บทที่ 325

ในเวลานี้หลิวหมิงและยัยหน้าปลอม กำลังหมดหวังกับอนาคต ของพวกเขา

เยเงินลงโทษพวกเขาก็รู้สึกโล่งใจมากขึ้น จึงพูดกับหงหาว่า “สองคนนี้ทำฉันปวดหัวจริงๆ รีบๆเอาพวกมันออกไปไกลๆ

หงห้าพยักหน้า เตะเข้าไปที่ร่างของหลิวหมิง พร้อมกับด่าว่า “ยังไม่รีบไสหัวไปอีก!

หลวหมิงลุกขึ้นมา ไม่สนใจสิ่งสกปรกที่อยู่บนร่างกายของเขา เตรียมหนีไปกับยัยหน้าปลอม

หงห้าใช้เท้าเตะเข้าไปที่ก้นของเขาอย่างแรง เตะจนเขา กระเด็นออกไปไกล เขาล้มไปโดนของสุนัข เขาตะโกนเสียงดัง “พวกนายทั้งสองคนฟังเอาไว้นะ หลังจากนี้หนึ่งอาทิตย์ ให้พวก นายมารายงานฉันที่เทียนเซียง ให้ฉันตรวจสอบ ถ้าไม่มาล่ะก็ ฉันจะตามล่านายจนตายเลยคอยดู! ”

“ท่านห้า คุณวางใจเถอะ พวกเราจะไปที่นั่นแน่นอน…

ทั้งสองตอบรับอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็หนีออกไปอย่างอื่น ตระหนก หนีไปอย่างไร้ร่องรอยอย่างรวดเร็ว

หงห้ามาหาเเฉินด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด ถามอย่างประจบ ว่า “ท่านอาจารย์เย่ ไม่ทราบว่าท่านพอใจรึยังครับ? –
เยเฉินหันไปมองที่เชี่ยวชูหนและตั้งรั่งหลิน เมื่อเห็นสีหน้า ของพวกเขาที่แปลกไป จึงถามว่า “ภรรยา งหลิน พวกเธอ พอใจไหม? –

เขียว หนพูดอย่างคลุมเครือว่า “เเฉิน นายทำแบบนี้กับ สองคนนั้น มันเกินไปหน่อยไหม? ”

ท่านหงห้ารีบพูดว่า “คุณนายเย่ไม่รู้อะไรเสียแล้ว ไอ้หลิวหมิง คนนี้มันเป็นคนสารเลวครับ เขาชอบรังแกคนอื่น ไม่รู้ว่ามีคนจน มากน้อยแค่ไหนที่โดนรังแก สิ่งที่น่าโมโหที่สุดก็คือ เมื่อฤดู หนาวที่ผ่านมาเขาดื่มเยอะเกินไป อารมณ์ก็ไม่ค่อยดี เห็นคนจร จัดที่อยู่แถวนั้นก็ทุบตีจนเขาตาย สิ่งที่เขาทำมันเลวร้ายมาก มัน คืออาชญากรรมนะครับ!

เขียวชหรับอุทาน “คนคนนี้เลวขนาดนั้นเลยเหรอ?

ท่านหงห้าพยักหน้าแล้วพูดว่า “หลานชายคนนี้ชอบรังแก คนจนเป็นที่สุด ยิ่งจนก็ยิ่งชอบรังแกจนตายเลยก็มี

ต่งรั่งหลินที่อยู่ด้านข้างก็พูดว่า “งั้นเขาก็สมควรโดนแล้ว จริงๆ! แกล้งคนจนแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยแบบนี้ได้ยังไง เลว จริงๆ!

ท่านหงห้ารีบพูดว่า “คุณต่งพูดได้ถูกต้องที่สุดเลยครับ! คน แบบนี้ ท่านอาจารย์เยทำกับเขาขนาดนี้ ก็ถือว่าเป็นหนทางที่ สวรรค์ให้แล้วล่ะครับ”

เย่เฉินพูดเบาๆว่า “เอาล่ะ เลิกเยินยอฉันได้แล้ว นายมีอะไรก็ ไปทำเถอะ ฉันกับภรรยาจะไปที่น้ำพุร้อน
เยเงินไปทางผู้จัดการน้ำพุร้อนที่ตกใจอยู่ก่อนหน้านี้ จึงถาม ว่า “ท่านเย่ครับ เราจะจัดการยังไงกับคนนี้ดี? เราคงปล่อยเขา ไปไม่ได้แล้ว? หรือว่าจะทำการสักให้เขาด้วยอีกคน

เยเฉันกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า “ก็แค่ผู้สมรู้ร่วมคิด ให้เขาสา ออกแล้วออกไปจากเมืองจีนหลังนี้ทันที จากนี้อย่าไผล่หน้ามาที่ นหลังอีก ถ้าลูกน้องของเราเจอแม้แต่ครั้งเดียวก็จะสับให้ละเป็น ชิ้นๆเลย

ผู้จัดการเจิงไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรออกมา เมื่อได้ยินดังนั้น รีบตะโกนออกไปว่า “ท่านหงห้า คุณอย่ามายุ่งวุ่นวายที่นี่ดีกว่า โรงแรมช็องเซลิเซียนสปาเป็นทรัพย์สินของป้ายจินฮานกง คงรู้จักเฉินจือข่ายของป้ายจินฮานอง ใช่ไหม ผมเป็นคนของผู้ จัดการทั่วไปเฉิน ถ้าคุณทำอะไรฉัน ผู้จัดการเงินไม่ปล่อยคุณ แน่! ”

ผู้จัดการเพิ่งรู้สึกว่า ท่านทั้งห้านั่นเป็นคนที่เยี่ยมยอดมาก อีก ทั้งยังมีตระกูลซึ่งอยู่เบื้องหลังอีก แต่ว่าผู้จัดการทั่วไปเฉินของเรา เองก็เยี่ยมยอดไม่แพ้กัน เขาเป็นโฆษกของตระกูลเย่ ตระกูลเที่ อยู่เบื้องหลังนั่นเก่งกาจกว่าตระกูลซึ่งนัก!

หงห้าหัวเราะเยาะอย่างเย็นชาแล้วพูดว่า “โอเค เชิญนายโทร หาประธานเฉิน แล้วดูว่าเขาจะคุ้มกะลาหัวนายได้ไหม!

“โทรก็โทรส! “ผู้จัดการเจิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วโทรหาเงินจือข่าย

ไม่นาน สายก็ถูกเชื่อมต่อ
ผู้จัดการเพิ่งรีบพูดว่า “ประธานเฉิน ท่านทั้งห้าเข้ามาก่อเรื่องที่ ครับ เขาใช้มีด กล่าว่ายาจกบนหน้าผากของหลวหมิงครับ แถมยังทำจมูกของแฟนสาวหลิวหนังพังอีก ตอนนี้ก็จะมาขับไล่ ผมออกจากงินหลิง เพื่อปิดกั้นผม ประธานเงิน คุณต้องช่วยผม นะครับ!

เงินอข่ายถามด้วยความประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้นงั้นเห รอ? เอาโทรศัพท์ให้หงห้า ฉันจะพูดกับเขาเอง”