บทที่ 484

หม่าหลันเห็นเธอทั้งสองบ่วงออกมา เธอก็ดีใจอย่างอดไม่ได้ รีบ ผลักไพ่ และร้องว่า: “ฮ่าฮ่า ฉันกินเรียบ! สองบ่วง! ”

“ไอ้หยา! ” เหอเหลียนพูดอย่างจงใจอารมณ์เสีย: “ทำไมมีอ

ฉันมันไม่เชื่อฟังฉันล่ะเนี่ย ทำไมฉันถึงได้ทิ้งไพ่ใบนี้ไป! ”

หม่าหลันรีบพูด: “อ้าวพี่เหลียน เราตกลงกันแล้ว ถ้าทิ้งไพ่ก็ เท่ากับตาย จะเอากลับไปไม่ได้! ”

เหอเหลียนพูดว่า: “ไม่ต้องห่วง น้องหมาหลัน ฉันไม่ใช่คน แบบนั้น รอบนี้ฉันเป็นคนเตียนเผา เงินน่ะให้เธออย่างแน่นอน

เฉียนหงเย่นก็ช่วยพูดว่า “ใช่แล้วหม่าหลัน สำหรับพี่เหลียน

การเล่นไพ่นกกระจอกด้วยเงินหนึ่งพันหยวนนั้น เป็นเงินเพียง

เล็กน้อย! ล้วนเล่นเพื่อความสนุกเป็นหลัก ”

ในเวลานี้เหอเหลียนได้มอบเงินจำนวนสองหมื่นสี่พันหยวนให้ หม่าหลัน และพูดว่า “ของเธอที่ทั้งหมดยี่สิบสี่ฟาน ใช่ไหม? ทั้งหมดสองหมื่นสี่ เธอลองนับสิ”

หม่าหลันรู้สึกตื่นเต้น รับเงินและนับอย่างลวกๆ วางมันไว้ ข้างๆ อย่างตื่นเต้น และเล่นไพ่นกกระจอกกับพวกเธอต่อ

หลังจากนั้น โชคไพ่ของหม่าหลันก็ดีอย่างน่าประหลาดใจ

ไม่ว่าจะเป็นไพ่ในมือทั่วไป ล้วนดีอย่างน่าประหลาดใจ
ควบคู่ไปกับความช่วยเหลือของเฉียนหงเช่น หม่าหลันมักจะ ชนะตลอด

หลังจากไพ่สามรอบ หม่าหลั่นแพ้ทั้งหมดสองตา ตาที่เหลือ ชนะตลอด ไพ่นกกระจอกทั้งสามรอบก็ชนะได้เงินมากว่าสาม แสนหยวน!

เมื่อก่อนที่เธอเล่นไพ่นกกระจอก ชนะมากสุดก็ได้เงินแค่หมื่น กว่าหยวน ไม่เคยเห็นเงินจำนวนมากเท่านี้มาก่อน พอนับเงิน ก พบว่าตัวเองชนะได้เงินกว่าสามแสนหยวน และเธอก็ตื่นเต้นจน ดวงตากลายเป็นสีแดง

ในเวลานี้ เมื่อไม่ถูกสับอีกครั้ง เฉียนหงเย็นเห็นว่าไฟกำลัง ได้ที่ ก็อดไม่ได้จึงไอเล็กน้อย

เหอเหลียนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะไฟ สีหน้าเปลี่ยนเล็กน้อย และรู้ทันที

ว่า ถึงเวลาเก็บแหแล้ว

ให้อาหารหมูจนหมูอิ่มแล้ว ก็ได้เวลาฆ่าหมู

ทันทีหลังจากนั้น เหอเหลียนก็หาว และพูดว่า “ไอ้หยา วาง เงินที่หนึ่งพันหยวนมันน่าเบื่อจริงๆ ฉันเกือบจะหลับไปแล้ว งั้น เราลองเล่นมากขึ้นอีกหน่อยไหม ฉันจะได้สดชื่นขึ้น! ”

เฉียนหงเย่นยิ้มและพูดว่า “ฉันได้หมด! ”

พูดจบ ก็มองไปที่หม่าหลัน และถามด้วยรอยยิ้ม: “หม่าหลัน เธอคิดว่าอย่างไร? ”

หม่าหลันไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตกหลุมพราง เธอรู้สึกว่าตัวเองสามารถสร้างรายได้มากกว่าสามแสนหยวนได้อย่างสบายๆ ถ้า ฉันเล่นให้มากขึ้นอีกหน่อย ฉันจะสามารถสร้างรายได้มากกว่า สามล้านหยวนในเวลาแป๊บเดียว!

เธอที่ตกอยู่ในอารมณ์ดีใจ ไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่า หากแพ้แล้วจะ ทํายังไง

ดังนั้นเธอจึงพูดด้วยความตื่นเต้นว่า “ได้สิ เรามาเล่นให้มาก ขึ้นอีกหน่อย! ”

เหอเหลียนพยักหน้า แล้วบิดขี้เกียจ และพูดเบาๆ : “ถ้าอย่าง นั้นก็เดิมพันที่หนึ่งหมื่นหยวนเถอะ! น้อยเกินไปมันไม่สนุก

พูดจบ เธอก็พูดเสริมว่า “ถ้าพวกเธอคิดว่ามันมากเกินไปก็ไม่ เป็นไร พอดีฉันมีเพื่อนบ้านที่ชอบเล่นไพ่นกกระจอกแบบวางเงิน น้อยหน่อย ฉันสามารถให้เธอมาเล่นแทนฉัน ฉันขึ้นไปนอนสัก ครู่หนึ่ง”

“หนึ่งหมื่น? ” หม่าหลันตะลึง นี่มันไม่มากไปหน่อยเหรอ? ดีไม่ดีบางทีไพ่ไม่ดีก็อาจเสียเงินห้าหรือหกแสน น่ากลัวเกินไป แล้ว

ในเวลานี้เฉียนหงเย่นขยิบตาให้เธอเสมอ และในเวลา เดียวกันก็พูดด้วยรอยยิ้ม : “หนึ่งหมื่นถือว่ายังดีนะ หม่าหลันเธอ มือขึ้นขนาดนี้ ถ้าเล่นที่หนึ่งหมื่นจริงๆ วันนี้อย่างต่ำก็ได้ห้าล้าน หยวนเลยนะ! ”

เมื่อได้ยินว่าห้าล้านหยวน สติของหม่าหลันก็หายไปหมด
ถ้าหากตัวเองไม่ตอบรับ เหอเหลียนอาจจะขอให้เพื่อนบ้านมา ช่วยเธอเล่น แล้วตัวเองจะไปหาคนโง่ที่ไหนมา เพื่อสร้างรายได้ หลักล้าน ให้กับตัวเอง?

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงพยักหน้าอย่างตื่นเต้น และพูดว่า: “ได้! งั้นก็ เริ่มทีหนึ่งหมิ่นหยวน! ”

“OK! ” เหอเหลียนยิ้มเล็กน้อย และพูดว่า “มาเริ่มกันเลย! เงินเยอะเกินไป เราใช้ธนาคารบนมือถือ โอนเงินเถอะ จะได้ สะดวก”

ทั้งสามคนต่างเห็นด้วย และพูดว่า ” ฉันจะเล่นหนึ่งหมื่น หยวน! ‘ “