บทที่ 370

เดิมที่ตระกูลเว่ยยังหวังจะได้แจ้งเกิดจากยาตัวใหม่นี้ แต่ตอนนี้ดู เหมือนว่ายาตัวใหม่ยังสู้ยาตัวเก่าไม่ได้เสียอีก

อย่างน้อยยาตัวเก่าไม่ได้ทำให้ร่างกายของคนถึงขั้นเน่าเปื่อย

มากสุดก็แค่เป็นพิษต่อตับไตในระยะยาวเท่านั้น

ดังนั้น ถ้าหากเขียว เขียนคิดจะเล่นงานตระกูลเวีย พวกเขา ต้องไม่มีทางสู้อย่างแน่นอน

ขณะนี้ บอดี้การ์ดทั้งสองของเซียวเชียนเดินเข้ามาจับตัวเว่ย ฉางหมิงไว้ แม้เขาจะร้องขอความเมตตาสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้ ผล จากนั้นเสียงกระดูกข้อมือหักก็ดังขึ้น มือขวาของเวยฉางหนึ่ง ถูกหักจนงอไปอีกด้าน ทำให้คนมองแล้วอดไม่ได้ที่จะขนลุก

“โอ๊ย……แขนของผม!

เว่ยหย่งเจิ้งรู้สึกทั้งโกรธและกลัวมาก เว่ยฉางหนึ่งเป็นลูกชาย คนโตของเขาและเป็นลูกที่เขารักที่สุด แต่เขาทำได้เพียงยืนมอง แขนของลูกชายถูกหักอย่างทำอะไรไม่ได้

ในเวลานี้ ศาสตราจารย์เคอก็รีบเดินเข้ามาและพูดว่า “เว่ย หย่งเจิ้ง ประธานเซียว เกิดอะไรขึ้นครับ?”

เซียว เซียนหันกลับไปและอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเยาะ “ไอ้ สารเลว นายมาถูกเวลาจริงๆ อัดมันซะ!!”
ศาสตราจารย์เคอถึงกับมึนงง “เข้าใจอะไรผิดไหมครับท่าน ประธานเขียว ผมเพิ่งรักษาอาการป่วยของท่านนะครับ ท่านก็เพิ่ง บอกจะยกวิลล่าให้ผมหลังหนึ่งไม่ใช่เหรอครับ?

เขียว เซียนหัวเราะอย่างเย็นชา เกี่ยวข้าจะยกาวิลล่า ในนรก

ให้นายเอง!”

บอดี้การ์ดทั้งสองเข้าไปจับศาสตราจารย์ คอนอนลงกับพื้น จากนั้นรุมทำร้ายศาสตราจารย์เคอจนเขากลอกตาขาวและสลบ คาทีทันที

ในเวลานี้ ครอบครัวของตระกูลเว่ยรู้สึกหวาดกลัวอย่างที่สุด ไม่คิดเลยว่าเซียวอี้เซียนจะโหดเหี้ยมขนาดนี้

แต่จะโทษเขียว เขียนไม่ได้ เพราะตั้งแต่เขาใช้การน้องชาย

ไม่ได้ จนกระทั่งเน่าเปื่อย ในตอนนี้ เขาต้องเจอกับความเจ็บปวด

ทั้งกายและใจ เป็นความเจ็บปวดที่คนทั่วไปไม่สามารถทนรับได้

ถ้าต้องตัดมันทิ้งจริงๆ เขาต้องเป็นบ้าอย่างแน่นอน

เขียวอี้เซียน ในตอนนี้ยังรู้สึกไม่พึงพอใจ เขาจึงเดินเข้าไปคว้า คอเสื้อของเว่ยหย่งเจิ้งแล้วพูดข่มขู่ว่า “ผมจะให้คุณสองทาง เลือกหนึ่งคือครอบครัวตระกูลเว่ยของคุณจะต้องพินาศ สองคือ คุณต้องรักษาผมให้หาย คุณจะเลือกข้อไหนว่ามา

เว่ยหย่งเจิ้งสีหน้าซีดเซียวทันที จากนั้นเขาพูดอย่างวิงวอนว่า ท่านประธานเซียว ไว้ชีวิตผมเถอะครับ ผมขอเลือกข้อสอง ตระ กูลเว่ยจะรักษาอาการของคุณให้หายครับ!”
เขียวอี้เขียนถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “จะใช้เวลานานเท่าไหร่? ถ้ารักษาน้องชายผมไว้ไม่ได้แล้วล่ะก็ ผมจะเอาคุณให้ตาย และ จะให้คนทั้งครอบครัวของคุณถูกฝังไปกับคุณด้วย

เว่ยหย่งเจิ้งพยักหน้ารัวๆ แล้วพูดโพล่งออกมา “ตระกูลเว่ย ของเรามีหมอเก่งๆ หลายคนครับ ผมจะเรียกเขามาเดี๋ยวนี้เลย เราจะให้ยาต้านแบคทีเรียและยาต้านการอักเสบให้ท่านก่อน น่า

จะประคองได้สักพักครับ!” จากนั้นเซียวอี้เซียนนั่งลงบนที่นั่งโซฟาแล้วพูดอย่างเย็นซาว่า “ไปเรียกหมอมาเดี๋ยวนี้!”

เว่ยหย่งเจิ้งรีบสั่งให้เอ่ยนางหมิงติดต่อทีมแพทย์จากบริษัท ผลิตยาเว่ยชื่อของเขาอย่างไม่รอช้า

หลังจากทีมแพทย์มาถึงก็ให้ยาปฏิชีวนะกับเซียวเซียนทันที จากนั้นจัดการกับส่วนที่เป็นหนองให้สะอาด ซึ่งการวินิจฉัยของ หมอประจำตระกูลเว่ยกับหมอในโรงพยาบาลชุมชนนั้นไม่ต่าง อะไรกัน พวกเขาทําได้เพียงชะลอการลามของเชื้อโรคและ สุดท้ายก็ต้องตัดมันทิ้งอยู่ดี

ดังนั้นตระกูลเว่ยจึงซื้อได้อีกไม่กี่วันเท่านั้น

ถ้าในไม่กี่วันนี้ตระกูลเว่ยไม่สามารถหาวิธีในการรักษาเซียว เขียนได้ เซียวอี้เขียนก็คงต้องตัดส่วนนั้นทิ้งอยู่ดี

หลังจากเซียวอี้เซียนได้รับยาแล้ว เขาก็พูดกับตระกูลเว่ยว่า “ผมจะให้เวลาพวกคุณหนึ่งวัน ถ้าหากไม่สามารถรักษาได้ ภายในคืนพรุ่งนี้ ตระกูลเว่ยก็ไม่จำเป็นต้องดำรงอยู่อีกต่อไป!”
เว่ยหย่งเจิ้งรีบตอบตกลงอย่างเต็มปากเต็มคำ ประธานเชียว ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ ครับ!”

เว่ยจางหนึ่งลูกชายคนโตของเว่ยหย่งเจิ้งรีบดึงเขาออกไป ข้างๆ แล้วกระซิบพูดอย่างประหม่า “พ่อครับ หมอบอกว่าไม่มีวิธี รักษาที่ดีกว่านี้แล้วนะครับ เราควรทำยังไงดี?

เว่ยหย่งเจิ้งกัดฟันพูด “ถึงยังไงก็ต้องหาวิธีให้ได้ เราจะปล่อย ให้ตระกูลเว่ยต้องจบลงแบบนี้ได้ยังไง?!