บทที่ 687

ด้านนอกคฤหาสน์ เซียวฉางเฉียนเห็นนายหญิงใหญ่ออกมากับ ลูกสาวลูกชายตนเอง ก็เลยรีบถามว่า “แม่ครับ ได้เงินมารึยัง?”

นายหญิงใหญ่เซียวก็พูดหน้าบึงว่า “ให้มาแล้ว พวกเรากลับ

เถอะ! ”

พอเห็นว่านายหญิงใหญ่เซียวเหมือนจะกำลังโมโห เซียวฉาง เฉียนก็ไปลากเซียวไห่หลงไปถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? คุณย่าแก โมโหอะไร?”

เซียวไห่หลงก็รอคุณย่าและน้องสาวตนเองเดินไปไหลแล้ว ก็ พูดเบาๆ ขึ้นว่า “พ่อครับ คุณย่าชักจะไม่ได้เรื่องแล้วครับ!

“พูดอะไรของแก! “เซียวฉางเฉียนดุเสียงต่ำๆ “ตอนนี้พวก เราต้องอาศัยคุณย่าของแก แกว๋าย่าแกแบบนี้ เดี๋ยวย่าแกได้ยิน จะทําอย่างไร?”

เซียวไห่หลงก็พูดด้วยสีหน้าโมโหว่า “พ่อครับ! พ่อรู้ไหมว่า เมื่อครู่คุณย่าไปพูดอะไรกับคุณอาเซียวฉางควน? ย่าบอกว่า เฟอร์นิเจอร์ชุดนี้ จะให้คุณอาฟรีๆ ขอเพียงคุณอาเหลือห้องนอน ในคฤหาสน์ไว้ให้ย่าสักหนึ่งห้อง ให้ย่ามาพักได้บ่อยๆ ! โชคดี ที่คุณอาไม่สนใจย่า หม่าหลันก็ด่ากลับออกมาชุดใหญ่!

“อะไรนะ?! ” เซียวฉางเฉียนได้ยินดังนั้น ก็สีหน้าเปลี่ยน!

หนอยแน่ะ!
แม่แท้ๆ ของตนเองคนนี้ ช่างเป็นจิ้งจกเปลี่ยนสีจริงๆ |

ก่อนที่จะเกิดเรื่อง ดูถูกครอบครัวของน้องชายตนเองคนนั้นไว้ มากมาย คนที่ไล่พวกเขาออกไป ก็เป็นตัวเองแท้ๆ

ตอนนี้เห็นว่าตระกูลเซียวกำลังแย่ บ้านน้องชายก็ได้อยู่ใน คฤหาสน์ใหญ่โต แม่ก็จะแปรพักตร์งั้นรึ?

แม่อยากจะไปอยู่ในคฤหาสน์นั้น โดยไม่คิดถึงพวกเรา3คน เลยนะ!

เมียของตนเองก็หอบเงินหนีไปแล้ว ครอบครัวตนเอง3คนไม่มี เงินทุนมาดำรงชีพ ได้แต่ขายของเก่ากินไปก่อน แต่ตอนนี้แม่จะ มาทอดทิ้งพวกเรา ไปเสพสุขคนเดียว!

พอคิดถึงจุดนี้ เซียวฉางเฉียนก็โมโหมาก!

แต่ว่าเขาก็ยังไม่กล้าเชื่อ ได้แต่พูดกับเซียวไห่หลงเสียงต่ำๆ ว่า “พวกเราต้องรีบหาทางเอาของโบราณของแกที่อยู่กับย่า เอามาเป็นของเราให้ได้”

เขียวไห่หลงรีบพูดว่า “คุณย่าไม่ยอมพูดน่ะสิครับ! ผมก็ถาม อยู่ตลอด แต่ย่าไม่ยอมบอกผม ยัยแก่นฉลาดเป็นกรด

เซียวฉางเฉียนก็ตอบว่า “ค่อยๆ จัดการ ช่วงนี้ก็จับตาดูย่าแก ไว้ นอกจากไปเข้าส้วม นอกนั้นจับตาดูไว้!

“ได้ครับ! ”
พอคนตระกูลเซียวกลับแล้ว หม่าหลันก็หัวเราะลั่นในคฤหาสน์ หลังใหม่

ถึงแม้เธอจะโกรธที่เซียวฉางควนเปลี่ยนรหัสปลดล็อก โทรศัพท์ เป็นเลขวันเกิดของทานเหม่ยง และโกรธเรื่องที่เขียว ฉางควนใช้เงินหมด โดยไม่ให้ตนเอง แต่วันนี้ค่านายหญิงใหญ่ เขียวไปฉาดใหญ่ ให้เธอได้ปลดปล่อยความแค้น 20 ปีที่ผ่านมา ก็มีความสุขมากแล้ว

ที่ยิ่งน่าดีใจก็คือ ในที่สุดตนเองก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ หลังนี้แล้ว!

ห้องหับที่หรูหรา เมื่อก่อนตนเองแม่แต่ฝันก็ไม่คาดคิดมาก่อน แต่ตอนนี้มันได้อยู่ตรงหน้าแล้ว!

ตอนนี้พวกเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ ก็มาถึงแล้ว รอแค่ถึงช่วงบ่าย คนของห้างเฟอร์นิเจอร์ ก็จะขนส่งเฟอร์นิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้า มาส่ง พอถึงตอนนั้นก็ได้ย้ายเข้าพักอย่างเต็มตัว

หม่าหลันตื่นเต้นมาก แล้วพูดกับเซียวชูหรัน “แม่กับพ่อแกจะ

อยู่ห้องที่ใหญ่ที่สุดบนชั้น3! ”

เชียวชูหนก็พยักหน้า แล้วพูดว่า “ชั้น3แม่ก็อยู่ไปเถอะ เดี๋ยว หนูกับเย่เฉินอยู่ชั้น2″

พูดจบ เธอก็บอกอีกว่า “เอ่อแม่คะ ก่อนหน้านี้หนูรับปากสั่ง หลินไว้ว่าถ้าย้ายมาจะให้เธอให้องรั่งหลินก็มาจินหลิงนานแล้ว พักอยู่โรงแรมตลอด สงสารเธอค่ะ”
หม่าหลันรีบถามว่า “ต่งตั่งหลิน ตระกูลต่ง ในเย็นจึงน่ะหรือ?”

“ใช่ค่ะ” เซียวซูหนตอบ “เธอนั่นแหละค่ะ”

หม่าหลันยิ้มพูดว่า “ได้สิ! ตระกูลต่งก็ไม่ธรรมดา กำลังก็ไม่ น้อยหน้าไปกว่าตระกูลเซียว แกก็ไปสนิทสนมกับเธอไว้ วันข้าง หน้าจะมีประโยชน์!

พูดไป หม่าหลันก็รีบเดินไปยังบันได แล้วพูดว่า “เดี๋ยวแม่ขึ้น ชั้น3ไปดูห้องนอนก่อน

เยเฉินก็พูดกับเซียวซูหนว่า “พวกเราก็ไปดูห้องบนชั้นกัน หน่อยไหม?”

เซียวซูหนก็พยักหน้า แล้วก็ขึ้นชั้นไปกับเขา