บทที่ 63 อู่หลินเฟิง

มองดูฉันเอาตงที่ยังคงปากแข็ง เย่เฉินส่ายหน้าไปมา หัวเราะ ด้วยความเย้ยหยัน “แม้แต่น้ำเต้าหยกกับฝ้าหยกนายยัง แยกแยะไม่ออก? คำโบราณว่าเอาไว้ “หยกทองอยู่ในเก้าทวาร เพื่อไม่ให้คนตายเน่าเปื่อย” คำพูดนี้นายคงจะรู้อยู่มั้ง?

“หยกทองอะไร คนตาย?” ฉันเอ้างมึนงง

เยเฉินทำสีหน้า “เด็กคนนี้ไม่สามารถสอนได้” ส่ายหน้าแล้ว

พูด “แม้แต่อันนี้ก็ไม่รู้หรอ? หยกเก้ากายทวารนายคงเคยได้ ยินอยู่มั้ง?” “หยกเก้ากายทวารอะไร?” ฉันเข้าดงงงยิ่งกว่าเดิม มองดูเ

เฉินด้วยความมึนงง

ถึงแม้ฉันเอ้าตงจะชอบเล่นวัตถุโบราณ แต่เขาไม่มีความคิด ไปศึกษาเรื่องพวกนั้น คนอื่นบอกว่าอะไรดี เขาก็ซื้ออันนั้น แล้ว ออกไปอวดรวยก็เท่านั้น

“คนโง่! ”

เยเฉินหัวเราะในลำคอแล้วพูด ” หยกเก้ากายทวาร คือฝ้า หยกที่คนตายใช้ยัดทวารทั้งเก้า หู จมูก ปากและตามทั้งหมด เจตร บวกกับรูตรงอวัยวะเพศ รูขับถ่าย รวมทั้งหมดเก้าทวาร

“คนตาย!! “ฉันเอาตงอ้าปากกว้าง ดวงตาเป๊กกว้างเป็น

วงกลม
เขามองดูหยกที่แขวนอยู่บนคออย่างไม่เชื่อสายตา ขนที่อยู่ ด้านหลังลุกขึ้นมากะทันหัน

ให้ตายสินมันเป็นของที่อยู่บนร่างกายคนตาย?

เยเฉันพูดเย้ยหยัน “ดูท่านายคงไม่รู้จริงๆ ของที่อยู่ในมือ นาย เป็นหยกที่คนตายใช้ยัดรูขับถ่าย ซึ่งก็คือทวารหนัก แต่นาย เอามาแขวนไว้บนคอ ไม่รู้สึกเหม็นหรือไง?”

ฉันเอ้าตงไม่พูดอะไรอีก เบิกตากว้างมองดูน้ำเต้าหยกในมือ ความสะอิดสะเอียนเอ่อล้นขึ้นมากะทันหัน

น้ำเต้าหยกนี้ ใช้สำหรับขัดตรงนั้น แต่ตนกลับมองมันเป็นของมงคล สวมเอาไว้ที่คอมานานกว่า

สามปี……

สิ่งที่ทำให้เขาโมโหที่สุดก็คือ เพราะตนชอบจี้หยกชิ้นนี้มาก จึงชอบคาบเอาไว้ที่ปากเล่น…….

ซึ่งมันก็เท่ากับว่า กินขี้ ของคนโบราณ?

“แอวะ! ”

ฉันเอ้างไม่สามารถทนต่อไปได้แล้ว โค้งตัวลงอาเจียน กลุ่มคนที่เมื่อกี้ยื้อแย้งกันดู ตอนนี้ต่างพากันมองดูเขาด้วย สายตาเย้ยหยัน

ทั้งยังมีคนดีใจบนความทุกข์ของคนอื่น หัวเราะเยาะฉันเอาดง ที่ตาบอด เสียเงินจำนวนมากเพื่อซื้อของอัปมงคลแบบนี้
เย่เฉินพูดด้วยเสียงเย็นยะเยือก “ยังมีอีก หยกชิ้นนี้ถูกยัดอยู่ ในตัวศพเป็นเวลานาน ดึงดูดพลังพิฆาตเอาไว้มาก ไม่ใช่หยก มงคลเปลี่ยนร้ายเป็นดีอีกแล้ว แต่เป็นของที่อัปมงคลมาก! ถ้า ขึ้นนายยังใส่ต่อไป เวลาไม่ถึงหนึ่งปีต้องตายอย่างแน่นอน”

สิ้นเสียงของเขา คนที่อยู่รอบตัวฉันเอาตง “คริต” ถอยห่าง กลัวว่าจะแปดเปื้อนความอัปมงคลจากตัวเขา

จางเอ๋อเหมาที่ยืนอยู่ข้างฉันเอาตง รีบคลุกคลานพร้อมวิ่งไป อยู่อีกด้านหนึ่ง

ถึงแม้เขาจะมีความรู้ไม่มาก หลอกลวงคนอื่นไปวันๆ แต่เขาก็ เคยคบค้ากับนักขโมย รู้ว่าสิ่งที่เย่เฉินพูดไม่ได้พูดลอยๆ

ฉันเอ้างเองก็ตกใจ เงยหน้าขึ้นมองเเฉิน

สีหน้าของเเฉินนิ่งสงบ เอ่ยพูด “ปีนี้นายทำอะไรก็ไม่ราบ รื่นเลยใช่ไหม? เคยประสบอุบัติเหตุจนได้เลือดมาก่อน?

ฉันเอาตงมองดูเย่เฉินด้วยความตกตะลึง เขานิ่งงันไปแล้ว

ปีนี้เขาโชคไม่ดีเท่าไหร่ ตอนต้นปีเพิ่งประสบอุบัติเหตุทาง รถยนต์ ถ้าไม่ใช่เพราะวันนั้นขับรถฮัมเมอร์ที่รับการชนได้ดี ชีวิ ตน้อยๆของเขาคงจะเสียไปแล้ว

แต่ว่า คนขับรถตายในที่เกิดเหตุทันที ส่วนเขาซีโครงหักไป สองท่อน นอนโรงพยาบาลนานกว่าครึ่งเดือนถึงจะได้กลับบ้าน

เหงื่อเย็นไหลออกมาเต็มตัวฉันเอาตง กระชากสร้อยที่อยู่บน คยออกมา โยนไปให้ไกล
ทุกคนรีบถอยหลังหนี กลัวว่าปัญหาจะเกิดขึ้นกับตน

มองดูท่าที่ร้อนตัวของฉันเอ้าง เฉินหัวเราะในใจ ถ้าไม่ใช่ เพราะวันนี้ตนพูดเตือน ฉันเอาตงใส่จี้หยกนี้ต่อไป ไม่เกินปีนี้ ตายอย่างไม่ต้องสงสัย

“แกเป็นใครกันแน่! ” ฉันเอาตงกัดฟันกรอด จ้องมองเย่เฉิน ด้วยความโกรธเคือง

คนๆ รู้มากเกินไปแล้ว หรือว่าเป็นคนที่ศัตรูส่งมาใ

“ฉันเป็นคนที่นายไม่มีปัญญาหาเรื่อง”

เย่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก หมุนตัวหันหลังกำลังจะ เดินจากไป

ฉันเอ้าคงเห็นว่าเขาจะจากไป นึกว่าเย่เฉันคิดอยากจะหนี จึง พูดตะโกนด้วยความโมโหทันที “จับมันเอาไว้! กล้ามาหา เรื่องฉัน เจ้าหนุ่มคนนี้ต้องมีคนคอยบงการอยู่เบื้องหลัง แน่นอน!

“ไม่มีปัญญาหาเรื่อง? หึๆ ทั่วทั้งเมืองจีนหลัง ไม่มีใครที่ฉัน คุณชายฉันไม่มีปัญญามีเรื่องด้วย!

“ล็อคตัวมันเอาไว้ เขามันให้หัก ถามให้รู้แน่ชัดว่ามันเป็น ใครกันแน่ ถึงกล้ามาหาเรื่องตระกูลฉินของฉัน”

เขาคิดว่าเย่เฉินเป็นคนที่คู่แข่งส่งมา ไม่อย่างนั้นเขาจะรู้เรื่องที่ ตนประสบอุบัติเหตุได้ยังไง?
บอดี้การ์ดสี่ห้าคนลงมือทันที ขวางหน้าอยเงินเอาไว้

บอดี้การ์ดอีกสองคน สาวเท้าไปตรงหน้าเรียวฉางดวน น

มือไปคว้าตัวเขาด้วยความเหี้ยมโหด เวียวฉางควนตกใจมาก คิดไม่ถึงว่าออกมาหาวัตถุโบราณ

จะทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น

ขณะที่บอดี้การ์ดกำลังจะคว้าตัวเขียวฉางควน แววตาเยู่เฉิน เย็นยะเยือก เตะบอดี้การ์ดร่างใหญ่ที่ขวางอยู่ตรงหน้าทิ้ง พุ่งไป ตรงหน้าเซียวฉางควน ต่อยไปที่หน้าของบอดี้การ์ด

“ผวะ! ”

บอดี้การ์ตกําลังจะคว้าตัวเขียวฉางควน ไม่ทันป้องกันตัวจึง ถูกต่อยตรงกลางหน้า เลือดกําเดาไหลออกมาทันที กุมหน้าเอา ไว้แล้วถอยหลังหลายก้าว

บอดี้การ์ดอีกคนเห็นเเฉินลงมือ จึงรีบคว้ากระบองไฟฟ้า พุ่ง ไปตีเเฉินด้วยความดุร้าย

“อ๊า! ” เซียวฉางดวนตกใจร้องเสียงหลง “เย่เฉิน หลบเร็ว เข้า! ”

ยังไม่ทันพูดจบ เห็นเพียงเเฉินเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว หลบ กระบองที่กำลังพุ่งเข้ามา จากนั้นคว้าข้อมือของบอดี้การ์ด ใช้ แรงเล็กน้อย

“ปิ๊ง!
บอดี้การ์ดที่ถือกระบองไฟฟ้าเอาไว้ไม่ทันได้ตั้งตัว ถูกจับทุ่ม กระแทกลงบนพื้น เจ็บจนเม้มกัดฟัน นานครู่หนึ่งก็ยังลุกไม่ขึ้น

เขียวฉางควนมองดูจนพูดไม่ออก เกือบจำไม่ได้ว่าคนหนุ่ม ตรงหน้าเป็นลูกเขยตนเอง

ทําไมฝีมือการต่อสู้ของเขาถึงตีแบบนี้?

เย่เฉินก้มลง เก็บกระบองไฟฟ้า จับมันเอาไว้ในมือแล้วพูด “ยังมีใครอีก? คนที่เหลือมาพร้อมกันเถอะ”

กลุ่มคนมองดูด้วยความเงียบ สายตาจดจ้องไปที่เเฉินตลอด

เวลา

จางเอ้อเหมาเองก็ตาค้าง มองดูเเฉินแล้วพูดพึมพำ : “พี่

ใหญ่ สุดยอดไปเลย !

ตอนนี้เขารู้สึกว่าตนโชคดีมาก ที่เมื่อก็ไม่ได้ทำให้เเฉิน โมโห ไม่อย่างนั้นถูกอุ้มลงไป กระดูกของตนคงหลุดออกจากกันจน หมด

เชียวฉางควนดึงสติกลับมา อยู่ด้านหลังเย่เฉินแล้วเอ่ยถาม ด้วยความตกใจ : “เย่เฉิน นาย…….วิชาการต่อสู้พวกนี้นายฝึก มาจากที่ไหน?”

“อันนี้หรอครับ…….” เย่เฉินยิ้ม พูด ! “พ่อครับ ตอนที่ซูหนไป ทำงาน ผมอยู่บ้านเบื่อๆก็เลยดูทีวี ทุกวันตอนเช้ามีรายการต่อสู้ ไม่ใช่หรอครับ ผมฝึกมาจากในทีวีครับ”

ความเป็นจริงเย่เงินฝึกหวิงชุนตั้งแต่เด็ก ทั้งยังเป็นหนึ่งซุนที่แท้จริง ถึงอย่างไรหยิบหมั้นที่มีชื่อเสียง เป็นหนึ่งในทายาท สายหนึ่งที่แยกตัวออกไปของตระกูลเย่!

แต่ว่า เพื่อที่จะซ่อนตัวตน เป็นธรรมดาที่เขาไม่สามารถบอก พ่อตาได้

อีกทั้ง สิ่งที่ทำให้แม้แต่ตัวเข่เฉินตกใจก็คือ ความสามารถ ของตน ในตอนนี้ พัฒนาไปไม่น้อย ความสามารถในการต่อสู้มากกว่าเดิมหลายเท่าตัว

ดูท่า น่าจะเป็นเพราะผลลัพธ์ของ (ตำราเก้าเสวียนเทียน

รวมถึงก้อนหินทรงไข่ห่านที่เต็มไปด้วยเรกเมื่อครู่ เรกบางส่วน เข้าไปในร่างกาย รู้สึกว่าศักยภาพเพิ่มขึ้นจำนวนมาก

กลุ่มคนร้องตะโกนด้วยความตกตะลึง

ต่อสู้เก่งระดับนี้ แข็งแกร่งยิ่งกว่าอาจารย์ศิลปะการต่อสู้ใน สถาบันการต่อสู้ของเมืองจีนหลิงเสียอีก แต่เขากลับฝึกด้วย ตนเองจากการดูทีวี!!

พรสวรรค์ในการเรียนรู้ด้วยตนเอง น่าตกตะลึงจริงๆ!

“ฝึกจากในทีวี! “จางเอ้อเหมาเบิกตากว้าง ต่อสู้ได้สุดยอด ขนาดนี้ แต่กลับฝึกมาจากการดูทีวี รีบยิ้มแห้งๆ ให้กับเยเงินด้วย ความนับถือ : “พี่ใหญ่ ขอถามหน่อยครับว่าพี่ฝึกมาจากช่อง ไหน ผมก็อยากฝึกด้วย”

เย่เฉินหันไปมองจางเอ้อเหมา พูดเสียงเรียบ“ช่องCCTVรายการกีฬา อู่หลินเฟิง!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ