บทที่ 501

เมื่อเหอหัวเฉียงใต้ยินเช่นนั้นก็ตื่นตระหนกและรีบชี้ไปที่เรือ เหลียน พร้อมกับพูดว่า “ท่านอาจารย์เย่ นั่นคือป้าคนที่สองของ ฉัน เมื่อวานเธอ โทรหาแล้วพูดว่า ให้ฉันออกอุบายหลอกเงินก้อน โต พอถึงเวลาก็ให้ฉันแกล้งทำเป็นคนเลว ฉันก็เลยตอบตกลงไป

จากนั้นเมื่อเหอหัวเฉียงพูดจบ ก็พูดต่อว่า “ท่านอาจารย์เย ฉัน โดนหลอกใช้จริงๆนะ

เยเฉันมองไปที่เหอเหลียน เหอเหลียนรู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก

เย่เฉินไปที่หล่อนและกวักมือเรียก “เธอ มานี่”

เหอเหลียนไม่กล้านิ่งเฉย หล่อนคลานเข้าไปหาเขาที่ด้านหน้า และพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือว่า “ท่านอาจารย์เย่ มันเป็นเรื่อง เข้าใจผิด! ถ้าฉันรู้ว่าหม่าหลันเป็นแม่ยายของคุณ ต่อให้เงิน หมื่นแทนความกล้า ฉันก็คงไม่กล้าที่จะไปหลอกหลอนหรอก ใช่ ไหมล่ะ……

เมื่อพูดจบ เธอก็ชี้ไปที่เฉียนหงเล่น และโพล่งออกมาว่า “ทั้งหมดก็เป็นเพราะเฉียนหงเช่นนี่แหละที่มาทำอันตรายฉัน หล่อนบอกว่าน้องของหล่อนมีเงินมหาศาลแต่กลับเป็นคนที่มี นิสัยแย่มาก ดังนั้นหล่อนจึงอยากสั่งสอน จึงมาคุยกับฉันให้ไป ออกอุบายน้องสาวเธอ ก็เลยต้องการเอาวิลล่าของแม่ยายของ คุณมาให้ได้”
เฉียนหงเล่นก็ตกใจรีบพูดออกไปว่า “ท่านอาจารย์เย่ นี่มัน เข้าใจผิดกันแล้ว ฉันไม่ได้อยากโกหกแม่ยายของท่านเลย ฉัน เองก็ถูกเหอเหลียนหลอกเช่นกัน เหอเหลียนชอบมาทำเป็นเล่น ไม่เก่งทั้งวัน ฉันก็เชื่อน่ะสิ เลยต้องการชวนแม่ยายของท่านไป มั่งคั่งร่ำรวยด้วยกัน แต่ไม่คิดเลยว่าจะถูกหล่อนหลอกซะได้…”

เมื่อหม่าหลันได้ยินเช่นนี้ก็รู้สึกโกรธเป็นอย่างมากจึงค่าออก ไปว่า “เฉียนหงเช่น หญิงเลวพวกนี้คิดหลอกเงินฉันยังไม่พอ ยัง จะมาหลอกเอาวิลล่าของฉันอีกเหรอ?!”

เฉียนหงเย่นนั้นฉ เธอก้าวถอยหลังและโบกมือไปมาทันที “นี่อย่ามาพูดไร้สาระนะ ฉันไม่ได้ทำ

เหอเหลียนสบถอย่างเย็นชาว่า “นี่หล่อนยังจะกล้าปฏิเสธอีก เหรอ? เอาเถอะ ฉันจะให้ท่านอาจารย์เยดูบันทึกบทสนทนาของ เราทั้งคู่เอง!

เมื่อพูดจบ เหอเหลียนก็หยิบโทรศัพท์ เปิดวีแชทและเล่นเสียง ที่บันทึกไว้

ในบันทึกเสียงนั้น มีเสียงของเฉียนหงเล่นดังออกมาว่า “พี่ เหลียน ได้ยินมาว่าพี่กลับมาจนหลิงแล้วงั้นเหรอ? ”

จากนั้นก็เป็นเสียงของเหอเหลียนพูดตามมาว่า “ใช่แล้ว ฉัน เพิ่งกลับมาเมื่อสองวันก่อน

เฉียนหงเล่น : “พี่เหลียน พี่เป็นเจ้ามือการพนันในคาสิโน มาเก๊ามาหลายปีแล้ว พี่คงจะมีทักษะดีๆไม่ใช่น้อยเลยใช่ ไหม? ”
เหอเหลียน : “ไม่กล้าหรอก ฉันไม่ติดหนึ่งในห้าของคนที่เก่ งกาจในมาเก๊าเลย แต่ถ้าเป็นที่จินหลิงแล้วล่ะก็ ฉันกล้าพูดเลย ว่าไม่มีใครที่ฉันจะชนะไม่ได้

หงเฉียนเยน : “นั่นก็เก่งมากแล้ว! พี่เหลียน ฉันมีทางที่จะ ทำให้เราร่ำรวยกัน พี่สนใจไหม?

เหอเหลียน : “ไหนลองบอกมาคร่าวๆ

เฉียนหงเล่น : “คือว่าฉันมีน้องชายน้องสาวคนหนึ่ง ก็ถือว่า เป็นคนมีเงินอยู่นะ บ้านพักคือที่ Tomsom Riviera ราคาหลาย ร้อยล้านเลย แถมไอคนโง่คนนี้ก็ยังติดการพนันอีกต่างหาก ดี เลยที่พี่เหลียนนั้นมีเคล็ดลับ โกง ในการเล่น โต๊ะพนัน ให้ฉันเรียก หล่อนมา แล้วพี่มาออกอุบาย ให้เราชนะหล่อนดีไหมล่ะ? ”

เหอเหลียน : “วิลล่าราคามากกว่าร้อยล้านหยวนจริงเห

รอ? ”

เฉียนหงเย่น : “ก็จริงน่ะสิ!

เหอเหลียน : “งั้นตกลง แต่ถ้างานเสร็จแล้ว ฉันขอหกสิบ เปอร์เซ็นต์”

เฉียนหงเล่น : “ไม่มีปัญหา ถึงตอนนั้นพี่เอาไปหกสิบ เปอร์เซ็นต์ ฉันเอาแค่สี่สิบพอ

เมื่อเสียงพูดจบลงถึงตอนนี้ เฉียนหงเย็นก็รู้สึกหวาดกลัวเป็น อย่างมาก หล่อนรีบพูดกับท่านอาจารย์เย่ว่า “เย่เฉิน ฉันไม่ได้ หมายความแบบนั้นนะ ฉันเป็นป้าของแก เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ…..

เย่เฉินมองไปที่หล่อนและพูดด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “เรื่องของ หล่อน ไว้ค่อยคุยกันทีหลัง

หลังจากพูดเสร็จ ก็ให้คนมาลากตัวเธอออกไป

จากนั้น เขาก็มองไปที่เหอเหลียน ยิ้มและถามว่า “ได้ยินมาว่า

ฝีมือของคุณนั้นเก่งกาจมาก? ”

เหอเหลียนรีบอธิบายว่า “ท่านอาจารย์เย จริงๆแล้วเรื่องฝีมือ พวกนี้ก็เป็นแค่กลโกลเล็กๆน้อยๆ ฉันรู้เพียงน้อยนิดเท่านั้น”

เยเฉันพยักหน้าและถามว่า “แล้วนี่ คุณจะใช้กลโกงอะไรกัน

เหอเหลียนรีบอธิบาย “การเล่นไพ่นกกระจอกที่มีรูปแบบที่ แน่นอน ฉันสามารถตั้งค่าการ์ดทั้งสี่อย่าง ใส่ลงไปใน คอมพิวเตอร์ก่อนหน้านี้ จากนั้นก็เริ่มทุกอย่างผ่านทางโทรศัพท์ เมื่อไพ่นกกระจอกกำลังสับเปลี่ยนโดยอัตโนมัติอยู่นั้น มันก็สับ ตามสิ่งที่ฉันต้องการ เมื่อสับไพ่เสร็จแล้วก็แจกไพ่ได้”

จากนั้นเธอก็อธิบายเพิ่มเติมว่า “จากนั้นฉันก็จะควบคุม จํานวนลูกเต๋าผ่านระบบซอฟต์แวร์ ระบุใครได้รับไพ่ใบไหนบ้าง ฉันได้ให้ใบเทงกับแม่ยายของคุณไปหลายใบ ซึ่งล้วนแต่เป็น ทางตันทั้งนั้น เป็นไพ่ที่ทำให้ตายก็ไม่มีทางชนะได้ แถมยังมี เฉียงหงเย่นและหนิวกุ้ยหมิ่นมาร่วมมือกับฉันอีก ดังนั้นจึงชนะไม่ แพ้อย่างแน่นอน…”
เอเย่เงินไปเธอพูดจบ ก็พยักหน้าแล้วถามว่า “คุณใช้วิธีแบบ นี้ ทําร้ายคนมากี่คนแล้วล่ะ?

เหอเหลียนพูดอย่างรีบร้อนว่า “ไม่มากหรอก…… ปกติฉันไม่ ทําแบบนี้! ”

เยเฉินขมวดคิ้วและถามว่า “ตอนที่คุณอยู่ที่มาเก๊า คุณได้ช่วย นักพนันไปกี่คน? ในบรรดานักพนันเหล่านั้น มีกี่คนที่ต้องล้ม ละลาย มีกี่คนที่ต้องขายเด็กและสตรี หรือแม้แต่ถึงกับตาย?