บทที่ 473

ขณะนี้ท่านหงห้ากำลังอยู่ที่เทียนเชียง

คืนนี้ อู่ตงไห้ของตระกูลอันดับหนึ่งแห่งเจียงหนาน จองห้อง อัญมณีของเทียนเซียงไว้ เตรียมตัวเรียนเชิญตระกูลบางส่วนใน เมืองจินหลงมากินข้าว

ท่านหงห้ารู้ว่าตระกูลเป็นตระกูลที่เหนือกว่าตระกูลซึ่งมาก ดังนั้นจึงไม่กล้าละเลย ไปคุมการทำอาหารด้วยตัวเองที่เทียนเซี ยงผู้

ขณะที่กำลังจัดเตรียมอาหารนั้น เขาได้รับโทรศัพท์จากจาง เจี้ยน เขาจึงถามอย่างรำคาญว่า “มีอะไรรีบพูดมา ทางนี้ผม กำลังยุ่ง”

ในสายตาท่านหงห้า จางเจี้ยนก็เป็นแค่สุนัขตัวหนึ่งเท่านั้น สุนัขแบบนี้เขามีอยู่เยอะ เพราะฉะนั้นจางเจี้ยนไม่เคยอยู่ใน สายตาเขาแม้แต่น้อย

จางเจี้ยนรู้ดี ตัวเองไม่อาจเอื้อม ดังนั้นจึงพูดอย่างเจียมเนื้อ เจียมตัว “ท่านห้า ตอนนี้ผมอยู่คลับเฮาส์ฮุยหวง มีเรื่องอยากจะ ให้ท่านช่วยหน่อยครับ “

ท่านหงห้าถาม “อะไรนะ?”

จางเจี้ยนรีบพูดว่า “ก็เรื่องที่ผมพาพ่อตามาเที่ยว สรุปชั้นเจ็ด เต็มหมดแล้ว บัตรสมาชิกของผม ท่านเป็นคนจัดการให้เป็นบัตรสมาชิกระดับพรีเมี่ยม ชั้นที่สูงกว่านี้ผมขึ้นไปไม่ได้ ดังนั้นจึง อยากให้ท่านช่วยจองชั้นที่แปดให้หน่อย ในเมื่อบัตร สมาชิก VIPของท่านมีเกียรติกว่าของผมเยอะ!

ท่านหงห้าพูดแบบนิ่งๆ “เอาไว้วันหลังเถอะ ผมมีธุระที่ร้าน อาหารปลีกตัวไปไม่ได้

จางเจี้ยนรีบวิงวอนขอร้อง “ท่านห้า เทียนเชียงของท่าน ห่าง จากคลับเฮาส์ฮุยหวงไม่ไกล ขับรถไม่ถึงห้านาทีก็มาถึงแล้ว ลำบากท่านมาที่นี่สักครั้งได้ไหม? พ่อตาของผมกับเพื่อนนักเรียน เก่าแก่ของเขายี่สิบกว่าคนรออยู่ที่นี่…”

พูดไป จางเจี้ยนก็วิงวอนขอร้องพูดว่า “ท่านห้า ท่านช่วยลด เกียรติมาสักครั้งได้ไหม ไม่งั้นวันนี้ผมคงตกอยู่ในสถานการณ์ที่ นั่งลําบากจริงๆ…”

เดิมทีท่านหงห้าไม่อยากช่วยจางเจี้ยนจองห้องจริงๆ แต่พอ นึกถึงยังไงจางเจี้ยนก็เป็นเครื่องมือที่ช่วยเขาฟอกเงิน บางครั้งก็ ต้องช่วยเหลือเขาหน่อย ให้เขาติดหนี้บุญคุณและต ละตอบแทนเขา

บวกกับเทียนเซียงก็ห่างจากที่นี่ไม่ไกล ไปสักครั้งก็ใช้เวลา แค่สิบกว่านาที ดังนั้นเขาถึงรับปากตกลง แล้วพูดว่า “เอาเถอะ เดี๋ยวฉันจะไปสักครั้ง

จางเจี้ยนประทับใจอย่างล้นเหลือ แล้วพูดว่า “งั้นต้องขอบคุณ ท่านห้าจริงๆ! ผมจะรอคุณอยู่ที่ล็อบบี้รอท่าน!”

จากนั้น เขาวางสายโทรศัพท์ และพูดกับพนักงานต้อนรับ อย่างหยิ่งผยอง “ได้ยินหรือยัง? ท่านหงห้ากำลังจะมาช่วยผมเปิดห้อง! ทางที่ดีคุณจะต้องระวังตัวไว้หน่อย!!

พนักงานต้อนรับรู้สึกกังวล แต่ก็พูดอย่างนิ่งๆไม่ก้าวร้าวและ ไม่ได้ถ่อมตัวเกินไป “ขอโทษด้วยค่ะ คุณผู้ชาย พวกเราทำตาม กฎระเบียบ ถือแม้จะเชิญคุณส่งของพวกเรามา ดิฉันก็ไม่รู้สึกกลัว อะไรค่ะ”

สีหน้าของจางเจี้ยนดูไม่ได้ เอ่ยปากพูด “เก่งจริงนะคุณ กล้า เอาคุณส่งมาข่มผมใช่ไหม?

พนักงานต้อนรับพูด “ไม่กล้าค่ะ ฉันแค่บอกข้อเท็จจริงกับ

ท่าน”

“หึ!” จางเจี้ยนมองเธออย่างรังเกียจ จากนั้นก็หันกลับมา และ พูดกับพ่อตาพันหยวนหมิงและคนอื่นๆว่า “คุณอาทุกท่าน พวก เรารอสักครู่ ผมเชิญท่านหงห้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองจินหลิง มาช่วยผมเปิดห้องชั้นแปด! ชั้นแปดหรูหรากว่าชั้นเจ็ดอีก!”

ทุกคนต่างพากันชื่นชม

คุณท่านไม่น้อยยกนิ้วให้ ในใจก็ตั้งหน้าตั้งตารอที่จะได้ไปชั้น แปดของคลับเฮาส์ฮุยหวงแล้ว!

เย่เฉินมองดูแล้วกลับรู้สึกอยากหัวเราะ

จางเจี้ยนคนนี้ รู้สึกตายช้าไปตั้ง