บทที่ 660

อู๋ซินรู้ว่าปูรักและเอ็นดูตนเองมาตั้งแต่เด็ก เมื่อได้ยินเช่นนี้ น้ำตาของเขาก็ไหลทันที แต่เขาก็ยังเข้มแข็งพอที่จะเช็ดน้ำตา และกล่าวว่า “คุณปู่ไม่ต้องห่วงผม ผมสามารถทนได้ ว่าแต่คุณ ต้องดูแลร่างกายให้ดี ๆ นะครับ!”

เหมือนกับคุณท่านซึ่ง คุณท่าน ก็เป็นหน้าตาเป็นตาของ

ตระกูลอู๋เช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เส้นสายของคุณท่าน ในเจียงหนานนั้นมีมาก ผู้คนมากมายในวงการธุรกิจ การเมือง และแม้แต่คนจำพวกสี เทาก็ให้เกียรติเขา ไม่ใช่แค่เพราะคุณสมบัติที่สูงส่งของเขา เท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะเขามีความสัมพันธ์ใกล้ชิดสนิทสนม หลายคนเคยได้รับความช่วยเหลือจากเขา

หากคุณท่านเสียชีวิตแล้ว คนเหล่านี้จะไม่ให้เกียรติตระกูล เหมือนที่ผ่านมาแน่นอน เมื่อถึงเวลานั้นอิทธิพลของตระกูลจะ ลดลงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

นอกจากนี้คุณท่านยังถือว่าเป็นคนที่ค่อนข้างฉลาด เมื่อ ตนเองอายุมากแล้วเขาไม่ได้กุมอำนาจ แต่ส่งต่ออำนาจและ ธุรกิจให้อู่ตงไห่ตั้งนานแล้ว และถอยออกไปอยู่เบื้องหลัง วิธีนี้ ก็ จะไม่มีปัญหาในการยึดครองอำนาจของตระกูล เป็นเวลานาน และทำให้ลูกหลานรังเกียจ

เพราะฉะนั้น คนของตระกูลหวังว่า คุณท่านจะมีร่างกายที่แข็งแรงและอายุยืน

เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของคุณท่าน คงที่แล้ว ทุกคนรีบอำลา ด้วยความเคารพ

เมื่อออกห้องผู้ป่วยเฝ้าระวัง ตงไม่ได้มอบหมายงานให้ตร เจียง โดยกล่าวว่า “ตงเจียง คุณไปบอกทุกคนในครอบครัว รวม ทั้งคนรับใช้ และคนขับรถ ห้ามทุกคนมีตึกตอกในโทรศัพท์ ม ฉะนั้นถ้าตรวจพบ พี่จะเล่นงานมันอย่างหนัก!

“ได้ครับพี่!” อู่ตงเจียงรีบพยักหน้า หลังจากนั้นก็กล่าวว่า “พี่ขาของพี่กับเสี่ยวซินต้องรีบรักษาแล้ว หมอมารออยู่แล้ว!”

ขาของอู่ตงไห่และอู๋ซินยังไม่ได้รับการรักษา ตอนนี้แพทย์

ประจําครอบครัวกำลังรอรักษาพวกเขาอยู่

อย่างไรก็ตาม หลังจากการตรวจของแพทย์ พบว่าหัวเข่าของ พ่อลูกตระกูลอู่แตกเป็นเสี่ยง ๆ แล้ว ไม่สามารถฟื้นตัวได้อีก

เขาจึงพูดกับทั้งสองคนว่า “ประธาน คุณชายใหญ่ ตอนนี้ สภาพหัวเข่าไม่ค่อยดีนัก ผมคิดว่าทางออกที่ดีที่สุดคือสั่งข้อเข่า เทียม แล้วทําการผ่าตัดเพื่อเปลี่ยนใหม่”

อู่ตงไม่รีบถาม “ข้อเข่าเทียมจะมีผลกระทบมากน้อยแค่ ไหน? ”

หมอกล่าวว่า “เนื่องจากว่าไม่ใช่ของตัวเอง ก็จะรู้สึกอึดอัดไม่ มากก็น้อย แต่อย่างน้อยก็จะไม่เป็นง่อย สามารถงอได้ สามารถ ยืนได้ และสามารถเดินได้ แต่ไม่สามารถวิ่งได้ อย่างมากที่สุดก็กะโผลกกะเผลกนิดหน่อย”

ท่าทางของอู่ตงไม่ราบเรียบ

ผลลัพธ์นี้สอดคล้องกับสิ่งที่เขาคิดไว้ ขอแค่ไม่ได้เป็นคนพิการ ขาด้วนก็ดีแล้ว

อู๋ซินรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก เขาร้องไห้และกล่าวว่า “พ่อ ผมอายุแค่ยี่สิบกว่าเท่านั้น ผมไม่อยากเป็นคนง่อย!”

อู่ตงไห้ตบบ่า แล้วอย่างจริงจังว่า “ลูก ลูกอายุยี่สิบกว่าปีแล้ว ต้องเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความเป็นจริง มันยากที่หัวเข่าของ ลูกจะฟื้นกลับสู่สภาพเดิม นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน แต่มันเป็น ปัญหาของระดับทางการแพทย์ ลูกไม่ยอมแล้วมันก็ไม่มีวิธีใด? ลูกควรทำใจอย่าไปคิดมาก มุ่งเน้นไปที่การแก้แค้น

“แก้แค้น…….. อู๋ซินโพล่งออกมา “ใช่! ผมจะต้องแก้แค้น! ผม ” จะต้องสับร่างของเยเฉินออกเป็นหมื่นๆ ชิ้น! แล้วผมก็จะแย่งซ่ง หวั่นถึงมาแต่งงานกับผม! แม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจ ผมก็จะใช้ปืน บังคับเธอ ผมก็จะแต่งงานกับเธอให้ได้!!

อู่ตงไห่พยักหน้าด้วยใบหน้าเย็นชาและกล่าวว่า “พ่อได้คิด ไว้แล้ว เย่เฉินผู้นี้มีความสามารถไม่ธรรมดา และได้รับการ สนับสนุนจากตระกูลส่งและผู้คนมากมายในเมืองจินหลิง หาก ต้องการฆ่าเขา ใจร้อนไม่ได้ ต้องวางแผนก่อนแล้วค่อยลงมือ!”

อู๋ซินรีบถาม “พ่อ พ่อมีวิธีที่ดีอะไรมั้ย?” อู่ตงไห่กล่าวว่า “ปัญหาก่อนหน้านี้ของเราคือเราประเมินศัตรูเกินไป ผลีผลามเกินไป รีบลงมือโดยไม่รู้จักคู่ต่อสู้ นั่นเป็น สาเหตุที่ทำให้เราเสียเปรียบ ครั้งนี้ พวกเราต้องสืบจากข้างนอก ให้เข้าใจ สืบให้ชัดเจนว่าคนที่ชื่อเย่เฉินมีความสามารถอะไร? มี ความสามารถขนาดไหน และมีศัตรูจำนวนเท่าใด จากนั้นสืบว่า เขามีจุดอ่อนอะไรบ้าง แล้วพวกเรากำหนดเป้าหมาย ลงมือให้ ถูกวิธี จนทำให้เขาไม่สามารถต่อต้านได้