ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 367



บทที่ 367

ในห้องนอนน

เขียว เขียนนอนรอฤทธิ์ยาอยู่บนเตียงอย่างใจจดใจจ่อ ส่วนเซียวเวยเวยคุมด้วยผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำก่อน

ไม่รู้ว่าทำไม เขียว เขียนรู้ผิดปกติ ท้องน้อยของเขารู้สึกร้อน ตั้งแต่อยู่ในบ้านของตระกูลเว่ยแล้ว แต่ส่วนสำคัญของเขายัง ไม่มีการตอบสนองใดๆ เลย

แม้กระทั่งในขณะนี้เริ่มรู้สึกคันและปวดขึ้นมาแล้ว

“คงจะเป็นฤทธิ์ของยาสินะ!”

เซียวอี้เซียนได้แต่ปลอบใจตัวเอง และในขณะนี้เชียวเวยเวย กลับมาจากห้องน้ำแล้ว

เขียวเวยเวยเป็นเหมือนแมวป่านอนอยู่ในอ้อมแขนของเซียว เซียนและถามเขาเบาๆ ว่า “ประธานเซียว คุณรู้สึกดีขึ้นหรือยัง?” เขียว เขียนส่ายหัวด้วยสีหน้าขมขื่น “ยังเลย แต่คงใกล้แล้ว

เซียวเวยเวยตั้งใจจะปรนนิบัติเชียว เซียนให้ดีที่สุดเพื่อจะได้ รับผลประโยชน์จากเขา จากนั้นเธอกะพริบตาและก้มหน้าปลด กางเกงของเซียว เขียนออก

เมื่อเขียว เซียนเห็นแบบนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะแสดงความคาดหวังและความเหลือทน

เกิดเป็นลูกผู้ชายคนหนึ่ง ต้องคอยอดกลั้นกับเรื่องนี้ มันช่าง ทรมานเหลือเกิน

แต่แล้ว…..

ในวินาทีต่อมา เขียวเวยเวย กรีดร้องตะโกนด้วยเสียงอัน

สยดสยองของเธอออกมา

“ไม่นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นคะท่านประธานเซียว ทำไมมันเริ่ม กลายเป็นสีม่วง แถมยังเริ่มเปื่อยแล้วด้วย!

“หือ?!” เหมือนมีเสียงระเบิดดังขึ้นในสมองของเซียว เซียน เขาผลักเซียวเวยเวยออกไปแล้วก้มมองที่ส่วนนั้นของเขา

ทันทีที่เห็นอย่างชัดเจน สีหน้าของเขาก็ซีดเซียว

เดิมทีคิดว่าฤทธิ์ของยาอาจจะยังไม่ออก แต่ไม่คิดเลยว่าจุด สำคัญของเขามันกลับกลายเป็นสีม่วงและเริ่มเน่าเปื่อยแล้วด้วย

นี่มันเป็นเซี้ยอะไรกัน!

เซียวเชียนรู้สึกหัวร้อนจนแทบเป็นบ้า

หากเขาให้ความหวังต่อยาตัวนี้มากเท่าไหร่ ตอนนี้เขาก็ต้อง

ผิดหวังมากเท่านั้น

จากผู้ชายปกติคนหนึ่งกลายเป็นขันที เขามีความหวังหลาย ต่อหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ต้องจบด้วยความสิ้นหวัง

กว่าจะได้ยาวิเศษจากตระกูลเว่ยมันไม่ง่ายเลย แต่หลังจากใช้ยาตัวนี้แล้ว มันกลับทำให้จุดสำคัญของเขาเน่าเปื่อย มันไม่ต่างอะไรกับการที่ตกลงมาจากสวรรค์สู่นรกเลย!

“แมร่งเอ๊ย! ยาของตระกูลเว่ยต้องผิดปกติแน่ ถึงว่าไอ้แก่เวีย หย่งเจิ้งให้เราใช้ยาเป็นคนแรกเลย นี่มันจงใจให้เราเป็นหนู ทดลองนี่เอง”

เซียวเวยเวยก็อึ้งไปสักพัก จากนั้นพูดอย่างตื่นตระหนก “เรา ต้องทํายังไงต่อคะท่านประธานเชียว…….

เซียว เซียนเหวี่ยงฝ่ามือไปที่เธอแล้วพูดด้วยความโกรธ “มัน จะเน่าเปื่อยหมดแล้ว ยังคิดจะเอายังไงอีก ก็ต้องรีบไปโรง พยาบาลสิ! บอกพ่อเธอ ให้เตรียมรถเดี๋ยวนี้เลย!

เขียวฉางเฉียน ใจสลายทันทีเมื่อได้ยินว่าเขากำลังจะไปโรง พยาบาลอีกครั้ง!

ก่อนหน้านี้เธอยังคิดว่าเดี๋ยวอี้เขียนจะดีขึ้น ลูกสาวก็จะได้รับ ความโปรดปรานจากเซียวอี้เซียน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะกลาย เป็นความผิดหวังอีกครั้ง!

ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อฟังจากน้ำเสียงของเซียวเซียนแล้ว ดู เหมือนว่าคราวนี้สถานการณ์จะเลวร้ายกว่าเดิมเสียอีก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ