บทที่ 400

นึกไม่ถึงเลยว่า ผู้ชายคนนี้จะไปยุ่งกับไอ้ลูกนอกสมรสอย่างเรีย เลี้ยงได้

เดิมทีเขียว เขียนทักทายเขาอย่างมีความสุข แต่หลังจากได้ พบเย่เฉิน ใบหน้าของเขาก็ดูแย่มากในทันที

ในขณะเดียวกัน หัวใจของเขาก็เต้นรัวอย่างกะทันหัน ความอัปยศอดสู เขาประสบต่อหน้าเเฉิน ไม่น้อยไปกว่าเวีย จางหมิง!

เดิมที เขามองว่าเเฉินเป็นศัตรูคู่อาฆาต แต่ตอนนี้เมื่อเห็นเ เฉินและซื้อเทียนมาอยู่ด้วยกัน เขาก็ไม่กล้าอวดดี เพราะเขารู้ดี ว่า ซือเทียนฉีไอ้แก่นี้ดูเหมือนว่าโดนยาเสน่ห์ของเเฉิน ถึงได้ ปฏิบัติต่อเย่เฉินด้วยความเคารพ หากเขาทำให้เเฉินขุ่นเคือง อีกครั้ง เขาจะไม่สนใจตัวเองอีกต่อไปอย่างแน่นอน

เมื่อนึกเช่นนี้ เขาไม่พูดอะไร รีบก้าวไปข้างหน้าทันที และโค้ง คำนับให้ซื้อเทียนฉี และพูดว่า “คุณลุงซื้อ ก่อนหน้านี้ผมทำให้ คุณโกรธ ผมขอโทษ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมผิด โปรดรักษาผม ด้วยครับ!”

ชื่อเทียนพูดอย่างเมินเฉย: ผมบอกแล้วว่าครอบครัวของเรา สองคนจะไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ในอนาคต โปรดอย่าเรียกผม ว่าลงอีก ฉันรับไม่ไหว!!
เจบ เขาชี้ไปที่เยเงินที่อยู่ข้างๆเขา และพูดด้วยความ เคารพ: “แล้วก็ คนที่จะช่วยนายในวันนี้ ไม่ใช่ผม แต่เป็นอาจาร

ในสายตาของ อเทียนฉี ความสามารถของเซ่เงินเกือบจะ ใกล้เคียงกับพระเจ้า ไม่ต้องพูดมาก แค่ยาวิเศษที่เขากลั่น ใน สายตาของชื่อเทียนฉนั้น มันเหนือกว่าแพทย์และเภสัชกร ทั้งหมดในโลก

ดังนั้น ชื่อเทียน จึงเคารพเย่เฉินตลอดเวลา และเคารพเขา จากก้นบึ้งของหัวใจ

เมื่อเขียว เขียนได้ยินเช่นนี้ เขาก็ตกตะลึงทันที และมองไปที่ เย่เฉินด้วยความไม่เชื่อ “เก๋เฉิน นายนี้นะ จะรักษาผมหายได้?”

เยเฉันมองไปที่เซียวเซียนอย่างหยอกล้อ แล้วพูดว่า “เซียวอี้

เซียน กิริยาของนายไม่ดี นายยังต้องการส่วนล่างอยู่รึเปล่า?”

ซีเทียน ขมวดคิ้วและพูดว่า “เซียวเซียน อาจารย์เยเป็นคน เดียวในโลกนี้ที่สามารถช่วยนายได้ ถ้านายยังดูหมิ่นอาจารย์เย่ ฉันหวังว่านายจะไม่เสียใจในอนาคต!

ทันทีที่เซียวเชียนได้ยินสิ่งนี้ เขาก็โกรธในใจทันที

โรคจองตน มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นเพราะเย่เฉิน ตอนนั้นใน การประชุมสุดยอดการตกแต่งได้ใช้วิธีสกปรก แต่แค่ยังไม่เจอ หลักฐาน ใด ๆ โดยตรง

ยิ่งไปกว่านั้นเเฉินทำให้เขาอับอายมากกว่าหนึ่งครั้ง ให้เขาเรียกว่าพ่อ และเรียก

พูดได้ว่า คนที่เขาเกลียดที่สุดในโลกนี้คือเย่เงิน

แต่ว่า เมื่อเขาได้ยินว่าเเฉินเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยเขาได้ เขียว เขียนก็กดความเกลียดชังทั้งหมดในใจของเขาทันที เปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็วและพูดกับเย่เฉินด้วยท่าทางที่ประจบ ประแจง “ผมผิดไปแล้ว อาจารย์เยคุณอย่าใส่ใจเลย ได้โปรด ช่วยผมด้วยช่วยชีวิตผมด้วย! ”

เย่เฉินยิ้มจาง ๆ มองไปที่เขาและถามว่า “เซียวเซียน นายลืม ไปแล้วเหรอว่าเจอผมต้องเรียกว่าอะไร?”

เซียว เซียนกัดฟัน และคิดกับตัวเองว่า เป็นลูกผู้ชายยืดได้หด ได้ เพื่อส่วนล่าง เราทนได้

ดังนั้นเขาจึงคุกเข่าลงบนพื้นทันที และพูดกับเเฉิน:”คุณปู่ สิ่ง ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เป็นความผิดของผมทั้งหมด โปรดอย่าใส่ใจ เลย ช่วยผมด้วย!”

ในขณะที่พูด เขาก็ตบปากตัวเอง เพราะกลัวว่าเเฉินจะโกรธ และจะไม่ให้การรักษากับเขา

คนที่เหลือตกตะลึง นี่คือประธานเชียวนะ!

ประธานของเซียนเฉิงกรุ๊ป เรียกชายหนุ่มว่าคุณปู่จริงหรือ? สถานะของชายหนุ่มคนนี้คืออะไรกันแน่ สามารถทำให้ ประธานใหญ่ก้มศีรษะได้มากขนาดนี้?!
ตอนนี้เยเฉันพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ และพูดว่าไม่เลวไม่ เลว การทำงานของนาย ยิ่งอยู่ยิ่งถนัดแล้ว!”

เว่ยหย่งเจิ้งเห็นว่าขือเทียนชื่นชมเย่เฉินมาก แต่เขียว เขียน ถึงกับเรียกเฉินว่า ตาของเขาตกใจจนแทบจะร่วง

เขารีบก้าวไปข้างหน้า และพูดอย่างเคารพ”หลังจากได้ยินชื่อ ของอาจารย์มานาน ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของ คุณในวันนี้ ดูเป็นอาจารย์จริงๆ! โรคของประธานเซียว ได้โปรด ช่วยเขาด้วยครับ!”

เวยฉางหนึ่งที่อยู่ด้านข้างอดไม่ได้ที่จะรู้สึกโกรธเมื่อเห็นเเฉิน เขาจึงกัดฟันและพูดว่า “พ่อ ไอ้บ้านี้ไม่ใช่อาจารย์อะไรสักหน่อย ผมไปสืบมาแล้ว เขาเป็นแค่เทพฮวงจุ้ยหลอกๆเท่านั้นเอง อย่าไป เชื่อเขา! มันต้องเป็นเพราะเว่ยเลี่ยงไอ้ลูกนอกสมรส ที่ร่วมหัวกัน มาเพื่อโกหกพ่อ!”

เว่ยหย่งเจิ้น ใจสั่น เห็นเย่เฉินขมวดคิ้ว เขาก็ตบเว่ยฉางหนึ่ง ทันที

สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ เซียว เซียนซึ่งคุกเข่าอยู่บนพื้นได้ยิน เช่นนี้ เขาก็โดดขึ้นและตบเหว่ยฉางหมิง ทั้งสองคนซ้ายทีขวาที แล้วให้วยฉางหมิงโค้งคำนับ