ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน

บทที่ 35 เล่นหมูหลอกกินเสือ



บทที่ 35 เล่นหมูหลอกกินเสือ

เย่เฉินยิ้มแทนที่จะโกรธและถามเขาว่า “ถ้าคุณขายรถคันนี้ คุณ จะได้รับค่าคอมมิชชั่นเท่าไร

อีกฝ่ายบอกอย่างดูถูก “ผมจะได้ถึงหนึ่งหมื่นหยวน! เยเฉินพยักหน้า “ดีจัง คุณอดเงินหนึ่งหมื่นหยวนแล้ว”

พูดจบ เย่เฉินก็หันตัวออกจากประตูไป

บังเอิญพบผู้จัดการร้านเดินเข้ามาพอดี บนป้ายชื่อตรงหน้าอก ของอีกฝ่ายเขียนตัวอักษรไว้ว่าผู้จัดการฝ่ายขาย หวังให้ปอ

จากนั้นเย่เฉินจึงถามเขาว่า “คุณเป็นผู้รับผิดชอบที่นี่เหรอ”

“ใช่ครับ” หวังไปอพยักหน้า “คุณมีอะไรให้รับใช้ครับ

เยเงินไปที่พนักงานขายเมื่อครูและบอกกับเขาว่า “คุณไล่ พนักงานขายคนนั้นออกไปดีกว่า เขาอยู่ที่นี่ มีแต่จะถ่วงความ เจริญธุรกิจร้าน4Sของพวกคุณ

คนนั้นได้ยินก็รีบวิ่งเข้ามาพูดว่า “ผู้จัดการหวังอย่าไปฟังเขา พูดไร้สาระ คนนี้มันป่วย ไอ้ยาจกนั่นมันมาตากแอร์มาแอบใช้ เน็ต!”

เย่เฉินพูดพลางยิ้มว่า “ผมจนหรือเปล่า พวกคุณรอดูเดี๋ยวก็รู้ เมื่อพูดจบก็ออกประตูไปทันที ตรงไปยังโชว์รูมBMW ที่อยู่ติด
ทันทีที่ไปถึงร้านBMW เยเฉันเห็นBMW760 ที่หรูหราที่สุด น หนึ่ง นี่คือBMW series7 ตัวท็อป เป็นรุ่นที่แพงที่สุดของBMW ยังไม่มีใครมีสักคัน

BMW760 เป็นเครื่องยนต์ 12 สูบ เครื่องแรงทรงพลังมาก และภายในก็หรูหรามีระดับ

เขาเองก็โกรธนิดหน่อยเหมือนกัน พวกโง่ออดี้ดูถูกคนงั้นเหรอ ดี งั้นผมจะซื้อBMWตัวท็อปให้พวกคุณดู

อย่างไรพ่อก็มีเงินอยู่แล้ว

จากนั้นเขาก็ตรงไปเรียกพนักงานขายของBMW และถามว่า *760ตัวนี้ สามารถรับรถไปได้เลยไหมครับ”

อีกฝ่ายที่เป็นหญิงสาวตกตะลึง “คุณพี่คะ รถคันนี้เพิ่งมาถึงที่

โชว์รูมวันนี้เองค่ะ คุณแน่ใจเหรอคะว่าต้องการซื้อ

“ครับ” เย่เฉินพยักหน้า “ผมแน่ใจ พาผมไปรูดบัตรเถอะ!”

“คะ? วันนี้ราคาสองล้านหกนะคะ!” อีกฝ่ายตกอยู่ในความ งุนงง

ขายรถมาก็นานแล้ว ยังไม่เคยเห็นลูกค้าที่เพิ่งเข้ามาก็ไม่พูด พร่ำทำเพลงแล้วตรงไปรูดบัตรเลย

คุณพี่ชายใหญ่คนนี้คงจะมาเล่นกับตนแน่เลยใช่ไหม

เย่เฉินพูดยิ้มๆ ว่า “ผมรู้ครับ ผมเห็นราคาแล้ว คุณแค่บอกมา ว่าจะขายหรือไม่ขาย!”
ขายค่ะขาย ขายแน่นอนค่ะ…” สาวน้อยพูดอย่างมีความสุข “งั้นเชิญทางนี้ค่ะท่าน

จากนั้นเเงินก็ถูกอีกฝ่ายนำไปทันที รูดบัตร จ่ายเงิน รับรถ

ครบจบกระบวนความในครั้งเดียว เมื่อ BMW760 ราคากว่าสองล้านหกออกมา ทุกคนในร้านออ ก็มองอย่างโง่เขลา

เย่เฉินขับ BMW760 ตรงไปที่ประตูร้านออดี้ จากนั้นก็เปิด ท้ายรถ เอารถขับเคลื่อนไฟฟ้าของตัวเองใส่เข้าไป เช่นนั้นถึงได้ ขับรถออกไปอย่างใหญ่โตโอ้อวด

พนักงานแนะน่าสินค้าที่ดูถูกเเฉินตกตะลึงอ้าปากค้าง ผู้ จัดการหวังที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยสีหน้าเย็นชา “ส่งไปฝ่ายบุคคล คุณถูกไล่ออก!”

“ผู้จัดการ…

“ไสหัวไป!”

พนักงานร้าน Audi คนอื่นๆ ก็ตกตะลึงเช่นกัน พระเจ้า ใครก็ คิดไม่ถึงว่าคนขี่รถขับเคลื่อนไฟฟ้าคนนั้นจะบ้าบินหยิ่งผยอง ขนาดนั้น รถราคากว่าสองล้านหก ไม่อยากเชื่อว่าบอกว่าจะซื้อก็ ซื้อเลย!

พนักงานแนะนำการขายที่ดูถูกเข่เฉินคนนั้นยิ่งแสนจะเสียใจ ภายหลัง ตนไม่ใช่แค่พลาดลูกค้ารายใหญ่ พลาดค่าคอมมิชชั่น หลายหมื่น แถมยังตกงานอีกต่างหาก ถ้ารู้ก่อนว่าเป็นจะแบบนี้ให้ฆ่าคนให้ตายก็จะไม่ตาสุนัขมองคนอื่น…

อีกด้าน เมื่อเย่เฉินขับ BMW760 ออกมา ถึงเพิ่งรู้สึกว่าเมื่อ ครูตัวเองทุนหันพลันแล่นไปหน่อย

ไม่ใช่ว่าเขาหนักใจเรื่องเงิน สาเหตุหลักคือรถแพงเกินไปแบบ

นี้แล้วตนจะอธิบายกับเซียวซูกันอย่างไร สองล้านหก ไม่มีทางจะตกลงมาจากท้องฟ้าได้หรอกใช่ไหม คิดไปคิดมา แล้วทันใดนั้น ในใจเขาก็ผุดความคิดที่ยอดเยี่ยม หลังจากนั้น เขาก็ขับรถไปที่ร้านซ่อมรถริมถนน ใช้ยี่สิบหยวน ให้เถ้าแก่เปลี่ยนโลโก้ BMW760 เป็น BMW520

BMW series5 มีลักษณะคล้ายกันมากกับ series7 ความ แตกต่างหลักอยู่ภายใน ยากที่คนทั่วไปจะบอกได้จากรูปลักษณ์ ภายนอก ส่วนใหญ่แยกแยะได้จากป้ายท้าย

520 เป็นรุ่นที่ถูกที่สุดใน series5 แรงขับเคลื่อนทั่วไป ระบบ การคอนโทรลทั่วไป ค่าเฉลี่ยในทุกด้านอยู่ในระดับปกติทั่วไป

760 เป็นรุ่นที่ดีที่สุด ใน series7 แรงขับเคลื่อนทรงพลัง ระบบ การคอนโทรลมั่นคงแข็งแกร่ง ค่าเฉลี่ยในทุกด้านอยู่ในระดับที่ แข็งแกร่งทรงพลัง

เย่เฉินขับรถ 760 ด้วยโลโก้ 520 ในใจก็คิดว่า เซียวซูหน ไม่รู้เรื่องรถมากนัก รถนี่ก็ไม่ได้มีงานวิจัย บอกเธอว่ามันคือBMW520 เธอก็น่าจะจำมันไม่ได้

เถ้าแก่ร้านซ่อมรถเดาะลิ้น ในใจก็คิดว่าผู้ชายคนนี้ดูค่อนข้าง ซื่อสัตย์ ไม่คิดว่าหัวใจและดวงตาจะลึกเช่นนี้ จงใจเปลี่ยนรุ่น ท็อป 760 เป็น 520 คิดจะเล่นหมูหลอกกินเสื้อแน่ๆ!

หลังจากซื้อรถเสร็จ เยเฉันนึกถึงที่ว่าร้านอาหารของหวังเต้า คุนจะเปิดให้บริการในตอนเที่ยงวันนี้ ตนต้องเตรียมของขวัญชิ้น หนึ่ง

เมื่อคิดได้ว่าหวังเต้าคนเป็นเพียงคนเดียวในมหาวิทยาลัยที่ เป็นเพื่อนร่วมคลาสที่ดีต่อตน เขาจึงขับรถตรงไปที่ร้านขายงาน ศิลปะและวรรณกรรมขนาดใหญ่ จ่ายไปสองแสนหยวน ซื้อภาพ วาดของหวงเส็นจิตรกรแห่งราชวงศ์ชิงในยุคต้นๆ

หวงเสิ้นไม่ได้มีชื่อเสียงมากนัก ดังนั้นคนทั่วไปส่วนใหญ่ไม่รู้

จักภาพวาดของเขา

เหตุผลที่ซื้อภาพวาดโบราณนี้ ในแง่หนึ่งคิดว่าควรให้ของ ขวัญที่มีคุณค่ามากกับหวังเต้าคุณ แต่ในทางกลับกันอีกด้าน เขา ก็ไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ว่าภาพวาดนั้นมีมูลค่าเท่าใด

เขาคิดว่าถ้าคนอื่นถาม ตนก็จะบอกส่งๆ ว่ามันไม่กี่พันหยวน หลอกล่อให้มันผ่านๆ ไป

หลังจากซื้อภาพวาดเสร็จก็ใกล้เที่ยงแล้ว เย่เฉินโทรออกหา ภรรยาเขียว หน บอกเธอว่าตนจะไปรับเธอที่ที่เหากรุ๊ป รวมทั้งต่ง งหลินด้วย

เมื่อพบหน้า เซียวซูหนก็เพิ่งพบว่าเธ่เฉินขับ BMW series5 มาอย่างเหนือความคาดหมาย

เธอจ้องเยเงินอย่างตกตะลึงอ้าปากค้าง ถามอย่างประหลาด

ใจว่า “รถคันนี้มาจากไหนคะ

เย่เฉินพูดยิ้มๆ ว่า “ผมซื้อให้คุณครับ!

“คุณซื้อเหรอคะ” เซียวซูหนยิ่งแปลกใจ “คุณเอาเงินมาจาก ไหนคะ”

“เป็นเงินส่วนตัวนะ” เย่เฉินบอก “คุณดูสิ ผมแต่งงานเข้าบ้าน ตระกูลเซียวมาตั้งนาน และเมื่อแต่งงานผมก็ไม่ได้ใช้จ่ายสัก หยวน หลายปีนี้กินในบ้านตระกูลเซียว อาศัยอยู่ในบ้านตระกูล เขียว ใช้ของในบ้านตระกูลเซียว จะเก็บเงินส่วนตัวได้แปลกตรง ไหน”

เซียวซูหนพูดว่า “แต่คุณเอาเงินเก็บไปใช้จ่ายส่วนตัวก็ พอแล้วค่ะ ทำไมต้องซื้อรถราคาแพงอย่างนี้คะ นี่มันสี่แสนไม่ใช่ เหรอ”

เย่เฉินพูดด้วยรอยยิ้ม “คุณเป็นภรรยาของผมนะครับ เงินส่วน ตัวของผมถ้าไม่ให้คุณใช้จะให้ใครใช้ หรือว่าจะให้เอาไปให้ ภรรยาน้อยใช้เหรอ อีกอย่างตอนนี้คุณเป็นผู้อำนวยการแล้ว ถ้า ไม่มีรถที่ดีๆ พอถูไถสักคัน ทุกคนจะหัวเราะเยาะคุณนะครับ ขณะนี้ต่งรั่งหลินก็เริ่มพูดว่า “ซูหน เธอน่ะต้องการรถสำหรับธุรกิจจริงๆ นะ รถคันนี้เหมาะกับเธอดี จิตใจเย่เงินมีแต่เธอ เธอ ควรจะมีความสุขนะ!”

เชียวชหนพยักหน้า พูดด้วยความซาบซึ้งใจอย่างมากว่า “เย่ เงิน ขอบคุณคุณมากนะคะ!” เยเงินจับมือเธอแผ่วเบา ยิ้มแล้วพูดว่า “ทำไมยังต้องเกรงใจ

สามีมากขนาดนี้ครับ

เมื่อพูดจบเขาก็เรียกทั้งสองคน “เราตรงไปที่ร้านอาหารของ หวังเต้าคนกันเถอะครับ!”

เซียวซูหนรีบถามว่า “คุณซื้อของขวัญให้เขาแล้วเหรอคะ” “ซื้อแล้วครับ” เย่เฉินพูด “ผมซื้อภาพวาดให้เขา

“ภาพวาดเหรอคะ” เซียวซูหนถามอย่างแปลกใจ “ภาพวาด

อะไรเหรอ”

เย่เฉินพูดว่า “มันเป็นภาพวาดโบราณที่ขายในถนนโบราณ ผมเห็นว่าเป็นภาพวาดต้นทับทิม เป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดม สมบูรณ์ไปด้วยบุตรความมั่งคั่งและความสุข มันค่อนข้างดีก็เลย อน่ะ”

เซียวซูหนเอ่ยถาม “ซื้อมาเท่าไรเหรอคะ”

“ไม่กี่พันหยวนครับ”

เซียวซูหนพยักหน้า พูดพลางยิ้มว่า “งั้นคุณอาจถูกคนหลอก แล้วล่ะค่ะ ไม่กี่พันหยวนซื้อภาพวาดโปราณไม่ได้หรอกนะคะ”
เย่เฉินพูดยิ้มๆ ว่า “มันไม่สำคัญหรอก สิ่งที่สำคัญคือความมี น้ำใจ ของขวัญด้อยราคาแต่เปี่ยมไปด้วยความจริงใจ

เซียนพยักหน้าอย่างเห็นด้วยมากๆ และพูดว่า “คุณพูดถูก สิ่งสำคัญคือมิตรภาพ ตอนนี้พวกเราไปกันเลยเถอะค่ะ!”


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ