บทที่ 704

เย่เฉินพยักหน้า เมื่อให้เกียรติแล้วแต่พวกคุณไม่รับ งั้นก็ อย่ามาโทษว่าผมไม่เกรงใจ

ดังนั้น เขาจึงกล่าวอย่างราบเรียบว่า “ยายแก่ เมื่อพวกคุณ ไม่มีที่อยู่ ผมจะจัดที่อยู่ให้พวกคุณดีไหม? มีที่อยู่รวมทั้งอาหาร ด้วย และไม่เสียค่าใช้จ่ายสักแดงเดียว”

“อย่ามาเล่นมุกนี้กับฉัน!” คุณหญิงใหญ่เชียวพูดอย่าง เหยียดหยาม “แกอยากให้ฉันไปอยู่ที่บ้านหลังเก่าที่พวกแกทั้ง 4 คนเคยอาศัยอยู่ใช่ไหม? ฉันจะบอกให้ ไม่มีทาง! คนอย่างฉันจะ ไม่ไปอยู่ในสถานที่ที่ซอมช่อแบบนั้น วันนี้ยังไงฉันก็จะอยู่ที่

คฤหาสน์ Tomson Rivieraนี้แน่นอน! ”

เย่เฉินยิ้มเยาะเย้ย “คุณคิดมากไปแล้ว บ้านหลังเก่าก็ใช้เงิน ซื้อเหมือนกัน จะให้คุณอาศัยอยู่ฟรีได้ยังไง”

พูดจบ ก็ล้วงมือถือออกมาทันที แล้วก็ส่งข้อความทางวีแชท

ให้เฉินจือข่าย

“คนของตระกูลเซียวมาหาเรื่องที่ Tomson Riviera คุณโทร หาตำรวจ ทำให้คนพวกนี้เข้าสถานกักกันเป็นเวลาครึ่งเดือน

ไม่ช้าเฉินจือข่ายก็ตอบข้อความกลับมาว่า “เข้าใจแล้วครับ คุณชาย ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้”

ในเวลานี้ หม่าหลันรู้สึกไม่พอใจคุณหญิงใหญ่เซียวเป็นอย่างมาก อยากจะผลักเธอและขับไล่เธอออกไป ตอนนี้คุณหญิงใหญ่ เซียวรู้สึกร้อนใจ เธอจึงหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาแล้ว โทรหาตำรวจทันที “คุณตำรวจรีบมาช่วยฉันเร็ว ๆ ลูกสะใภ้ไม่ อยากเลี้ยงดูฉัน ยังจะขับไล่ฉันออกจากบ้าน เธอต้องการให้ฉัน ตายอยู่ข้างนอก!”

ตำรวจจึงถามว่า “ที่อยู่ อยู่ตรงไหน พวกเราจะรีบจัดคนไป ทันที!”

คุณหญิงใหญ่เชียวตอบว่า “อยู่ที่คฤหาสน์ของ Tomson Riviera เลขที่ A05! ”

“โอเค คุณโปรดรอสักครู่ พวกเราตำรวจจะรีบไปทันที!

เย่เฉินเพิ่งส่งข้อความทางวีแชทเสร็จ เมื่อเห็นว่าเธอโทรหา ตำรวจ เขาก็ยิ้มและกล่าวว่า “เมื่อคุณเรียกตำรวจมา งั้นเราทุก คนก็รอให้ตำรวจมาตัดสินใจ

หม่าหลันรู้สึกกระวนกระวายใจ เธอกลัวว่าหลังจากที่ตำรวจ มาแล้ว จะบังคับให้เชียวฉางควนเลี้ยงดูคนแก่

ดังนั้นเธอจึงรีบกล่าวกับเย่เฉินว่า “แกจะรอตำรวจทำไม รีบไล่ พวกเขาออกไป ไม่งั้นสักพักตำรวจมาถึงแล้ว ยายแก่นี่เอะอะ โวยวายขึ้นมา จะไม่ลำบากมากไปกว่านี้อีกหรือ!!

คุณหญิงใหญ่เขียวกล่าวด้วยเสียงเยือกเย็นว่า “ทำไม? กลัว แล้วหรือ? งั้นพวกคุณก็รีบทำความสะอาดห้องให้ฉัน ต่อไปนี้ให้ ฉันอยู่อย่างสงบร่มเย็นที่นี่ ฉันจะบอกเจ้าหน้าที่ตำรวจดีๆ มี ฉะนั้น ฉันจะทำให้พวกคุณถูกจับไปแน่นอน!
เชียวฉางเฉียงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็รีบกล่าวขึ้นว่า “แม่ ต้อง ทําความสะอาดสองห้อง! ผมกับไห่หลงจะอยู่ด้วย! ยังไงผมก็เป็น พี่ชายคนโตของเซียวฉางควน เขามีหน้าที่ต้องดูแลผมด้วย! ไม่ งั้น ผมจะบอกตำรวจว่า พวกเขาทําร้ายหัวใจผมจนเจ็บหนัก!

หลังจากพูดจบ เซียวฉางเฉียนก็มองไปที่เเฉิน และกล่าวด้วย น้ำเสียงอย่างเย็นชาว่า “คนแซ่เย่ ฉันจะบอกแกว่า ฉันเป็นโรค หลอดเลือดหัวใจ อาการฉันสามารถกำเริบได้ทุกเวลา ถ้าอาการ ฉันกำเริบที่นี่ แกต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุด!

เย่เฉินยิ้มบาง ๆ แล้วกล่าวว่า “งั้นก็รอตำรวจมาแล้วค่อยว่า

ไม่ช้า ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นมา

เซียวฉางเฉียนรู้สึกดีใจมาก รีบบอกเซียวไม่หลงว่า “ไม่หลง รีบไปเปิดประตู!”

เซียวไห่หลงจึงรีบเดินไปเปิดประตูใหญ่

ขณะนี้ มีตำรวจหลายนายได้เดินเข้ามาจากประตู

คุณหญิง ใหญ่เซียวรีบร้องห่มร้องไห้เสียงดัง “คุณตำรวจ พวกคุณโปรดให้ความเป็นธรรมแก่ยายแก่คนนี้ด้วย ลูกชายแท้ ๆไม่ยินยอมที่จะเลี้ยงดูฉัน ส่วนลูกสะใภ้กับหลานเขยจะลงมือ ทําร้ายฉันด้วย!”