บทที่ 427

เฉียนหงเย่นและเชียวฉางเฉียนแม้แต่ในฝันก็คิดไม่ถึง จะมาพบ กับหม่าหลันที่นี่!

ทั้งสองไม่เข้าใจเลย ทำไมหม่าหลันถึงได้อยู่ในคฤหาสน์ หรือว่า เธอจะเป็นเพื่อนกับเฉินซู

เฉียนหงเล่นทันใดนั้นก็รู้สึกหงุดหงิด

ที่จริงเธอวางแผนไว้ตั้งแต่แรก ยืนกรานราคาแปดล้านนี้ก่อน ถ้าหากว่าอีกฝ่ายไม่ยอมจริงๆ ตัวเองก็สามารถเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆได้ มากที่สุดถึงเก้าล้าน คาดว่ายังไงก็จะเอามาได้

แต่ว่า คิดไม่ถึงว่าเวลานี้จะกดราคาจนหม่าหลั่นออกมา อีกทั้งยัง หม่าหลันคนนี้เคารพตัวเองเสมอ ในวันนี้จะกล้ามา พูดประชดตัวเอง? นี่เธอกินหัวใจหมีดีเสือมารึไงถึงได้กล้าขนาด

ตัวหม่าหลันเองตั้งแต่เข้ามาในตระกูลเซียว ก็ถูกเชียวฉาง เฉียนและเฉียนหงเย่นรังแก รังแกมากว่า 20 ปี ได้เกลียดพวก เขาสองคนเข้ากระดูกนานแล้ว

และเธอยังได้ยินมาว่าตอนนี้ตระกูลเซียวกำลังแย่ ดังนั้นฉัน จึงอยากหาโอกาสเยาะเย้ยทั้งสองคนมานานแล้ว คิดไม่ถึงว่า สวรรค์จะเปิดหูเปิดตา ยังมาเจอที่นี่!
สิ่งที่ทำให้หม่าหลันหาโอกาสแก้แค้น

หลังจากที่เฉียนหงเล่นได้ยินคำถากถางของเธอ สีหน้าดูแย่ มาก ถามไปว่า : “หม่าหลัน คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายัง ไง?”

หม่าหลันยิ้มเยาะพูดไปว่า “ไอ้หยาพี่สะใภ้ คุณไม่เข้าใจจริงๆ หรือแกล้งทําเป็นไม่เข้าใจ? คฤหาสน์ของเพื่อนกว่าสิบล้าน คุณ จะให้แค่แปดล้าน คุณไม่หน้าด้านไปหน่อยเหรอ? ฉันรู้ว่าช่วงนี้ พวกคุณไม่มีเงินจนบ้าไปแล้ว แต่จนก็ส่วนจน ก็ไม่ควรที่จะออก มาแย่งชิงแบบนี้นะ!”

ขณะที่พูดนั้น เธอไม่ปกปิดแต่อย่างใด และก็ไม่อยากปกปิด ยิ่งไม่สนใจว่าในใจของเซียวฉางเฉียนทั้งสองคน ในเวลานี้จะมี ความรู้สึกอย่างไร

สามีเซียวฉางควนอยู่ในตระกูลเซียวไม่ได้มีความสำคัญอะไร หลายปีมานี้เธอยิ่งถูกสองสามีภรรยากดหัว ได้อดกลั้นความ โกรธอยู่เป็นเวลานาน

ตอนนี้ได้โอกาสเหยียบย่ำแล้ว แน่นอนว่าเธอจะทำให้พวก เขาสองคนรู้สึกสะบ้าง ว่าหลายปีมานี้ที่เธอได้รับความลำบาก มันเป็นรสชาติยังไง

สีหน้าของเฉียนหงเล่นดูแย่ยิ่งขึ้น จ้องไปที่เธอพูดว่า “ใช้ได้นิหม่าหลัน ไม่เจอหลายวัน แกเก่งขึ้นแล้ว เมื่อก่อน เห็นฉัน ก็เหมือนกับหนูเห็นแมวยังไงอย่างนั้น ตอนนี้กล้าพูดกับ ฉันแบบนี้แล้ว?”
ในใจของเธอแน่นอนว่าก็โกรธอย่างมาก!

ถ้าเป็นเมื่อก่อน หม่าหลั่นอยู่ต่อหน้าพี่สะใภ้ตระกูลเซียวของ ตัวเอง เป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน แม้แต่หายใจแรงยังไม่กล้าเลย แต่ตอนนี้ เห็นว่าตระกูลเซียวเดี๋ยวก็จะจบเห่แล้ว หญิงชรา คนนี้กล้าที่จะกระโดดออกมาต่อต้านตัวเอง เป็นวายร้ายจริงๆ

หม่าหลันเห็นเธอพูดถึงเรื่องเก่า รีบพูดด้วยความเย่อหยิ่ง ว่า “โย่ว พี่สะใภ้ ยังจะคิดว่าตัวเองเป็นพี่สะใภ้ของทุกคนอีก เหรอ ไปไหนก็คิดแต่จะกดหัวฉันเหรอ? ไม่ดูว่าตอนนี้ตัวเอง จนถึงขั้นไหนแล้ว ยังจะเสแสร้งต่อหน้าฉันอีก?”

พูดแล้ว เธอก็ได้พูดออกไปอีกว่า : “พูดกับแกตรงๆนะ ฉัน มองคุณเฉียนหงเล่นไม่สบอารมณ์ตั้งนานแล้ว หลายปีมานี้ ถ้า หากว่าไม่ใช่เพราะนายหญิงใหญ่เซียวลำเอียงรักสะใภ้คนโต มากกว่า ฉันจะอดทนอดกลั้น วันวันจับเท้าเหม็นๆของแกเหรอ? คนที่ได้แต่เลียแข้งเลียขานายหญิงใหญ่เชียว ตอนนี้ตระกูล เซียวล้มแล้ว ฉันยังจะเสแสร้งกับแกทำไม?ถุย! แกรีบตักน้ำ ใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองสะบ้าง

เฉียนหงเย่นโมโหจนหน้าเขียวหมดแล้ว

ทั้งตระกูลเซียว หรือว่ามีแค่ฉันที่เลียแข้งเลียขานายหญิงใหญ่ เซียวงั้นเหรอ?

ตอนที่แกหม่าหลันเลียแข้งเลียขานายหญิงใหญ่เชียว เห็นได้ ชัดว่าใช้ทุกวิธี ยังตั้งใจทำมากกว่าฉันสะอึก ทุกคนต่างก็เป็น เหมือนกัน แกยังจะกล้ามาว่าฉัน?!