยู่ในเรือนจำครับ เหมือนว่าทั้งใน ห้องขังจะไม่ชอบเธอเลย ดังนั้นก็เลยซ้อมเธอไปไม่น้อย

เย่เฉินก็ตอบรับ แล้วพูดว่า “เมื่อก่อนนี้เธอก็ต่านายหญิงใหญ่ เซียวไปมากเหมือนกัน นายหญิงใหญ่ยิ่งเจ้าคิดเจ้าแค้นด้วย ครั้งนี้คงจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ แน่ ให้เธอได้ทรมานหน่อยก็ สมควรอยู่”

เฉินจือข่ายถามว่า “คุณชายครับ คิดหาวิธีจะแก้ปัญหานี้หรือ ยังครับ? ขออภัยที่ผมต้องบอกตรงๆ นะครับ แม่ยายของคุณไป รับความทรมานในเรือนจำมากมายอย่างนี้ ถ้าคุณยังปล่อยเธอ ออกมาอีกล่ะก็ เธอจะต้องไม่ยอมจบเรื่องแน่ๆ เรื่องแรกที่เธอจะ ทําก็คือมาเอาเรื่องคุณนะครับ”

เย่เฉินก็ยิ้มพูดว่า “เรื่องนี้คุณไม่ต้องกังวล ผมมีแผนการ คร่าวๆแล้ว แต่ยังต้องให้คุณร่วมมือด้วย พอถึงตอนนั้นจะต้อง ช่วยผมแสดงให้ดี เล่นละครฉากใหญ่ออกมา”

เฉินจื้อข่ายก็รีบพูดว่า “คุณชายครับ ถ้ามีเรื่องอะไรก็สั่งมาได้

เลยครับ”

เย่เฉินก็ยิ้มๆ “ตอนนี้ผมยังจะไม่ปล่อยตัวเธอออกมา เดี่ยว ตอนปล่อยตัวเธอออกมา จะติดต่อคุณกลับไป

“ได้ครับคุณชาย! “