บทที่ 598

หงห้าหน้าซุนโหยวฉาย แล้วสั่งลูกน้องด้านหลังว่า “เด็กๆ ลาก ไอ้นี่ออกไป แล้วกระทืบให้หนัก โดยเฉพาะปากมัน ซัดไปให้ หนัก”

ซุนโหย่วฉายได้ยินดังนั้น ก็ตกใจจนวิญญาณจะออกจากร่าง แล้วก็รีบคุกเข่าตรงหน้าท่านทั้งห้า พร้อมแหกปากพูดว่า “ท่าน ห้า ผมขอโทษ ผมไม่ทราบว่าเชียวฉางควนเป็นแขกคนสําคัญ ของคุณ! ผมผิดไปแล้ว ผมขออภัยด้วย ให้อภัยผมเถอะ ปล่อย ผมไปเถอะ!”

เขาไม่คิดเลยว่า ลูกเขยของเซียวฉางควนจะโหดเช่นนี้ แม้ กระทั่งราชา ใต้ดินแห่งเมืองจีนหลิง ก็ยังกลายเป็นหมารับใช้ให้ กับเขียวฉางควน!

ตอนที่เขากำลังขอร้องอยู่นั้น ลูกน้องหลายคนของท่านหงห้า ขึ้นหน้ามา แล้วก็ตบเข้าที่บ้องหูของเขา

ซุนโหย่วฉายก็ถูกตบจนหน้ามืดตาลาย จากนั้น ก็ถูกลูกน้อง ร่างกำยำหลายคนรุมกระทืบ ทั้งเนื้อทั้งตัวสะบักสะบอม

ท่านหงห้ามองซุนโหย่วฉายนิ่งๆ แล้วพูดว่า “ผมถามหน่อย ทำไมจะต้องกลั่นแกล้งคุณเฑียวด้วย? ”

ซุนโหย่วฉายเลือดเต็มปาก แล้วร้องไห้พูดว่า “ขอโทษครับ ท่านห้า ผมแค่จะชิงตำแหน่งกรรมการผู้จัดการของสมาคมศิลปะจีนเท่านั้นเอง ดังนั้นก็เลยพูดจาไม่ได้………..ปล่อยผมไปเถอะ

ท่านหงห้าไม่ได้สนใจเขา แต่มองไปยังคนในงานทุกคน แล้ว ถามว่า “พวกคุณใครเป็นคนดูแลสมาคมศิลปะจีน? ”

ประธานเพียรีบตอบขึ้นมาว่า “ท่านหงห้า กระผมเอง เป็น

ประธานสมาคมศิลปะจีน”

ท่านหงห้าพยักหน้า แล้วชี้ไปยังซุนโหย่วฉาย พร้อมพูดว่า “ผมขอถามคุณ ไอ้สวะแบบนี้ ก็สามารถเข้าสมาคมได้ด้วยหรือ คุณเป็นประธานอย่างไรกัน? ยังทำงานได้ไหมนี่ ถ้าทำไม่ได้ก็รีบ สละตำแหน่งออกมาเสีย!

ประธานเพ้ยก็ตกใจจนสั่น คนกลัวตายอย่างเขา ก็พูดออกมา โดยจิตใต้สำนึกว่า “เดี๋ยววันพรุ่งนี้กระผมจะลาออกเลยครับ! พอถึงตอนนั้นจะผลักดันให้เขียวฉางควนนั่งตำแหน่งประธาน สมาคมศิลปะจีนแทน…………

เซียวฉางควนได้ยินดังนั้น ก็รีบโบกมือปฏิเสธ แล้วพูดว่า “ไม่ ได้นะครับประธานเพียอย่างผมไม่มีคุณสมบัติเป็นประธาน สมาคมหรอก ได้ตำแหน่งกรรมการผู้จัดการก็ภูมิใจแล้ว………

ประธานเพียรีบพูดว่า “ในเมื่อท่านหงห้ารู้จักคุณ เช่นนั้นก็ต้ ก็ต้อง ได้! ”

เซียวฉางควนรีบโบกมือปฏิเสธ “ผลสำเร็จของผมยังไม่ถึงขั้น ประธานสมาคม รับตำแหน่งนี้ไว้ไม่ไหว…
ตอนนี้ท่านหงห้าก็มองประธานเพียแล้วพูดว่า “ในเมื่อคุณเป็น ประธานสมาคม งั้นผมก็จะให้คำแนะนำคุณหน่อย

นิ่งไป ท่านหงห้าก็ชี้ไปยังซุนโหยวฉายแล้วพูดว่า “ก่อนอื่นเลย ลบชื่อไอ้คนนี้ออกจากสมาชิกถาวร

ประธานเพียตอบว่า “แน่นอนครับๆ ! วันพรุ่งนี้ผมก็จะรีบลบ

ชื่อเขาออกทันที!

ท่านหงห้าส่งเสียง อืม แล้วชี้ไปทางเชียงฉางควน พร้อมพูดว่า “คุณเฑียวมีความสำเร็จทางด้านการเล่นวัตถุโบราณมาก ในเมื่อ เขาถ่อมตัว ไม่ยอมเป็นประธานสมาคม เช่นนั้นคุณก็เอาตำแหน่ง กรรมการผู้จัดการให้เขาเสีย เข้าใจแล้วใช่ไหม? ”

ประธานเพียรีบพูดรับรองว่า “ครับๆๆ ! ผมจะทำตามที่ท่าน ห้าสั่ง!

พูดไป เขาก็เปลี่ยนสีหน้า แล้วพูดกับซุนโหย่วฉายว่า “ซุนโหย่ วฉาย ผมขอประกาศ ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป คุณถูกลบชื่อออก

จาก

สมาชิกสมาคมศิลปะจีนของเมืองจีนหลัง ไม่สามารถเข้า ร่วมได้อีกตลอดชีวิต!

ในใจ นโหย่วฉายก็สิ้นหวัง

บอกตามตรง ตัวเขาเองก็ไม่ได้มีความสามารถที่จะแยกแยะ ของโบราณเท่าไรนัก ที่สามารถเข้าร่วมสมาคมศิลปะจีนของ เมืองจินหลิงได้ ก็เพราะยัดเงินถึงได้มีโอกาสใส่ชื่อเข้าเป็นสมาชิกได้

ปกติแล้ว เขาก็อาศัยชื่อเสียงว่าเป็นสมาชิกของสมาคมศิลปะ จีน ไปทําการหลอกลวงไปทั่ว เดิมคิดว่าถ้าได้นั่งตำแหน่ง กรรมการ

ผู้จัดการ ก็จะสามารถหลอกเอาเงินมาได้เพิ่มมากขึ้น แต่ไม่ คิดว่า เพราะไปหาเรื่องเสียวฉางควน เลยทำให้ตนเองถูกลบชื่อ ออกอย่างถาวร

แต่ว่า เขาก็ไม่อาจแสดงความไม่พอใจออกมา เพราะรัศมีอัน แรงกล้าของท่านหงห้าอยู่ที่นี่ ตนเองไม่อาจจะรับมันได้ไหว

ในตอนที่เขากำลังยอมรับชะตากรรมนั้น ท่านหงห้าก็มองเขา แล้วพูดนิ่งๆ ว่า “คุณคิดว่าตนเองมีฐานะมีชื่อเสียงงั้นหรือ? เดี๋ยว ผมจะให้งานที่เหมาะจะให้ได้แสดงฐานะหน้าตาของคุณเป็น อย่างดีให้กับคุณเอง!

พูดไป ท่านหงห้าก็สั่งลูกน้องว่า “ลากมันออกไป แล้วหาเจ้า หมูที่สกปรกที่สุด จากนั้นก็ให้มันนอนกับแม่หมูสกปรกๆ สัก อาทิตย์หนึ่ง ภายในอาทิตย์นี้ จะกินนอน ก็ให้มันอยู่กับแม่หมู หมูกินอะไรก็ให้มันกินอย่างนั้นแหละ

หนึ่ง ภายในอาทิตย์นี้ จะกินนอน ก็ให้มันอยู่กับแม่หมู หมู กินอะไร ก็ให้มันกินอย่างนั้นแหละ