ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 353



บทที่ 353

เห็นหลิวเยวดูท่าทางเหมือนจะหลุดพ้นจากการควบคุมของตัว เอง ในใจ รู้สึกกังวลมาก ไม่ว่างไปสนใจเหยื่อสาวสวยในบาร์ ที่ตัวเองคิดจะลงมือ รีบวิ่งกลับไปที่โรงเรียน

ทันทีที่เข้าโรงเรียน ก็รีบไปที่สระน้ำ ในที่สุดที่ริมสระน้ำ ก็ เห็นหลิวเยว่

เขาเดินอย่างรวดเร็วมาถึงข้างหน้าของหลิวเยว่ จี้ถาม “เยวเยว่ คุณมีของขวัญอะไรให้ผม?”

ทันใดนั้นเเงินก็ลุกขึ้นยืนและพูดด้วยรอยยิ้ม “เธอไม่มีของ ขวัญให้คุณ แต่ผมมี!”

“คุณเป็นใคร?” อู๋ ขมวดคิ้วมองหลิวเยว่ จี้ถามคนนี้เป็น ญาติของคุณเหรอ?”

เย่เฉินยิ้มและพูดว่า “ผมไม่ใช่ญาติของเธอ”

ถาม “งั้นคุณเป็นใคร?” เย่เฉินพูดเบา ๆ “ผมเป็นคนธำรงคุณธรรมแทนสวรรค์”

พูดจบ เย่เฉินก็ตบหลังหลิวเยว่และพูดว่า “หลิวเยว่ คุณไปหา พวกเจ้าเสงี่ยนเถอะ กลับไปหอพักเปลี่ยนชุดสะอาดก่อนเถอะ ที่ นี่ไม่มีเรื่องของคุณแล้ว”

หลิวเยวพยักหน้าอย่างซาบซึ้ง เพราะเรื่องเมื่อกี้ ดังนั้นเธอจึงไว้ใจเย่เงินเป็นหมื่นเท่า โค้งคำนับด้วยความเคารพ ก้าวเดินไป หาพวกฉันเข้าเรียนที่ยืนอยู่ไม่ไกล

ฉินเข้าเสงี่ยนกับเพื่อนร่วมชั้นทุกคน เห็นว่าเธอเลิกล้มความ ติดที่จะฆ่าตัวตาย รีบกอดเธอร้องไห้ด้วยความดีใจ หลิวเยว่ก็รู้สึกซาบซึ้งถึงความเป็นห่วงของเพื่อนๆ ต่อมา เพื่อนร่วมชั้นสองสามคนก็มาส่งเธอกลับไปที่หอพัก มองจากที่ไกลๆ รู้สึกว่าท่าทางของหลิวเยวตอนนี้ดูแปลกๆ หรือว่าเธอจะหลุดพ้นจากจิตวิทยาของตัวเองแล้ว?!

ในใจเขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ขมวดคิ้วและจ้องมองเยเฉินที่ อยู่ตรงหน้า “เป็นคุณใช่ไหมที่ให้หลิวเยวโทรหาหลอกผมมา คุณหมายความว่ายังไงกันแน่?

เย่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วถามว่า “หมายความว่า อย่างไร? ผมแค่อยากถามคุณ? พ่อแม่ของคุณให้กำเนิดคุณออก มาเพื่อให้คุณมาทำร้ายเพศหญิงหรอ? คุณเลวขนาดนี้ พ่อแม่คุณ รู้รึเปล่า?”

ท่าทาง เยือกเย็นลง เขาตระหนักได้ว่า ตัวเองถูกเปิดเผยจน แพ้แล้ว ดังนั้นจึงด่าว่า “กูจะทำผู้หญิงมันเป็นความสามารถของ กู จะทำผู้หญิงเท่าไหร่ยิ่งเป็นความแข็งแรงของกู คุณมีธุระอะไร? คุณเป็นตัวอะไร? คิดจะมายุ่งกับผม? รู้ไหมว่าผมเป็นใคร? ทุก นาทีทำให้คุณตายได้เชื่อไหม?”

เย่เฉินยิ้มแล้วพูดว่า “ทำไม? ที่มาคุณใหญ่โตมากหรอ?”
ใบหน้า เต็มไปด้วยความหยิ่งยโส พูดว่า “ตระกูลอู่แห่งซู หางคุณเคยได้ยินไหม? ถ้าหากไม่เคยได้ยินล่ะก็ สามารถไปสืบ ดูๆ ตระกูล ของพวกเรา เป็นครอบครัวอันดับต้น ๆ ของเจียง

“โอ้” เย่เฉินหัวเราะแล้วพูด “ครอบครัวอันดับต้น ๆ ของเจียง หนาน เก่งกาจมาก ผู้ชายที่มาจากครอบครัวอันดับต้น ๆ ของ เจียงหนาน เลวเหมือนคุณทุกคนไหม? จ้องแต่ทำร้ายเพศหญิงที่ ใสซื่อบริสุทธิ์?”

อู๋ฉีหัวเราะอย่างเย็นชา “ผมชอบ คุณไม่พอใจหรอ? ก็ผมชอบ ท่าทางผู้หญิงพวกนี้ที่ถูกผมควบคุม ก็คือชอบดูพวกเขาเพื่อผม แล้วยอมทำร้ายตัวเองและฆ่าตัวตาย คุณต้องมายุ่งหรอ? อีก อย่าง คุณมีปัญญายุ่งหรอ?”

เย่เฉินพูดอย่างเย็นชา “คุณคิดว่าครอบครัวของคุณสุดยอด ใช่ไหม เพราะฉะนั้นทำอะไรก็มีคนหนุนหลัง? อีกอย่าง ทำไมผม ได้ยินมาว่า ครอบครัวที่ใหญ่จริงๆมันอยู่ที่ทางเหนือ โดยเฉ พาะเช่นจิง ที่นั่นถึงจะเป็นสถานที่ที่ครอบครัวใหญ่อยู่กัน ครอบครัวที่อยู่ข้างนอก ส่วนใหญ่จะเทียบไม่ได้สักนิด ”

พูดอย่างดูถูก “ แม้ว่าตระกูลของพวกเราจะเทียบไม่ได้ กับตระกูลใหญ่อันดับต้น ๆ ในเป็นจิง แต่พวกเราก็ยังเป็นหนึ่ง ในตระกูลที่ดีที่สุด ในเขตเจียงหนาน แม้แต่ตระกูลซึ่งในจินหลิง อำนาจยังไม่เหนือกว่าตระกูล ดังนั้นคุณพิจารณาๆล่วงเกินผม คุณรับไหวหรอ?”
เย่เฉินพยักหน้า พูดเกินจริงว่า ” ตระกูลอู่แห่งหางใช่ไหม? ร้ายกาจนะ ผมกลัวมาก!

อูยิ้มอย่างเย็นชา “กลัวก็รีบไสหัวไป แม่งอย่ามายุ่งเรื่องชาว บ้าน ถ้าไม่อย่างนั้น ผมโทรศัพท์ที่เดียวก็ทำให้ครอบครัวคุณ ตายหมดได้!”

เย่เฉินพูดอย่างหัวเราะ “กลัวก็ส่วนกลัว แต่คนอย่างผมเป็น โรคอย่างหนึ่ง ยิ่งกลัว ก็ยิ่งอยากลองดู!!

พูดจบ เย่เฉินจ้องมองเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความ อาฆาต พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร?”

“แม่งผมไม่สนหรอกว่าคุณเป็นใคร!” กัดฟันพูด “ล่วงเกิน ผม ถึงแม้จะเป็นเง็กเซียนฮ่องเต้ ก็ต้องชดใช้


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ