บทที่ 74 ฉันจะตีแกให้ตาย

พอเห็นเขียวขูหนดื่มชา โจวเทียนเหาก็รู้สึกตื่นเต้นมากๆ ในใจ ตอนนี้ แค่รอให้ยาออกฤทธิ์เท่านั้นก็พอแล้ว

หลังจากที่เซียวซูหนดื่มซาลงไปหนึ่งแล้ว ก็รู้สึกว่าเริ่มผิด ปกติเล็กน้อย!

เหมือนตัวเองกำลังรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย และรู้สึกหนักหัว

นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ภายในใจของเธอรู้สึกตื่นตกใจอย่างมาก

หรือว่าโจวเทียนเหาคนนี้จะแอบวางยาในน้ำซา

พอนึกถึงแบบนี้ เซียวซูหนรู้สึกตกใจจนทั้งเรือนร่างสั่นเทา เธออยากจะลุกขึ้น ทว่ากลับรู้สึกสองขาไร้ซึ่งเรี่ยวแรง

พอมองแบบนี้ เกรงว่าคงจะยากที่จะพึ่งพาตัวเองที่จะหนีออก จากที่นี่!

เธอถือโอกาสตอนที่ตัวเองยังมีสติ แอบเปิดมือถือ แล้วหา แชทของเยเฉิน จากนั้นก็กดปุ่มข้อความเสียง

ทางนี้ส่งข้อความเสียงไป ขณะเดี๋ยวนี้เธอก็บอกกับโจวเทียน เหาว่า “ท่านประธานโจว ฉันรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย ซานี้คงไม่มี ปัญหาอะไรใช่ไหม? ”
โจวเทียนเหาหัวเราะเสียงดัง “ต้องไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว! ซานี้ เป็นปีหลอซุนชั้นดีที่สุด หนึ่งกิโลหนึ่งหมื่นกว่าบาทเลยนะ ต้องรสชาติดีมาก ท่านประธานเขียวจะดื่มอีกแก้วไหม? ”

เซียวซูหนพูด “ไม่ดื่มแล้วค่ะ ประธานโจว ฉันรู้สึกไม่ค่อย สบาย รบกวนท่านให้คนส่งฉันออกไปหน่อยเถอะค่ะ”

โจวเทียนเหาหัวเราะด้วยเสียงร้ายกาจ ทีแรกนั่งอยู่ด้านข้าง เชียวชหน ทว่าตอนนี้ เขากลับลุกขึ้นแล้วเดินมาใกล้เซียวซูหน แล้วนั่งลงข้างๆ เธอ

พอเห็นเชียวหวั่นทำท่าทางที่กระวนกระวาย โจวเทียนเหา หัวเราะและพูดขึ้นด้วยความดีใจ “ท่านประธานเซียว ทุกคนต่าง ก็บอกว่าคุณเป็นผู้หญิงที่สวยอันดับต้นๆ ของเมืองจีนหลัง วันนี้ พอเห็นแล้ว เป็นจริงดั่งคำร่ำลือจริงๆ ผมรู้สึกนับถือคุณมากๆ! ”

เซียวซูหนเห็นเขาขยับเข้ามาใกล้ จึงได้ขยับไปอีกข้าง แล้ว สายหัว “ท่านประธานโจว รบกวนท่านห่างจากฉันหน่อยได้ไหม?

โจวเทียนเหายิ้มพูด “ทำไมหรอท่านประธานเซียว? ทุกคน ต่างก็เป็นผู้ร่วมงาน เข้าใกล้หน่อยก็คงไม่เป็นไรหรือเปล่า? ” ขณะที่พูด ร่างของโจวเทียนเหาก็ขยับมาใกล้เชียวหวั่นอีก ครั้ง

เชียว หนยังอยากจะหลบไปอีก ทว่าตอนที่ขยับไปถึงตรง ขอบโซฟา แต่ใช้แรงหดเรือนร่าง ไม่เห็นโจวเทียนเหาและต้อง
โจวเทียนเหาที่ขยับมาข้างเธอตลอด สายตากวาดมองร่าง ของเธอ แค่เห็นก็รู้ว่าเขาคิดอะไร

เซียวซูหนยิ่งรู้ก็ยิ่งรู้สึกหนักหัว ในมือจึงคลี่ให้คลายออก ข้อความเสียงถูกส่งไปให้เยเฉิน

เวลานี้เยเฉันกำลังทำการงานอยู่ จู่ๆ ก็ได้รับข้อความเสียง จากภรรยา จึงเปิดฟังทันที ทันใดนั้นเส้นเอ็นสีเขียวก็ปิดออกมา

แม่งเอ้ย!

ไอ้โจวเทียนเหาสมควรตาย แม้กระทั่งภรรยาของตนเองมันยัง กล้าแตะต้อง ไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม!

เขาควักมือถือออกมาทันที แล้วโทรหาเงินจือข่าย พูดด้วย สีหน้าที่น่ากลัว “นายรวบรวมคนทั้งหมดของเราไปที่บริษัทวัสดุ ก่อสร้างเทียนเหา วันนี้ฉันจะทำลายล้างในที่นั่นกลายเป็นพื้น ราบ! ”

เฉินจือข่ายเอ่ยถามด้วยความตกตะลึง “คุณชายครับ เกิด อะไรขึ้นครับ? นี่เป็นภรรยาของโจวเทียนเหา ทางตระกูลก็พอมี ความสามารถอยู่บ้าง ตามพวกเราที่เป็นเพียงตระกูลเล็ก หากไป ทำลายล้างบริษัทวัสดุก่อนสร้างเทียนเหาอย่างนุ่มบ่าม พวกเราก็ คงไม่เหมาะที่จะอธิบายกับตระกูลที่เป็นลูกน้องคนอื่น”

เย่เฉินเอ่ยถามด้วยความเย็นชา “ไอ้โจวเทียนเหา มันกำลังจะ กระทําชาเรากับภรรยาของฉัน แกบอกฉันมา การไปทำลายล้าง เขา เป็นการนุ่มบ่ามหรอ?! หา?! ”
เฉินจือข่ายเกรงกลัวขึ้นมาทันที

ทีแรกก็นึกว่าโจวเทียนเหาไม่ได้ตั้งใจผิดใจกับคุณชายตัวเอง ทว่านึกไม่ถึงว่าเขากลับคิดจะยุ่งเกี่ยวกับภรรยาของคุณชาย แล้วยังกล้าคิดกระทำชำเราอีก เป็นความผิดที่ร้ายแรงจริงๆ! ดังนั้นเขาพลันพูดขึ้น “คุณชาย ผมจะรีบส่งคนไปเดี๋ยวนี้ “ได้! ตอนนี้ฉันจะรีบไปที่นั่นเดี๋ยวนี้! ”

เฉินจือข่ายพลนพูด “คุณชายจะไปไหน? ผมจะให้ เฮลิคอปเตอร์ไปรับท่าน แบบนี้จะเร็วกว่า! ”

“ได้! ”

ผ่านไปสักพัก เฮลิคอปเตอร์พลเรือนที่มีน้ำหนักที่หนักอันดับ ต้น ๆ คำรามและขับเคลื่อนขึ้น

ในเฮลิคอปเตอร์ เฉินจือข่ายนั่งอยู่ อีกทั้งยังมียอดฝีมือสิบกว่า

คน

สีหน้าของเขาดูแย่มาก ให้ตายเถอะ ในเมืองจีนหลังที่ใหญ่ แค่หนึ่งหมู่สามเป็น กลับมีคนกล้าลงไม้ลงมือของภรรยาของ คุณชาย รนหาที่ตายจริงๆ

ความเร็วของเฮลิคอปเตอร์ของว่องไวมาก เพียงในพริบตา ถึงบนตึกที่อยู่อาศัยของเซียวซูหน

เย่เฉินพุ่งไปบ้านดาดฟ้า แล้วปีนขึ้นเฮลิคอปเตอร์ทันที ทันใดนั้นก็บอกเฉินจือข่าย “ใช้ความเร็วที่เร็วที่สุด ไปบริษัทวัสดุ ก่อสร้างเทียนเหาเดี๋ยวนี้! ”

เวลานี้ ณ บริษัทวัสดุก่อสร้างเทียนเหา

โจวเทียนเหามองเซียวซูหนที่ดิ้นรนอย่างไร้เรี่ยวแรง แล้วหัว เราะเหอะๆ ด้วยความตื่นเต้น จากนั้นก็ยื่นสองมือไป แล้วกำลัง จะถอดเสื้อของเซียวหน

เวลานี้ ประตูใหญ่จู่ๆ ก็ถูกคนสองสามคนถีบออกอย่าง รุนแรง!

ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาอัปลักษณ์ ทว่ากลับเต็มไปด้วย

อำนาจและอิทธิพลมากมาย พาผู้ชายที่สภาพเหมือนบอดี้การ์ด

พุ่งเข้ามา!

พอเห็นโจวเทียนเหากำลังถอดเสื้อของเซียวซูหน ผู้หญิงคน นั้นจึงรู้สึกโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ แล้วก่นด่าขึ้น “โจวเทียนเหา! คุณ กลับกล้ากินคนอื่นลับหลังฉันหรอ! ”

โจวเทียนเหาจึงตะลึงงันทันที

ป้าหน้าเหลือง คนนี้มาได้ยังไง?

โจวเทียนเหาจะรู้ได้ยังไง คนที่อยู่ข้างกายเขา แทบจะถูก ภรรยาของตัวเองซื้อใจจนหมด ทุกคนเขาไปไหน ใครที่มาหา เขา ภรรยาของเขาทุกอย่าง
พอรู้ว่าเซียวซูหนมาหาโจวเทียนเหา ภรรยาของเขาจึงรู้สึก ระมัดระวังขึ้นมา

เซียวซูหมิ่นเป็นสาวสวยที่โด่งดังในเมืองจีนหลิง เพราะว่า ภรรยาของเขามีหน้าตาที่อัปลักษณ์เกินไป ดังนั้นเธอจึงรู้สึก เกลียดสาวสวยที่สุด พอได้ยินเซียวซูหนมา จึงรีบมาด้วยความ อามาต

ดั่งที่คาด!

พอมาถึงก็สังเกตเห็น สามีคนนี้ของตัวเองกลับกำลังจะมีอะไร กับเซียวซูหน!

เวลานี้โจวเทียนเหารู้สึกตกใจอย่างมาก จึงรีบพูดขึ้น “ที่รัก ที่รักฟังผมอธิบายก่อน! เพราะว่าเธอยั่วยวนผม! ”

ป้าหน้าเหลือง เห็นใบหน้าที่แดงของเซียวหวั่น เสื้อผ้า ไม่เป็นระเบียบ ทันใดนั้นจึงรู้สึกโมโหมาก แล้วก็ก่นด่าด้วย ความโมโห “ให้ตายเถอะ พวกแกมันต่ำทรามทั้งคู่! วันนี้ใครก็ หนีไม่พ้นแน่นอน! ”

พูดจบ จึงพูดกับพวกบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างๆ “จับไอ้สารเลวคู่นี้ ให้ฉันเดี๋ยวนี้! ”

บอดี้การ์ดไม่กี่คนรีบพุ่งเข้าไป แล้วจับโจวเทียนเหาไว้ และก็ จับมือของเซียวซูหนไปอยู่ด้านหลัง

ป้าหน้าเหลืองพุ่งไปด้านหน้าโจวเทียนเหาก่อน แล้วใช้มือลง ไปหลายที พร้อมกันด่าด้วยความโมโห “แกมันไอ้สารเลว! พวกเราตระกูลเฟิงทำอะไรไม่ดีกับแก ถ้าไม่มีตระกูลของเรา ยังไม่รู้ เลยว่าแกจะไปกินที่ห้องน้ำสาธารณะที่ไหน! แกกลับกล้าหัก หลังฉัน!

ป้าหน้าเหลือง พูดไปด้วย และใช้แรงตีลงไป เธอเครียดจนทั้ง ร่างสั่นเทา

โจวเทียนเหาถูกตีจนต้องร้อง แล้วร้องไห้พลางพูด “ที่รัก อย่า โทษผมสิ โทษผมไม่ได้จริงๆ นะ! ต้องโทษนางสุนัขจิ้งจอกที่มีแต่ ว่าเขียวนั่นที่มายั่วยวนผม!!

ป้าหน้าเหลือง เอ่ยถามด้วยเสียงเย็นชา “แกบอกมาให้ชัดเจน มันเรื่องอะไรกันแน่!

โจวเทียนเหาพลันอธิบาย “นี่คือเซียวซูหน ที่บ้านเกิดปัญหา กระแสเงินสดหน่อยๆ เลยอยากจะให้มาหาผมเพื่อขอเอาวัสดุ ก่อสร้างสิบล้านไปก่อน โรงงานของพวกเราไม่เคยให้เครดิต ใครมาก่อน คุณก็รู้ ผมก็ไม่เคยให้โอกาสใครที่จะให้เครดิตมา ก่อน……”

พอพูดถึงแบบนี้ โจวเทียนเหาเซียวซูหนด้วยความโมโห แล้วก่นด่า “นางจิ้งจอกหน้าไม่อายคนนี้ เห็นผมปฏิเสธกลับ ก็ บอกว่าจะนอนกับผม หวังว่าผมจะให้เครดิตวัสดุก่อสร้างกับเธอ ก่อน……

ป้าหน้าเหลือง เอ่ยถามด้วยความเย็นชา “งั้นแกก็จะนอนกับ เธองั้นหรอ? ”

“ผมเปล่านะ! ” โจวเทียนเหาร้องไห้ออกมาอย่างทุกข์ทรมาน”ผมแค่เผลอไปชั่วขณะ แต่ผมกับเธอยังไม่ได้มีอะไรกัน!

ป้าหน้าเหลืองรู้สึกเครียดอย่างมาก แล้วสาวเท้าไปตรงหน้า เซียวซูหน พร้อมมองเซียวซูหนที่กำลังสะลึมสะลือ จากนั้นก็ ยกมือตบหน้าเธอแรงๆ ไปหนึ่งที “นางเมียน้อย แกกล้ายั่วยวน สามีของฉัน ดูสิวันนี้ ฉันจะตีแกให้ตายไปเลย! ฉันไม่เพียงแต่ แกให้ตาย! ยังจะทําลายโฉมหน้าอันแรดร่านของแก! “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ