บทที่ 650

“เล่นตลกอะไรกันเนี่ย?” หม่าหลันกังวล และด่าว่า “นี่มัน อะไรกันเนี่ย ของขวัญที่มอบให้คนอื่นแล้ว ยังอยากจะขอคืน อีก?”

เย่เฉินผายมือออก แล้วกล่าวว่า “ถึงอย่างไรก็เป็นสิ่งที่คน อื่นมอบให้ แม้ว่าเขาจะขอคืน ไม่มอบให้แล้ว พวกเราไม่สามารถ ทําอะไรได้? พวกเราเทียบกับพวกเขาไม่ได้!

หม่าหลันพูดอย่างโมโหว่า “มีอย่างที่ไหน! มอบคฤหาสน์ให้ แต่ไม่มอบเฟอร์นิเจอร์ให้ เซี้ยจริง 7!”

เซียวฉางควนกล่าวว่า “เอาล่ะ! คุณควรจะพอใจในสิ่งที่ ตนเองมีอยู่ แล้วเลิกจู้จี้จุกจิกได้แล้ว แล้วก็เอาเงินของเราออก มา พรุ่งนี้ไปซื้อเฟอร์นิเจอร์! หลังจากซื้อเฟอร์นิเจอร์แล้ว ฉันจะ หาบริษัทรับย้ายบ้านในอาทิตย์หน้า

หม่าหลันตื่นตระหนกและกล่าวว่า “ไม่ได้! เรื่องเฟอร์นิเจอร์ถ้า ยังตกลงกันไม่ได้ ก็ห้ามย้าย!”

“คุณกำลังพูดถึงอะไร?” เซียวฉางควนขมวดคิ้วและถาม “เฟอร์นิเจอร์ที่พวกเราจะใช้ พวกเราก็ต้องซื้อเอง คุณยังมีอะไร จะพูดอีก?”

“ฉัน………ฉัน……. หม่าหลั่นกล่าวด้วยความตื่นตระหนก “ฉัน ไม่ซื้อ! ถ้าคุณอยากซื้อคุณก็ไปซื้อเอง!”
เขียวฉางควนกล่าวว่า “คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ฉันจะมี

เงินซื้อเฟอร์นิเจอร์ได้อย่างไร? เงินที่ใช้เลี้ยงอาหารค่ำตอนรวม รุ่นลูกเขยก็เป็นคนให้ฉัน “อะไรนะ?!” หม่าหลันระเบิดอารมณ์ทันทีแล้วกล่าวว่า “เย

เฉิน นายเอาเงินสองหมื่นมาจากไหน?!”

เย่เฉินตอบว่า “เงินเก็บส่วนตัว”

“เงินเก็บส่วนตัว?” หม่าหลั่นกล่าวอย่างโมโหว่า “นายกินของ ครอบครัวเรา อาศัยอยู่กับครอบครัวเรา ใช้ของครอบครัวเรา นายยังกล้าซ่อนเงินอีก?! บอกมานายยังมีเงินเก็บส่วนตัวอีกเท่า ไหร่? เอามาให้ฉันทั้งหมด!

หม่าหลันกลายเป็นคนบ้าไปแล้ว คิดอยากจะได้เงินอย่างเดียว เมื่อได้ยินว่าเย่เฉินมีเงินเก็บส่วนตัว เธอก็กลายเป็นคนโลกทันที!

เย่เฉินกล่าวอย่างราบเรียบว่า “แม่ ผมมีเงินเก็บส่วนตัวแค่ นิดหน่อย บางครั้งไปดูฮวงจุ้ย ได้เงินมาบ้าง แล้วผมก็ซื้อรถ BMW สองคันไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ผมเหลือเงินไม่เยอะ”

หม่าหลันรีบถาม “มีเงินเท่าไหร่?”

เย่เฉินยักไหล่แล้วตอบว่า “น่าจะมีไม่ถึงหนึ่งหมื่น ประมาณ แปดพัน!”

“โอนมาให้ฉัน!” หม่าหลั่นกล่าว “ต่อไปนายห้ามมีเงินเก็บ ส่วนตัวแม้แต่สักแดงเดียว!”

เซียวซูหนไม่สามารถทนเห็นต่อไปได้อีก กล่าวอย่างเย็นชาแม่ จะรังแกเงินเพื่ออะไรเขาเก็บเงินนิดหน่อยมันไม่ใช่ง่าย อย่างรวมกันเพียงแค่นิดหน่อยเอง ยังคิด อยากได้อีก แม่มีอยู่สอง

หม่าหลับใบกินทันทีเลย

ฉันเงินสองล้านกว่าที่ไหน?

นั้นจึงได้แต่กล่าวอย่างโมโหว่า ย้ายเฟอร์นิเจอร์เก่าในบ้านของเราแก้ก่อน!

อะไรน่ะเซียวฉางตะลึงและกล่าวว่า คุณว่า คฤหาสน์ใหญ่ขนาดไหน? มี ชั้นอยู่เหนือพื้นดิน และดินอีก 2 ชั้น พื้นที่รวมมากกว่า กว่าตารางเมตร ถ้าย้ายเฟอร์นิเจอร์จากบ้านเก่ามันไม่ เห็นอะไรโดดเด่น?”

หลังนั้น เซียวควนชี้ไปที่โซฟาผ้า และกล่าว“โซฟาเก่าตัวไปวางไว้ห้องนั่งเล่นที่ใหญ่ของTomson Riviera มันเหมือนอะไรมันไม่เหมาะสมไม่ได้สัดส่วน

หม่าหลันรู้สึกร้อนตัว และตอบกลับ? อย่างมันประหยัดเงินไม่อย่างนั้นคฤหาสน์นั้นแค่เฟอร์นิเจอร์หน้าคุณช่าง รู้จักใช้ชีวิตเลย”

ฉางควนตะลึง………
ผมอยากมีหน้ามีตา? ผมไม่รู้จักใช้ชีวิตเลย? หม่าหลับคุณ ยังมีหน้ามาพูดแบบนี้กับฉันอีก?