บทที่ 360

การขับรถด้วยวิธีนี้เป็นระยะทางยี่สิบหรือสามสิบกิโลเมตร กลิ่น ในรถคันนี้เปรียบได้กับถังบำบัดน้ำเสีย และสำหรับคนอื่น ๆ ทรมานเหมือนนรกบนโลก

เพิ่งลงจากรถและกำลังพยุงเดินเข้าไปในโรงพยาบาล จู่ๆ ฉีก็รู้สึกผิดปกติขึ้นมาอีกครั้ง…

ก่อนอื่นเขารู้สึกเวียนหัวและปวดหัวสักพัก ดังนั้นจึงมองไปที่ คนรอบข้างด้วยความสิ้นหวังร้องไห้และพูดว่า “จบแล้ว … ความ รู้สึกนั้นกำลังจะกลับมาอีกครั้ง…อีกสักพักถ้าหากฉันเสียสติอีก ครั้ง พวกนายต้องดึงฉันไว้นะ! ”

ทุกคนมีความกลัวที่ยังไม่หาย แต่ก็ตั้งสติแล้วพยักหน้า สิ่งที่ในใจคิดกลับคือ ดึงนายไว้เป็นเรื่องที่ต้องดึงเต็มที่อยู่ แล้ว แต่จะดึงอยู่หรือเปล่า นี่ก็ไม่สามารถพูดได้จริงๆ…

ทันใดนั้น ก็เปลี่ยนสีหน้าและตะโกนอย่างตกใจ ห้องน้ำ อยู่ไหน! ห้องน้ำอยู่ไหน?!”

ทุกคนมองหน้ากัน หมดหวังในใจ … มันเริ่มต้นอีกครั้งจริงๆ!

ทำยังไง? !

ครูประจำชั้นตะโกนเสียงดัง “กดเขาไว้ตรงนั้น! ครั้งนี้อย่าปล่อยมือเด็ดขาด!

ทุกคนจึงรีบกอดเอวเขาไว้ วางล้มลงกับพื้น จากนั้นก็กดแขน ขาทั้งสี่ข้างไว้แน่น ครูประจำชั้นบอกว่า “พวกนายรออยู่ตรงนี้ ครู

จะไปเรียกหมอมาช่วย! สามคนกดไว้อย่างสู้ตาย แต่ก็ดิ้นรนสุดชีวิต หนึ่งในนั้น อดไม่ได้ที่จะพูดว่า “โอ้เชี่ย ฉันจะกดเขาไว้ไม่ไหวแล้วทำไงดี!

“กดไม่ไหวก็ต้องกด!” อีกคนพูดว่า “รอฉันปลดเข็มขัดก่อน มัดขาของเขาทั้งสองไว้

” เป็นวิธีที่ดีที่สุด!”

ในขณะนี้ถูกทับไว้กับพื้น ดวงตาของเขาแดง เขาตะโกน ออกมาว่า “ปล่อยฉัน! พวกนายไอ้ลูกสำส่อนปล่อยฉันไป!”

คนที่เดินผ่านหน้าประตูโรงพยาบาลโรคจิตเคยชินกับสิ่งที่เห็น นี้แล้ว ทุกคนก็ขี้เกียจมอง ในเมื่อ ที่นี่มักจะมีคนไข้ที่คร่ำครวญจะ เป็นจะตายอย่างนี้อยู่แล้ว

ในเวลานี้ ชายชราที่เกษียณแล้วซึ่งอาศัยอยู่ในบ้านด้านหลัง ได้นำไซบีเรียน ฮัสกี้ตัวใหญ่เดินไปข้างหน้า ไซบีเรียน ฮัสกี้ได้ ดมรอบๆ จากนั้นก็นั่งยองๆหมุนเป็นวงกลมแล้วนั่งลงไป

น้องสามที่อยู่หอพักเดียวกันกับเห็นเข้า รีบตะโกนบอกชาย ชราคนนั้น “รีบพาสุนัขของคุณออกไปจากที่นี่ อย่าปล่อยให้มัน ตรงนี้”

ชายชราจ้องมองเขาและพูดว่า “คุณยุ่งอะไรด้วย
น้องสามรู้สึกกังวล จึงออกมาว่า “ไอ้แก่ ยังไม่รีบพาหมา ไป จะเกิดเรื่องใหญ่แล้วนะ!”

ชายชราส่งเสียงอย่างเย็นชาและพูดว่า “ฉันเลี้ยงสุนัขตัวนี้มา หกปีแล้ว ถึงมันจะยิบนเตียงของฉัน ฉันก็จะให้มันอย่างสบาย แล้วฉันค่อยจัดการทําความสะอาด ฉันยังไม่ยอมให้เขาลำบาก แม้แต่น้อย แล้วนายเป็นตัวอะไร ถึงกล้ามา ง?”

“คุณ … ” น้องสามพูดไม่ออก

ในตอนนี้ไซบีเรียน ฮัสกีได้ออกแรงเต็มที่ เบ่งออกมาหลายที แล้วถ่ายขี้หมาร้อนๆออกมากองใหญ่ เมื่อเห็นฉากนี้ ยิ่งแทบคลั่ง!

พริบตาเดียวดูเหมือนว่าเขาถูกกระตุ้นให้เกิดความตื่นเต้น ดีใจ ทันใดนั้นพลังทั้งร่างกายเพิ่มพูนถึงมาเป็นหลายเท่า โก่งตัว ขึ้น ถึงกลับทำให้สามคนที่ทับเขาไว้กลิ้งลงกับพื้น

ทั้งสามคนหงายหลังจนไม่เป็นท่า ยังไม่ทันร้องว่าเจ็บ น้อง ตะโกนร้องเสียงหลง “เยสเข้ รีบขวางพี่ใหญ่ไว้

ทั้งสามคนพูดไป แล้วก็วิ่งตามเหมือนคนบ้า แต่ว่า พวกเขาไหนจะเร็วเท่าที่เป็นคนบ้าจริงๆ!

พริบตาเดียว พุ่งไปอยู่ข้างหน้าไซบีเรียน ฮัสกี้ไปถึงข้าง หน้าอี้หมาก้อนใหญ่ พริบตาเดียวก็เหมือนหมาที่อดอยาก อ้า ปากกว้างแล้วกระโจนวิ่งเข้าไป
ชายชราตกใจกับฉากที่ล้มลงทั้งสามมุมมอง ตกใจจน กระโดดสูงครึ่งเมตร และพูดด้วยเสียงสั่น “คุณ…คุณ… คุณหิว มากี่วันแล้ว?!