บทที่ 529

พอทั้งสามคนเจอคำถามของอู่ตงไห่ หวังเจิ้งกางก็พูดขึ้นเสียง เรียบ : “ประธาน ขอพูดตามตรง พวกเราสามคน มีคนที่จงรัก ภักดีอยู่แล้ว ดังนั้น ถ้าจะให้เราหันไปพึ่งตระกูลอู๋ พวกเราลำบาก ใจจริงๆ ……..

ฉินกางลูบจมูกตัวเอง แล้วก็พูดขึ้น : “ความคิดเห็นของ ประธานหวัง ก็เหมือนความคิดเห็นเราด้วย”

อู่ตงไห้หันไปมองหน้าหงห้า แล้วถามขึ้น : “คุณหงห้า แล้ว คุณล่ะ? หงห้ายิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น : “ผมเป็นคนแปดเปื้อน ไม่

สามารถออกหน้าทำอะไรได้ แต่ว่ามีสิ่งหนึ่ง ตอนนี้ผมมีคนพึ่งพิง

แล้ว และดีกับผมมาก ผมจึงไม่สามารถหันไปหาใครได้อีก

อู่ตงไห่ขมวดคิ้วแน่น เขาไม่นึกเลยว่า ทั้งสามคนจะยืนหยัดถึง ขนาดนี้

เขานึกว่า ทั้งสามคนนั้นจงรักภักดีต่อตระกูลซึ่งสุดชีวิต ในใจ เขาก็ยังสงสัย ว่าตระกูลซึ่งให้อะไรพวกเขา ถึงทำให้พวกเขา จงรักภักดีถึงขนาดนี้?

แต่พอหลิวกว่างได้ยินทั้งสามคนพูดแบบนั้น เขาก็ลุกขึ้น แล้ว ชี้หน้าด่าสามคนนั้นทันที “พวกคุณ อย่าคิดว่ายอมไว้หน้าแล้ว จะทำอะไรก็ได้นะ พวกคุณคิดว่าตระกูลเป็นอะไร? ข้างนอกมีคนอยากเป็นสุนัขรับใช้ตระกูล ตั้งมาก ต่อกันยาวสองสามแถว ที่ประธาน นึกถึงพวกคุณมันดีแค่ไหนแล้ว พวกคุณถือว่าตัวเอง เป็นใคร ถึงกล้าปฏิเสธแบบนี้!

อู่ตงไหยื่นมือออกไปห้าหลิวกว่างไว้ทันที : “ทุกคนมีสิทธิ ของตน ผมเองก็ไม่กล้าไปบังคับ

แล้วเขาก็พูดขึ้นอีก “แต่ว่า ถึงไม่ยอมทำเพื่อตระกูล แต่ถ้า ให้ช่วยเหลือนิดหน่อยคงไม่เป็นไรใช่ไหม?

หงห้าหัวเราะแล้วพูดขึ้น: “ประธาน พูดได้เลย ขอแค่ไม่ ละเมิดกฎ พวกเราช่วยได้แน่นอน”

อู่ตงไห่พยักหน้า แล้วพูดขึ้น” “ครั้งนี้ที่ผมมาที่จินหลิง มีเรื่อง สำคัญสองเรื่อง เรื่องแรกนั้น ตระกูลเราเกิดเรื่องขึ้น ทุกคนน่า จะรู้กันอยู่ใช่ไหม?

ทุกคนเงียบกริบ แต่ว่าดูจากสีหน้าเคอะเขินก็พอจะเดาได้

อู่ตงไห่เองก็รู้ดี เรื่องของลูกชายคนที่สอง เป็นเรื่องที่เสื่อมเสีย วงศ์ตระกูลมาก และเป็นเรื่องที่หลายคนต่างหัวเราะเยาะตระกูล แต่เพราะยิ่งเป็นแบบนี้ เขาก็ยิ่งต้องการจะตามตัวคนที่ทำร้าย ลูกชายเขามารับโทษให้ได้

ดังนั้น เขาจึงพูดขึ้นด้วยท่าทางเยือกเย็น : “เรื่องแรกนี้ ก็คือ อยากให้ทุกท่านช่วยตามหาคนที่ทำร้ายลูกชายของผม ผมเองก็ ไม่ค่อยรู้เรื่อง ในจินหลิงมากเท่าไหร่ ดังนั้นจึงเรียกพวกคุณมาใน วันนี้ เพื่อขอความช่วยเหลือให้ช่วยสอดส่องตามหา ถ้าหากว่ามี เบาะแสอะไร ก็ช่วยรีบรายงานผมหน่อย ตระกูลอู๋จะตอบแทนอย่างงาม ผมให้สัญญา ค่าตอบแทนไม่น้อยกว่าหนึ่งล้าน

หนึ่งล้านกับค่าตามหาเบาะแส ก็พอจะดูออกว่า ตระกูลนั้น

น่าจะรวยมากเลย! หลวกว่างรีบพูดทันที : “ประธานวางใจได้ ตระกูลหลิวจะ

พยายามสุดความสามารถ ” ตระกูลจ้าวและตระกูลขง ก็ไม่รีรอ รีบพูดขึ้นตามๆ กัน หวังเจิ้งกาง ฉินกาง และหงห้าทั้งสามคน ก็ยังไม่พูดอะไร อู่ตงให้เริ่มมีอารมณ์ จึงถามขึ้น ทั้งสามท่าน หรือว่าแค่นี้ก็ ไม่สามารถไว้หน้าผมเหรอ?

ฉินกาง หวังเติ้งกาง และหงห้าต่างหันมามองหน้ากัน แล้วพูด ขึ้น ไม่ใช่ว่าไม่ไว้หน้า ในเมื่อประธาน เอ่ยปากแล้ว พวกเรา ก็จะช่วยอย่างสุดกำลัง เพียงแค่เราสามไม่ได้มีนิสัย ที่จะชอบพูด ออกมาจากปากเท่านั้น

คนอื่นที่เอาแต่เลียอู่ตงไฟ ต่างก็มีทีท่าไม่พอใจ แต่ก็ไม่กล้า พูดอะไรออกมา

อู่ตงไห่พยักหน้าเบาๆ

เขาพอจะรู้แล้วว่าทั้งสามคนนั้น ถ้าให้ช่วยเหลือนั้นพอได้ แต่

ถ้าให้รับใช้นั้นไม่มีทาง

ถ้าหากว่าอู่ตงไห่มีนิสัยเหมือนแต่ก่อนละก็ ตอนนี้เขาคงจะ ระเบิดออกมาแล้ว
แต่ว่าวันนี้เป็นวันพิเศษ เขารู้สึกว่าควรจะเก็บอาการไว้ก่อน ดังนั้นเขาจึงหันไปมองพวกเขาทั้งสามคน แล้วก็พูดต่อ : “นี่คือ เรื่องแรก ส่วนเรื่องที่สอง เกี่ยวกับคุณหนูซึ่งหวั่นถึงของตระกูล ข่ง”

“ตระกูลซ่งเหรอ? ” หงห้าพูดพลางขมวดคิ้ว แล้วพูดขึ้น “ประธาน คุณหนูซึ่งทำดีกับพวกเรามาก ถ้าหากจะเล่นงานคุณ หนูซึ่ง ผมหงห้าไม่มีทางรับปาก