บทที่ 436

ในเวลานี้ซึ่งหวั่นถึงเอ่ยปากถาม: “คุณปู่คะ ต้องเอาของขวัญ อะไรไปด้วยไหมคะ?”

คุณท่านซ่งกล่าวว่า: “หลายปีก่อนมีคนมอบหยก ให้ฉันน หนึ่ง มีประสิทธิภาพช่วยให้จิตใจสงบสุข ให้แกเอาไปให้อู่ตงไห่ บอกว่าให้แก่ลูกหลานที่ป่วยคนนั้นในครอบครัวเขา ประสิทธิผล อาจจะไม่ดีมาก แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย”

ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้า แล้วกล่าวว่า “ได้ค่ะคุณปู่ หนูเข้าใจแล้ว”

ในตอนนี้ คุณท่านซึ่งยืนขึ้น และพูดกับซึ่งหวั่นถึงว่า: “หวั่นถึง ตามฉันมา” “ค่ะ คุณปู่” ซึ่งหวั่นถึงไม่รู้อะไร รีบลุกขึ้นและตามคุณไปยัง

ห้องอ่านหนังสือของเขา

ในห้องอ่านหนังสือ คุณท่านซึ่งนั่งลงอย่างตัวสั่นบนเก้าอี้ไม้ มะฮอกกานี เอ่ยปากถามซ่งหวั่นถึง: “หวั่นถึง ฉันถามแกหน่อย ช่วงนี้กับอาจารย์เยีพัฒนาไปถึงไหนแล้ว?”

เมื่อซ่งหวั่นถึงได้ยิน หน้าแดงทันที กล่าวว่า “คุณปู่คะ หนู……

หนู…….คือว่า………

คุณท่านซึ่งยิ้มและกล่าวว่า “เจ้าเด็กคนนี้ ยังอายอะไรอยู่อีก ล่ะ? มีอะไรก็พูดมาเลย!”
ซึ่งหวั่นถึงพูดอย่างทำตัวไม่ถูก: “คุณปู่คะ ที่จริงช่วงนี้อาจาร เย่ค่อนข้างยุ่ง เราสองคนแทบไม่มีโอกาสได้เจอหน้ากันเลย

สีหน้าของคุณท่านส่งผิดหวังเล็กน้อย พูดว่า: “หวั่นถึง แกจะ เสียเวลาอย่างนี้ไม่ได้! แกยังสาว แต่ใกล้จะตายแล้ว แกรอได้ แต่รอนานหลายปีไม่ได้……

ขณะที่พูด คุณท่านซ่งรีบกล่าว: “หวั่นถึง ที่พูดไป ไม่ใช่ เพราะอ้างศีลธรรม และไม่ใช่เพราะบังคับให้แกทําอย่างนั้น อย่างนี้กับอาจารย์เย่ เพียงแค่ดูออกว่า ในใจของแกชอบอา จารย์เย่ ถูกต้องไหม?”

ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้าเบาๆ ใบหน้าแดงและร้อนผ่าว นับวันเธอยิ่งหลงใหลเยเฉินมากขึ้นเรื่อยๆ

ผู้หญิงแกร่งอย่างเธอ ชอบผู้ชายที่มีความสามารถมากที่สุด ยิ่งเป็นผู้ชายที่มีความสามารถมาก เธอก็ยิ่งคิดว่ามีเสน่ห์ ดังนั้น เธอหลงใหลเย่เฉิน ที่จริงไม่ได้มีอะไรให้น่าเป็นห่วง แต่

เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

คุณท่านซ่งถอนหายใจเบาๆ แล้วกล่าวว่า “สิ่งเดียวที่น่า เสียดายคือ อาจารย์เย่แต่งงานเร็วเกินไป แต่อย่างไรก็ตามใน สังคมสมัยใหม่ทุกคนมีมุมมองที่เฉยชาสำหรับเรื่องนี้ไปแล้ว ผู้ชายคนหนึ่ง แต่งงานสองครั้งก็ไม่ถือว่าเป็นเรื่องร้ายแรงอะไร แต่งงานสามครั้งก็ไม่ใช่ปัญหา ดังนั้น แกก็ไม่ต้องสนใจผู้ชายที่ เคยแต่งงานแล้ว ไม่ต้องสนใจว่าภรรยาคนแรกของเขาคือใครแกรู้แค่เพียงว่า ที่แกต้องทำคือรักษาผู้ชายให้อยู่ข้างกายแก ตลอดไป แม้ว่าเขาจะแต่งงานมาแล้ว 10 ครั้งก็ตาม ขอเพียงแค่ เขาอยู่ข้างแกได้ ที่สำคัญกว่าอะไรทั้งสิ้นแล้ว”

ซึ่งหวั่นถึงพยักหน้าเบาๆ กล่าวด้วยความสัตย์จริง: “คุณปู่คะ สิ่งที่คุณปู่พูดหนูเข้าใจดี เพียงแค่หนูก็ไม่อยากตามซื้ออาจาร เย่มากเกินไป กลัวว่าเขาจะไม่ถูกใจ เพราะหนูได้ยินมาว่าอา จารย์เดีต่อภรรยาเก่าเขามาก”

“อืม” คุณท่านซ่งเห็นด้วย “จากสถานการณ์เช่นนี้ รวบรวม กลวิธีที่มั่นคง ก้าวหน้าไปตามลำดับ กลยุทธ์ลอบตีเฉินซึ่งก็ไม่ เลวนะ”

พูดแล้ว จู่ๆคุณท่านซ่งนึกอะไรบางอย่างออกมาได้ และรีบพูด ว่า: “จริงสิ ไม่กี่วันจะถึงวันคล้ายวันเกิดวัย 80 ปีของฉันแล้ว เดี๋ยวแกก็เชิญอาจารย์เย่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดด้วยสิ ใช้ โอกาสนี้ เพื่อที่จะได้เจอเขา เพื่อที่จะเพิ่มความสัมพันธ์กับเขา

ซ่งหวั่นถึงรีบกล่าว: “ได้ค่ะ คุณปู่ หนูเข้าใจแล้ว”

“อืม” คุณท่านซึ่งพยักหน้า กล่าว: “โอเค ดึกแล้ว แกไปดู ” อาการลูกหลานของตระกูลอู่ที่โรงพยาบาลโรคจิตชิงซานก่อน เถอะ!”