บทที่ 544

อู๋ซินรู้สึกโกรธเล็กน้อย ไม่คิดเลยว่า เขาและพ่ออยู่ต่อหน้าซึ่ง หวั่นถึง ซึ่งหวั่นถึงยังกล้าบอกว่ามีแขกคนสำคัญที่สุด ในเมืองจิง หลิงยังมีใครที่สำคัญมากกว่าตัวเขาเองและพ่อของเขาอีก

พูดอีกนัยหนึ่งว่า ในเมืองจีนหลังนี้ ศักดิ์ศรีของใครจะยิ่งใหญ่ กว่าศักดิ์ศรีของตระกูลอีก?!

แม้ว่าเขาจะไม่สบอารมณ์มาก แต่อู๋ซินก็ยังคงพูดอย่างเป็น สุภาพบุรุษว่า “จริงสิหวั่นถึง ผมเตรียมของขวัญให้คุณเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่าเธอจะชอบหรือเปล่า”

ซ่งหวั่นถึงขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณชายอู๋ คุณเก็บของขวัญ กลับไปเถอะ ฉันไม่ต้องการอะไร คุณไม่ต้องเปลืองเงินขนาดนี้ อีกอย่าง ฉันก็ไม่ควรรับของขวัญของคุณง่ายๆแบบนี้”

อู๋ซินรีบเอากล่องของขวัญที่หลิวกว่างให้ตัวเองออกมา และ พูดอย่างจริงจังว่า “หวั่นถึง เธอเกรงใจกับผมทำไมกัน ที่สำคัญ มีหลายครั้ง ที่ผมเห็นว่าสร้อยข้อมือที่เธอสวมอยู่มันเก่ามาก รู้สึก ห่วงเธอเล็กน้อย เธอเป็นลูกคุณหนูตระกูลซึ่งที่สง่างาม จะสวม ใส่เครื่องประดับที่เรียบง่าย และดูหยาบได้อย่างไร ”

เมื่อพูดเช่นนี้ อู๋ซินได้เอาสร้อยข้อมือที่ซื้อออกมาแล้ว และพูด ว่า “หวั่นถึง สร้อยข้อมือนี้เป็นผลงานของอาจารย์เฟยเอ๋อเจอนัก ออกแบบเครื่องประดับชาวอิตาลี นี่เป็นหนึ่งเดียวในโลกที่มี มูลค่ากว่า 100 ล้าน ผมซื้อให้คุณโดยเฉพาะ มีเพียงสร้อยข้อมือแบบนั้นเท่านั้นที่สามารถเข้ากับสถานะ และออร่าของเธอ ขยะ เส้นนั้น ในมือของเธอ ควรจะทิ้งลงถังขยะแล้ว!”

เดิมที่อู๋ซินคิดว่า ผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ชอบเครื่องประดับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเครื่องประดับล้ำค่า ดังนั้น ซึ่งหวั่นถึงจะต้อง ไม่ได้รับการยกเว้น

เพราะฉะนั้น สร้อยข้อมือเส้นนี้ที่ซื้อมาในราคาสูง จะต้องโดน ใจของซ่งหวั่นถึงอย่างแน่นอน

แต่ว่า เขาไม่นึกเลยว่า หลังจากที่ซึ่งหวั่นถึงได้ยินคำพูดของ เขา สีหน้าหมองลงทันที! มองไปที่ดวงตาของอู๋ซิน ด้วยความ โกรธและความรังเกียจอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน!

สร้อยข้อมือที่ข้อมือของตน มันไม่มีค่าอะไรก็จริง และมันดู เหมือนจะเชยหน่อย และเก่าไปหน่อย

แต่!

สร้อยข้อมือนี้ เป็นของที่ระลึกที่แม่ของเธอทิ้งไว้

เป็นเวลาหลายปีแล้วที่แม่เสียชีวิตไป สร้อยข้อมือเส้นนี้เธอ สวมใส่และดูแล้วมันมีความหมายที่ไม่ธรรมดาสําหรับตน

ในตอนแรก ตนบังเอิญถูกล็อกมังกรในฮวงจุ้ยล็อกโชคลาภ เกือบเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์หลายครั้งมันไม่ทำให้ตัว เองกลัวเลย เว้นเสียว่าทำสร้อยข้อมือเส้นนี้หาย ซึ่งจะทำให้ตัว เองเจ็บปวดมาก และตายทั้งเป็น

และเหตุผลที่ตนเชิญอาจารย์จ่ายที่หลอกคนจากฮ่องกงมา ก็เพื่อที่จะสามารถเปลี่ยนโชคชะตา จากนั้นก็เจอสร้อยข้อมือเส้นนี้

แต่ว่า ครั้งนั้น เธอเกือบจะถูกอาจารย์ลายตัวปลอมฆ่า หากเย่เงินไม่ได้มองทะลุหารเผชิญของตัวเอง ในทันที และ ช่วยตัวเองแก้ค่ายล็อกมังกร ตัวเองก็อาจจะเสียชีวิตแล้ว

และเหตุผลที่หาสร้อยข้อมือเจอ ก็ต้องขอบคุณเยเงิน!

ถ้าไม่มช่เพราะเย่เฉินทำลายค่ายล็อกมังกร ตนจะมีดวง ที่จะ หาสร้อยข้อมือกลับมาได้ไง?

ดังนั้น สำหรับตนแล้วสร้อยข้อมือ มันสำคัญมาก

แต่ว่า สร้อยข้อมือที่มีความสำคัญต่อตัวเองมาก สร้อยข้อมือ ที่มอบความรู้สึกและความคิดถึงทั้งหมดที่มีต่อแม่ของเธอนั้น ถู กอู๋ซินมองว่าเป็นขยะ! ยังบอกว่าควรโยนทิ้งลงถังขยะ! แค่นี้ก็ทำ ให้ข่งหวั่นถึงโกรธจนแทบระเบิด!

เธอผลักมือของอู๋ซินที่กำลังแกว่งสร้อยข้อมือเพชรออก และ พูดอย่างเย็นชาว่า “อู๋ซิน! สร้อยข้อมือนี้เป็นของที่ระลึกที่แม่ของ ฉันทิ้งไว้ มันมีค่ามากกว่าชีวิตของฉัน ทำไมนายดูถูกมัน?!”

อู๋ซินตะลึง

แม่งเอ้ย! อะไรกันเนี่ย?

สร้อยข้อมือเน่าๆนี้ กลับเป็นของที่ระลึกที่แม่ของซ่งหวั่นถึงทิ้ง

ไว้งั้นเหรอ? !

นี่มันทำอะไรแล้วผลร้ายกลับมาสู่ตัวเองเหรอเนี่ย!
ในตอนมีอู๋ซินเครียดมากๆ ไม่รู้จะแก้สถานการณ์ยังไง ซึ่งหวั่น ถึงก็ปิดประตูรถอย่างโกรธ ๆ เหยียบคันเร่งแล้วขับออกไป

อู๋ซินยืนอยู่คนเดียวด้วยความงุนงง สีหน้าอัปลักษณ์ยิ่งกว่า น้องชายที่กินทุกชั่วโมงของเขาอีก……..