บทที่ 533

ฉันเอ้าเสงี่ยนเหงื่อออกเต็มตัว ทั้งเหนื่อยทั้งหอบ

และก็ฝึกครบทุกกระบวนท่าตามที่ตัวเองแพลนไว้ ดังนั้นเธอจึง หยุดพัก ในห้องใหญ่ที่มีกระจกอยู่ด้านหน้า เธอมองตัวเองใน กระจกอย่างละเอียด

ไม่พูดไม่ได้เลยว่าเรือนร่างของเธอนั้นดีมาก

ก็เพราะเหตุผลที่เธอชอบมาออกกำลังบ่อยๆ หุ่นของเธอเริ่มมี กล้ามเนื้อขึ้นมาให้เห็น ดูหุ่นดีกว่าหญิงสาวทั่วไป และก็ยิ่งสวย ด้วย

ตอนนี้เธอมัดผมหางม้าถักเปีย และก็สวมชุดออกกำลังกาย แบบเว้าแขน และยังใส่ห่วงรัดเอวให้เล็ก พร้อมกับกางเกงขาสั้น ดูแล้วไม่มีใครเซ็กซี่กว่าเธอแล้ว!

และในขณะที่เธอกำลังชื่นชมร่างกายตัวเองอยู่นั้น ในสมอง เธอกลับนึกถึงเย่เฉิน

พอนึกถึงเขาขึ้นมา เธอก็รู้สึกเขินทันที แถมหน้าก็เริ่มแดงขึ้น

มาด้วย

พ่อเอาแต่บอกว่าให้เธอคิดหาวิธีให้ได้เข้าใกล้อาจารย์เย่ แต่ ว่า ปกติอาจารย์ไม่เคยโผล่หน้าให้เห็นง่ายๆ เลย และถึงเธอคิด

อยากจะไปหาเขา ก็ไม่มีเหตุผลเพียงพอ
ครั้งก่อนที่ไปหาเขาเพื่อให้เขาช่วยเพื่อนสนิทตัวเอง คิดไม่ ถึงว่าอาจารย์เย่ไม่เพียงจัดการกับศัตรูของเพื่อนที่คิดจะทำร้าย แบบลับๆ และคอยควบคุมพวกหล่อน แต่เขายังทำให้ต้อง กลายเป็นตัวตลกไปทั่วประเทศ การกระทำแบบนั้น ทำให้ฉันเข้า เสงี่ยนเคารพนับถือเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย

เธอเป็นคนที่ชอบผู้ชายแข็งแกร่งมาตลอด ชอบคนที่สามารถ พิชิตใจของเธอได้ และก็ทำให้เธอรักเขาอย่างสุดหัวใจ เชื่อใจ เขา เชื่อฟังเขา และก็เป็นคนที่ต้องฟังเขาคนเดียว และเย่เฉินก็ เป็นตัวเลือกที่เหมาที่สุด!

และในตอนที่เธอคิดถึงเเฉินแทบบ้าอยู่นั้น โทรศัพท์ของเธอ ที่วางอยู่ที่พื้นก็ดังขึ้น

เสียงโทรศัพท์เข้ามาก่อกวนความคิดเพ้อฝันของเธอ เธอจึง

ก้มลงมอง แล้วก็พบว่าเป็นพ่อที่โทรมา จึงรีบรับสายทันที

“คุณพ่อ!

ฉันการทําเสียงตอบรับ แล้วพูดขึ้นเสียงตึงเครียด : “เจ้าเส วียน พ่อมีเรื่องอยากถามลูกหน่อย ลูกต้องตอบตามความ จริง! ”

ฉันเอ้าเสงี่ยนไม่รู้ว่าทำไมพ่อถึงทำเสียงเข้มขนาดนี้ จึงรีบพูด ขึ้น : “ได้ค่ะ พอถามเลย หนูตอบตามตรงอยู่แล้ว”

ฉันทางจึงถามขึ้น : “ลูกตอบพ่อมาตรงนะ เรื่องอู๋ฉี เป็นฝีมือ ของอาจารย์เย่ ใช่หรือไม่? ! ”
“ห้ะ? | ” ฉันเอ้าเสงี่ยนกระวนกระวายพูดขึ้น “พ่อ ทำไม ท่านถึงรู้เรื่องนี้? อาจารย์บอกท่านเหรอ? “

ฉินทางตกตะลึงทันที!

เป็นเธอจริงๆ ด้วย

ยัยลูกสาวตัวดี!

ทำไมถึงให้อาจารย์เย่ช่วยจัดการกับคุณชายรองของตระกูล

นี่ก็เท่ากับว่าเป็นการหาเรื่องให้เขางั้นเหรอ?!

พอคิดได้แบบนั้น เขาก็รีบต่อว่าเธอทันที “โง่เขลา! ที่พ่อ ส่งแกไปเรียนที่คณะนั้นก็เพื่อให้แกตั้งใจเรียน ไม่ใช่ให้แกไป วุ่นวายอาจารย์เย่! แกไม่รู้เหรอว่าเป็นใคร? ถึงได้ให้อาจาร เย่จัดการเขา!

ฉันเอ้าเสงี่ยนพูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด “หนูไม่รู้ รู้แค่ว่า ครอบครัว รวยมาก แต่ไม่รู้รายละเอียดแน่ชัด….

แล้วเธอก็พูดต่อ : “อีกอย่าง หนูไม่ได้ไปขอให้อาจารย์เย่มา จัดการเขา แต่ว่าอู๋ฉีใช้วิธีสกปรก ในอินเทอร์เน็ต มาควบคุม จิตใจของเพื่อนสนิทหนู จนทำให้เพื่อนหนูคิดจะฆ่าตัวตายหลาย ครั้ง หนูเลยไม่มีทางเลือก ถึงไปขอความช่วยเหลือจากอาจาร

“อีกอย่าง หนูคิดแค่อยากให้อาจารย์เย่ช่วยเพื่อนหนูแค่นั้น แต่ไม่นึกว่าเขาจะไม่พอใจอย่างมาก ก็เลยจัดการสั่งสอนเพื่อไม่ให้ไปทำร้ายคนอื่นได้