บทที่ 425

“อืม”เซียวฉางเฉียนพูดว่า “ประกันชีวิตนี้ พ่อของฉันซื้อให้ เธอในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ เพื่อทิ้งทางออกไว้ให้กับคนรุ่นหลัง

พูดแล้ว เซียวฉางเฉียน : “คุณเองลองคิดดู ร่างกายของแม่ ฉันนั้นจะอยู่ได้กี่ปี? สามปีห้าปีไปแล้ว พวกเราเลี้ยงเธออีก สามปีห้าปี รอหลังจากเธอตาย ประกันชีวิตมากกว่าหกล้านอยู่ ในมือเรา คำนวณแล้ว หนึ่งหรือสองล้านต่อปี คุณว่ามันคุ้ม ไหม?”

“คุ้ม! “เฉียนหงเย่นตื่นเต้นจนมือ พูดด้วยความตื่นเต้น ว่า “งั้นต้องดูแม่ของคุณให้ดี อย่าให้ครอบครัวของเซียวฉาง ควนแย่งไป! ”

เซียวฉางเฉียนพยักหน้า พูดว่า “นั่นคือแน่นอนอยู่แล้ว! ถึงเวลานั้นเงินมากกว่าหกล้านจะไม่ให้ตกอยู่ในมือของเซียวฉาง ควนแม้แต่แดงเดียว!

เฉียนหงเล่นรีบพูดไปว่า “ไม่เพียงแต่ในเงินมากกว่าหก

ล้านจะไม่ให้เขาสักแดง ถึงเวลานั้นแม่คุณตาย เงินค่าทำศพไป ซื้อสุสาน ยังต้องให้เชียวฉางควนออกอีกครึ่ง! ”

เซียวฉางเฉียนพูดออกมาว่า : “นายหญิงใหญ่เชียวตัดขาด ความสัมพันธ์กับเขาแล้ว เงินนี้เขาต้องออกด้วยเหรอ?”

“คุณบ้าเหรอ?”เฉียนหงเช่นพูดว่า “นายหญิงใหญ่เชียวตัดขาดความสัมพันธ์กับเขาแล้ว เป็นคำพูดปากเปล่า และไม่มี ผลทางกฎหมาย รอจนนายหญิงใหญ่เซียวตายแล้ว ถ้าหากว่า เขียวฉางควนไม่ยอมออกเงินนี้ งั้นพวกเราไปฟ้องร้องเขาที่ ศาล! ถึงยังไงในทางกฎหมายเขายังเป็นลูกชายของนายหญิง ใหญ่เชียว มีส่วนที่จะต้องรับผิดชอบในงานนี้ครึ่งหนึ่ง

เซียวฉางเฉียนเวลานี้ปีติยินดีอย่างมาก หัวเราะฮ่าๆพูดว่า “ที่รัก คุณพูดถูก! ถึงตอนนั้นเงินครึ่งหนึ่งของเซียวฉางควน นั้น แดงเดียวก็ขาดไม่ได้! ที่รักฉลาดจริงๆ! ฮ่าฮ่าฮ่า!

สีหน้าของเฉียนหงเล่นเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ หัวเราะห์ พูดว่า “สวมเขาหลอกเซียวฉางควนกับหม่าหลันสองคนนั้น จะเล่นกับพวกเรา จะเป็นคู่ต่อสู้พวกเราได้ยังไง! ”

เสียงพูดเพิ่งจะจบลง สาวนายหน้าอสังหาริมทรัพย์ตัวเล็ก ๆ ในชุดสูทตัวเล็กเข้ามา ถามอย่างมีมารยาทว่า “ใช่คุณเชียว กับคุณผู้หญิงเฉียนไหมคะ?”

“ใช่ใช่ใช่! “เซียวฉางเฉียนรีบพยักหน้า พูดว่า “คุณคือ เสี่ยวซุน จากอสังหาริมทรัพย์เลียนเจียใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ”หญิงสาวยิ้มเล็กน้อย พูดว่า “คุณเชียว คุณผู้หญิง เฉียน ฉันได้นัดกับเจ้าของบ้านไว้แล้ว ตอนนี้เธอก็อยู่ด้านใน คฤหาสน์ พวกเราสามารถเข้าไปดูห้องได้เลย”

“โอเค”เซียวฉางเฉียนรีบพูด “งั้นก็รีบเข้าไปดูเถอะ”

หญิงสาวนำทางไปพลาง พูดไปพลาง : “ฉันจะแนะนำ คฤหาสน์นี้ให้กับคุณรู้สักหน่อย คุณน้าเจ้าของบ้าน ครั้งนี้เธออยากจะขายบ้านทิ้ง จากนั้นแล้วย้ายไปอยู่ที่อเมริกา ดังนั้น ราคาจึงถูกกว่าราคาตลาดเล็กน้อย ถือได้ว่าทั้งสองท่านเก็บได้ เลยนะ! ”

พอได้ยินคำนี้ เซียวฉางเฉียนและเฉียนหงเล่นต่างก็อดไม่ได้ที่ จะดีใจ

ถูกกว่ายิ่งดี!

ถ้าหากว่าคฤหาสน์นี้เหมาะสม หลังจากที่ซื้อมาแล้ว เงินที่ ประหยัดไป พอดีใช้เป็นค่าตกแต่ง ลดต้นทุน!

อีกทางด้านหนึ่ง หม่าหลันกับเฉินซู และคนอื่นๆ กำลังเล่นไพ่ นกกระจอก ทันใดนั้นเสียงกริ่งที่ไพเราะก็ดังขึ้นจากด้านนอก ประตู

เฉินซูอี้กล่าวด้วยความอ่อนน้อมว่า : “ขอโทษด้วย อาจจะ เป็นนายหน้าพาคนมาดูห้อง ฉันขอตัว ไปเปิดประตูสักครู่

พูดจบ เธอก็ได้ยืนขึ้นมา ไปที่โถงทางเดิน กำลังเปิดประตู ออก

เห็นที่ยืนอยู่ด้านหน้าประตูเป็นนายหน้าขายคฤหาสน์ที่ตัวเอง ขอให้ขายบ้านให้ และด้านหลังของเธอพาชายหญิงวัยกลางคน คู่หนึ่ง เฉินซูรู้ว่านี่คือแขกที่มาดูห้อง ก็ได้ทักทายและฉีกยิ้ม เล็กน้อย: “ทุกท่านเชิญเข้ามาค่ะ”

นายหน้าเสี่ยวซุนพูดว่า “คุณผู้หญิงเฉิน ฉันแนะนำให้คุณรู้จักหน่อย ท่านนี้คือคุณเขียว ข้างกายเขาท่านนี้คือ คนรักของ เขาคุณผู้หญิงเฉียน สองคนนี้คือคนที่ฉันบอกกับคุณทาง โทรศัพท์ เป็นลูกค้าที่ต้องการที่จะซื้อคฤหาสน์ของคุณ”

ชายวัยกลางคนยิ้มเล็กน้อย เดินขึ้นมาด้านหน้า พูดอย่างมี มารยาทว่า “สวัสดีครับ คุณเฉิน ผมชื่อเชียวฉางเฉียน ยินดีที่ ได้รู้จัก”

คนที่มาคือเซียวฉางเฉียนและภรรยาของเขาเฉียนหงเป็น