ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 591



บทที่ 591

ตอนที่ซ่งหวั่นถึง เฉินเสี่ยวจาวและชื่อเทียนฉีกำลังตระหนกกับ เรื่องของอู๋อยู่นั้น เซียวางควน พ่อตาของเเฉินก็สวมชุดสูท

เดินออกจากบ้านไปอย่างดีใจ แล้วโบกรถมาที่เทียนเชียง

เนื่องจากกลางคืน จะดื่มเหล้าบ้างเล็กน้อย ดังนั้นเชียวฉาง ควนก็เลยจอดรถBMWของตนเองไว้ที่บ้าน เอากุญแจไว้ให้เย เฉิน พอถึงตอนจะกลับ เย่เฉินจะได้ขับรถไปรับตนเองที่เทียนเซี ยงผู้

ช่วงนี้เชียวฉางควนก็ไม่มีงานอดิเรกอะไรทำ เอาแต่ศึกษาวัตถุ โบราณและภาพวาดเขียนโบราณ ดังนั้นก็เลยเข้าร่วมสมาคม ศิลปะจีน

ที่จัดงานเลี้ยงข้าวครั้งนี้ ก็เพื่ออยากจะนั่งตำแหน่งกรรมผู้ จัดการทั่วไปของสมาคม

เพื่อที่จะแสดงศักดาของความเป็นหัวหน้า เขาก็เลยเอา เงิน2หมื่น ที่เยเฉินให้ตนเองมาไปเช่าเหมาห้องอาหารที่เทียนเซี ยงผู้

ถึงแม้จะบอกว่านี่เป็นห้องอาหารที่หรูหราที่สุดของเทียนเชียง แล้ว แต่ก็ยังดีกว่าร้านอาหารข้างนอกเยอะ

ตอนที่เซียวฉางควนถึงเทียนเซียง ท่านหงห้าก็กำลังรีบเดิน ทางมา
พนักงานไม่รู้จักเซียวฉางควน ก็เลยเชิญเขียวฉางควนไปยัง ห้องอาหารห้องทองแดงที่เขาเหมาจองไว้แล้ว

พอเห็นว่าคนอื่นๆ ยังมาไม่ถึง เขียวฉางควนก็ไม่ใจร้อน แล้วก็ นั่งลง รอการมาถึงของทุกคนอย่างใจเย็น

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ประตูห้องอาหารก็ถูกเปิดขึ้น ชายอายุรุ่น

ราวคราวเดียวกับเขา ก้าวเท้าเดินเข้ามา

พอชายวัยกลางคนคนนั้นมองเห็นเขียวฉางควน ก็เดินขึ้นหน้า มา แล้วยิ้มพูดว่า “น้องเซียว มาเร็วจริงๆ มาถึงตอนไหน? ”

เขียวฉางควนก็รีบตอบว่า “พี่สวี่ ผมมาถึงสักพักแล้ว วันนี้ หัวหน้าสมาคม และกรรมการผู้จัดการทุกท่าน ให้เกียรติมางาน เลี้ยง

ของผมวันนี้ ผมก็รู้สึกเป็นเกียรติและตื่นเต้นมาก ดังนั้นผมก็

เลยรีบมาถึงก่อน พอรอต้อนรับพวกคุณ”

ชายวัยกลางคนที่มาถึง มีชื่อว่า สวี่เหวินหย่วน เป็นกรรมการ ผู้จัดการของสมาคมศิลปะจีน

ปกติแล้วเขากับเซียวฉางควนก็มีความสัมพันธ์กันไม่น้อย ทั้ง สองคนชอบรับซื้อของโบราณมาขายต่อ ดังนั้นก็เลยชอบเดินหา

ของโบราณตามตลาดด้วยกัน มีความรู้จักกันไม่ธรรมดาเลย

หลังจากที่เขาได้ยินว่า เซียวรังสีควนจะมาเอาตำแหน่ง กรรมการผู้จัดการของสมาคมด้วย เขาก็เลยออกมาให้ความ สนับสนุนเซียวฉางควนเป็นคนแรก
อีกอย่าง วันนี้เชียวฉางควนเชิญหัวหน้าฝ่ายต่างๆ ของสมาคม ที่พวกเขาตอบรับคําเชิญ ก็เพราะเห็นแก่หน้าของสวี่เหวินหยวน

สวี่เหวินหยวนเห็นเซียวางควนทำท่าเกรงใจเช่นนี้ ก็หัวเราะ ลั่น แล้วพูดว่า “น้องเซียว คุณดูตั้งใจมาก!

เขียวฉางควนก็รีบผายมือเชิญนั่ง แล้วพูดว่า “พี่สวี่ เชิญนั่ง

ครับ! ”

สวี่เหวินหย่วนก็ไม่รีบนั่ง พอเห็นว่าคนอื่นๆ ยังมาไม่ถึง เขาก็ เลยพูดเตือนด้วยเสียงต่ำๆ ว่า “น้องเซียว คุณมานั่งตำแหน่ง กรรมผู้จัดการ ผมก็ไม่มีความเห็นอะไร แต่คนอื่นๆ ในสมาคม ก็ ไม่แน่นะ!

พอเชียวฉางควนได้ยินดังนั้น ในใจก็กังวลเล็กน้อย แล้วรีบ ถามไปว่า “พี่สวี พี่ลองอธิบายให้ผมฟังที

สวี่เหวินหย่วนก็ถอนหายใจ แล้วพูดว่า “ตำแหน่งกรรมการผู้ จัดการนี้ เนื่องจากมันมีโอกาสที่จะได้พบของโบราณมาก และยัง มีอำนาจพอสมควร ดังนั้นมันเป็นตำแหน่งที่น่าจับจ้อง กรรมการ ผู้จัดการอย่างพวกเรา ไปออกรายการวัตถุโบราณที่ไหนก็ได้ ค่าตัวหลายหมื่น ในแต่ละงาน ดังนั้น มีคนมากมายจับจ้อง ตำาแหน่งนี้อยู่”

พอพูดถึงจุดนี้ สรังสีวินหย่วนก็เสริมว่า “เช่นซุนโหย่วฉาย ช่วงนี้ ผมได้ยินมาว่าเขากำลังประจบท่านประธาน และพวก กรรมการผู้จัดการคนอื่นๆ แถมยังให้ของกำนัลไปมากมาย จาก สถานการณ์แบบนี้ เขาก็จะเป็นคู่แข่งตัวฉกาจของคุณเลยนะ!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ