บทที่ 342

พูดจบ จากนั้นก็หมุนตัวจากไป

ขณะนี้เเฉินได้เปิดปากพูดกับชื่อเทียนว่า “คนญี่ปุ่นคนนี้ แล้วเหมือนจะร้ายกาจ ถ้าหากเขารู้ว่าในตัวคุณมียารักษาที่ สามารถรักษาโรคอัมพาตที่รุนแรงได้ ถ้างั้นคุณก็ต้องระวังตัวให้ มากขึ้น ในเมื่อยาวิเศษตัวนี้ พอผลิตออกมา สามารถหาเงินจาก โลกนี้ได้อย่างมหาศาล ”

ก่อนหน้านี้มีภาพยนตร์เรื่องหนึ่งชื่อ (Dying to Survive) บอกว่าเป็นคนป่วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว เพราะว่าไม่มีปัญญา ซื้อยาแผนปัจจุบันที่แพง ได้แต่ไปซื้อของเลียนแบบจาก อินโดนีเซีย

จากภาพยนตร์เรื่องนี้ จะเห็นได้ว่า กลุ่มผลิตยาจิตใจชั่วร้าย ขนาดไหน ถ้าผลิตยาออกมาหนึ่งชนิด คนไข้คนหนึ่งในหนึ่ง เดือนอย่างน้อยต้องมีเงินสองถึงสามหมื่นถึงจะสามารถซื้อกินได้ นี่ไม่ใช่วิธีบีบบังคับให้คนตายทางอ้อมหรอ?

บริษัทผลิตยาโคบายาก็ต้องการขายยาได้ในราคาสูง เพราะ ฉะนั้น พวกเขาเอาเป้าหมายพุ่งไปที่ซื้อเทียน

โคบายา อิจิโร่รู้สึกว่า ถ้าสามารถรักษาโรคอัมพาตรุนแรงนี้ ได้ ก็เท่ากับมีเครื่องมืออันทรงพลังในการหาเงินมหาศาล ผู้ที่มีอาการอัมพาตรุนแรง ตลอดชีวิตนี้ไม่สามารถลุกจากเตียง ไม่สามารถเดินได้อีก กระทั่งไม่สามารถปัสสาวะอุจจาระ ด้วยตัวเองได้ ความรู้สึกที่เหมือนตายทั้งเป็น ทำให้ตัวเขาและ ครอบครัวของเขาต่างก็ทุกข์ทรมาน

ถ้าหากมหาเศรษฐีพันล้านเป็นอาการอัมพาตรุนแรงแบบนี้ ยา เม็ดเดียวเก็บเงินเขาห้าสิบล้าน เขาก็ยอมคว้าออกมาด้วยความ สมัครใจ

ถ้าหากมหาเศรษฐีแสนล้านอย่างบิลล์ เกตส์มีอาการอัมพาต รุนแรง ยาหนึ่งเม็ดเก็บเขาห้าหมื่นล้านเขาก็ให้

สำหรับผู้ป่วยคนจนที่เป็นโรคอัมพาตรุนแรง เขาไม่สนใจว่า พวกเขาจะเป็นหรือตาย ตายก็ตาย ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา ต้องการซื้อยาในราคาถูก? เป็นไปไม่ได้

แต่ว่า โคบายา ชิอิจิโร่ คงคิดไม่ถึงว่าชื่อเทียน จะปฏิเสธเขา เด็ดขาดได้ขนาดนี้ ทําให้ในใจเขารู้สึกโกรธไม่มากก็น้อย

แต่ว่า เขาก็ไม่ได้สนใจมาก เพราะเขาเคยสอบถามมาก่อน แล้วว่า ในตัวอเทียนฉี น่าจะยังมียาวิเศษรักษาโรคอัมพาต รุนแรงนั้นอยู่

ขอแค่ตัวเองเอายาวิเศษมาให้ได้ หลังจากนั้นก็เอากลับไปที่ ญี่ปุ่น ให้บริษัทยาผลิตยาวิจัยสรรพคุณส่วนผสมในตัวยาวิเศษนี้ ใช้เวลาไม่นานก็คงจะลอกเลียนแบบออกมาได้

ซื้อเทียนก็รู้ว่าโคบายา ชิอิจิโร่กำลังคิดอะไรอยู่ กำไร มหาศาลที่อยู่ต่อหน้า ไอ้หมอนี่คงไม่รามอง่ายๆแน่ ยังคงต้องหา วิธีอื่นมาแน่
แล้วเขาจึงพูดกับเย่เฉินว่า “ขอให้อาจารย์เย่วางใจ ผมจะ ระมัดระวังอย่างรอบคอบ

เยเงินพูดอย่างจริงจัง “ระมัดระวังไม่มีประโยชน์ นายต้อง เข้าใจว่าถึงจะมีความสามารถแต่ก็ถูกทำร้ายได้

อเทียน รีบถาม ” อาจารย์เย ถ้างั้นผมจะทําอย่างไรดี? ยา เม็ดนั้นที่คุณให้ผม ผมก็เอาติดตัวไว้ตลอด ถ้าหากถูกพวกเขา

แย่งไป งั้น…”

เยเฉันยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “เดี๋ยวสักพักผมจะผลิตยาให้คุณ ไว้สักสองสามเม็ด คุณก็พกติดตัวไว้ ถ้าหากมีคนแย่งไปก็เอายา เม็ดนั้นให้เขา”

ในความทรงจําของเเฉินใน (ตาราเก้าเสวียนเทียน) ได้ บันทึกษาฟื้นชีพไว้ชนิดหนึ่ง จริงๆแล้วยานั้นเป็นยาพิษชนิดหนึ่ง ผู้ป่วยที่กิน จะได้รับการฟื้นฟูอย่างดีเยี่ยม ในเวลาอันสั้น แต่นั้น เป็นแค่ยาฟื้นชีพ หลังจากนั้นจิตจะรีดพลังเฮือกสุดท้ายจาก ร่างกายทั้งหมด แล้วสิ้นชีวิตในทันที

พ่อของโคบายา ซอิจิโร่คนนี้ ไม่รู้ว่าเขาเป็นอัมพาตรุนแรง จริงๆหรือเปล่า แต่ก็สามารถใช้แผนกับเขาดู ถ้าหากเขาแอบมี แผนชั่วกับยานี้ ถ้างั้นก็คือโชคร้ายของเขาละ