บทที่ 306

เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบคุกเข่าตรงหน้าเข่เงิน กล่าวด้วย ความหวาดกลัวพร้อมกับแสดงความเคารพอย่างจริงใจว่า “อา จารย์เย่ หากลง มีอะไรที่ทำไม่ดี ขอให้อาจารย์เยซูแนะ ลุงจะ ปรับปรุงแก้ไขทั้งหมด!

เยเฉินพยักหน้า มองลงไปที่เขา แล้วไปที่เวยฉางหนึ่งที่ยืน งุนงงอยู่ข้างๆ แล้วถามว่า “ชายคนนี้บอกว่า คุณเป็นพี่น้องร่วม สาบานของพ่อเขา ใช่เรื่องจริงหรือเปล่า?

ลุงก็มองไปที่เวียฉางหนึ่งแวบหนึ่ง แล้วกล่าวทันทีว่า “เรียน อาจารย์เย่ พ่อเขากับผมเป็นคนครอบครัวเดียวกัน สามารถบอก ว่าเป็นเพื่อนกันได้ แต่ไม่ใช่พี่น้องร่วมสาบานแน่นอน”

“ดี” เย่เฉินพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “เมื่อสักครู่ไอ้หมอนี่กับ คู่รักของมัน ได้แอบอ้างชื่อของคุณเพื่อเยาะเย้ยผม ข่มขู่ผม แล้ว ยังจะทำร้ายให้ผมตาย คุณคิดว่าเรื่องนี้จะจัดการยังไงดี?

ลุงเข้าใจในทันที ที่เย่เงินไม่พอใจตนเอง สาเหตุทั้งหมด

มาจากเวยฉางหมิง

เขาตะโกนใส่เว่ยจางหนึ่งด้วยความโกรธว่า “ไอ้สารเลว! แกล่วงเกินอาจารย์เย่ รีบคุกเข่าลง! ”

เวยฉางหมิงยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

อะไรคืออาจาร เย? ทําไมถึงเรียกอาจารย์เป?
มันก็แค่ไอ้ยากไม่ใช่เหรอ? คุณแก่จนเลอะเลือนไปแล้ว?

จากนั้น เขากล่าวตามสัญชาตญาณว่า “ลุงวี ไอ้นี่มันเป็นแค่ ยาจกที่ไร้ประโยชน์? คุณเป็นคนที่สูงส่ง คุกเข่าให้เขา? คุณเป็น คนสนิทของตระกูลข่ง! และอีกอย่างเขาได้ล่วงเกินคุณหนูใหญ่ ของตระกูลข่ง คุณควรจะฆ่าเขาถึงจะถูก!

ลุงวีตัวสั่นด้วยความโกรธ จะให้ตนเองฆ่าอาจารย์เย? แม่งฉิบหายคุณมันบ้าไปแล้ว! ชนชั้นสูงในเมืองจีนหลัง ไม่มีใครไม่รู้จักเย่เป็นอาจารย์เ คุณท่านใหญ่ของตระกูลซึ่งก็ได้อาศัยเข็มวิเศษกับยาวิเศษ ร่างกายถึงได้ฟื้นฟูได้ดังเดิม!

ทุกคนใจตระกูลซง ให้ความเคารพเย่เฉิน และปฏิบัติกับเขา ราวกับเป็นเทพเจ้า

ถึงตนเองจะมีฐานะสูงยังไง ก็ยังเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา แม้แต่คนที่ดูแลกิจการและเป็นใหญ่ในตระกูลซง ก็ยังยกย่องเขา เป็นเหมือนเทพเจ้า เมื่อตนเองได้เห็นเขาแล้ว ยิ่งต้องยกย่องเป็น เหมือนเทพเจ้าขึ้นไปอีก ต้องคุกเข่าก้มกราบถึงจะถูกต้อง

คุณท่านใหญ่ของตระกูลข่ง ผู้ที่เป็นหัวหน้าตระกูลซง ตอนนี้ ประโยคที่พูดบ่อยที่สุดคือ

“ชายชราอย่างฉันแทบรอไม่ไหว ไม่รู้ว่าปีไหนเดือนไหนตระ กูลข่งของฉัน ถึงจะได้เยเป็นคนที่เป็นเสมือนมังกรในโลกมนุษย์ มาเป็นหลานเขยของฉัน……..
ฉะนั้น ในใจของลุงวี ฐานะของเซ่เฉิน สูงกว่าคุณท่านใหญ่ ของตระกูลข่งเสียอีก

ตอนนี้ไอ้สารเลวเว่ยจางหม่ง ได้บอกแก่คนภายนอกว่า ตนเองและพ่อของเขาเป็นพี่น้องร่วมสาบานกัน แล้วยังแอบอ้าง ชื่อของตนเอง ล่วงเกินอาจารย์เย แม่งฉิบหายมันจะทำให้ตนเอง เดือดร้อน ด ๆ!

เมื่อคิดถึงจุดนี้ เขาจึงรีบลุกขึ้นยืน ใช้มือฟาดไปที่หน้าของ เว่ยจางหมิงอย่างแรง แล้วก็หันหลังไปสั่งกับ รปภ. ว่า “พวกแก มากดให้เขาคุกเข่าลง! และก็ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆเขาด้วย!

เวยฉางหมิงไม่เคยคิดว่าลุงจะตบตนเองกำลังจะถามว่า เกิดอะไรขึ้น เขารู้สึกได้ถึงแรงที่กดลงมาจากไหล่ทั้งสองข้าง ทำให้เขาคุกเข่าลงบนพื้นอย่างควบคุมไม่ได้

เขียวเวยเวยตกใจมาก แม้ว่าเธอจะถูกกดคุกเข่าลงบนพื้น แล้ว เธอก็ยังอยู่ในภวังค์ยังไม่ได้สติ

ในขณะนี้ลุงวีวางมือลงบนพื้น เขาเงยหน้าขึ้นมองเเฉินและ กล่าวด้วยความตื่นตระหนก “อาจารย์เย่ เป็นเพราะผู้น้อยคน เพื่อนแบบไม่ใส่ใจ ไม่คาดคิดว่าเพื่อนของผู้น้อยจะมีลูกชายที่ ไม่รู้ผิดชอบชั่วดี อาจารย์เยโปรดมั่นใจ ผู้น้อยจะสอนบทเรียนให้ เขา และให้เขารู้ถึงบทเรียนของการล่วงเกินอาจารย์เย

เย่เฉินกล่าวอย่างเรียบ ๆ ว่า “ผมเป็นผู้น้อย เป็นผู้น้อยที่ ไม่มีปากมีเสียง ไม่มีความสำคัญอะไรล่วงเกินก็ได้ล่วงเกินไป แล้ว อีกอย่างเขารู้จักลุงอย่างคุณ ถึงผมจะโดนทำร้าย ผมก็ได้แต่อดทน!

เมื่อลุง ได้ยินประโยคนี้ เขารู้ได้ว่าเเฉินยังไม่ให้อภัย ตนเอง ดังนั้นเขาจึงรีบก้มกราบสามครั้ง พร้อมกับกล่าวว่า “ยา จารย์เย่ หากคุณมีอะไรไม่พอใจ คุณพูดออกมาได้เลย ถึงแม้ว่า จะทำให้ผู้น้อยพิการ ผู้น้อยก็จะทำให้ชัดเจนไม่คลุมเครือ แน่นอน!!

เย่เงิน โบกมือ ทําให้คุณพิการมันไม่จําเป็น ผมแค่อยากรู้ ถ้าหากคนอื่นล่วงเกินคุณหนูใหญ่ของพวกคุณ คุณจะทำ อย่างไร? ”

จากนั้น เย่เฉินก็ชี้ไปที่บัตรสมาชิกVIPพรีเมี่ยมที่อยู่ในมือ ของเวยฉางหนึ่ง และกล่าวกับลุงว่า “บัตรใบนี้คุณหนูใหญ่ของ พวกคุณเป็นคนมอบให้ผมเอง สาเหตุที่ท่าบัตรสมาชิก VIPพรีเมี่ ยมนี้ขึ้นมา เพื่อแสดงว่าคุณหนูใหญ่ของพวกคุณความเคารพผม ซึ่งท่าขึ้น ให้ผมโดยเฉพาะ ถ้าบัตรสมาชิกVIPพรีเมี่ยมกลายเป็น ชื่อโง่ๆ ผมขอถามคุณว่า มันหมายความว่าด่าคุณหนูใหญ่ของ พวกคุณว่าโง่ใช่ไหม? ”

ลุงหันศีรษะไป กัดฟันและรอเว่ยฉางหมิง ท่าทางเคร่งขรึม มี แววสังหารอยู่ทั่วใบหน้า แล้วกล่าวถามว่า “คนแซ่เว่ย แกมีชีวิต อยู่นานจนเบื่อแล้วใช่ไหม??? “